Τι πρέπει να γνωρίζετε για το λέμφωμα του λεπτού εντέρου

Τι είναι το λέμφωμα του λεπτού εντέρου;

Το λέμφωμα του λεπτού εντέρου είναι ένας τύπος μη-Hodgkin λεμφώματος (NHL) που επηρεάζει τα λεμφοκύτταρα στο λεπτό έντερο. Τα λεμφοκύτταρα είναι ένας τύπος λευκών αιμοσφαιρίων που ανταποκρίνονται σε λοιμώξεις.

Οι κύριοι τύποι λεμφοκυττάρων είναι τα Β κύτταρα και τα Τ κύτταρα. Τα Β κύτταρα παράγουν αντισώματα ως απόκριση σε λοιμώξεις και τα Τ κύτταρα καταστρέφουν μικρόβια ή μη φυσιολογικά κύτταρα στο σώμα.

Σε γενικές γραμμές, τα λεμφώματα Β-κυττάρων είναι πιο συχνό παρά τα λεμφώματα των Τ-κυττάρων. Το ίδιο είναι επίσης αληθεύει για τα γαστρεντερικά λεμφώματαπου περιλαμβάνουν εκείνα που επηρεάζουν το λεπτό έντερο.

Το λέμφωμα του λεπτού εντέρου μπορεί επίσης να είναι πρωτοπαθές ή δευτεροπαθές. «Πρωτοπαθές» σημαίνει ότι το λέμφωμα ξεκίνησε στον λεμφικό ιστό του λεπτού εντέρου. Συνολικά, τα πρωτοπαθή γαστρεντερικά λεμφώματα είναι αρκετά σπάνιο.

«Δευτερογενές» σημαίνει ότι το λέμφωμα ξεκίνησε από αλλού και τώρα βρίσκεται στον λεμφικό ιστό του λεπτού εντέρου.

Το πιο κοινό τμήμα του λεπτού εντέρου που επηρεάζεται από το λέμφωμα είναι ο ειλεός, ο οποίος είναι το τμήμα του λεπτού εντέρου που βρίσκεται πιο κοντά στο παχύ έντερο σας. Σχετικά με 60% έως 65% των λεμφωμάτων του λεπτού εντέρου βρίσκονται στον ειλεό.

Αιτίες και παράγοντες κινδύνου

Γενικά, το NHL συμβαίνει λόγω αλλαγών στο DNA που προκαλούν ανεξέλεγκτη ανάπτυξη των λεμφοκυττάρων. Αυτές οι αλλαγές μπορούν είτε να κληρονομηθούν από τους γονείς σας είτε να αποκτηθούν κατά τη διάρκεια της ζωής σας με βάση τον τρόπο ζωής και τους περιβαλλοντικούς παράγοντες.

Τα γαστρεντερικά λεμφώματα συχνά διαγιγνώσκονται σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας, συνήθως σε αυτούς άνω των 60 ετών. Αυτοί οι τύποι λεμφώματος είναι ελαφρώς πιο συνηθισμένοι σε άτομα που έχουν οριστεί αρσενικά κατά τη γέννηση.

Άλλοι παράγοντες κινδύνου για το NHL γενικά περιλαμβάνουν:

• οικογενειακό ιστορικό NHL
• έκθεση σε ορισμένες χημικές ουσίες, φυτοφάρμακα ή ζιζανιοκτόνα
• προηγούμενη έκθεση σε ακτινοβολία
• ένα εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα
• μια ήδη υπάρχουσα ασθένεια που προκαλείται από το ανοσοποιητικό, όπως ο λύκος, η κοιλιοκάκη ή η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου
• ορισμένες λοιμώξεις όπως ο ιός Epstein-Barr, το Helicobacter pylori και ο HIV

Πόσο συχνό είναι το λέμφωμα του λεπτού εντέρου;

Μετά το στομάχι, το λεπτό έντερο είναι το επόμενο πιο συνηθισμένο περιοχή που επηρεάζεται από γαστρεντερικό λέμφωμα.

Σύμφωνα με μια ανασκόπηση του 2021, το λέμφωμα του λεπτού εντέρου αποτελεί το 20% έως 30% όλων των λεμφωμάτων του γαστρεντερικού σωλήνα και επίσης αντιπροσωπεύει το 15% έως 20% όλων των καρκίνων που επηρεάζουν το λεπτό έντερο.

Όπως πολλοί τύποι καρκίνου, το λέμφωμα του λεπτού εντέρου έχει πολλούς υποτύπους. Οι πιο συνηθισμένοι από αυτούς τους υποτύπους είναι το διάχυτο λέμφωμα μεγάλων Β-κυττάρων (DLBCL) και το λέμφωμα λεμφικού ιστού που σχετίζεται με τον βλεννογόνο (MALT).

Το DLBCL είναι ένας επιθετικός τύπος λεμφώματος και επίσης το Το συνηθέστερο τύπος NHL. Το λέμφωμα MALT είναι ένας αργά αναπτυσσόμενος τύπος NHL που επηρεάζει τον λεμφικό ιστό του βλεννογόνου του σώματος, ο οποίος επενδύει την γαστρεντερική οδό και άλλους ιστούς.

Άλλοι λιγότερο συνηθισμένοι υποτύποι λεμφώματος λεπτού εντέρου μπορεί να περιλαμβάνουν:

• θυλακιώδες λέμφωμα
• λέμφωμα κυττάρων μανδύα
• εντερικό λέμφωμα Τ-κυττάρων

Πώς γίνεται η διάγνωση του λεμφώματος του λεπτού εντέρου;

Η διάγνωση του λεμφώματος του λεπτού εντέρου ξεκινά όταν ένας γιατρός λαμβάνει το ιατρικό ιστορικό σας και κάνει μια φυσική εξέταση. Μπορούν επίσης να παραγγείλουν εξετάσεις αίματος όπως:

• πλήρης εξέταση αίματος
• βασικό μεταβολικό πάνελ
• εξετάσεις ηπατικής λειτουργίας

Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί μια ποικιλία απεικονιστικών εξετάσεων για την προβολή του γαστρεντερικού σωλήνα σας, όπως:

• ανώτερη σειρά GI
• Η αξονική τομογραφία
• μαγνητική τομογραφία

Μια ενδοσκόπηση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον εντοπισμό καρκινικών αλλαγών στο λεπτό έντερο που άλλες τεχνικές απεικόνισης δεν μπορούν να βρουν. Η διαδικασία μπορεί να γίνει χρησιμοποιώντας ενδοσκόπιο ή κάψουλα.

Μπορεί να χρειαστεί βιοψία για να επιβεβαιωθεί η διάγνωση του λεμφώματος του λεπτού εντέρου. Η βιοψία μπορεί να γίνει με ενδοσκόπηση ή χειρουργική επέμβαση.

Μόλις συλλεχθεί, το δείγμα της βιοψίας αναλύεται για την παρουσία λεμφώματος. Εάν υπάρχει λέμφωμα, μπορούν να γίνουν πρόσθετες εξετάσεις για τον περαιτέρω χαρακτηρισμό του λεμφώματος.

Μπορεί το λέμφωμα του λεπτού εντέρου να θεραπευτεί;

Το εάν τα NHL όπως το λέμφωμα του λεπτού εντέρου μπορούν να θεραπευτούν ή όχι εξαρτάται από τον τύπο του NHL που έχετε.

Οι επιθετικοί τύποι NHL μπορούν συχνά να θεραπευτούν με θεραπεία, αλλά τα λιγότερο επιθετικά (άτονα) λεμφώματα συνήθως δεν μπορούν να θεραπευτούν. Αντίθετα, η θεραπεία του νωθρού λεμφώματος στοχεύει στη διαχείριση αυτού του τύπου NHL.

Τα γαστρεντερικά λεμφώματα αντιμετωπίζονται συχνά χρησιμοποιώντας συνδυαστική χημειοθεραπεία όπως το “CHOP”, το οποίο είναι ακρωνύμιο για τα ακόλουθα φάρμακα:

• κυκλοφωσφαμίδη
• υδροχλωρική δοξορουβικίνη (υδροξυδαουνορουβικίνη)
• θειική βινκριστίνη (Oncovin)
• πρεδνιζόνη

Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί επίσης να προστεθεί το φάρμακο στοχευμένης θεραπείας rituximab (Rituxan), το οποίο αλλάζει το ακρωνύμιο σε “R-CHOP”.

Η χειρουργική επέμβαση μπορεί επίσης να είναι μέρος της θεραπείας λεμφώματος λεπτού εντέρου για την αφαίρεση του καρκινικού λεμφικού ιστού. Μπορεί επίσης να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση για την αντιμετώπιση των επιπλοκών του λεμφώματος του λεπτού εντέρου, όπως η εντερική απόφραξη.

Η ακτινοθεραπεία για γαστρεντερικά λεμφώματα είναι λιγότερο κοινό λόγω του κινδύνου σοβαρών παρενεργειών στο γαστρεντερικό σωλήνα.

Τα άτονα λεμφώματα μπορεί να μην χρειάζεται να αντιμετωπιστούν αμέσως. Αντίθετα, ο γιατρός μπορεί να επιλέξει να παρακολουθεί προσεκτικά αυτόν τον τύπο NHL μέχρι να προκαλέσει προβλήματα και να χρειαστεί να αντιμετωπιστεί.

Ποιες είναι οι προοπτικές για τα άτομα με λέμφωμα λεπτού εντέρου;

Η προοπτική για τα άτομα με λέμφωμα λεπτού εντέρου μπορεί να εξαρτηθεί από διάφορους παράγοντες, όπως:

• τον τύπο του λεμφώματος
• ηλικία και γενική υγεία
• το στάδιο του λεμφώματος
• το είδος της θεραπείας που χρησιμοποιείται
• πώς ανταποκρίνεται ο καρκίνος στη θεραπεία
• εάν ο καρκίνος επιστρέφει μετά τη θεραπεία

Η έρευνα σχετικά με τις προοπτικές για άτομα με λέμφωμα λεπτού εντέρου διαφέρει. Ένας μεγαλύτερος Μελέτη 2012 από 46 άτομα με λέμφωμα λεπτού εντέρου διαπίστωσαν ότι το ποσοστό 5ετούς επιβίωσης ήταν 64,2%. Περίπου οι μισοί από τους συμμετέχοντες σε αυτή τη μελέτη είχαν νόσο σε πρώιμο στάδιο.

Μια πιο πρόσφατη μελέτη του 2020 περιελάμβανε 20 άτομα, τα περισσότερα από τα οποία είχαν επιθετικό λέμφωμα του λεπτού εντέρου και χειρουργική επέμβαση πριν από τη χημειοθεραπεία. Η μελέτη διαπίστωσε ότι η 3ετής συνολική επιβίωση για αυτήν την ομάδα ήταν 59,6%.

Το λέμφωμα του λεπτού εντέρου μπορεί επίσης να επιστρέψει μετά τη θεραπεία, που συχνά ονομάζεται “υποτροπή”. ΕΝΑ μελέτη 2018 από 137 άτομα με λέμφωμα γαστρεντερικού σωλήνα διαπίστωσαν ότι 34 άτομα, περίπου το 25%, υποτροπίασαν σε μια περίοδο παρακολούθησης περίπου 18 μηνών.

Η κατώτατη γραμμή

Το λέμφωμα του λεπτού εντέρου συμβαίνει όταν το NHL επηρεάζει το λεπτό έντερο και μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα όπως κοιλιακό άλγος, ναυτία, έμετο και ακούσια απώλεια βάρους.

Η θεραπεία για το λέμφωμα του λεπτού εντέρου μπορεί να περιλαμβάνει χημειοθεραπεία, χειρουργική επέμβαση ή ακτινοθεραπεία. Η προοπτική θα εξαρτηθεί από πολλούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένου του τύπου και του σταδίου του λεμφώματος, καθώς και από την ηλικία και τη συνολική υγεία σας.

Επειδή τα συμπτώματα του λεμφώματος του λεπτού εντέρου μοιάζουν με πιο κοινές παθήσεις του γαστρεντερικού συστήματος, η διάγνωση μπορεί μερικές φορές να καθυστερήσει. Μιλήστε με έναν γιατρό εάν έχετε σχετικά συμπτώματα του γαστρεντερικού συστήματος, ειδικά εάν είναι επίμονα ή χειροτερεύουν με την πάροδο του χρόνου.