Επισκόπηση της Γαστρεντερικής Φυματίωσης

Η γαστρεντερική φυματίωση προκαλείται από λοίμωξη από Mycobacterium tuberculosis, συνήθως μετά από επαφή με τα αναπνευστικά υγρά ενός ατόμου που την έχει. Αυτό το βακτήριο μπορεί να ταξιδέψει από τους πνεύμονές σας στον γαστρεντερικό σωλήνα σας μέσω του αίματος και των λεμφικών σας συστημάτων ή μέσω της κατάποσης μολυσμένου φλέγματος.

Λιγότερο συχνά, η γαστρεντερική φυματίωση μπορεί να αναπτυχθεί από την κατάποση γαλακτοκομικών προϊόντων που έχουν μολυνθεί με Mycobacterium bovisένα παρόμοιο βακτήριο που μπορεί να επηρεάσει τις αγελάδες.

Η γαστρεντερική φυματίωση μπορεί να επηρεάσει διάφορα μέρη του γαστρεντερικού σωλήνα σας, συμπεριλαμβανομένων:

• οισοφάγος, σε σπάνιες περιπτώσεις
• στομάχι
• λεπτό έντερο
• παχύ έντερο
• ορθού και πρωκτού

Εξωπνευμονική φυματίωση

Η φυματίωση που εμφανίζεται έξω από τους πνεύμονές σας ονομάζεται εξωπνευμονική φυματίωση. Αποτελεί περίπου 15–20% περιπτώσεων φυματίωσης. Τα πιο κοινά σημεία που αναπτύσσεται η εξωπνευμονική φυματίωση είναι:

• λεμφαδένες: 50%

• πνεύμονες: 19%

• γεννητικά όργανα ή ουροποιητικό σύστημα: 13%

• οστά και αρθρώσεις: 6%

• Σύστημα GI: 6%

• κεντρικό νευρικό σύστημα: 3%

Η γαστρεντερική φυματίωση μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα που μιμούνται εκείνα πολλών άλλων παθήσεων του γαστρεντερικού συστήματος όπως η νόσος του Κρον ή Καρκίνος.

ο πιο συνηθισμένο μέρος του γαστρεντερικού σωλήνα που επηρεάζεται είναι το τέλος του λεπτού εντέρου σας. Σε μια μελέτη αυτοψίας του 2023, 96% περισσότερα από 4.500 άτομα με γαστρεντερική φυματίωση είχαν προσβολή σε αυτήν την περιοχή, με το 10% να εμπλέκεται επίσης στο πρώτο τμήμα του παχέος εντέρου που ονομάζεται τυφλό έντερο.

Τα πιο κοινά σημεία και συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• κοιλιακό άλγος, που είναι το πιο κοινό σύμπτωμα

• απώλεια βάρους
• πυρετός
• αλλαγές στις συνήθειες του εντέρου, με τη διάρροια πιο συχνή από τη δυσκοιλιότητα
• ναυτία και έμετος
• σκούρα, πίσσα κόπρανα
• ωχρότητα
• αναιμία
• κοιλιακή διάταση και ασκίτης
• διευρυμένο συκώτι
• διευρυμένη σπλήνα
• πρησμένοι λεμφαδένες
• κοιλιακή μάζα

Χονδρικά 6–38% των ατόμων με γαστρεντερική φυματίωση αναπτύσσουν επίσης πνευμονικά συμπτώματα, τα οποία μπορεί να περιλαμβάνουν:

• επίμονος βήχας με αίμα ή βλέννα
• εξάντληση
• υψηλός πυρετός
• νυχτερινές εφιδρώσεις
• ακούσια απώλεια βάρους
• απώλεια της όρεξης
• γενική ασθένεια

Οι παράγοντες κινδύνου για τη φυματίωση περιλαμβάνουν:

• σε στενή επαφή με άτομα που έχουν γαστρεντερική φυματίωση
• μετανάστες από μέρη του κόσμου με υψηλά ποσοστά φυματίωσης
• εργασία ή αφιέρωμα χρόνου σε:
  • νοσοκομεία
  • καταφύγια αστέγων
  • φυλακές
  • γηροκομεία
  • κατοικίες για άτομα με HIV
• κάπνισμα
• μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ
• χρήση παράνομων ναρκωτικών
• καταστάσεις που αποδυναμώνουν το ανοσοποιητικό σας σύστημα, όπως:
  • HIV
  • σοβαρή νεφρική νόσο
  • η νόσος του Κρον
  • καρκίνο κεφαλής και τραχήλου
  • λήψη μεταμόσχευσης οργάνου

Οι πιθανές επιπλοκές της γαστρεντερικής φυματίωσης περιλαμβάνουν:

• αιμορραγία στο γαστρεντερικό σωλήνα σας

• συρίγγια, όπου μέρος της γαστρεντερικής οδού σας συνδέεται κάπου που δεν θα έπρεπε

• απόφραξη του εντέρου
• μομφή
• εγκολεασμός
• διάτρηση
• αναιμία

• υποσιτισμός ή δυσαπορρόφηση

• απώλεια βάρους
• ανεπάρκειες βιταμινών και μετάλλων

ο δοκιμή χρυσού προτύπου για τη γαστρεντερική φυματίωση είναι μια βακτηριακή καλλιέργεια που δημιουργείται χρησιμοποιώντας ένα δείγμα ιστού από τον εντερικό βλεννογόνο σας που συλλέγεται με έναν μακρύ, λεπτό σωλήνα που ονομάζεται ενδοσκόπιο.

Άλλες εξετάσεις για γαστρεντερική φυματίωση περιλαμβάνουν:

• απεικονιστικές εξετάσεις όπως ακτινογραφίες ή υπερηχογράφημα
• κολονοσκόπηση
• ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΙΜΑΤΟΣ να αναζητήσουν:
  • πρωτεΐνη υψηλής C-αντιδρώσας
  • χαμηλή αιμοσφαιρίνη
  • χαμηλή λευκωματίνη ορού

Η φυματίωση συχνά θεραπεύεται με αντιβιοτικά. Συνήθως, θα πρέπει να παίρνετε αντιβιοτικά για τουλάχιστον 6 μήνες, σύμφωνα με την Εθνική Υπηρεσία Υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου (NHS).

Τα αντιβιοτικά είναι η κύρια θεραπεία για τη γαστρεντερική φυματίωση. Ο πρωταρχικός συνδυασμός είναι α μείγμα τεσσάρων φαρμάκων που αποτελείται από:

• ισονιαζίδη
• ριφαμπικίνη
• πυραζιναμίδη
• αιθαμβουτόλη

Οι περισσότερες οδηγίες συνιστούν τη συνέχιση της θεραπείας για 6 μήνες.

Μπορεί να απαιτηθεί πρόσθετη θεραπεία για την αντιμετώπιση των επιπλοκών της γαστρεντερικής φυματίωσης. Μπορεί να περιλαμβάνουν:

• ενδοσκοπική διαστολή με μπαλόνι για στενώσεις στο λεπτό έντερο, που εμφανίζεται περίπου σε α τέταρτο των ανθρώπων
• χειρουργική επέμβαση για την αντιμετώπιση επιπλοκών που περιλαμβάνουν:
  • έντερο παρεμπόδιση
  • έντερο διάτρηση
  • συρίγγια

Έχει αναφερθεί ο κίνδυνος θανάτου όταν η γαστρεντερική φυματίωση αφεθεί χωρίς θεραπεία 6–20%.

Οι τρόποι με τους οποίους μπορείτε να αποτρέψετε τη γαστρεντερική φυματίωση περιλαμβάνουν:

• θεραπεία λανθάνουσας φυματίωσης εάν έχετε γαστρεντερική φυματίωση αλλά δεν έχετε συμπτώματα
• ρωτήστε το γιατρό σας σχετικά με την προληπτική θεραπεία εάν έχετε HIV
• αποφυγή παρατεταμένης επαφής με άτομα με φυματίωση, ειδικά σε πολυσύχναστα και κλειστά περιβάλλοντα όπως φυλακές ή νοσοκομεία
• τρώτε θρεπτικά τρόφιμα όπως φρούτα και λαχανικά και παραμένετε σωματικά δραστήριοι για να υποστηρίξετε το ανοσοποιητικό σας σύστημα
• πρόσθετη προσοχή για την αποφυγή παθήσεων του αναπνευστικού, που περιλαμβάνει το συχνό πλύσιμο των χεριών σας και τη χρήση μάσκας όταν ταξιδεύετε σε χώρες με υψηλά ποσοστά φυματίωσης

Υπάρχει ένα εμβόλιο φυματίωσηςαλλά το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) αναφέρει ότι δεν χορηγείται συχνά στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Μάθετε περισσότερα για την πρόληψη της φυματίωσης.

Είναι σημαντικό να επικοινωνήσετε με έναν γιατρό εάν βρίσκεστε σε περιβάλλον που αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης φυματίωσης και εμφανίσετε πιθανά συμπτώματα στους πνεύμονες ή στο γαστρεντερικό σύστημα όπως:

• κοιλιακό άλγος
• διάρροια
• κοιλιακό πρήξιμο
• επίμονος βήχας
• πυρετός

Η γαστρεντερική φυματίωση προκαλείται από το βακτήριο Mycobacterium tuberculosis ή Mycobacterium bovis. Μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα που μιμούνται εκείνα πολλών άλλων γαστρεντερικών παθήσεων.

Η γαστρεντερική φυματίωση δεν είναι συχνή στις Ηνωμένες Πολιτείες και συχνά θεραπεύεται με αντιβιοτικά. Μπορεί να χρειαστεί πρόσθετη θεραπεία όπως η χειρουργική επέμβαση για τη θεραπεία επιπλοκών όπως η απόφραξη του εντέρου.