Τι είναι το υπερκονδυλικό κάταγμα;

ΣΦΑΙΡΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ

Συμπτώματα υπερκονδυλικού κατάγματος

Τα συμπτώματα του υπερκονδυλικού κατάγματος περιλαμβάνουν:

• ξαφνικός έντονος πόνος στον αγκώνα και στο αντιβράχιο
• ένα στιγμιότυπο ή σκάσιμο τη στιγμή του τραυματισμού

• πρήξιμο γύρω από τον αγκώνα

• μούδιασμα στο χέρι

• αδυναμία κίνησης ή ανόρθωσης του βραχίονα

Παράγοντες κινδύνου για αυτό το είδος κατάγματος

Τα υπερκονδυλικά κατάγματα είναι πιο συχνά σε παιδιά κάτω των 7 ετών, αλλά μπορούν να επηρεάσουν και μεγαλύτερα παιδιά. Είναι επίσης οι Το συνηθέστερο τύπος καταγμάτων που απαιτούν χειρουργική επέμβαση σε παιδιά.

Κάποτε πιστευόταν ότι τα υπερκονδυλικά κατάγματα ήταν πιο συχνά στα αγόρια. Αλλά πρόσφατες σπουδές δείχνουν ότι τα κορίτσια είναι εξίσου πιθανό με τα αγόρια να έχουν αυτό το είδος κατάγματος.

Ο τραυματισμός είναι πιο πιθανό να συμβεί κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.

Διάγνωση υπερκονδυλικού κατάγματος

Εάν μια φυσική εξέταση δείξει την πιθανότητα κατάγματος, ο γιατρός θα χρησιμοποιήσει ακτινογραφίες για να προσδιορίσει πού σημειώθηκε το σπάσιμο και να διακρίνει ένα υπερκονδυλικό κάταγμα από άλλους πιθανούς τύπους τραυματισμών.

Εάν ο γιατρός εντοπίσει ένα κάταγμα, θα το ταξινομήσει ανά τύπο χρησιμοποιώντας το σύστημα Gartland. Το σύστημα Gartland αναπτύχθηκε από τον Dr. JJ Gartland το 1959.

Εάν εσείς ή το παιδί σας έχετε κάταγμα επέκτασης, αυτό σημαίνει ότι το βραχιόνιο οστό έχει ωθηθεί προς τα πίσω από την άρθρωση του αγκώνα. Αυτά αποτελούν περίπου το 95 τοις εκατό των υπερκονδυλικών καταγμάτων στα παιδιά.

Εάν εσείς ή το παιδί σας διαγνωστεί με κάμψη κάμψης, αυτό σημαίνει ότι ο τραυματισμός έχει προκληθεί από περιστροφή του αγκώνα. Αυτός ο τύπος τραυματισμού είναι λιγότερο κοινός.

Τα κατάγματα επέκτασης ταξινομούνται περαιτέρω σε τρεις κύριους τύπους ανάλογα με το πόσο έχει μετατοπιστεί το οστό του άνω βραχίονα (βραχιόνιο):

• τύπος 1: βραχιόνιο μη μετατοπισμένο
• τύπος 2: βραχιόνιο μέτρια μετατόπιση
• τύπος 3: βραχιόνιο οστούν σοβαρά μετατοπισμένο

Σε πολύ μικρά παιδιά, τα οστά μπορεί να μην είναι αρκετά σκληρυμένα για να φαίνονται καλά στην ακτινογραφία. Ο γιατρός σας μπορεί επίσης να ζητήσει ακτινογραφία του μη τραυματισμένου βραχίονα για να κάνει σύγκριση.

Ο γιατρός θα αναζητήσει επίσης:

• ευαισθησία γύρω από τον αγκώνα

• μώλωπες ή πρήξιμο

• περιορισμός της κίνησης
• πιθανότητα βλάβης στα νεύρα και τα αιμοφόρα αγγεία
• περιορισμός της ροής του αίματος που υποδεικνύεται από μια αλλαγή στο χρώμα του χεριού
• πιθανότητα περισσότερων του ενός κατάγματος γύρω από τον αγκώνα
• τραυματισμός στα οστά του κάτω βραχίονα

Αντιμετώπιση αυτού του κατάγματος

Εάν υποψιάζεστε ότι εσείς ή το παιδί σας έχετε υπερκονδυλικό ή άλλο είδος κατάγματος, επισκεφθείτε το γιατρό σας ή πηγαίνετε στο δωμάτιο έκτακτης ανάγκης το συντομότερο δυνατό.

Ήπια κατάγματα

Η χειρουργική επέμβαση συνήθως δεν είναι απαραίτητη εάν το κάταγμα είναι τύπου 1 ή ηπιότερου τύπου 2 και εάν δεν υπάρχουν επιπλοκές.

Ένας γύψος ή ένας νάρθηκας μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να ακινητοποιήσει την άρθρωση και να επιτρέψει την έναρξη της φυσικής διαδικασίας επούλωσης. Μερικές φορές χρησιμοποιείται πρώτα ένας νάρθηκας για να επιτρέψει στο πρήξιμο να πέσει, ακολουθούμενο από πλήρη γύψο.

Μπορεί να χρειαστεί ο γιατρός να επαναφέρει τα οστά στη θέση τους πριν εφαρμόσει τον νάρθηκα ή τον γύψο. Εάν συμβαίνει αυτό, θα χορηγήσουν σε εσάς ή στο παιδί σας κάποια μορφή καταστολής ή αναισθησίας. Αυτή η μη χειρουργική επέμβαση ονομάζεται κλειστή ανάταξη.

Πιο σοβαρά κατάγματα

Σοβαροί τραυματισμοί μπορεί να απαιτούν χειρουργική επέμβαση. Οι δύο κύριοι τύποι χειρουργικής επέμβασης είναι:

• Κλειστή ανάταξη με διαδερμικό καρφίτσωμα. Μαζί με την επαναφορά των οστών όπως περιγράφεται παραπάνω, ο γιατρός σας θα εισάγει καρφίτσες μέσω του δέρματος για να επανασυνδέσει τα σπασμένα μέρη του οστού. Εφαρμόζεται νάρθηκας την πρώτη εβδομάδα και στη συνέχεια αντικαθίσταται από γύψο. Αυτό είναι το Το συνηθέστερο μορφή χειρουργικής επέμβασης.
• Ανοιχτή μείωση με εσωτερική στερέωση. Εάν η μετατόπιση είναι πιο σοβαρή ή υπάρχει βλάβη στα νεύρα ή τα αιμοφόρα αγγεία, πιθανότατα θα χρειαστεί ανοιχτή χειρουργική επέμβαση.

Η ανοιχτή μείωση απαιτείται μόνο περιστασιακά. Ακόμη και οι πιο σοβαροί τραυματισμοί τύπου 3 μπορούν συχνά να αντιμετωπιστούν με κλειστή ανάταξη και διαδερμικό καρφίτσωμα.

Τι να περιμένετε κατά τη διάρκεια της ανάρρωσης

Εσείς ή το παιδί σας πιθανότατα θα χρειαστεί να φορέσετε γύψο ή νάρθηκα για τρεις έως έξι εβδομάδες, είτε αντιμετωπίζεται με χειρουργική επέμβαση είτε με απλή ακινητοποίηση.

Τις πρώτες μέρες, βοηθά στην ανύψωση του τραυματισμένου αγκώνα. Καθίστε δίπλα σε ένα τραπέζι, τοποθετήστε ένα μαξιλάρι στο τραπέζι και ακουμπήστε το χέρι στο μαξιλάρι. Αυτό δεν πρέπει να είναι άβολο και μπορεί να βοηθήσει στην επιτάχυνση της ανάρρωσης προάγοντας την κυκλοφορία του αίματος στην τραυματισμένη περιοχή.

Μπορεί να είναι πιο άνετο να φοράτε ένα φαρδύ πουκάμισο και να αφήνετε το μανίκι στη χυτή πλευρά να κρέμεται ελεύθερο. Εναλλακτικά, κόψτε το μανίκι σε παλιά πουκάμισα που δεν σκοπεύετε να χρησιμοποιήσετε ξανά ή αγοράστε μερικά φθηνά πουκάμισα που μπορείτε να αλλάξετε. Αυτό μπορεί να βοηθήσει στην προσαρμογή του γύψου ή του νάρθηκα.

Απαιτούνται τακτικές επισκέψεις στο γιατρό σας για να βεβαιωθείτε ότι το κατεστραμμένο οστό επανασυνδέεται σωστά.

Ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει στοχευμένες ασκήσεις για τη βελτίωση του εύρους κίνησης του αγκώνα καθώς η επούλωση συνεχίζεται. Περιστασιακά απαιτείται επίσημη φυσικοθεραπεία.

Τι να κάνετε μετά την επέμβαση

Είναι πιθανός κάποιος πόνος αφού τοποθετηθούν οι καρφίτσες και ο γύψος. Ο γιατρός σας μπορεί να σας προτείνει παυσίπονα χωρίς ιατρική συνταγή, όπως ασπιρίνη, ιβουπροφαίνη (Advil, Motrin) ή ακεταμινοφαίνη (Tylenol).

Είναι φυσιολογικό να αναπτύσσεται χαμηλός πυρετός μέσα στις πρώτες 48 ώρες μετά την επέμβαση. Καλέστε το γιατρό σας εάν η θερμοκρασία σας ή του παιδιού σας υπερβαίνει τους 38,3 °C ή διαρκεί για περισσότερες από τρεις ημέρες.

Εάν το παιδί σας τραυματιστεί, μπορεί να είναι σε θέση να επιστρέψει στο σχολείο εντός τριών έως τεσσάρων ημερών μετά την επέμβαση, αλλά θα πρέπει να αποφεύγει αθλητικές δραστηριότητες και δραστηριότητες παιδικής χαράς για τουλάχιστον έξι εβδομάδες.

Εάν χρησιμοποιούνται καρφίτσες, αυτές συνήθως αφαιρούνται στο ιατρείο τρεις έως τέσσερις εβδομάδες μετά την επέμβαση. Συχνά δεν υπάρχει ανάγκη για αναισθησία σε αυτή τη διαδικασία, αν και μπορεί να υπάρχει κάποια ενόχληση. Τα παιδιά μερικές φορές το περιγράφουν ως «αισθάνεται αστείο» ή «αισθάνεται περίεργο».

Ο συνολικός χρόνος αποκατάστασης από το κάταγμα θα ποικίλλει. Εάν χρησιμοποιήθηκαν καρφίτσες, 72 τοις εκατό Το εύρος κίνησης του αγκώνα μπορεί να ανακτηθεί σε έξι εβδομάδες μετά την επέμβαση. Αυτό αυξάνεται σε 94 τοις εκατό μετά από 26 εβδομάδες και 98 τοις εκατό μετά από ένα χρόνο.

Η πιο συχνή επιπλοκή είναι η αποτυχία του οστού να επανενωθεί σωστά. Αυτό είναι γνωστό ως malunion. Αυτό μπορεί να συμβεί σε έως και 50 τοις εκατό των παιδιών που έχουν υποβληθεί σε χειρουργική θεραπεία. Εάν η κακή ευθυγράμμιση αναγνωριστεί νωρίς στη διαδικασία ανάρρωσης, μπορεί να χρειαστεί γρήγορη χειρουργική επέμβαση για να βεβαιωθείτε ότι ο βραχίονας θα επουλωθεί ευθεία.

Προοπτικές για υπερκονδυλικά κατάγματα

Το υπερκονδυλικό κάταγμα του βραχιονίου είναι ένας συνηθισμένος παιδικός τραυματισμός στον αγκώνα. Αν αντιμετωπιστεί γρήγορα, είτε με ακινητοποίηση με γύψο είτε με χειρουργική επέμβαση, οι προοπτικές για πλήρη αποκατάσταση είναι πολύ καλές.