Έρπης επίκτητος από τη γέννηση

Ο ιός του απλού έρπητα (HSV) προκαλεί εκ γενετής έρπητα. Ο υψηλότερος κίνδυνος για επίκτητο έρπητα κατά τη γέννηση είναι κατά τη διάρκεια της πρώτης ή πρωτοπαθούς μόλυνσης της μητέρας.

Αφού κάποιος αναρρώσει από τον έρπητα, ο ιός παραμένει αδρανής στο σώμα του για μεγάλα χρονικά διαστήματα προτού φουντώσει και εμφανιστούν ή επανεμφανιστούν τα συμπτώματα. Όταν ο ιός επανενεργοποιείται, ονομάζεται υποτροπιάζουσα μόλυνση.

Οι γυναίκες που έχουν ενεργές λοιμώξεις από έρπητα είναι πιο πιθανό να μεταδώσουν τον ιό στα μωρά τους κατά τη διάρκεια ενός κολπικού τοκετού. Το βρέφος έρχεται σε επαφή με φουσκάλες έρπητα στο κανάλι γέννησης, οι οποίες μπορεί να προκαλέσουν μόλυνση.

Οι μητέρες που έχουν μη ενεργή λοίμωξη από έρπη όταν γεννούν μπορούν επίσης να μεταδώσουν έρπητα στο παιδί τους, ιδιαίτερα εάν απέκτησαν έρπητα για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Τα περισσότερα μωρά με λοίμωξη από HSV γεννιούνται από μητέρες χωρίς ιστορικό έρπητα ή ενεργή λοίμωξη. Αυτό οφείλεται, εν μέρει, στο γεγονός ότι λαμβάνονται μέτρα για την πρόληψη του εκ γενετής επίκτητου έρπητα σε μωρά που γεννιούνται από μητέρες που είναι γνωστό ότι έχουν μολυνθεί.

Θα πρέπει να σημειώσετε ότι το μωρό σας θα μπορούσε επίσης να κολλήσει έρπη μέσω επαφής με έρπητα. Μια άλλη μορφή του HSV προκαλεί έρπητα στα χείλη και γύρω από το στόμα. Κάποιος που έχει έρπη μπορεί να μεταδώσει τον ιό σε άλλους μέσω φιλιών και άλλης στενής επαφής. Αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί νεογνικός έρπης, παρά έρπης που αποκτάται από τη γέννηση, και είναι συνήθως λιγότερο σοβαρός.

Τα συμπτώματα του εκ γενετής έρπητα εμφανίζονται συνήθως μέσα στις πρώτες εβδομάδες της ζωής του μωρού και μπορεί να είναι παρόντα κατά τη γέννηση.

Ο εκ γενετής έρπης αναγνωρίζεται ευκολότερα όταν εμφανίζεται ως λοίμωξη του δέρματος. Το μωρό μπορεί να έχει συστάδες από φυσαλίδες γεμάτες υγρό στον κορμό ή γύρω από τα μάτια του.

Οι φουσκάλες, που ονομάζονται κυστίδια, είναι ο ίδιος τύπος φυσαλίδων που εμφανίζονται στις γεννητικές περιοχές των ενηλίκων με έρπητα. Τα κυστίδια μπορεί να σκάσουν και να σχηματίσουν κρούστα πριν επουλωθούν. Ένα βρέφος μπορεί να γεννηθεί με τις φουσκάλες ή να εμφανίσει τις πληγές μια εβδομάδα μετά τη γέννηση.

Τα βρέφη με εκ γενετής έρπητα μπορεί επίσης να φαίνονται εξαιρετικά κουρασμένα και να έχουν πρόβλημα στη σίτιση.

Η συστηματική μορφή του συγγενούς έρπητα, ή της διάχυτης λοίμωξης από έρπητα, εμφανίζεται όταν ολόκληρο το σώμα μολύνεται από έρπητα. Επηρεάζει περισσότερα από το δέρμα του μωρού και μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές, όπως:

• φλεγμονή των ματιών

• τύφλωση
• επιληπτικές κρίσεις και επιληπτικές διαταραχές
• αναπνευστικές ασθένειες

Η ασθένεια μπορεί επίσης να επηρεάσει τα ζωτικά όργανα του μωρού, συμπεριλαμβανομένων των:

• πνεύμονες, προκαλώντας δυσκολία στην αναπνοή και διακοπή της αναπνοής

• νεφρά

• συκώτι, προκαλώντας ίκτερο

• κεντρικό νευρικό σύστημα (ΚΝΣ), προκαλώντας επιληπτικές κρίσεις, σοκ και υποθερμία

Ο HSV μπορεί επίσης να προκαλέσει μια επικίνδυνη κατάσταση γνωστή ως εγκεφαλίτιδα, μια φλεγμονή του εγκεφάλου που μπορεί να οδηγήσει σε εγκεφαλική βλάβη.

Ο γιατρός σας θα πάρει δείγματα από τις φουσκάλες (εάν υπάρχουν) και υγρό από το νωτιαίο μυελό για να καθορίσει εάν ο έρπης είναι η αιτία της ασθένειας. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί εξέταση αίματος ή ούρων. Περαιτέρω διαγνωστικές εξετάσεις μπορεί να περιλαμβάνουν μαγνητικές τομογραφίες του κεφαλιού του μωρού για τον έλεγχο του οιδήματος του εγκεφάλου.

Ο ιός του έρπητα μπορεί να αντιμετωπιστεί, αλλά δεν θεραπεύεται. Αυτό σημαίνει ότι ο ιός θα παραμείνει στο σώμα του παιδιού σας καθ ‘όλη τη διάρκεια της ζωής του. Ωστόσο, τα συμπτώματα μπορούν να αντιμετωπιστούν.

Ο παιδίατρος του παιδιού σας πιθανότατα θα αντιμετωπίσει τη λοίμωξη με αντιιικά φάρμακα που χορηγούνται μέσω ενδοφλέβιας φλέβας, μιας βελόνας ή ενός σωλήνα που μπαίνει σε μια φλέβα.

Το Acyclovir (Zovrax) είναι το πιο συχνά χρησιμοποιούμενο αντιικό φάρμακο για τον εκ γενετής έρπη. Η θεραπεία συνήθως διαρκεί μερικές εβδομάδες και μπορεί να περιλαμβάνει άλλα φάρμακα για τον έλεγχο των επιληπτικών κρίσεων ή τη θεραπεία του σοκ.

Μπορείτε να αποτρέψετε τον έρπη κάνοντας ασφαλές σεξ.

Τα προφυλακτικά μπορούν να ελαχιστοποιήσουν την έκθεση σε ενεργό ξέσπασμα έρπητα και να αποτρέψουν τη μετάδοση του ιού. Θα πρέπει επίσης να μιλήσετε με τον σύντροφό σας για το σεξουαλικό του ιστορικό και να ρωτήσετε εάν έχει έρπητα.

Εάν είστε έγκυος και εσείς ή ο σύντροφός σας έχετε έρπη ή τον είχατε στο παρελθόν, συζητήστε την κατάστασή σας με το γιατρό σας πολύ πριν από την ημερομηνία τοκετού.

Μπορεί να σας χορηγηθεί φάρμακο προς το τέλος της εγκυμοσύνης σας για να μειώσετε την πιθανότητα μετάδοσης του έρπητα στο μωρό σας. Μπορεί επίσης να μπορείτε να κάνετε καισαρική τομή εάν έχετε ενεργές βλάβες στα γεννητικά όργανα. Μια καισαρική τομή μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο μετάδοσης του έρπητα στο μωρό σας.

Σε μια καισαρική τομή, το μωρό γεννιέται μέσω τομών που γίνονται στην κοιλιά και τη μήτρα της μητέρας. Αυτό θα εμποδίσει το μωρό σας να έρθει σε επαφή με τον ιό στο κανάλι γέννησης.

Ο έρπης είναι ανενεργός κατά καιρούς, αλλά μπορεί να επανεμφανιστεί επανειλημμένα ακόμα και μετά τη θεραπεία.

Τα μωρά με συστηματικές λοιμώξεις από έρπητα μπορεί να μην ανταποκρίνονται καν στη θεραπεία και ενδέχεται να αντιμετωπίσουν αρκετούς πρόσθετους κινδύνους για την υγεία. Ο διάχυτος έρπης που αποκτάται από τη γέννηση μπορεί να είναι απειλητικός για τη ζωή και μπορεί να προκαλέσει νευρολογικά προβλήματα ή κώμα.

Δεδομένου ότι δεν υπάρχει θεραπεία για τον έρπητα, ο ιός θα παραμείνει στο σώμα του παιδιού. Οι γονείς και οι φροντιστές πρέπει να προσέχουν για συμπτώματα έρπητα σε όλη τη ζωή του παιδιού. Όταν το παιδί μεγαλώσει αρκετά, θα πρέπει να μάθει πώς να αποτρέπει τη μετάδοση του ιού σε άλλους.