Πώς χρησιμοποιείται η χειρουργική επέμβαση για τη θεραπεία της οστεοπόρωσης;

Πώς μπορεί η χειρουργική επέμβαση να βοηθήσει στην οστεοπόρωση;

Για σοβαρά κατάγματα οστεοπόρωσης, η χειρουργική επέμβαση είναι συνήθως ο μόνος τρόπος για την αποτελεσματική αποκατάσταση των προσβεβλημένων οστών ή αρθρώσεων. Η ορθοπεδική χειρουργική συνήθως περιλαμβάνει την επανατοποθέτηση θραυσμάτων οστών και τη στερέωσή τους στη θέση τους με βίδες, πλάκες, σύρματα ή άλλα εμφυτεύματα.

Η χειρουργική αποκατάσταση επιτρέπει στο οστό να επουλωθεί και να δυναμώσει, ώστε να μπορέσει να ξαναρχίσει την κίνηση και άλλες λειτουργίες, όπως η υποστήριξη βάρους.

Οι πιο συχνές περιοχές τραυματισμού σε άτομα με οστεοπόρωση

Η πιο κοινή περιοχή που απαιτεί χειρουργική επέμβαση για την οστεοπόρωση είναι η σπονδυλική στήλη, σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Ορθοπαιδικών Χειρουργών. Τα κατάγματα της σπονδυλικής στήλης συμβαίνουν περίπου δύο φορές πιο συχνά από άλλα κατάγματα που σχετίζονται με την οστεοπόρωση. Αυτά περιλαμβάνουν σπασμένα ισχία και κατάγματα οστών στους καρπούς και τους πήχεις.

Άλλα κατάγματα που συνδέονται συνήθως με την οστεοπόρωση περιλαμβάνουν κατάγματα των:

• μηριαίο οστό (μηριαίο οστό)

• κνήμη (κνήμη)

• βραχιόνιο (μακρύ οστό του άνω βραχίονα)

• λεκάνη

Αλλά οποιοδήποτε οστό στο σώμα μπορεί να επηρεαστεί από την οστεοπόρωση και να διατρέχει μεγαλύτερο κίνδυνο κατάγματος.

Επεμβάσεις ισχίου για άτομα με οστεοπόρωση

Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι καταγμάτων ισχίου που σχετίζονται με την οστεοπόρωση. Τα κατάγματα του αυχένα του μηριαίου οστού συμβαίνουν ακριβώς κάτω από την κεφαλή του μηριαίου οστού, η οποία είναι η «μπάλα» στην άρθρωση μπάλας και υποδοχής του ισχίου. Τα μεσοτροχαντήρια κατάγματα συμβαίνουν λίγο πιο κάτω από το μηριαίο οστό, μεταξύ δύο οστικών προεξοχών που ονομάζονται τροχαντήρες.

Σύμφωνα με το Διεθνές Ίδρυμα Οστεοπόρωσης, οι γυναίκες έχουν διπλάσιες πιθανότητες από τους άνδρες να εμφανίσουν κάταγμα ισχίου.

Τα τρία κύρια είδη χειρουργικών επεμβάσεων ισχίου περιλαμβάνουν:

• Εσωτερική επισκευή: Χρησιμοποιώντας βίδες, ο ορθοπεδικός χειρουργός επανασυνδέει τα μέρη του μηριαίου οστού που χωρίζονται από το κάταγμα. Εάν είναι απαραίτητο, οι βίδες μπορούν να στερεωθούν σε μια μικρή μεταλλική πλάκα που διατρέχει μέρος του μηριαίου οστού για επιπλέον σταθερότητα.
• Ολική αρθροπλαστική ισχίου: Σε μια ολική αρθροπλαστική ισχίου, το άνω μηριαίο οστό, συμπεριλαμβανομένης της μηριαίας κεφαλής και του τμήματος υποδοχής της λεκάνης, αντικαθίστανται από προσθετικά μέρη.
• Μερική αντικατάσταση ισχίου: Όταν το τμήμα υποδοχής της άρθρωσης δεν χρειάζεται να αντικατασταθεί, μια μερική αντικατάσταση ισχίου μπορεί να είναι καλύτερη επιλογή. Σε αυτή τη διαδικασία, το άνω μηριαίο οστό εξακολουθεί να αντικαθίσταται από προσθετικό. Αντίθετα, η φυσική υποδοχή επανέρχεται στην επιφάνεια για να λειτουργήσει με το προσθετικό μηριαίο οστό.

Επεμβάσεις σπονδυλικής στήλης για άτομα με οστεοπόρωση

Τα κατάγματα της σπονδυλικής στήλης που προκαλούνται από οστεοπόρωση συνήθως χαρακτηρίζονται ως συμπιεστικά κατάγματα της σπονδυλικής στήλης και σχεδόν πάντα απαιτούν χειρουργική επέμβαση. Οι δύο πιο συχνά χρησιμοποιούμενες χειρουργικές επεμβάσεις για κατάγματα σπονδυλικής στήλης είναι:

• Σπονδυλοπλαστική: Ο χειρουργός εγχέει ένα ειδικό είδος τσιμέντου που στεγνώνει γρήγορα απευθείας στον κατεστραμμένο σπόνδυλο.
• Κυφοπλαστική: Ονομάζεται επίσης «κυφοπλαστική με μπαλόνι», αυτή η διαδικασία περιλαμβάνει την εισαγωγή ενός μικρού μπαλονιού στον κατεστραμμένο σπόνδυλο για να δημιουργηθεί χώρος για την εφαρμογή τσιμέντου.

Επεμβάσεις καρπού για άτομα με οστεοπόρωση

Τα δύο κύρια οστά στον καρπό είναι η ακτίνα και η ωλένη. Τα μικρά κατάγματα του καρπού μπορούν συχνά να αντιμετωπιστούν χωρίς χειρουργική επέμβαση χρησιμοποιώντας γύψο και ακινητοποίηση.

Η χειρουργική επέμβαση για την αποκατάσταση ενός κατάγματος καρπού περιλαμβάνει συχνά μικρές καρφίτσες για να συγκρατούν τα σπασμένα οστά στη θέση τους. Μπορεί επίσης να χρειαστούν πλάκες και βίδες.

Ένας δεύτερος τύπος χειρουργικής επέμβασης καρπού χρησιμοποιεί καρφίτσες που εισάγονται μέσω του δέρματος και στα οστά. Οι καρφίτσες συνδέονται σε μια συσκευή που φοριέται προσωρινά στον καρπό που τραβάει τα προσβεβλημένα οστά στη θέση τους και τα κρατά εκεί ενώ επουλώνονται. Αυτό ονομάζεται εξωτερικός σταθεροποιητής.

Πώς να προετοιμαστείτε για χειρουργική επέμβαση για οστεοπόρωση

Ένα από τα πιο σημαντικά βήματα που μπορείτε να κάνετε πριν από τη χειρουργική επέμβαση είναι να βεβαιωθείτε ότι έχετε μεταφορά στο σπίτι από το νοσοκομείο και ένα μέλος της οικογένειας ή φίλο στο σπίτι για να σας βοηθήσει τουλάχιστον τις πρώτες ημέρες.

Εάν δεν έχετε κάποιον διαθέσιμο και δεν έχετε έναν βοηθό υγείας ή νοσοκόμα στο σπίτι για να σας βοηθήσει, μπορεί να θέλετε να δείτε σχετικά με την ανάρρωση σε μια μονάδα βραχυπρόθεσμης αποκατάστασης.

Πριν από την επέμβαση, εσείς ή ένα αγαπημένο σας πρόσωπο θα πρέπει να προετοιμάσετε το σπίτι για να κάνετε τα πράγματα πιο ασφαλή και βολικά για εσάς. Μετακινήστε τα χαλιά ρίψης και άλλους κινδύνους παραπάτησης. Έχετε το τηλέφωνό σας, το τηλεχειριστήριο της τηλεόρασης και άλλα αντικείμενα που θα χρησιμοποιήσετε σε ένα κομοδίνο ή σε άλλη τοποθεσία που είναι εύκολα προσβάσιμη.

Ένα άλλο σημαντικό βήμα περιλαμβάνει τη λήψη καθοδήγησης σχετικά με τη χρήση φαρμάκων τις ημέρες και ώρες πριν από τη χειρουργική επέμβαση. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα εάν παίρνετε αραιωτικά αίματος για καρδιαγγειακή πάθηση.

Τι να περιμένετε κατά τη διάρκεια της επέμβασης για οστεοπόρωση;

Η αντικατάσταση της άρθρωσης και άλλες ορθοπεδικές επεμβάσεις μπορεί να διαρκέσουν μερικές ώρες. Θα είστε υπό γενική αναισθησία και πιθανότατα θα περάσετε τουλάχιστον μια νύχτα στο νοσοκομείο.

Για χειρουργικές επεμβάσεις όπως η αντικατάσταση ισχίου, ο χειρουργός αφαιρεί κατεστραμμένο οστό και χόνδρο και τα αντικαθιστά με προσθετικά μέρη από κεραμικό, μέταλλο ή πλαστικό.

Για άλλους τύπους χειρουργικών επεμβάσεων, χρησιμοποιούνται μεταλλικές βίδες ή άλλες συσκευές για την επαναπροσάρτηση του υπάρχοντος οστού. Το οστικό υλικό που είναι πολύ κατεστραμμένο αφαιρείται και αντικαθίσταται με πλάκα ή ράβδο για σταθερότητα.

Τι συμβαίνει μετά την επέμβαση για οστεοπόρωση;

Μετά την επέμβαση, μπορεί να παρακολουθείστε όλη τη νύχτα στο νοσοκομείο για τυχόν σημάδια παρενεργειών. Θα λάβετε εξιτήριο είτε στο σπίτι σας είτε σε μια εγκατάσταση αποκατάστασης για φυσικοθεραπεία.

Η αποκατάσταση μπορεί να περιλαμβάνει και εργοθεραπεία, ανάλογα με τα οστά που αντιμετωπίζονται με χειρουργική επέμβαση.

Ποιες είναι οι πιθανές παρενέργειες της χειρουργικής επέμβασης για την οστεοπόρωση;

Όπως συμβαίνει με κάθε χειρουργική επέμβαση, υπάρχουν πιθανοί κίνδυνοι και παρενέργειες που σχετίζονται με τη χειρουργική επέμβαση για την οστεοπόρωση. Μεταξύ αυτών είναι:

• Αιμορραγία
• μόλυνση

• πνευμονική εμβολή (θρόμβος αίματος που σχηματίζει φλέβα και ταξιδεύει στους πνεύμονες)

ΕΝΑ Μελέτη 2017 προτείνει ότι η πεζοπορία (περπάτημα) πρέπει να ξεκινήσει το συντομότερο δυνατό μετά την επέμβαση για να αποφευχθούν θέματα όπως η πνευμονική εμβολή.

Ποιες είναι οι προοπτικές για τα άτομα με οστεοπόρωση που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση;

Ενώ η χειρουργική αποκατάσταση των καταγμάτων που σχετίζονται με την οστεοπόρωση μπορεί να αποκαταστήσει τη λειτουργία, να ανακουφίσει τον πόνο και να βελτιώσει την ποιότητα ζωής σε πολλές περιπτώσεις, η διαδικασία δεν αποτελεί θεραπεία για την οστεοπόρωση. Ο κίνδυνος επακόλουθων καταγμάτων εξακολουθεί να είναι υψηλός εάν έχετε οστεοπόρωση.

Το κλειδί για ένα θετικό αποτέλεσμα είναι να ακολουθήσετε τη χειρουργική σας επέμβαση με συνεπή θεραπεία για την οστεοπόρωση, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει φάρμακα, συμπληρώματα και αλλαγές στη διατροφή και τα σχήματα άσκησης.

ΕΝΑ μελέτη 2019 των ατόμων που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση ισχίου διαπίστωσαν ότι εκείνοι που υποβλήθηκαν σε θεραπεία για οστεοπόρωση μετά τις επεμβάσεις τους είχαν σημαντικά μεγαλύτερο ποσοστό 5ετούς επιβίωσης σε σύγκριση με τους συνομηλίκους τους που δεν έλαβαν θεραπεία για οστεοπόρωση.

Η επιτυχής χειρουργική επέμβαση οστεοπόρωσης απαιτεί επίσης να συμμετέχετε στην αποκατάστασή σας και να ακολουθείτε τις οδηγίες της ομάδας υγειονομικής περίθαλψης όσον αφορά την άσκηση και άλλες αλλαγές στον τρόπο ζωής. Η εστίαση στην προπόνηση ισορροπίας και στην πρόληψη της πτώσης θα πρέπει επίσης να βελτιώσει τα βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα αποτελέσματά σας.

Συχνές ερωτήσεις

Όλα τα κατάγματα που σχετίζονται με την οστεοπόρωση απαιτούν χειρουργική επέμβαση;

Η απόφαση να χειρουργηθεί ένα σπασμένο οστό εξαρτάται από τη σοβαρότητα του κατάγματος και τη θέση του. Τα οστά που βρίσκονται μέσα στις αρθρώσεις όπως οι γοφοί ή ο καρπός συχνά απαιτούν χειρουργική επέμβαση για να βεβαιωθείτε ότι μπορούν να λειτουργήσουν και να κινηθούν σωστά μέσα στην άρθρωση. Ένα μικρό κάταγμα στο αντιβράχιο, για παράδειγμα, μπορεί να αντιμετωπιστεί με ακινητοποίηση του οστού.

Είναι πάντα προφανές πότε η οστεοπόρωση προκαλεί κάταγμα;

Η οστεοπόρωση μερικές φορές αποκαλείται «σιωπηλή ασθένεια» επειδή συνήθως δεν παρουσιάζει συμπτώματα μέχρι να εμφανιστεί ένα κάταγμα. Ακόμη και τότε, δεν είναι πάντα προφανές ότι έχετε σπασμένο κόκκαλο. Μερικοί άνθρωποι με πόνο στην πλάτη έχουν πράγματι κάταγμα σπονδύλου, αλλά δεν το γνωρίζουν μέχρι να αξιολογήσουν την κατάστασή τους ιατρικά.

Πώς μπορώ να αποτρέψω ένα κάταγμα εάν έχω οστεοπόρωση;

Από τη στιγμή που ένα οστό έχει χάσει σημαντικό βαθμό πυκνότητας ιστού, δεν είναι πάντα δυνατό να αποκατασταθεί σε πλήρη ισχύ. Ωστόσο, μια ισορροπημένη διατροφή και η άσκηση με βάρος μπορεί να βοηθήσει. Ένας γιατρός μπορεί επίσης να συστήσει φάρμακα, όπως διφωσφονικά και συμπληρώματα ασβεστίου και βιταμίνης D για τη βελτίωση της υγείας των οστών και τη μείωση του κινδύνου κατάγματος.

Πάρε μακριά

Όταν η οστεοπόρωση κάνει ένα οστό πιο εύθραυστο και ευαίσθητο σε κάταγμα, η χειρουργική επέμβαση είναι συχνά η μόνη λύση για τη σωστή αντιμετώπιση του τραυματισμού.

Ενώ τα κατάγματα της σπονδυλικής στήλης, των καρπών και των γοφών είναι οι πιο συνηθισμένοι τραυματισμοί που σχετίζονται με την οστεοπόρωση, οποιοδήποτε οστό μπορεί να σπάσει όταν εξασθενήσει από την οστεοπόρωση.

Η χειρουργική επέμβαση είναι μόνο μία θεραπεία για τα κατάγματα των οστών και εσείς και μια ομάδα υγειονομικής περίθαλψης μπορείτε να συζητήσετε όλες τις επιλογές σας. Η ξεκούραση και ο χρόνος μπορεί να βοηθήσουν σε ορισμένες περιπτώσεις, ενώ σε άλλες, η χειρουργική επέμβαση μπορεί να είναι η μόνη σας λύση.

Να είστε έτοιμοι να συμμετάσχετε πλήρως στην αποκατάστασή σας, προκειμένου να ανακτήσετε την κινητικότητα και τη δύναμή σας.