Η σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣΚΠ) είναι μια χρόνια νόσος που επηρεάζει το κεντρικό νευρικό σύστημα. Τα νεύρα είναι επικαλυμμένα με ένα προστατευτικό κάλυμμα που ονομάζεται μυελίνη, το οποίο επίσης επιταχύνει τη μετάδοση των νευρικών σημάτων. Τα άτομα με σκλήρυνση κατά πλάκας εμφανίζουν φλεγμονή των περιοχών της μυελίνης και προοδευτική επιδείνωση και απώλεια μυελίνης.
Τα νεύρα μπορεί να λειτουργούν ανώμαλα όταν η μυελίνη είναι κατεστραμμένη. Αυτό μπορεί να προκαλέσει μια σειρά από απρόβλεπτα συμπτώματα. Αυτά περιλαμβάνουν:
- πόνο, μυρμήγκιασμα ή αίσθημα καύσου σε όλο το σώμα
- απώλεια όρασης
- κινητικές δυσκολίες
- μυϊκούς σπασμούς ή δυσκαμψία
- δυσκολία με την ισορροπία
- μπερδεμένη ομιλία
- εξασθενημένη μνήμη και γνωστική λειτουργία
Χρόνια αφοσιωμένης έρευνας οδήγησαν σε νέες θεραπείες για τη σκλήρυνση κατά πλάκας. Δεν υπάρχει ακόμη θεραπεία για τη νόσο, αλλά τα φαρμακευτικά σχήματα και η συμπεριφορική θεραπεία επιτρέπουν στα άτομα με ΣΚΠ να απολαμβάνουν καλύτερη ποιότητα ζωής.
Μάθετε σχετικά με τα στατιστικά στοιχεία της ΣΚΠ, συμπεριλαμβανομένων του επιπολασμού, των δημογραφικών στοιχείων, των παραγόντων κινδύνου και πολλά άλλα »
Σκοπός των θεραπειών
Πολλές επιλογές θεραπείας μπορούν να βοηθήσουν στη διαχείριση της πορείας και των συμπτωμάτων αυτής της χρόνιας νόσου. Η θεραπεία μπορεί να βοηθήσει:
- επιβράδυνση της εξέλιξης της ΣΚΠ
- ελαχιστοποιήστε τα συμπτώματα κατά τη διάρκεια παροξύνσεων ή εξάρσεων της ΣΚΠ
- βελτίωση της σωματικής και πνευματικής λειτουργίας
Η θεραπεία με τη μορφή ομάδων υποστήριξης ή θεραπείας ομιλίας μπορεί επίσης να προσφέρει την τόσο αναγκαία συναισθηματική υποστήριξη.
Θεραπεία
Όποιος έχει διαγνωστεί με υποτροπιάζουσα μορφή ΣΚΠ, πιθανότατα θα ξεκινήσει θεραπεία με ένα εγκεκριμένο από τον FDA φάρμακο τροποποίησης της νόσου. Αυτό περιλαμβάνει άτομα που εμφανίζουν ένα πρώτο κλινικό συμβάν συνεπές με ΣΚΠ. Η θεραπεία με ένα φάρμακο που τροποποιεί τη νόσο θα πρέπει να συνεχίζεται επ’ αόριστον, εκτός εάν ο ασθενής έχει κακή ανταπόκριση, εμφανίσει ανυπόφορες παρενέργειες ή δεν λάβει το φάρμακο όπως θα έπρεπε. Η θεραπεία θα πρέπει επίσης να αλλάξει εάν γίνει διαθέσιμη καλύτερη επιλογή.
Gilenya (fingolimod)
Το 2010, το Gilenya έγινε το πρώτο από του στόματος φάρμακο για υποτροπιάζοντες τύπους σκλήρυνσης κατά πλάκας που εγκρίθηκε από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA). Οι αναφορές δείχνουν ότι μπορεί να μειώσει τις υποτροπές κατά το ήμισυ και να επιβραδύνει την εξέλιξη της νόσου.
Τεριφλουνομίδη (Aubagio)
Βασικός στόχος της θεραπείας της ΣΚΠ είναι η επιβράδυνση της εξέλιξης της νόσου. Τα φάρμακα που το κάνουν αυτό ονομάζονται φάρμακα που τροποποιούν την ασθένεια. Ένα τέτοιο φάρμακο είναι το από του στόματος φάρμακο teriflunomide (Aubagio). Εγκρίθηκε για χρήση σε άτομα με ΣΚΠ το 2012.
Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο The New England Journal of Medicine διαπίστωσε ότι τα άτομα με υποτροπιάζουσα σκλήρυνση κατά πλάκας που έπαιρναν τεριφλουνομίδη μία φορά την ημέρα εμφάνισαν σημαντικά πιο αργούς ρυθμούς εξέλιξης της νόσου και λιγότερες υποτροπές από εκείνους που έλαβαν εικονικό φάρμακο. Τα άτομα που έλαβαν την υψηλότερη δόση τεριφλουνομίδης (14 mg έναντι 7 mg) παρουσίασαν μειωμένη εξέλιξη της νόσου. Η τεριφλουνομίδη ήταν μόνο το δεύτερο φάρμακο τροποποίησης της στοματικής νόσου που εγκρίθηκε για τη θεραπεία της ΣΚΠ.
Φουμαρικός διμεθυλεστέρας (Tecfidera)
Ένα τρίτο φάρμακο τροποποίησης της στοματικής νόσου έγινε διαθέσιμο σε άτομα με σκλήρυνση κατά πλάκας τον Μάρτιο του 2013. Ο φουμαρικός διμεθυλεστέρας (Tecfidera) ήταν παλαιότερα γνωστός ως BG-12. Σταματά το ανοσοποιητικό σύστημα από το να επιτίθεται στον εαυτό του και να καταστρέφει τη μυελίνη. Μπορεί επίσης να έχει προστατευτική δράση στον οργανισμό, παρόμοια με την επίδραση που έχουν τα αντιοξειδωτικά. Το φάρμακο διατίθεται σε μορφή κάψουλας.
Ο φουμαρικός διμεθυλεστέρας έχει σχεδιαστεί για άτομα που πάσχουν από υποτροπιάζουσα-διαλείπουσα σκλήρυνση κατά πλάκας (RRMS). Το RRMS είναι μια μορφή της νόσου κατά την οποία ένα άτομο τυπικά υφίσταται ύφεση για ένα χρονικό διάστημα πριν επιδεινωθούν τα συμπτώματά του. Τα άτομα με αυτόν τον τύπο ΣΚΠ μπορούν να επωφεληθούν από δόσεις αυτού του φαρμάκου δύο φορές την ημέρα.
Δαλφαμπριδίνη (Ampyra)
Η καταστροφή της μυελίνης που προκαλείται από την MS επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο τα νεύρα στέλνουν και λαμβάνουν σήματα. Αυτό μπορεί να επηρεάσει την κίνηση και την κινητικότητα. Τα κανάλια καλίου είναι σαν πόροι στην επιφάνεια των νευρικών ινών. Ο αποκλεισμός των καναλιών μπορεί να βελτιώσει τη νευρική αγωγιμότητα στα προσβεβλημένα νεύρα.
Η ναλφαμπριδίνη (Ampyra) είναι ένας αναστολέας διαύλων καλίου. Μελέτες που δημοσιεύτηκαν στο
Αλεμτουζουμάμπη (Λεμτράδα)
Η αλεμτουζουμάμπη (Lemtrada) είναι ένα εξανθρωπισμένο μονοκλωνικό αντίσωμα (εργαστηριακή πρωτεΐνη που καταστρέφει τα καρκινικά κύτταρα). Είναι ένας άλλος παράγοντας τροποποίησης της νόσου που έχει εγκριθεί για τη θεραπεία υποτροπιάζουσες μορφές σκλήρυνσης κατά πλάκας. Στοχεύει σε μια πρωτεΐνη που ονομάζεται CD52 που βρίσκεται στην επιφάνεια των κυττάρων του ανοσοποιητικού. Αν και δεν είναι γνωστό πώς ακριβώς λειτουργεί το alemtuzumab, πιστεύεται ότι συνδέεται με το CD52 στα Τ και Β λεμφοκύτταρα (λευκά αιμοσφαίρια) και προκαλεί λύση (διάσπαση του κυττάρου). Το φάρμακο εγκρίθηκε για πρώτη φορά για τη θεραπεία της λευχαιμίας σε πολύ υψηλότερη δόση.
Η Lemtrada δυσκολεύτηκε να πάρει την έγκριση του FDA στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο FDA απέρριψε την αίτηση για έγκριση της Lemtrada στις αρχές του 2014. Ανέφεραν την ανάγκη για περισσότερες κλινικές δοκιμές που δείχνουν ότι το όφελος υπερτερεί του κινδύνου σοβαρών παρενεργειών. Το Lemtrada εγκρίθηκε αργότερα από τον FDA τον Νοέμβριο του 2014, αλλά συνοδεύεται από μια προειδοποίηση για σοβαρές αυτοάνοσες παθήσεις, αντιδράσεις έγχυσης και αυξημένο κίνδυνο κακοηθειών όπως το μελάνωμα και άλλοι καρκίνοι. Συγκρίθηκε με το φάρμακο για την MS του EMD Serono, Rebif, σε δύο δοκιμές φάσης ΙΙΙ. Οι δοκιμές διαπίστωσαν ότι ήταν καλύτερο στη μείωση του ποσοστού υποτροπής και της επιδείνωσης της αναπηρίας σε διάστημα δύο ετών.
Λόγω του προφίλ ασφάλειάς του, ο FDA συνιστά να συνταγογραφείται μόνο σε ασθενείς που είχαν ανεπαρκή ανταπόκριση σε δύο ή περισσότερες άλλες θεραπείες για την ΠΣ.
Τροποποιημένη τεχνική μνήμης ιστορίας
Η ΣΚΠ επηρεάζει και τη γνωστική λειτουργία. Μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη μνήμη, τη συγκέντρωση και τις εκτελεστικές λειτουργίες όπως η οργάνωση και ο προγραμματισμός.
Ερευνητές από το Ερευνητικό Κέντρο του Ιδρύματος Kessler ανακάλυψαν ότι μια τροποποιημένη τεχνική μνήμης ιστορίας (mSMT) μπορεί να είναι αποτελεσματική για άτομα που αντιμετωπίζουν γνωστικά αποτελέσματα από τη σκλήρυνση κατά πλάκας. Οι περιοχές μάθησης και μνήμης του εγκεφάλου έδειξαν μεγαλύτερη ενεργοποίηση στις μαγνητικές τομογραφίες μετά από συνεδρίες mSMT. Αυτή η πολλά υποσχόμενη μέθοδος θεραπείας βοηθά τους ανθρώπους να διατηρούν νέες αναμνήσεις. Βοηθά επίσης τους ανθρώπους να ανακαλέσουν παλαιότερες πληροφορίες χρησιμοποιώντας έναν συσχετισμό που βασίζεται στην ιστορία μεταξύ εικόνων και περιβάλλοντος. Η τροποποιημένη τεχνική μνήμης ιστορίας μπορεί να βοηθήσει κάποιον με ΣΚΠ να θυμάται διάφορα στοιχεία σε μια λίστα αγορών, για παράδειγμα.
Πεπτίδια μυελίνης
Η μυελίνη καταστρέφεται μη αναστρέψιμα σε άτομα με ΣΚΠ. Οι προκαταρκτικές δοκιμές αναφέρθηκαν στο
Το μέλλον των θεραπειών της ΣΚΠ
Οι αποτελεσματικές θεραπείες της ΣΚΠ διαφέρουν από άτομο σε άτομο. Αυτό που λειτουργεί καλά για ένα άτομο δεν θα λειτουργήσει απαραίτητα για ένα άλλο. Η ιατρική κοινότητα συνεχίζει να μαθαίνει περισσότερα για την ασθένεια και τον καλύτερο τρόπο αντιμετώπισης της. Η έρευνα σε συνδυασμό με τη δοκιμή και το λάθος είναι το κλειδί για την εύρεση μιας θεραπείας.
Discussion about this post