Ποιες συνθήκες μπορεί να μιμηθεί το ALS;

Η βαριά μυασθένεια (MG) είναι μια νευρομυϊκή διαταραχή που μπορεί να μιμηθεί την ALS λόγω κοινών συμπτωμάτων όπως η μυϊκή αδυναμία. Ωστόσο, υπάρχουν σαφείς διαφορές.

Το MG τυπικά παρουσιάζει κυμαινόμενη μυϊκή αδυναμία που επιδεινώνεται με τη χρήση, συχνά ξεκινώντας στους μύες των ματιών.

Οι γιατροί διακρίνουν το MG από το ALS μέσω εξειδικευμένων εξετάσεων όπως η επαναλαμβανόμενη νευρική διέγερση, η οποία αποκαλύπτει μια χαρακτηριστική μείωση της μυϊκής απόκρισης. Οι εξετάσεις αίματος μπορούν επίσης να ανιχνεύσουν υποδοχέα ακετυλοχολίνης ή ειδικά για τους μυς αντισώματα κινάσης που υποδεικνύουν MG.

Σε αντίθεση με το ALS, το οποίο εξουθενώνεται προοδευτικά με καμία θεραπείατο MG έχει αποτελεσματικές θεραπείες όπως αναστολείς ακετυλοχολινεστεράσης ή ανοσοκατασταλτικά φάρμακα.

Η σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣΚΠ) είναι μια άλλη νευρολογική πάθηση που μερικές φορές μπορεί να εκληφθεί εσφαλμένα ως ALS λόγω αλληλοεπικαλυπτόμενων συμπτωμάτων. Παρουσιάζεται τυπικά με επεισόδια νευρολογικής δυσλειτουργίας που έρχονται και παρέρχονται (υποτροπιάζουσα-διαλείπουσα), ενώ το ALS περιλαμβάνει προοδευτική, σταθερή εκφύλιση του κινητικού νευρώνα.

Διαγνωστικά εργαλεία όπως η μαγνητική τομογραφία μπορεί να αποκαλύψει χαρακτηριστικές βλάβες της ΣΚΠ στο κεντρικό νευρικό σύστημα, βοηθώντας στη διάκριση μεταξύ των δύο καταστάσεων. Οι ειδικές εξετάσεις αίματος και η ανάλυση του εγκεφαλονωτιαίου υγρού μπορούν επίσης να βοηθήσουν τον γιατρό να διακρίνει τη ΣΚΠ από την ALS.

Σε αντίθεση με το ALS, η σκλήρυνση κατά πλάκας έχει θεραπείες τροποποίησης της νόσου για τη διαχείριση των συμπτωμάτων και την επιβράδυνση της εξέλιξής της.

Αρκετές διαταραχές των κινητικών νευρώνων μιμούνται το ALS, όπως:

• Πρωτοπαθής πλευρική σκλήρυνση (PLS): Το PLS είναι μια σπάνια διαταραχή του κινητικού νευρώνα που χαρακτηρίζεται από προοδευτική αδυναμία, ακαμψία και σπαστικότητα στα άκρα. Αλλά σε αντίθεση με το ALS, το PLS επηρεάζει πρωτίστως τους ανώτερους κινητικούς νευρώνες σας.
• Προοδευτική μυϊκή ατροφία (PMA): Το PMA επηρεάζει τους κατώτερους κινητικούς νευρώνες σας, με αποτέλεσμα μυϊκή αδυναμία και απώλεια. Αυτό είναι παρόμοιο με το ALS αλλά χωρίς την εμπλοκή του άνω κινητικού νευρώνα που παρατηρείται συχνά στο ALS.
• Κληρονομική σπαστική παραπληγία (HSP): Αυτή η ομάδα γενετικών διαταραχών προκαλεί σπαστικότητα και αδυναμία, συχνά ξεκινώντας στα κάτω άκρα. Ενώ μοιράζεται τη σπαστικότητα με το ALS, δεν περιλαμβάνει εκφύλιση κινητικών νευρώνων.
• Νόσος Κένεντι: Αυτή η σπάνια γενετική διαταραχή επηρεάζει πρωτίστως στις περιοχές του βολβού και της σπονδυλικής στήλης, προκαλώντας μυϊκή αδυναμία και ατροφία. Μπορεί να μοιάζει με ALS αλλά έχει διακριτούς γενετικούς δείκτες. Είναι μια κατάσταση που συνδέεται με το Χ, που σημαίνει ότι επηρεάζει κυρίως τους άνδρες.
• Πολυεστιακή κινητική νευροπάθεια (MMN): Το MMN μπορεί να μιμηθεί το ALS με μυϊκή αδυναμία, αλλά αυτό παρουσιάζει τυπικά ασύμμετρα συμπτώματα και ανταποκρίνεται καλά στην ενδοφλέβια θεραπεία με ανοσοσφαιρίνη.

Λοιμώξεις όπως η νόσος του Lyme και ο HIV μπορεί να παρουσιάσουν συμπτώματα που μιμούνται την ALS.

Η νόσος του Lyme μπορεί να οδηγήσει σε νευρολογικά συμπτώματα όπως μυϊκή αδυναμία και σπαστικότητα. Η διάκρισή του από το ALS περιλαμβάνει ένα λεπτομερές ιατρικό ιστορικό και εξετάσεις αίματος για αντισώματα Lyme.

Νευρολογικές επιπλοκές που σχετίζονται με τον HIV, συμπεριλαμβανομένης της κινητικής δυσλειτουργίας, μπορεί επίσης να μιμηθεί ALS. Η διαφοροποίηση μεταξύ των δύο εξαρτάται από το τεστ HIV και άλλα συμπτώματα που σχετίζονται με τον HIV.

Ο υπερθυρεοειδισμός μπορεί να μιμηθεί τα συμπτώματα του ALS λόγω μυϊκής αδυναμίας, τρόμου και απώλειας βάρους. Οι γιατροί μπορούν να χρησιμοποιήσουν τεστ λειτουργίας του θυρεοειδούς να αποκαλύψει αυξημένα επίπεδα θυρεοειδικών ορμονών για τη διαφοροποίηση του υπερθυρεοειδισμού από το ALS.

Η αποτελεσματική θεραπεία για τον υπερθυρεοειδισμό, όπως αντιθυρεοειδικά φάρμακα ή ραδιενεργό ιώδιο, μπορεί να επιλύσει τα συμπτώματα.

Η ανεπάρκεια βιταμίνης Β12 μπορεί να προκαλέσει νευρολογικά συμπτώματα που μοιάζουν με ALS, συμπεριλαμβανομένης της μυϊκής αδυναμίας και του μούδιασμα. Οι εξετάσεις αίματος που αποκαλύπτουν χαμηλά επίπεδα Β12 επιβεβαιώνουν την ανεπάρκεια.

Συμπλήρωμα βιταμίνης Β12 μπορεί να αντιστραφεί αυτά τα συμπτώματα, διακρίνοντάς το από τη μη αναστρέψιμη εξέλιξη της ALS.

Το σύνδρομο μετά την πολιομυελίτιδα μπορεί να μιμείται την ALS, οδηγώντας σε μυϊκή αδυναμία και κόπωση. Ένα ιστορικό προηγούμενης λοίμωξης από πολιομυελίτιδα και τα ευρήματα της ηλεκτρομυογραφίας (EMG) βοηθούν στη διαφοροποίησή της από το ALS.

Σε αντίθεση με την ALS, η αδυναμία στο σύνδρομο μετά την πολιομυελίτιδα είναι γενικά σταθερή και η διαχείριση περιλαμβάνει στρατηγικές αποκατάστασης για τη βελτίωση της λειτουργίας.

Η συμπίεση του νωτιαίου μυελού (μυελοπάθεια) ή ένα τσιμπημένο νεύρο (ριζοπάθεια), ιδιαίτερα στον αυχένα ή στο κάτω μέρος της πλάτης, μπορεί επίσης να προκαλέσει συμπτώματα παρόμοια με το ALS. Μπορούν επίσης να παρουσιάσουν παρόμοια ευρήματα σε ορισμένες διαγνωστικές εξετάσεις, όπως το ΗΜΓ.

Εκτός από τα κινητικά συμπτώματα, η ριζοπάθεια προκαλεί επίσης αισθητηριακή απώλεια και νευροπαθητικό πόνο – συμπτώματα όχι συνήθως παρατηρείται στο ALS. Επίσης, σε αντίθεση με το ALSη μυελοπάθεια μπορεί να προκαλέσει έντονο πόνο στον αυχένα και απώλεια ελέγχου του σφιγκτήρα του πρωκτού σας.

Οι γιατροί χρησιμοποιούν έναν συνδυασμό κλινικών αξιολογήσεων για να αξιολογήσουν το ιατρικό ιστορικό και τα συμπτώματά σας, αναζητώντας σημεία χαρακτηριστικά της ALS. Μπορούν επίσης να χρησιμοποιήσουν διαγνωστικές εξετάσεις για να επιβεβαιώσουν ή να αποκλείσουν το ALS, συμπεριλαμβανομένου:

• EMG και μελέτες αγωγιμότητας νεύρων: Αυτές οι δοκιμές μετρούν την ηλεκτρική δραστηριότητα στους μύες και τα νεύρα. Στην ALS, το ΗΜΓ συχνά δείχνει σημάδια απονεύρωσης και συσπάσεων των μυών.
• Μαγνητική τομογραφία και αξονική τομογραφία: Οι μελέτες απεικόνισης μπορούν να βοηθήσουν τους γιατρούς να αποκλείσουν άλλες ασθένειες που μιμούνται την ALS. Αν και δεν μπορούν να επιβεβαιώσουν το ALS, μπορεί να υποδεικνύουν μυϊκή ατροφία ή δομικές ανωμαλίες.
• ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΙΜΑΤΟΣ: Οι γιατροί χρησιμοποιούν εξετάσεις αίματος για να αποκλείσουν καταστάσεις με παρόμοια συμπτώματα, όπως διαταραχές του θυρεοειδούς ή λοιμώξεις. Το ίδιο το ALS δεν έχει συγκεκριμένους δείκτες αίματος.
• Γενετικό τεστ: Ένας γιατρός μπορεί να συστήσει γενετικό έλεγχο για τον εντοπισμό γνωστών γενετικών μεταλλάξεων που σχετίζονται με το ALS σε οικογενείς περιπτώσεις.

Ακολουθούν ορισμένες συχνές ερωτήσεις σχετικά με ασθένειες που μιμούνται την ALS.

Πόσο συχνά γίνεται λάθος διάγνωση του ALS;

Το ALS αρχικά διαγιγνώσκεται λανθασμένα σε περίπου 10% περιπτώσεων, συχνά λόγω της ομοιότητάς του με άλλες καταστάσεις.

Πόσος χρόνος χρειάζεται για τη διάγνωση της ALS;

Η διάγνωση της ALS μπορεί να διαρκέσει αρκετούς μήνες, με μέσο όρο 10-16 μήνες από την έναρξη των συμπτωμάτων έως την επιβεβαίωση.

Τι είναι το τεστ γλώσσας για ALS;

Το τεστ γλώσσας δεν είναι επίσημη διαγνωστική εξέταση για ALS. Οι γιατροί αξιολογούν την αδυναμία της γλώσσας ως μέρος της κλινικής εξέτασης για την αξιολόγηση της δυσλειτουργίας του κινητικού νευρώνα.

Η σύσπαση της γλώσσας (συσπάσεις) μπορεί να είναι ένα πρώιμο σημάδι του ALS. Αλλά το ALS δεν είναι η μόνη αιτία σύγχυσης της γλώσσας.

Αρκετές διαταραχές μοιράζονται παρόμοια συμπτώματα με την ALS, όπως μυϊκή αδυναμία, συσπάσεις και ατροφία. Οι συνήθεις μιμήσεις των AL περιλαμβάνουν MG, MS και άλλες ασθένειες των κινητικών νευρώνων.

Οι γιατροί χρησιμοποιούν έναν συνδυασμό κλινικής αξιολόγησης, εξειδικευμένων εξετάσεων και κριτηρίων αποκλεισμού για να διακρίνουν το ALS από τις ασθένειες που το μιμούνται. Η έγκαιρη επίσκεψη σε γιατρό σχετικά με τα συμπτώματα μπορεί να βοηθήσει να ξεκινήσει η συχνά μακρά διαγνωστική διαδικασία νωρίτερα.