Από το «Είσαι μικροσκοπικός!» στο “Είσαι τεράστιος!” και όλα ενδιάμεσα, απλά δεν είναι απαραίτητο.
Τι είναι αυτό που κάνει τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι το σώμα μας είναι αποδεκτό να σχολιάσει και να αμφισβητήσει;
Από αγνώστους που μου έλεγαν με ανησυχία πόσο μικρή ήμουν κατά το μεγαλύτερο μέρος του δευτέρου τριμήνου μου, σε κάποιον που θαυμάζω πολύ που μου είπε ότι ήμουν ανησυχητικά «τεράστια» στο τρίτο τρίμηνο, στον ηλικιωμένο κύριο που προσπερνάω κάθε πρωί προειδοποιώντας πρόσφατα, «Θα γίνεις πολύ άβολα σύντομα!» Τα σχόλια για τα μεταβαλλόμενα σώματά μας μπορούν να προέρχονται από όλες τις κατευθύνσεις και πηγές.
Η εγκυμοσύνη είναι μια περίοδος μεγάλης ευπάθειας. Δεν είναι μόνο οι κοιλιές μας που μεγαλώνουν, αλλά οι καρδιές μας, επομένως είναι ατυχές που αυτό γίνεται και όταν γινόμαστε πρακτική στόχος για τα άγχη των άλλων.
Στην αρχή νόμιζα ότι ήμουν ιδιαίτερα ευαίσθητος. Έχω ιστορικό διατροφικής διαταραχής και είχαμε απώλεια εγκυμοσύνης με την πρώτη μας εγκυμοσύνη, οπότε οποιαδήποτε ανησυχητική παρατήρηση στο σώμα μου προκάλεσε ανησυχία.
Ωστόσο, μιλώντας με άλλες που ήταν έγκυες, άρχισα να συνειδητοποιώ ότι πολύ λίγοι από εμάς έχουν ανοσία στην επίδραση αυτών των αλόγιστων παρατηρήσεων. Όχι μόνο πληγώνουν, αλλά προκαλούν και φόβο καθώς συχνά συνδέονται με την ευημερία των μωρών μας.
Όταν ο σύζυγός μου και εγώ μείναμε έγκυος τη δεύτερη φορά, η σκιά της απώλειας της πρώτης μας εγκυμοσύνης κρεμόταν από πάνω μου. Υποφέραμε από μια «χαμένη αποβολή» κατά τη διάρκεια της πρώτης εγκυμοσύνης μας, όπου το σώμα συνεχίζει να παράγει συμπτώματα ακόμα και όταν το μωρό σταματήσει να αναπτύσσεται.
Αυτό σήμαινε ότι κατά τη δεύτερη εγκυμοσύνη μου δεν μπορούσα πλέον να βασίζομαι στα συμπτώματα της εγκυμοσύνης για να υποδείξω την υγιή ανάπτυξη. Αντίθετα, περίμενα κάθε λεπτό κάθε μέρα για το πιο ξεκάθαρο σημάδι της ανάπτυξης του μωρού μας – το χτύπημα μου.
Δεν είχα ιδέα ότι μπορεί να μην εμφανιστείτε με το πρώτο σας παιδί μέχρι το δεύτερο τρίμηνο της εγκυμοσύνης σας (ή το τρίτο, όπως συνέβη για μένα), οπότε όταν πέρασαν οι μήνες 4, 5 και 6 και εξακολουθούσα να φαίνομαι φουσκωμένη, ήταν ιδιαίτερα παρακινώντας τους ανθρώπους να επισημάνουν δημόσια «πόσο μικρός ήμουν». Βρήκα τον εαυτό μου να πρέπει να πείσω τους ανθρώπους, «Το μωρό είναι καλά. Απλώς πήγα στον γιατρό» — και παρόλα αυτά, το αμφισβήτησα εσωτερικά.
Οι λέξεις έχουν δύναμη και παρόλο που έχετε την επιστημονική απόδειξη μιας εικόνας υπερήχων που κάθεται στο γραφείο σας, όταν κάποιος ρωτά με μεγάλη ανησυχία εάν το μωρό σας είναι καλά, δεν μπορείτε παρά να αναρωτηθείτε.
Μια φίλη κουβαλούσε επίσης μικρό σε μια πρόσφατη εγκυμοσύνη, ωστόσο, σε αντίθεση με εμένα, το μωρό της δεν μετρούσε καλά. Ήταν μια πολύ τρομακτική περίοδος για την οικογένειά της, οπότε όταν οι άνθρωποι συνέχιζαν να επισημαίνουν το μέγεθός της ή να αναρωτιούνταν αν ήταν τόσο μακριά όσο ήταν, τροφοδότησε την ανησυχία της.
Να τι μπορείς να πεις
Ως φίλοι, οικογένεια και κοινό σε αυτά τα σενάρια, αν ανησυχείτε για την υγεία του μωρού κάποιου με βάση το μέγεθος της κοιλιάς του, αντί να τον ανησυχείτε περισσότερο, ίσως επικοινωνήσετε με τη μαμά και ρωτήστε γενικότερα πώς αισθάνεσαι. Αν επιλέξουν να μοιραστούν, τότε ακούστε. Αλλά δεν χρειάζεται να επισημάνουμε το μέγεθος κάποιου.
Οι έγκυες άνθρωποι γνωρίζουν κάτι περισσότερο από το σχήμα της κοιλιάς τους και υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί λόγοι για τους οποίους το κάνουμε αυτό. Στην περίπτωσή μου είμαι ψηλός. Στην περίπτωση του φίλου μου, το μωρό ήταν πραγματικά σε κίνδυνο. Ευτυχώς, το μωρό της είναι τώρα υγιές και τέλειο — και αυτό δεν είναι πιο σημαντικό από το μέγεθος της κοιλιάς της;
Κάπου στον έβδομο μήνα, η κοιλιά μου μεγάλωσε εκθετικά και παρόλο που εξακολουθούσα να πίστευα ότι ήμουν μικρή σε σύγκριση με άλλες έγκυες γυναίκες την ίδια εβδομάδα, το νέο σχόλιο της επιλογής ορισμένων ήταν το πόσο «τεράστια» ήμουν. Ήθελα μια κοιλιά καθ’ όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, οπότε νομίζεις ότι θα ήμουν ευχαριστημένη, αλλά αντ’ αυτού το ιστορικό διατροφικής μου διαταραχής ενεργοποιήθηκε αμέσως.
Τι είναι αυτό με τη λέξη «τεράστιο» που είναι τόσο βλαβερό; Βρέθηκα να μαλώνω με αγνώστους ότι ήμουν δύο μήνες πριν γεννήσω. Ωστόσο, επέμειναν ότι ήμουν έτοιμη να γεννήσω ανά πάσα στιγμή.
Μιλώντας με άλλους γονείς, φαίνεται σύνηθες φαινόμενο οι άγνωστοι να πιστεύουν ότι γνωρίζουν την ημερομηνία τοκετού σας καλύτερα από εσάς ή είναι πεπεισμένοι ότι έχετε δίδυμα, σαν να ήταν αυτοί σε όλα τα ραντεβού με τον γιατρό σας.
Εάν έχετε μια έγκυο φίλη ή μέλος της οικογένειάς σας που έχει μεγαλώσει αρκετά από την τελευταία φορά που τον είδατε, αντί να τους κάνετε να αισθάνονται άσχημα χρησιμοποιώντας λέξεις όπως “τεράστιο” ή “μεγάλο”, δοκιμάστε να τους επαινέσετε για το εκπληκτικό κατόρθωμα της ανάπτυξης ανθρώπου. να εισαι. Εξάλλου, αυτό είναι που συμβαίνει μέσα σε αυτό το χτύπημα το βρίσκεις τόσο εκπληκτικό. Υπάρχει ένα ανθρωπάκι εκεί μέσα!
Ή, ειλικρινά, ο καλύτερος κανόνας μπορεί να είναι ότι, αν δεν πρόκειται να πείτε σε μια έγκυο άτομο πόσο όμορφη είναι, ίσως μην πείτε απολύτως τίποτα.
Η Sarah Ezrin είναι κίνητρο, συγγραφέας, δασκάλα γιόγκα και εκπαιδευτής δασκάλων γιόγκα. Με έδρα το Σαν Φρανσίσκο, όπου ζει με τον σύζυγό της και τον σκύλο τους, η Σάρα αλλάζει τον κόσμο, διδάσκοντας την αγάπη προς τον εαυτό σε ένα άτομο τη φορά. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη Σάρα, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα της, www.sarahezrinyoga.com.
Discussion about this post