Εξετάσεις για τη διάγνωση του καρκίνου του πρωκτού

Ιατρικό ιστορικό και φυσική εξέταση

Το πρώτο βήμα στη διαδικασία της διάγνωσης του καρκίνου του πρωκτού είναι ένα ιατρικό ραντεβού. Κατά τη διάρκεια του ραντεβού σας, ένας γιατρός θα εξετάσει τα συμπτώματά σας και το ιατρικό ιστορικό σας. Πιθανότατα θα ρωτήσουν για οποιοδήποτε οικογενειακό ιατρικό ιστορικό καρκίνου.

Θα έχετε επίσης μια φυσική εξέταση. Εάν υπάρχει υποψία καρκίνου του πρωκτού, αυτό θα περιλαμβάνει μια εξέταση που ονομάζεται ψηφιακή ορθική εξέταση (DRE). Κατά τη διάρκεια αυτής της εξέτασης, ένας γιατρός θα αισθανθεί προσεκτικά το εσωτερικό του πρωκτού και του ορθού σας για να ελέγξει για εξογκώματα και ανωμαλίες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί επίσης να γίνει πυελική εξέταση και τεστ Παπανικολάου.

Ανοσκόπηση

Η ανοσκόπηση είναι μια εξέταση που γίνεται με έναν κοντό και λεπτό σωλήνα με ένα φως στο άκρο που ονομάζεται ανοσκόπιο.

Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, ο σωλήνας επικαλύπτεται με γέλη και εισάγεται απαλά μέσω του πρωκτού και στο ορθό. Το φως που συνδέεται με το σωλήνα δίνει στον γιατρό μια καθαρή εικόνα του εσωτερικού του πρωκτού και του ορθού.

Μερικές φορές, δείγματα ιστού για βιοψία λαμβάνονται κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας. Αυτή η εξέταση κανονικά εκτελείται ως διαδικασία εξωτερικών ασθενών, επομένως θα πάτε σπίτι αφού τελειώσετε.

Ενδοσκόπηση

Η ενδοσκόπηση είναι παρόμοια με την ανοσκόπηση.

Ένας λεπτός σωλήνας με φως θα εισαχθεί απαλά μέσω του πρωκτού και στο ορθό. Ωστόσο, μια ενδοσκόπηση χρησιμοποιεί έναν σωλήνα που ονομάζεται ενδοσκόπιο που έχει επίσης μια μικροσκοπική βιντεοκάμερα συνδεδεμένη σε αυτό. Η κάμερα είναι συνδεδεμένη με μια οθόνη υπολογιστή που μπορούν να δουν οι γιατροί καθώς ο σωλήνας κινείται μέσα από το ορθό. Αυτό τους δίνει μια λεπτομερή ματιά στο εσωτερικό του πρωκτού και του ορθού σας.

Μερικές φορές συλλέγονται δείγματα ιστών για βιοψίες κατά τη διάρκεια των ενδοσκοπήσεων.

Βιοψία

Η βιοψία είναι μια διαδικασία που αφαιρεί ένα κομμάτι ιστού έτσι ώστε να μπορεί να ελεγχθεί για καρκινικά κύτταρα. Συχνά γίνεται ως μέρος μιας ανοσκόπησης ή ενδοσκόπησης. Μερικές φορές, πολύ μικροί όγκοι αφαιρούνται εντελώς κατά τη διάρκεια μιας βιοψίας. Οι βιοψίες μπορούν να γίνουν ως εξωτερικά ιατρεία, αλλά η περιοχή είναι συχνά μουδιασμένη.

Εάν ένας γιατρός υποψιάζεται ότι ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί σε κοντινούς λεμφαδένες, μπορεί επίσης να επιλέξει να λάβει βιοψία των λεμφαδένων. Αυτό γίνεται συχνά με μια μακριά βελόνα που εισάγεται μέσω του δέρματος και στον κόμβο. Η βελόνα αφαιρεί ιστό από τον λεμφαδένα και ο ιστός ελέγχεται για καρκίνο σε εργαστήριο.

ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΙΜΑΤΟΣ

Οι εξετάσεις αίματος δεν αποτελούν συνήθως μέρος της εξέτασης για τον καρκίνο του πρωκτού. Ωστόσο, εάν έχετε παράγοντες κινδύνου για τον ιό της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας (HIV), ο γιατρός σας μπορεί να ζητήσει μια εξέταση αίματος για να τον ελέγξει.

Ο HIV μειώνει την ανοσολογική απόκριση του σώματός σας και μπορεί να επηρεάσει τη θεραπεία του καρκίνου του πρωκτού. Θα χρειαστεί να λάβετε θεραπεία τόσο για τον καρκίνο του πρωκτού όσο και για τον HIV μαζί για να επιτύχετε το καλύτερο αποτέλεσμα.

Απεικόνιση τεστ

Υπάρχουν πολλές απεικονιστικές εξετάσεις που μπορεί να ζητήσει ένας γιατρός για να επιβεβαιώσει τη διάγνωση του καρκίνου του πρωκτού. Οι απεικονιστικές εξετάσεις βοηθούν τους γιατρούς να έχουν σαφείς και λεπτομερείς εικόνες όγκων και άλλων ανωμαλιών στο εσωτερικό του σώματος.

Οι κοινές απεικονιστικές εξετάσεις για τον καρκίνο του πρωκτού περιλαμβάνουν:

• Υπέρηχοι: Οι υπέρηχοι μπορούν να βοηθήσουν να δούμε το μέγεθος του όγκου και να δούμε αν έχει αναπτυχθεί σε ιστούς γύρω από τον πρωκτό
• Αξονική τομογραφία: Οι αξονικές τομογραφίες μπορούν να βοηθήσουν να διαπιστωθεί εάν ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί σε κοντινούς λεμφαδένες.
• MRIs: Οι μαγνητικές τομογραφίες μπορούν να βοηθήσουν τους γιατρούς να δουν εάν οι λεμφαδένες ή τα όργανα έχουν διογκωθεί ως αποτέλεσμα της εξάπλωσης του καρκίνου.
• Ακτινογραφία θώρακος και σαρώσεις PET: Οι ακτινογραφίες θώρακος και η τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων (PET) μπορούν να βοηθήσουν στην ανίχνευση εάν ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί στους πνεύμονες και σε άλλες περιοχές.

Παράγοντες κινδύνου και στρατηγικές πρόληψης

Υπάρχουν διάφοροι γνωστοί παράγοντες κινδύνου για καρκίνο του πρωκτού. Μερικοί παράγοντες κινδύνου είναι πράγματα που δεν μπορείτε να ελέγξετε, όπως το να είστε άνω των 50 ετών και να έχετε ιστορικό καρκίνου. Ωστόσο, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες κινδύνου, όπως το σεξ χωρίς προφυλακτικό ή άλλη μέθοδος φραγμού και το κάπνισμα, που μπορείτε να αποφύγετε για να μειώσετε τον κίνδυνο καρκίνου του πρωκτού.

Οι παράγοντες κινδύνου για καρκίνο του πρωκτού περιλαμβάνουν:

• είναι 50 ετών και άνω
• καπνίζοντας τσιγάρα
• έχει λοίμωξη από τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV).
• μη χρήση προφυλακτικού ή μεθόδου φραγμού κατά τη σεξουαλική επαφή (που αυξάνει τον κίνδυνο για HPV και HIV)
• είχατε άλλους τύπους καρκίνου στο παρελθόν, ειδικά καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, του αιδοίου ή του κόλπου
• ζώντας με HIV
• έχοντας κονδυλώματα πρωκτού
• έχοντας εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα ή λήψη φαρμάκων που καταστέλλουν το ανοσοποιητικό σας σύστημα

Υπάρχουν βήματα που μπορείτε να ακολουθήσετε για να μειώσετε τον κίνδυνο καρκίνου του πρωκτού. Για παράδειγμα, ένα εμβόλιο HPV μπορεί να αποτρέψει τον HPV, μειώνοντας έτσι τον κίνδυνο καρκίνου του πρωκτού.

Μπορείτε επίσης να προστατεύσετε τον εαυτό σας με το να κόψετε το κάπνισμα, να κάνετε πάντα σεξ με προφυλακτικό ή άλλη μέθοδο φραγμού και να κάνετε τακτικά εξετάσεις για σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις (ΣΜΝ). Η πραγματοποίηση αυτών των προσαρμογών στον τρόπο ζωής δεν εγγυάται ότι δεν θα αναπτύξετε ποτέ καρκίνο του πρωκτού, αλλά μειώνει τον κίνδυνο.

Υπάρχουν διάφορες εξετάσεις που μπορούν να βοηθήσουν στη διάγνωση του καρκίνου του πρωκτού. Συνήθως, η διαδικασία ξεκινά με μια ανασκόπηση του ιατρικού σας ιστορικού και μια φυσική εξέταση.

Από εκεί, ο γιατρός σας πιθανότατα θα παραγγείλει μια εξέταση που ονομάζεται ανοσκόπηση που τους επιτρέπει να έχουν μια καλύτερη ματιά στο εσωτερικό του πρωκτού και του ορθού.

Μπορεί να ληφθεί ιστός για βιοψία αυτή τη στιγμή. Μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν πρόσθετες απεικονιστικές εξετάσεις για την επιβεβαίωση της διάγνωσης.