Οξεία πυελονεφρίτιδα: Ξεπερνάτε τον κίνδυνο;

Τυπικά, τα πρώτα συμπτώματα πυελονεφρίτιδας είναι υψηλός πυρετός, ρίγη και πόνος και στις δύο πλευρές του κάτω μέρους της πλάτης.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτή η μόλυνση προκαλεί ναυτία και έμετο. Τα συμπτώματα ούρων είναι επίσης κοινά, συμπεριλαμβανομένων:

• συχνότητα ούρων ή ανάγκη συχνής ούρησης

• επείγουσα ανάγκη ούρων ή ανάγκη για άμεση ούρηση

• δυσουρία ή επώδυνη ούρηση

• αιματουρία ή αίμα στα ούρα

Η σωστή θεραπεία της πυελονεφρίτιδας μπορεί να αποτρέψει σοβαρά προβλήματα. Εάν δεν αντιμετωπιστεί, μπορεί να οδηγήσει σε βακτηριακή λοίμωξη στην κυκλοφορία του αίματος που ονομάζεται σήψη. Αυτό μπορεί στη συνέχεια να εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος και να προκαλέσει σοβαρές καταστάσεις που απαιτούν επείγουσα θεραπεία.

Η πυελονεφρίτιδα που δεν αντιμετωπίζεται μπορεί επίσης να οδηγήσει σε οξεία αναπνευστική δυσφορία καθώς συσσωρεύεται υγρό στους πνεύμονες.

Η πυελονεφρίτιδα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι η κύρια αιτία πρόωρου τοκετού, η οποία θέτει το μωρό σε υψηλό κίνδυνο για σοβαρές επιπλοκές και ακόμη και θάνατο.

Μια εξέταση ούρων μπορεί να βοηθήσει τον γιατρό σας να καθορίσει εάν τα συμπτώματά σας είναι αποτέλεσμα λοίμωξης των νεφρών. Η παρουσία λευκών αιμοσφαιρίων και βακτηρίων στα ούρα, τα οποία μπορούν να παρατηρηθούν με μικροσκόπιο, είναι και τα δύο σημάδια μόλυνσης. Ο γιατρός σας μπορεί να κάνει μια οριστική διάγνωση λαμβάνοντας βακτηριακές καλλιέργειες των ούρων σας.

Κατά γενικό κανόνα, εάν αναπτύξετε πυελονεφρίτιδα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, θα νοσηλευτείτε για θεραπεία. Θα σας χορηγηθούν ενδοφλέβια αντιβιοτικά, πιθανώς φάρμακα κεφαλοσπορίνης όπως η κεφαζολίνη (Ancef) ή η κεφτριαξόνη (Rocephin).

Εάν τα συμπτώματά σας δεν βελτιωθούν, μπορεί τα βακτήρια που προκαλούν τη μόλυνση να είναι ανθεκτικά στο αντιβιοτικό που παίρνετε. Εάν ο γιατρός σας υποψιάζεται ότι το αντιβιοτικό δεν είναι σε θέση να σκοτώσει τα βακτήρια, μπορεί να προσθέσει ένα πολύ ισχυρό αντιβιοτικό που ονομάζεται γενταμικίνη (Garamycin) στη θεραπεία σας.

Η απόφραξη εντός του ουροποιητικού συστήματος είναι η άλλη κύρια αιτία αποτυχίας της θεραπείας. Τυπικά προκαλείται από πέτρα στα νεφρά ή φυσική συμπίεση του ουρητήρα από την αναπτυσσόμενη μήτρα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Η απόφραξη του ουροποιητικού συστήματος διαγιγνώσκεται καλύτερα μέσω ακτινογραφίας ή υπερήχων των νεφρών σας.

Μόλις η κατάστασή σας αρχίσει να βελτιώνεται, μπορεί να σας επιτραπεί να φύγετε από το νοσοκομείο. Θα σας χορηγηθούν αντιβιοτικά από το στόμα για 7 έως 10 ημέρες. Ο γιατρός σας θα επιλέξει το φάρμακό σας με βάση την αποτελεσματικότητα, την τοξικότητα και το κόστος του. Συχνά συνταγογραφούνται φάρμακα όπως η τριμεθοπρίμη-σουλφαμεθοξαζόλη (Septra, Bactrim) ή η νιτροφουραντοΐνη (Macrobid).

Οι επαναλαμβανόμενες λοιμώξεις αργότερα στην εγκυμοσύνη δεν είναι σπάνιες. Ο πιο οικονομικά αποδοτικός τρόπος για να μειώσετε τον κίνδυνο υποτροπής είναι η λήψη ημερήσιας δόσης αντιβιοτικού, όπως σουλφισοξαζόλης (Gantrisin) ή μακροκρυστάλλων μονοϋδρικής νιτροφουραντοΐνης (Macrobid), ως προληπτικό μέτρο. Θυμηθείτε ότι οι δοσολογίες φαρμάκων μπορεί να διαφέρουν. Ο γιατρός σας θα σας συνταγογραφήσει αυτό που σας ταιριάζει.

Εάν παίρνετε προληπτικά φάρμακα, θα πρέπει επίσης να ελέγχετε τα ούρα σας για βακτήρια κάθε φορά που επισκέπτεστε το γιατρό σας. Επίσης, φροντίστε να ενημερώσετε το γιατρό σας εάν επιστρέψουν κάποια συμπτώματα. Εάν τα συμπτώματα επανέλθουν ή εάν μια εξέταση ούρων δείχνει την παρουσία βακτηρίων ή λευκών αιμοσφαιρίων, ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει μια άλλη καλλιέργεια ούρων για να καθορίσει εάν είναι απαραίτητη η θεραπεία.