Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για τη χρόνια φλεγμονώδη απομυελινωτική πολυνευροπάθεια (CIDP)

Τι είναι η χρόνια φλεγμονώδης απομυελινωτική πολυνευροπάθεια;

Η χρόνια απομυελινωτική πολυνευροπάθεια (CIDP) είναι μια νευρολογική διαταραχή που προκαλεί οίδημα ή φλεγμονή των νεύρων. Αυτή η φλεγμονή καταστρέφει την προστατευτική επικάλυψη που είναι τυλιγμένη γύρω από τα νεύρα και τις ίνες. Η μυελίνη είναι το όνομα αυτής της λιπαρής επικάλυψης. Καθώς η μυελίνη καταστρέφεται, το CIDP οδηγεί σε συμπτώματα όπως μυρμήγκιασμα στα πόδια και τα χέρια σας, καθώς και απώλεια μυϊκής δύναμης.

Το CIDP είναι ένας τύπος επίκτητης φλεγμονώδους διαταραχής που προκαλείται από το ανοσοποιητικό. Δεν είναι μεταδοτικό, αλλά είναι χρόνιο. Με άλλα λόγια, η ασθένεια είναι μακροπρόθεσμη και μόλις την αναπτύξετε, πιθανότατα θα ζήσετε με συμπτώματα και επιπλοκές της διαταραχής για το υπόλοιπο της ζωής σας.

Το CIDP, όπως και οι άλλες φλεγμονώδεις διαταραχές που είναι παρόμοιες με αυτό, επηρεάζει το περιφερικό νευρικό σας σύστημα. Αυτό περιλαμβάνει τα νεύρα έξω από τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό. Η γνώση των διαφορετικών συμπτωμάτων κάθε διαταραχής και του τρόπου με τον οποίο εξελίσσονται μπορεί να βοηθήσει εσάς και τον γιατρό σας να προσδιορίσετε ποια επηρεάζει το σώμα σας.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Τα συμπτώματα του CIDP περιλαμβάνουν:

  • επιβράδυνση της νευρικής απόκρισης
  • συμμετρικά συμπτώματα
  • αισθητηριακές αλλαγές
  • απώλεια αντανακλαστικών
  • αργή ανάπτυξη συμπτωμάτων μακροπρόθεσμα

Μάθετε περισσότερα: Τι είναι η απομυελίνωση και γιατί συμβαίνει; »

Επιβράδυνση της νευρικής απόκρισης

Καθώς η μυελίνη καταστρέφεται και χάνεται, οι ηλεκτρικές παρορμήσεις μεταξύ του εγκεφάλου και των νεύρων σας θα επιβραδυνθούν ή θα χαθούν εντελώς. Στην αρχή, η ζημιά μπορεί να είναι τόσο μικρή που δυσκολεύεστε να παρατηρήσετε διαφορά. Με την πάροδο του χρόνου, ωστόσο, η αργή απόκριση θα είναι αρκετά αισθητή.

Συμμετρικά συμπτώματα

Τα περισσότερα άτομα με CIDP θα εμφανίσουν τα ίδια συμπτώματα και στις δύο πλευρές του σώματός τους. Αντί να νιώσετε μυρμήγκιασμα μόνο στο ένα χέρι, πιθανότατα θα το βιώσετε και στα δύο και ταυτόχρονα.

Αισθητηριακές αλλαγές

Μπορεί να αναπτυχθεί μυρμήγκιασμα, κάψιμο και μούδιασμα. Μπορεί επίσης να παρατηρήσετε αλλαγές στις αισθήσεις σας, όπως απώλεια γεύσης, μειωμένη ευαισθησία στην αφή και πολλά άλλα.

Απώλεια αντανακλαστικών

Οι μύες μπορεί να μην ανταποκρίνονται τόσο γρήγορα όσο κάποτε και μπορεί να παρατηρήσετε ελαφρά μυϊκή αδυναμία.

Μακρά, αργή ανάπτυξη συμπτωμάτων

Τα συμπτώματα μπορεί να αυξηθούν αργά κατά τη διάρκεια αρκετών μηνών ή και ετών. Η αργή εξέλιξη μπορεί να μην είναι ανιχνεύσιμη στην αρχή. Μερικοί άνθρωποι θα ζήσουν με τα συμπτώματα για μεγάλο χρονικό διάστημα πριν γίνει τελικά η διάγνωση.

Τι προκαλεί το CIDP;

Οι γιατροί και οι ερευνητές δεν είναι ξεκάθαροι τι προκαλεί το CIDP, αλλά γνωρίζουν ότι είναι το αποτέλεσμα μιας μη φυσιολογικής ανοσολογικής απόκρισης. Το ανοσοποιητικό σύστημα αντιδρά υπερβολικά σε ένα φυσιολογικό, υγιές μέρος του σώματος. Αντιμετωπίζει τη μυελίνη σαν εισβάλλοντας βακτήρια ή ιούς και την καταστρέφει. Για το λόγο αυτό, το CIDP ταξινομείται ως αυτοάνοσο νόσημα.

CIDP εναντίον συνδρόμου Guillain-Barré

Το CIDP είναι η χρόνια μορφή του συνδρόμου Guillain-Barré (GBS). Όπως το CIDP, το GBS είναι μια νευρολογική διαταραχή που προκαλεί φλεγμονή των νεύρων. Αυτή η φλεγμονή οδηγεί στην καταστροφή της μυελίνης. Καθώς η μυελίνη καταστρέφεται, τα συμπτώματα αρχίζουν να αναπτύσσονται. Και οι δύο καταστάσεις αναπτύσσουν συμπτώματα σε ένα συμμετρικό μοτίβο και τα συμπτώματα και των δύο παθήσεων συνήθως ξεκινούν από τα δάχτυλα των χεριών ή των ποδιών και κατευθύνονται προς τους μεγαλύτερους μύες.

Ούτε το CIDP ούτε το GBS βλάπτουν το κεντρικό νευρικό σας σύστημα. Ούτε επηρεάζει ούτε τη νοητική σας γνώση.

Σε αντίθεση με το CIDP, τα συμπτώματα του GBS εμφανίζονται γρήγορα και σύντομα φτάνουν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Οι περισσότεροι άνθρωποι θα χρειαστούν εντατική θεραπεία εάν έχουν GBS. Τα άτομα με CIDP συχνά αναπτύσσουν συμπτώματα πολύ αργά. Τυπικά, η νοσοκομειακή περίθαλψη είναι απαραίτητη μόνο αφού η νόσος έχει προχωρήσει πολύ και περιορίζει σοβαρά την καθημερινή λειτουργία.

Το GBS εμφανίζεται γρήγορα και μπορεί εξίσου γρήγορα να αρχίσει να εξαφανίζεται. Τα μόνιμα αποτελέσματα της βλάβης μπορεί να σας χρειαστούν αρκετούς μήνες ή χρόνια για να προσαρμοστείτε, αλλά τα συμπτώματα δεν θα επιδεινωθούν. Επίσης, το GBS είναι απίθανο να επαναληφθεί. Μόνο το 5 τοις εκατό των ατόμων με GBS θα εμφανίσουν ξανά συμπτώματα.

Οι περισσότεροι άνθρωποι που έχουν διαγνωστεί με GBS μπορεί να υποδείξουν μια πρόσφατη ασθένεια ή λοίμωξη που προηγήθηκε της φλεγμονώδους διαταραχής. Οι γιατροί πιστεύουν ότι αυτή η μολυσματική ή ιογενής ασθένεια μπορεί να καταστρέψει το ανοσοποιητικό σύστημα και να προκαλέσει μια ασυνήθιστη απόκριση. Στην περίπτωση του GBS, το ανοσοποιητικό σύστημα αρχίζει να επιτίθεται στη μυελίνη και τα νεύρα. Αυτό δεν συμβαίνει με το CIDP.

CIDP εναντίον σκλήρυνσης κατά πλάκας (ΣΚΠ)

Όπως το CIDP, η σκλήρυνση κατά πλάκας (MS) καταστρέφει την επικάλυψη μυελίνης γύρω από τα νεύρα. Η ΣΚΠ μπορεί επίσης να είναι προοδευτική. Η ασθένεια έχει μια σταδιακή εξέλιξη που επιδεινώνει τα συμπτώματα με την πάροδο του χρόνου. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να βιώσουν περιόδους σταθερότητας που ακολουθούνται από περιόδους υποτροπής.

Σε αντίθεση με το CIDP, τα άτομα με ΣΚΠ αναπτύσσουν πλάκες στον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό τους. Αυτές οι πλάκες εμποδίζουν τα νεύρα τους να μεταδίδουν σωστά σήματα από τον εγκέφαλό τους μέσω του κεντρικού νευρικού συστήματος και στο υπόλοιπο σώμα τους. Με την πάροδο του χρόνου, η ΣΚΠ μπορεί ακόμη και να αρχίσει να επιτίθεται στα ίδια τα νεύρα. Τα συμπτώματα της σκλήρυνσης κατά πλάκας εμφανίζονται συνήθως στη μία πλευρά του σώματος κάθε φορά, όχι με συμμετρικό μοτίβο. Η πληγείσα περιοχή και η σοβαρότητα των συμπτωμάτων εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τα νεύρα που προσβάλλει η ΠΣ.

Πώς γίνεται η διάγνωση;

Το CIDP είναι δύσκολο να διαγνωστεί. Είναι μια σπάνια διαταραχή, επομένως οι γιατροί μπορεί να αποκλείσουν πιο κοινές ασθένειες ή διαταραχές πρώτα πριν φτάσουν σε διάγνωση CIDP.

Για να φτάσει στη διάγνωση, ο γιατρός σας μπορεί να χρησιμοποιήσει διάφορες εξετάσεις και εξετάσεις. Πρώτον, ο γιατρός σας πιθανότατα θα πάρει ένα λεπτομερές ιατρικό ιστορικό και θα σας ζητήσει να εξηγήσετε όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες πότε ξεκίνησαν τα συμπτώματα και πώς ή αν έχουν αλλάξει. Για μια διάγνωση CIDP, πρέπει να εμφανίσετε συμπτώματα για τουλάχιστον οκτώ εβδομάδες.

Επιπλέον, ο γιατρός σας μπορεί να ζητήσει ορισμένες εξετάσεις για να εξετάσει άλλα μέρη του σώματός σας. Μια δοκιμή νευρικής αγωγιμότητας μπορεί να επιτρέψει στον γιατρό σας να δει πόσο γρήγορα κινούνται οι νευρικές ώσεις στο σώμα σας. Αυτή η ανάγνωση μπορεί να βοηθήσει στο μέλλον να προσδιορίσετε εάν οι παρορμήσεις σας βελτιώνονται ή επιδεινώνονται.

Ομοίως, μια ανάλυση νωτιαίου υγρού και εξετάσεις αίματος ή ούρων μπορούν να βοηθήσουν τον γιατρό σας να αποκλείσει άλλες πιθανές αιτίες για τα συμπτώματά σας.

Πώς αντιμετωπίζεται;

Μόλις κάνετε διάγνωση CIDP, ο γιατρός σας θα σας συστήσει σε έναν ειδικό. Οι γιατροί που ειδικεύονται στη θεραπεία αυτοάνοσων διαταραχών ή διαταραχών που προκαλούνται από το ανοσοποιητικό έχουν μεγαλύτερη εμπειρία με θεραπείες και αλλαγές στον τρόπο ζωής που μπορούν να σας βοηθήσουν να επιβραδύνετε την εξέλιξη της νόσου και να προσαρμοστείτε στις αλλαγές πιο εύκολα.

Ο στόχος της θεραπείας για το CIDP είναι να σταματήσει τις επιθέσεις στη μυελίνη σας και να επιβραδύνει την εξέλιξη των συμπτωμάτων. Για να γίνει αυτό, η πρώτη γραμμή θεραπείας είναι συχνά τα κορτικοστεροειδή όπως η πρεδνιζόνη (Deltasone ή Prednicot).

Άλλες θεραπείες περιλαμβάνουν:

  • ανταλλαγή πλάσματος
  • ενδοφλέβιες ενέσεις ανοσοσφαιρίνης
  • ανοσοκατασταλτικά φάρμακα
  • μεταμόσχευση βλαστοκυττάρων

CIDP και άσκηση

Ερευνα δείχνει ότι τα άτομα με CIDP επωφελούνται από την αερόβια άσκηση και την προπόνηση ασκήσεων με αντίσταση. Και οι δύο μορφές άσκησης αυξάνουν την ικανότητα των πνευμόνων και τη μυϊκή δύναμη. Η οικοδόμηση μυϊκής δύναμης και αντοχής μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των επιπτώσεων της προοδευτικής μυϊκής καταστροφής του CIDP.

Ωστόσο, πριν ξεκινήσετε την άσκηση, μιλήστε με το γιατρό σας. Είναι σημαντικό να υιοθετήσετε ένα πρόγραμμα άσκησης που λειτουργεί για το επίπεδο φυσικής σας κατάστασης. Η υπερβολική καταπόνηση μπορεί να οδηγήσει σε μυϊκή βλάβη. Αυτό μπορεί να επιβραδύνει την ανάρρωση και να επιδεινώσει τα συμπτώματα του CIDP.

Ποια είναι η προοπτική;

Κάθε άτομο που ζει με CIDP έχει διαφορετική προοπτική. Η ζωή με αυτή τη διαταραχή ποικίλλει ευρέως από άτομο σε άτομο. Μερικοί άνθρωποι θα βιώσουν μια αυθόρμητη ανάρρωση και θα εμφανίσουν μόνο συμπτώματα της διαταραχής από καιρό σε καιρό. Άλλοι μπορεί να βιώσουν περιόδους μερικής ανάκαμψης, αλλά διατηρούν μια αργή, σταθερή εξέλιξη των συμπτωμάτων.

Ο καλύτερος τρόπος για να βελτιώσετε την προοπτική σας είναι να λάβετε έγκαιρα διάγνωση και να ξεκινήσετε τη θεραπεία αμέσως. Το CIDP μπορεί να είναι δύσκολο να διαγνωστεί. Αυτό κάνει τη γρήγορη εύρεση μιας θεραπείας μια πρόκληση. Όσο πιο γρήγορα μπορείτε να ξεκινήσετε τη θεραπεία, τόσο πιο πιθανό είναι να αποτρέψετε τη βλάβη στα νεύρα.

Μάθετε περισσότερα

Discussion about this post

Recommended

Don't Miss