Μου πήρε πάνω από μια δεκαετία για να αντιμετωπίσω τη σχέση της ζωής μου με το αλκοόλ.
Προέρχομαι από δύο οικογένειες αλκοολικών και άκουσα μερικά σιωπηλά ανέκδοτα σχετικά με το ποτό που οδηγεί σε επιθετικότητα και βία. Αλλά αυτό που είδα από πρώτο χέρι ήταν οι παππούδες, οι θείες, οι θείοι και τα ξαδέρφια να γεμίζουν τα δωμάτια με γέλιο με ποτό, ανάσα από μπύρα και χαρούμενα κότσια — και πολύ καπνό τσιγάρου.
Σκέφτηκα ότι ήμουν πιο έξυπνος από τη γενετική, πιο έξυπνος από τον εθισμό και ειδικός στη διαταραγμένη ψυχική μου υγεία.
Όταν ήμουν παιδί, ήμουν εξαιρετικός. Με έκαναν να νιώθω σαν να είμαι κάποιου είδους σοφός, μια ιδέα που με είχε κολλήσει για πάρα πολύ καιρό.
Όταν μεγάλωσα αρκετά για να ξεκινήσω τα πάρτι, σκέφτηκα ότι έπρεπε να αναπληρώσω όλες τις εμπειρίες που έχασα στο κολέγιο. Παράτησα, φυσικά, και έβαλα τον εαυτό μου προς την κατεύθυνση που θα ακολουθούσα για το υπόλοιπο της ζωής μου. Ανεξάρτητα από το πόσες γνωριμίες έκανα ή τις προσωρινές καλύτερες φιλίες που έκανα, ένιωθα τόσο μόνος για τόσο καιρό – εκτός αν ήμουν στο μπαρ.
Δεκαπέντε χρόνια — αυτό είναι το μήκος του λυγιστή μου. Θα έρχομαι κοντά με ανθρώπους και θα τους ένιωθα να αποσύρονται από τη ζωή μου ξανά και ξανά. Έτσι έπινα μέχρι να αποκτήσω την αυτοπεποίθηση να κάνω τον κόσμο να γελάσει και μετά έπινα μέχρι να λιποθυμήσω.
Δούλευα σε μπαρ και εστιατόρια, όπου το ποτό ήταν κοντά. Αλλά έπινα το ίδιο πολύ στις δουλειές όπου ο καφές δεν έπρεπε να είναι καρφωμένος.
Δεν υπήρχε ποτέ καλός λόγος για να μην τραβήξετε μια βολή. Παρ’ όλες τις όμορφες στιγμές και τις αιώνιες αναμνήσεις, υπήρξαν τόσες άλλες νύχτες όπου έπινα μόνο και μόνο για να κάνω συντροφιά στον εαυτό μου… μέχρι να εξαρτηθώ, σωματικά, διανοητικά και συναισθηματικά.
Πώς ορίζετε τη νηφαλιότητά σας;
Καθώς πλησιάζω τα 2 χρόνια νηφάλιος από το αλκοόλ, μπορώ να αναγνωρίσω ότι το ποτό είναι το τέρας μου.
Η ιατρική και η ψυχαγωγική κάνναβη είναι νόμιμη στο λαιμό μου στο δάσος και, μετά από διαβούλευση με τον θεραπευτή μου, βρήκα έναν τρόπο να την ενσωματώσω στην ανάρρωση μου από το αλκοόλ. Προσέχω να μην το κάνω κακή χρήση, αλλά βοηθάει με κάποιο από το μετατραυματικό στρες μου και τον σωματικό πόνο που έχω συγκεντρώσει ζω γρήγορα για τόσο καιρό.
Η γυναίκα μου με βοηθά να είμαι ειλικρινής, αλλά, τελικά, αναγνωρίζω ότι είμαι αυτός που ελέγχει την ανάκαμψη και τη δύναμη της θέλησής μου.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο πράγμα που έχετε μάθει για τον εαυτό σας στην ανάκαμψη;
«Μπορώ να κάνω δύσκολα πράγματα».
Αυτό ήταν το μάντρα μου όταν ήμουν σε αποτοξίνωση. Όσο περισσότερο ενσωμάτωσα την έννοια στην κυνική μου νοοτροπία, τόσο πιο δυνατός ένιωθα. Υπέβαλα τη δύναμή μου στο αλκοόλ για πάρα πολύ καιρό. Το να το παρατήσω έχει αναζωπυρώσει την αυτοπεποίθησή μου και η συνεχής αποχή τροφοδοτεί τη φωτιά.
Υπήρχε κάποιο στοιχείο ανάκαμψης που ήταν πιο δύσκολο από όσο περίμενες;
Ειλικρινά, η απώλεια της κοινωνικής μου ζωής ήταν μια πρωταρχική δυσκολία.
Για περισσότερο από μια δεκαετία, ήμουν η απόλυτη κοινωνική πεταλούδα. Είτε έδινα καφέ στη γειτονιά (ενώ μεθούσα στα παρασκήνια) είτε για μπάρμαν (όπου τα ποτά έμοιαζαν πάντα να ρέουν πολύ ελεύθερα), ήμουν πάντα κοντά στο πλέγμα μιας καλής στιγμής.
Εξακολουθώ να προσπαθώ να βρω νέους φίλους και κοινότητες, αλλά μερικές φορές είναι απίστευτα δύσκολο.
Νικ (36): 4 χρόνια σε ανάκαμψη
Rachel (32): 2 χρόνια σε ανάκαμψη
Catherine (39): 4 χρόνια σε ανάκαμψη
Ποιο είναι το πιο ασυνήθιστο πράγμα που έχετε δοκιμάσει στο ταξίδι ανάρρωσης;
Η γυναίκα μου και εγώ κάναμε ένα ταξίδι με το μαγικό κινητό μανιτάρι στην κορύφωση της φάσης «καταφύγιο στο σπίτι» της πανδημίας.
Έφυγα με αποκαλύψεις σχετικά με τις προσδοκίες, τις κοινωνικές δομές και την προσωπική ειλικρίνεια, όλες βαθιές και ασήμαντες από τις δικές τους απόψεις. Βοήθησε να ανακουφίσω πολλά ψυχικά εμπόδια που με εμπόδιζαν να αγαπήσω και να εμπιστευτώ τον εαυτό μου.
Υπήρχε κάποιο στοιχείο ανάκαμψης που αποδείχτηκε ευκολότερο από όσο περίμενες;
Άνοιγμα στη θεραπεία. Μόλις συνάντησα τον θεραπευτή μου στο κέντρο αποκατάστασης, άρχισα να τραγουδάω σαν πουλί για τα προβλήματά μου, τα ερεθίσματα, τα τραύματα και τους στόχους μου.
Αφού έφτασα στον πάτο, αντιμετώπισα την ανάκαμψη ως το «πάνω-πάνω» μου, μια ευκαιρία να ξεκινήσω με μια καθαρή πλάκα και μια βαθιά επιθυμία για ειλικρίνεια.
Ποια είναι η λιγότερο χρήσιμη συμβουλή που έχετε λάβει σχετικά με την αποκατάσταση;
Ότι η απόκτηση ενός χορηγού θα έκανε ή θα χαλούσε την ανάρρωσή μου.
Ποτέ δεν έκανα μια σύνδεση αρκετά στενή για να δικαιολογήσω μια σχέση, πόσο μάλλον μια καθοδήγηση νηφαλιότητας. Ακολούθησα θεραπεία (συμπεριλαμβανομένης της συμβουλευτικής ζευγαριών), αναζήτησα ιατρική βοήθεια για την ψυχική μου υγεία και στηρίχτηκα στην εργαλειοθήκη των δεξιοτήτων που συγκέντρωσα κατά τη διάρκεια της θεραπείας.
Είμαι σίγουρα μια εξαίρεση. Αλλά νιώθω την ανάγκη να βοηθήσω άλλους στην ανάρρωσή τους, όχι ως χορηγός, αλλά ως συνάδελφος εξαρτημένος και φίλος.
Υπήρχε κάποια δημοφιλής προσέγγιση ή στρατηγική που τελικά δεν ήταν χρήσιμη για εσάς;
Οι Ανώνυμοι Αλκοολικοί (ΑΑ) βοήθησαν όταν ήμουν νέος στην ανάρρωση, αλλά τελικά δεν είναι για μένα. Άρχισα να παρακολουθώ συναντήσεις ΑΑ όταν ήμουν στο νοσοκομείο, ακολουθούμενες από μερικές αρκετά φιλόξενες συναντήσεις κοντά στο κέντρο αποθεραπείας μου.
Όταν γύρισα σπίτι, δεν συνδέθηκα ποτέ με καμία από τις κοινότητες της ΑΑ στις συναντήσεις που μπορούσα να βρω. Μόλις ξεκίνησε η πανδημία, βρήκα τις συναντήσεις του Zoom ακόμη πιο αποσυνδεδεμένες από τις μη εμπνευσμένες προσωπικές συναντήσεις. Εξακολουθώ να ανταμείβω τον εαυτό μου για ορόσημα και κρατάω τις “μάρκες” μου κοντά, ωστόσο.
Αν μπορούσατε να πείτε στον εαυτό σας πριν από την αποκατάσταση ένα πράγμα, ποιο θα ήταν αυτό;
Εάν βάλετε τη δουλειά, εάν δώσετε στον εαυτό σας τον χρόνο και την ευκαιρία να θεραπεύσετε και να ζητήσετε βοήθεια όταν τη χρειάζεστε, θα βγείτε από την άλλη πλευρά νιώθοντας πιο ικανοποιημένος από ποτέ. (Επιλογή νούμερο δύο: Δείξτε «εμένα σε θεραπεία» μια φωτογραφία της γυναίκας μου και του πρόσφατα υιοθετημένου σκύλου να χαμογελούν.)
Ο Matt (αυτός/αυτός) είναι ένας ανεξάρτητος συγγραφέας από τη Midwest με ταλέντο στα σοφά. Είναι μουσικός, ποιητής, συνταξιούχος μπάρμαν και αλκοολικός που αναρρώνει. Περνά τον ελεύθερο χρόνο του απολαμβάνοντας τη ζωή με τη γυναίκα του και τον σκύλο του, γράφοντας ποίηση και παρακολουθώντας επαγγελματικό μπάσκετ.
Discussion about this post