Τι είναι η Διαφραγματική Ενδομητρίωση;

Είναι κοινό;

Η ενδομητρίωση είναι μια επώδυνη κατάσταση κατά την οποία ιστός που μοιάζει με ενδομήτριο αναπτύσσεται έξω από τη μήτρα σε περιοχές όπως οι ωοθήκες, η κοιλιά και το έντερο.

Η διαφραγματική ενδομητρίωση εμφανίζεται όταν αυτός ο ιστός μεγαλώνει στο διάφραγμά σας.

Το διάφραγμά σας είναι ο μυς σε σχήμα θόλου κάτω από τους πνεύμονές σας που σας βοηθά να αναπνέετε. Όταν η ενδομητρίωση αφορά το διάφραγμα, συνήθως επηρεάζει τη δεξιά πλευρά.

Όταν ιστός που μοιάζει με ενδομήτριο συσσωρεύεται μέσα στο διάφραγμα, αντιδρά στις ορμόνες του εμμηνορροϊκού σας κύκλου, όπως ακριβώς συμβαίνει στη μήτρα σας. Οι γυναίκες με διαφραγματική ενδομητρίωση έχουν σχεδόν πάντα ενδομητρίωση και στη λεκάνη τους.

Η διαφραγματική ενδομητρίωση είναι πολύ λιγότερο συχνή από άλλες μορφές πάθησης, οι οποίες συνήθως επηρεάζουν τις ωοθήκες και άλλα πυελικά όργανα. Αυτός ο διαφραγματικός τύπος αποτελεί μόνο περίπου 1,5 τοις εκατό όλων των περιπτώσεων ενδομητρίωσης.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Η διαφραγματική ενδομητρίωση μπορεί να μην προκαλέσει συμπτώματα. Αλλά μπορεί να αισθανθείτε πόνο σε αυτές τις περιοχές:

• στήθος
• άνω κοιλιακή χώρα
• δεξιός ώμος
• μπράτσο

Αυτός ο πόνος εμφανίζεται συνήθως γύρω στο χρόνο της περιόδου σας. Μπορεί να είναι έντονο και μπορεί να επιδεινωθεί όταν αναπνέετε ή βήχετε. Σε σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να οδηγήσει σε κατάρρευση του πνεύμονα.

Εάν η ενδομητρίωση βρίσκεται σε μέρη της λεκάνης σας, θα μπορούσατε επίσης να έχετε συμπτώματα όπως:

• πόνο και κράμπες πριν και κατά τη διάρκεια της περιόδου σας
• πόνος κατά τη διάρκεια του σεξ
• βαριά αιμορραγία κατά τη διάρκεια ή μεταξύ των περιόδων
• κούραση
• ναυτία
• διάρροια
• δυσκολία να μείνετε έγκυος

Τι προκαλεί τη διαφραγματική ενδομητρίωση;

Οι γιατροί δεν γνωρίζουν ακριβώς τι προκαλεί διαφραγματική ή άλλους τύπους ενδομητρίωσης. Η πιο αποδεκτή θεωρία είναι η ανάδρομη έμμηνος ρύση. Ωστόσο, μπορεί να μην είναι η μόνη αιτία — μπορεί να υπάρχουν πολλοί παράγοντες.

Κατά τη διάρκεια της περιόδου, το αίμα μπορεί να ρέει προς τα πίσω μέσω των σαλπίγγων και στη λεκάνη. Αυτά τα κύτταρα μπορούν στη συνέχεια να ταξιδέψουν σε όλη την κοιλιά και τη λεκάνη και προς τα πάνω στο διάφραγμα.

Ωστόσο, η έρευνα έχει δείξει ότι οι περισσότερες γυναίκες εμφανίζουν ανάδρομη έμμηνο ρύση, και ωστόσο οι περισσότερες γυναίκες δεν αναπτύσσουν ενδομητρίωση. Επομένως, υπάρχει η υποψία ότι το ανοσοποιητικό σύστημα παίζει κάποιο ρόλο.

Άλλοι πιθανοί παράγοντες που συμβάλλουν στην ενδομητρίωση είναι:

• Μετασχηματισμός κυττάρων. Τα κύτταρα που επηρεάζονται από την ενδομητρίωση ανταποκρίνονται διαφορετικά στις ορμόνες και σε άλλους χημικούς παράγοντες.
• Γενεσιολογία. Η ενδομητρίωση έχει αποδειχθεί ότι εμφανίζεται σε οικογένειες.
• Φλεγμονή. Ορισμένες ουσίες που παίζουν ρόλο στη φλεγμονή βρίσκονται σε μεγάλους αριθμούς στην ενδομητρίωση.
• Εμβρυϊκή ανάπτυξη. Αυτά τα κύτταρα μπορεί να αναπτυχθούν σε διάφορα μέρη από πριν από τη γέννηση.

Πώς γίνεται η διάγνωση;

Η διαφραγματική ενδομητρίωση μπορεί να μην προκαλεί συμπτώματα. Ακόμα κι αν έχετε συμπτώματα, μπορεί να τα μπερδέψετε με κάτι άλλο – όπως ένας τραβηγμένος μυς.

Επειδή αυτή η κατάσταση είναι τόσο σπάνια, ο γιατρός σας μπορεί να μην αναγνωρίσει ούτε τα συμπτώματα. Μια σημαντική ένδειξη που πρέπει να προσέξετε: Τα συμπτώματα αυτής της πάθησης είναι συνήθως χειρότερα κατά την περίοδο σας.

Μερικές φορές οι γιατροί ανακαλύπτουν την ενδομητρίωση ενώ κάνουν χειρουργική επέμβαση για τη διάγνωση μιας άλλης πάθησης.

Εάν αντιμετωπίζετε συμπτώματα ή υποψιάζεστε ότι μπορεί να επηρεαστείτε από ενδομητρίωση, μιλήστε με το γιατρό σας για τα καλύτερα βήματα προς τη διάγνωση.

Συχνά ο καλύτερος τρόπος για τη διάγνωση της διαφραγματικής ενδομητρίωσης είναι η λαπαροσκόπηση. Αυτό περιλαμβάνει τον χειρουργό σας να κάνει μερικές μικρές τομές στην κοιλιά σας.

Τοποθετείται ένα φακό με κάμερα στο ένα άκρο για να βοηθήσει τον γιατρό σας να δει το διάφραγμά σας και να βρει τον ιστό. Μικρά δείγματα ιστού, που ονομάζονται βιοψίες, συνήθως συλλέγονται και αποστέλλονται στο εργαστήριο, ώστε να μπορούν να εξεταστούν στο μικροσκόπιο.

Μόλις ο γιατρός σας εντοπίσει ιστό που μοιάζει με ενδομήτριο, θα κάνει μια διάγνωση με βάση την τοποθεσία, το μέγεθος και την ποσότητα αυτού του ιστού.

Παρακάτω είναι το πιο συχνά χρησιμοποιούμενο σύστημα σταδιοποίησης για την ενδομητρίωση, που ιδρύθηκε από την Αμερικανική Εταιρεία Αναπαραγωγικής Ιατρικής. Ωστόσο, αυτά τα στάδια δεν βασίζονται σε συμπτώματα. Τα συμπτώματα μπορεί να είναι σημαντικά ακόμη και με τη νόσο σταδίου 1 ή σταδίου 2.

Περιλαμβάνουν:

• Στάδιο 1: Ελάχιστη — μικρές κηλίδες στη λεκάνη, περιορισμένες περιοχές και όργανα
• Στάδιο 2: Ήπια — περισσότερες περιοχές στη λεκάνη από το στάδιο 1, αλλά με ελάχιστες ουλές
• Στάδιο 3: Μέτρια — τα όργανα της λεκάνης και της κοιλιάς επηρεάζονται με ουλές
• Στάδιο 4: Σοβαρές — ευρέως διαδεδομένες βλάβες που επηρεάζουν την εμφάνιση οργάνων με ουλές

Οι επιστήμονες εργάζονται επί του παρόντος για τη δημιουργία άλλων μεθόδων για την περιγραφή της ενδομητρίωσης, ειδικά σε περιπτώσεις όπου εμπλέκονται βαθύτεροι ιστοί. Το νεότερο σύστημα βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη.

Ποιες θεραπευτικές επιλογές είναι διαθέσιμες;

Εάν δεν έχετε συμπτώματα, ο γιατρός σας μπορεί να σας συστήσει να περιμένετε για τη θεραπεία της ενδομητρίωσης σας. Ο γιατρός σας θα σας ελέγχει τακτικά για να δει εάν εμφανίζονται συμπτώματα.

Εάν έχετε συμπτώματα, ο γιατρός σας πιθανότατα θα συστήσει έναν συνδυασμό χειρουργικής επέμβασης και φαρμακευτικής αγωγής για να βοηθήσει στη διαχείριση τυχόν συμπτωμάτων που μπορεί να έχετε.

Χειρουργική επέμβαση

Η χειρουργική επέμβαση είναι η κύρια θεραπεία για τη διαφραγματική ενδομητρίωση. Μπορεί να γίνει με μερικούς διαφορετικούς τρόπους:

• Λαπαροτομία. Σε αυτή τη διαδικασία, ο χειρουργός σας κάνει μια μεγάλη τομή μέσω του τοιχώματος της άνω κοιλίας και στη συνέχεια αφαιρεί τμήματα του διαφράγματος που επηρεάζονται από την ενδομητρίωση. Σε μια μικρή μελέτη, αυτή η θεραπεία μείωσε τα συμπτώματα σε όλες τις γυναίκες και ανακούφισε πλήρως τον πόνο στο στήθος και τους ώμους σε επτά στις οκτώ γυναίκες.
• Θωρακοσκόπηση. Για αυτήν τη διαδικασία, ο χειρουργός σας εισάγει ένα εύκαμπτο σκοπευτικό και μικρά εργαλεία μέσω μικρών τομών στο στήθος για να δει και πιθανώς να αφαιρέσει περιοχές ενδομητρίωσης μέσα στο διάφραγμα.
• Λαπαροσκόπηση. Σε αυτή τη διαδικασία, ο χειρουργός σας εισάγει ένα εύκαμπτο σκοπευτικό και μικρά εργαλεία στην κοιλιά για να αφαιρέσει περιοχές ενδομητρίωσης εντός της κοιλιάς και της λεκάνης.

Ο χειρουργός σας μπορεί επίσης να χρησιμοποιήσει λέιζερ για τη θεραπεία ιστού που επηρεάζεται από την ενδομητρίωση. Η χειρουργική επέμβαση μπορεί επίσης να είναι απαραίτητη για τη διαχείριση του σχηματισμού ουλώδους ιστού, μια κοινή επιπλοκή στην ενδομητρίωση.

Εάν η ενδομητρίωση είναι τόσο στο διάφραγμα όσο και στη λεκάνη σας, μπορεί να χρειαστείτε περισσότερες από μία χειρουργικές επεμβάσεις.

Νέες θεραπευτικές προσεγγίσεις γίνονται συνεχώς διαθέσιμες. Μιλήστε με το γιατρό σας για πιθανές νέες θεραπείες.

φαρμακευτική αγωγή

Δύο τύποι φαρμάκων χρησιμοποιούνται σήμερα για τη θεραπεία της ενδομητρίωσης: ορμόνες και αναλγητικά.

Η ορμονική θεραπεία μπορεί να επιβραδύνει την ανάπτυξη του ιστού που μοιάζει με το ενδομήτριο και να μειώσει τη δραστηριότητά του έξω από τη μήτρα. Οι ορμονικές θεραπείες περιλαμβάνουν:

• έλεγχο των γεννήσεων, συμπεριλαμβανομένων χαπιών, εμπλάστρου ή δακτυλίου

• αγωνιστές ή ανταγωνιστές της ορμόνης απελευθέρωσης γοναδοτροπίνης (GnRH).
• δαναζόλη (Danocrine), που χρησιμοποιείται πλέον λιγότερο συχνά
• ενέσεις προγεστίνης (Depo-Provera)

Ο γιατρός σας μπορεί επίσης να συστήσει μη συνταγογραφούμενα (OTC) ή μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ), όπως η ιβουπροφαίνη (Advil) ή η ναπροξένη (Aleve), για τη διαχείριση του πόνου.

Είναι πιθανές επιπλοκές;

Σπάνια, η ενδομητρίωση του διαφράγματος μπορεί να προκαλέσει τη δημιουργία οπών στο διάφραγμα.

Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε απειλητικές για τη ζωή επιπλοκές, όπως:

• κατέρρευσε πνεύμονα (πνευμοθώρακα) κατά τη διάρκεια της περιόδου σας
• ενδομητρίωση στο θωρακικό τοίχωμα ή στους πνεύμονες
• αέρα και αίμα στην κοιλότητα του θώρακα

Η χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση της ενδομητρίωσης εντός του διαφράγματος μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο για αυτές τις επιπλοκές.

Η ενδομητρίωση του διαφράγματος σας δεν πρέπει να επηρεάζει τη γονιμότητά σας. Αλλά πολλά άτομα με αυτή τη μορφή ενδομητρίωσης την έχουν επίσης στις ωοθήκες και σε άλλα πυελικά όργανα, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει προβλήματα γονιμότητας.

Μέχρι και 50 τοις εκατό των ατόμων με ενδομητρίωση αντιμετωπίζουν δυσκολίες να μείνουν έγκυες. Η χειρουργική επέμβαση και η εξωσωματική γονιμοποίηση μπορούν να αυξήσουν τις πιθανότητες να μείνετε έγκυος.

Η προοπτική σας εξαρτάται από το πόσο σοβαρή είναι η ενδομητρίωση σας και πώς αντιμετωπίζεται.

Αυτός ο τύπος ενδομητρίωσης μπορεί να μην προκαλεί συμπτώματα. Εάν είναι επώδυνο ή προκαλεί επιπλοκές, μπορείτε να κάνετε χειρουργική επέμβαση για να αφαιρέσετε τον ιστό.

Η ενδομητρίωση είναι μια χρόνια πάθηση και μπορεί να έχει μεγάλο αντίκτυπο στην καθημερινότητά σας. Για να βρείτε υποστήριξη στην περιοχή σας, επισκεφθείτε το Ίδρυμα Endometriosis of America ή την Endometriosis Association.