Τι είναι το Cutibacterium acnes;

Cutibacterium acnes (προηγουμένως Propionibacterium acnes) είναι το σχετικά αργά αναπτυσσόμενο, συνήθως αναερόβιο αερόβιο, θετικό κατά Gram βακτήριο που συνδέεται με την ακμή στο δέρμα. Αυτό το βακτήριο μπορεί επίσης να προκαλέσει χρόνια βλεφαρίτιδα και ενδοφθαλμίτιδα, το τελευταίο ιδιαίτερα μετά από ενδοφθάλμια χειρουργική επέμβαση. Το γονιδίωμά του έχει αλληλουχηθεί και μια μελέτη έχει δείξει ότι πολλά γονίδια μπορούν να παράγουν ένζυμα για την αποικοδόμηση του δέρματος και των πρωτεϊνών που μπορεί να είναι ανοσογόνα (ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος).

Το είδος είναι σε μεγάλο βαθμό κοινό και μέρος της χλωρίδας του δέρματος που υπάρχει στο δέρμα των περισσότερων ενήλικων ανθρώπων. Είναι συνήθως ελάχιστα ανιχνεύσιμο στο δέρμα υγιών προ-εφήβων. Ζει, μεταξύ άλλων, κυρίως σε λιπαρά οξέα στο σμήγμα που εκκρίνεται από σμηγματογόνους αδένες στα θυλάκια. Μπορεί επίσης να βρεθεί σε όλη τη γαστρεντερική οδό.

Αρχικά αναγνωρίστηκε ως Bacillus acnes, Cutibacterium acnes (C. acnes) ονομάστηκε αργότερα Propionibacterium acnes για την ικανότητά του να παράγει προπιονικό οξύ. Το 2016, P. acnes ταξινομήθηκε ταξινομικά ως αποτέλεσμα βιοχημικών και γονιδιωματικών μελετών. Όσον αφορά τόσο τη φυλογενετική δομή του δέντρου όσο και το περιεχόμενο DNA G + C, το δερματικό είδος ήταν διακριτό από άλλα είδη που είχαν προηγουμένως κατηγοριοποιηθεί ως P. acnes. Ως μέρος της αναδιάρθρωσης, το νέο γένος Cutibacterium δημιουργήθηκε για τα δερματικά είδη, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που παλαιότερα ταυτίζονταν ως Propionibacterium acnes, Propionibacterium avidum, και Propionibacterium granulosum. Χαρακτηρισμός των φυλότυπων του Γ. Acnes είναι ένα ενεργό πεδίο έρευνας.

Ρόλοι του Cutibacterium acnes σε ασθένειες

Ακμή χυδαία

Γ. Acnes βακτήρια ζουν κυρίως βαθιά μέσα στα θυλάκια και τους πόρους, αν και βρίσκονται επίσης στην επιφάνεια ενός υγιούς δέρματος. Σε αυτά τα θυλάκια, Γ. Acnes Τα βακτήρια χρησιμοποιούν σμήγμα, κυτταρικά υπολείμματα και μεταβολικά υποπροϊόντα από τον περιβάλλοντα ιστό του δέρματος ως τις κύριες πηγές ενέργειας και θρεπτικών συστατικών. Η αυξημένη παραγωγή σμήγματος από υπερδραστικούς σμηγματογόνους αδένες (σμηγματοειδή υπερπλασία) ή απόφραξη του θυλακίου μπορεί να προκαλέσει Γ. Acnes βακτήρια να αναπτυχθούν και να πολλαπλασιαστούν.

Γ. Acnes τα βακτήρια εκκρίνουν πολλές πρωτεΐνες, συμπεριλαμβανομένων αρκετών πεπτικών ενζύμων. Αυτά τα ένζυμα εμπλέκονται στην πέψη του σμήγματος και στην απόκτηση άλλων θρεπτικών ουσιών. Μπορούν επίσης να αποσταθεροποιήσουν τα στρώματα των κυττάρων που σχηματίζουν τα τοιχώματα του θυλακίου. Η κυτταρική βλάβη, τα μεταβολικά υποπροϊόντα και τα βακτηριακά υπολείμματα που παράγονται από την ταχεία ανάπτυξη του Γ. Acnes στα θυλάκια μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή. Αυτή η φλεγμονή μπορεί να οδηγήσει σε συμπτώματα που σχετίζονται με ορισμένες συχνές δερματικές διαταραχές, όπως θυλακίτιδα και ακμή vulgaris. Η ακμή vulgaris είναι η ασθένεια που συνήθως συσχετίζεται με Γ. Acnes μόλυνση.

Σταφυλόκοκκος επιδερμιδης

Η ζημιά που προκλήθηκε από Γ. Acnes και η σχετιζόμενη φλεγμονή καθιστά τον προσβεβλημένο ιστό πιο ευαίσθητο στον αποικισμό από ευκαιριακά βακτήρια, όπως Η ασθένεια του σταφυλοκοκου. Η προκαταρκτική έρευνα δείχνει ότι οι υγιείς πόροι αποικίζονται μόνο από Γ. Acnes, ενώ τα ανθυγιεινά περιλαμβάνουν καθολικά τους μη πόρους Staphylococcus epidermidis, μεταξύ άλλων βακτηριακών ρύπων. Είτε πρόκειται για μια ριζική αιτιότητα, απλώς ευκαιριακή και παρενέργεια, ή μια πιο περίπλοκη παθολογική δυαδικότητα μεταξύ Γ. Acnes και αυτό το συγκεκριμένο Σταφυλόκοκκος είδος δεν είναι γνωστό.

Έλκος του κερατοειδούς

Γ. Acnes έχει επίσης βρεθεί σε έλκη του κερατοειδούς και είναι μια κοινή αιτία χρόνιας ενδοφθαλμίτιδας μετά από χειρουργική επέμβαση καταρράκτη.

Κήλη δίσκου

Γ. Acnes βρέθηκε σε δίσκους με κήλη. Το προπιονικό οξύ που εκκρίνει δημιουργεί μικρο-κατάγματα του γύρω οστού. Αυτά τα μικρο-κατάγματα είναι ευαίσθητα και έχει βρεθεί ότι τα αντιβιοτικά ήταν χρήσιμα για την επίλυση αυτού του τύπου πόνου στην πλάτη.

Σαρκοείδωση

Γ. Acnes μπορεί να βρεθεί σε βρογχοκυψελιδική πλύση περίπου 70% των ασθενών με σαρκοείδωση και σχετίζεται με τη δραστηριότητα της νόσου, αλλά μπορεί επίσης να βρεθεί στο 23% των μαρτύρων. Τα υποείδη του Γ. Acnes που προκαλούν αυτές τις λοιμώξεις αλλιώς στείρων ιστών (πριν από τις ιατρικές διαδικασίες), ωστόσο, είναι τα ίδια υποείδη που βρίσκονται στο δέρμα ατόμων που δεν έχουν επιρρεπές στην ακμή δέρμα, έτσι είναι πιθανό τοπικοί μολυσματικοί παράγοντες. Η μέτρια έως σοβαρή ακμή vulgaris φαίνεται να σχετίζεται συχνότερα με μολυσματικά στελέχη.

Ευκαιριακές ασθένειες

Γ. Acnes θεωρείται συχνά ευκαιριακό παθογόνο, προκαλώντας μια σειρά μετεγχειρητικών και σχετιζόμενων με τη συσκευή λοιμώξεων, π.χ. χειρουργικές λοιμώξεις, μετα-νευροχειρουργικές λοιμώξεις, μολυσμένες προσθετικές αρθρώσεις (ειδικά στον ώμο), νευροχειρουργικές λοιμώξεις και ενδοκαρδίτιδα σε ασθενείς με προσθετικές καρδιακές βαλβίδες (κυρίως άνδρες) .Γ. Acnes μπορεί να διαδραματίσει κάποιο ρόλο σε άλλες καταστάσεις, όπως το σύνδρομο SAPHO (αρθρίτιδα, ακμή, φλύκταινα, υπερόσταση, οστείτιδα), σαρκοείδωση και ισχιαλγία. Είναι επίσης ύποπτο ότι είναι μια κύρια βακτηριακή πηγή νευροφλεγμονής στους εγκεφάλους της νόσου του Αλτσχάιμερ. Είναι ένας κοινός ρύπος στις καλλιέργειες αίματος και εγκεφαλονωτιαίου υγρού.

Αντιμικροβιακή ευαισθησία

Γ. Acnes Τα βακτήρια είναι ευαίσθητα σε ένα ευρύ φάσμα αντιμικροβιακών μορίων, τόσο από φαρμακευτικές όσο και από φυσικές πηγές. Τα αντιβιοτικά που χρησιμοποιούνται συχνότερα για τη θεραπεία της ακμής είναι η ερυθρομυκίνη, η κλινδαμυκίνη, η δοξυκυκλίνη και η μινοκυκλίνη. Πολλές άλλες οικογένειες αντιβιοτικών είναι επίσης δραστικές κατά Γ. Acnes βακτήρια, συμπεριλαμβανομένων των κινολονών, των κεφαλοσπορινών, των πλευρομουτιλινών, των πενικιλλινών και των σουλφοναμιδίων.

Αντίσταση στα αντιβιοτικά

Η εμφάνιση ανθεκτικών στα αντιβιοτικά Γ. Acnes Τα βακτήρια αντιπροσωπεύουν ένα αυξανόμενο πρόβλημα παγκοσμίως. Το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα έντονο στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη. Οι αντιβιοτικές οικογένειες που Γ. Acnes είναι πιο πιθανό να αποκτήσουν αντίσταση στα μακρολίδια (π.χ. ερυθρομυκίνη και αζιθρομυκίνη), λινκοσαμίδια (π.χ. κλινδαμυκίνη) και τετρακυκλίνες (π.χ., δοξυκυκλίνη και μινοκυκλίνη).

Ωστόσο, Γ. Acnes Τα βακτήρια είναι ευαίσθητα σε πολλούς τύπους αντιμικροβιακών χημικών που βρίσκονται σε αντιβακτηριακά προϊόντα χωρίς συνταγή, συμπεριλαμβανομένων των υπεροξειδίων βενζοϋλίου, τρικλοζάνης, χλωροξυλενόλης και γλυκονικής χλωρεξιδίνης.

Αρκετά φυσικά μόρια και ενώσεις είναι τοξικά Γ. Acnes βακτήρια. Μερικά αιθέρια έλαια όπως δεντρολίβανο, έλαιο τσαγιού, λάδι γαρίφαλου και εσπεριδοειδή περιέχουν αντιβακτηριακά χημικά. Το φυσικό μέλι έχει επίσης αποδειχθεί ότι έχει ορισμένες αντιβακτηριακές ιδιότητες που μπορεί να είναι δραστικές Γ. Acnes.

Τα στοιχεία αργύρου, θείου και χαλκού έχουν επίσης αποδειχθεί ότι είναι τοξικά για πολλά βακτήρια, συμπεριλαμβανομένων Γ. Acnes.

Φωτοευαισθησία

Γ. Acnes ανάβει πορτοκαλί όταν εκτίθεται σε μαύρο φως, πιθανώς λόγω της παρουσίας ενδογενών πορφυρινών. Επίσης σκοτώνεται από υπεριώδες φως. Γ. Acnes είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο στο φως στο εύρος των 405–420 νανομέτρων (κοντά στην υπεριώδη ακτινοβολία) λόγω ενδογενούς πορφυρίνης – κοπορφυρίνης III. Συνολική ακτινοβολία 320 Joules / cm² απενεργοποιεί αυτό το είδος in vitro. Η φωτοευαισθησία του μπορεί να ενισχυθεί με προεπεξεργασία με αμινολεβουλινικό οξύ, το οποίο ενισχύει την παραγωγή αυτής της χημικής ουσίας, αν και αυτό προκαλεί σημαντικές παρενέργειες στον άνθρωπο και στην πράξη δεν ήταν σημαντικά καλύτερη από την ελαφριά θεραπεία μόνο.

Άλλα ενδιαιτήματα

Γ. Acnes έχει βρεθεί ότι είναι ένα ενδοφυτικό φυτό. Συγκεκριμένα, η αμπέλι φαίνεται να φιλοξενεί ενδοφυτικό πληθυσμό Γ. Acnes που σχετίζεται στενά με τα στελέχη που σχετίζονται με τον άνθρωπο. Οι δύο γραμμές αποκλίνουν περίπου 7.000 χρόνια πριν, περίπου την ίδια στιγμή που η γεωργία αμπέλου μπορεί να έχει καθιερωθεί. Αυτό Γ. Acnes ο δευτερεύων τύπος μεταγλωττίστηκε Ζάππα προς τιμήν του εκκεντρικού συνθέτη Frank Zappa, για να αναδείξει τον απροσδόκητο και ασυνήθιστο βιότοπό του.