Ήμουν δύσπιστος – αλλά το να πάω Κέτο μπορεί να με έσωσε από υστερεκτομή

Μισώ τις δίαιτες της μόδας. Αλλά το δοκίμασα αυτό σε απόγνωση — και μπορεί να μην επιστρέψω ποτέ.

Ξεκίνησα την κετογονική (κετο) δίαιτα στην αρχή διστακτικά. Έχω ένα βαθύ προσωπικό μίσος για τις δίαιτες μόδας και όλες τις ψεύτικες υποσχέσεις που συνήθως κουβαλούν μαζί τους. Ως κάποιος με διατροφική διαταραχή στο παρελθόν, έχω περάσει αμέτρητες ώρες με διατροφολόγους και θεραπευτές μαθαίνοντας πώς πρέπει να είναι μια υγιής σχέση με το φαγητό — και ξέρω ότι δεν κόβει ολόκληρες ομάδες τροφίμων στο όνομα της απώλειας βάρους.

Όμως, έχω ενδομητρίωση σταδίου 4. Αυτό ουσιαστικά σημαίνει ότι είμαι εντελώς στείρα και οι περίοδοι μου μπορεί να είναι βασανιστικές. Έκανα τρεις μεγάλες χειρουργικές επεμβάσεις πριν από οκτώ χρόνια που φαινόταν να κάνουν τη διαφορά, αλλά τον τελευταίο καιρό, ο πόνος επανέρχεται. Και μια υστερεκτομή ήταν στο τραπέζι ως το επόμενο βήμα μου.

Είμαι 35 χρονών. Αν είμαι ειλικρινής, δεν θέλω να πάω
μέσω της εμμηνόπαυσης που προκλήθηκε χειρουργικά ακόμα. Αλλά και εγώ δεν θέλω να είμαι μέσα
χρόνιος πόνος όλη την ώρα είτε.

Έτσι, όταν επέστρεψα σπίτι από μια κρουαζιέρα στις αρχές του τρέχοντος έτους, νιώθοντας την απόλυτη χάλια – επειδή τρώγοντας και πίνοντας σαν να μην υπάρχει αύριο μπορεί να το κάνει αυτό σε ένα κορίτσι με φλεγμονώδη πάθηση – αποφάσισα να δοκιμάσω το κετο. Όχι για απώλεια βάρους, αλλά για τα υποτιθέμενα αντιφλεγμονώδη οφέλη.

Όπως ανέφερα ήδη, το έκανα αυτό διστακτικά. Τα τελευταία 10 χρόνια, έχω δοκιμάσει αμέτρητες αντιφλεγμονώδεις δίαιτες. Το μόνο που έφτασε πολύ κοντά στο να βοηθήσει ήταν το χαμηλό FODMAP, το οποίο ξεκίνησα αφού διαγνώστηκα με SIBO, ή βακτηριακή υπερανάπτυξη του λεπτού εντέρου (ατυχή συνέπεια όλων των επεμβάσεων στην κοιλιά μου).

Ορισμένες από αυτές τις δίαιτες με έκαναν να νιώθω χειρότερα – κάτι που αργότερα ανακάλυψα ότι μπορεί να ήταν επειδή πρόσθετα περισσότερα από τα τρόφιμα στα οποία είμαι προσωπικά ευαίσθητη, όπως το σκόρδο, στα αντι-γαλακτοκομικά, κατά της γλουτένης, κατά της καφεΐνης, δίαιτες κατά του αλκοόλ, κατά της διασκέδασης που έκανα.

Είτε έτσι είτε αλλιώς, δεν πρόκειται να πω ψέματα: ξεκίνησα το keto κυρίως για να το κάνω
θα μπορούσε να αποδείξει ότι όλοι οι υποστηρικτές των μαγικών θεραπευτικών του ιδιοτήτων κάνουν λάθος.

Βύθισα τα δάχτυλα των ποδιών μου στη δίαιτα κετο στην αρχή αργά, ξεκινώντας στα μέσα του κύκλου με αρκετά εύκολα και βασικά προγράμματα γευμάτων. Τυρένια ομελέτα και μπέικον για πρωινό, κατσικίσιο τυρί και σαλάτες μπέικον για μεσημεριανό, κοτόπουλο Costco rotisserie με κρέμα τυριού και σπαράγγια στο πλάι για βραδινό, συν όσες κουταλιές φυστικοβούτυρο ήθελα. (Πιθανόν να σημειωθεί ότι τρώω α παρτίδα φυστικοβούτυρο.)

Η πρώτη εβδομάδα ήταν απαίσια. Αυτό που μιλούν οι άνθρωποι για την κετογρίππη; Δεν είναι αστείο. Δυσκολεύτηκα να περπατήσω μέχρι το αυτοκίνητο για να οδηγήσω το παιδί μου στο σχολείο τα περισσότερα πρωινά. Ένιωσα απολύτως απαίσια. Αλλά, πίεσα – γιατί επρόκειτο να το κάνω αυτό για 30 ημέρες καθαρά για να μπορέσω μετά να γράψω για το πόσο ανοησίες ήταν ολόκληρη η δίαιτα. Και δεν θα μπορούσα να το κάνω αυτό αν δεν το έδινα δίκαια.

Τότε
κάτι περίεργο συνέβη. Άρχισα να νιώθω καλύτερα. Πιο ενεργητικός σε όλη τη διάρκεια
την ημέρα, ακόμα και τις μέρες που δεν είχα κοιμηθεί πολύ το προηγούμενο βράδυ.

Σταμάτησα να λαχταράω γλυκά και ψωμιά και ένιωθα ως επί το πλείστον ικανοποιημένος με τα λιπαρά γεύματά μου που μου επέτρεπαν ακόμα να απολαμβάνω μερικά από τα αγαπημένα μου, όπως τυρί, φυστικοβούτυρο και ελιές Καλαμάτας.

Μετά, κάτι ακόμα πιο περίεργο συνέβη. Περίπου δύο εβδομάδες μετά την έναρξη της δίαιτας κετο, πήγα στο μπάνιο και συνειδητοποίησα ότι είχα ξεκινήσει την περίοδό μου.

Τώρα, για πολλές γυναίκες αυτό μπορεί να ακούγεται εντελώς φυσιολογικό. Ξέρω όμως ότι οι γυναίκες με σοβαρή ενδομητρίωση θα καταλάβουν τι τρελό πράγμα είναι να φαντάζεσαι ότι ξεκινάς την περίοδό σου χωρίς καν να το γνωρίζεις. Για μένα, οι κράμπες και ο πόνος συνήθως ξεκινούν ώρες – και μερικές φορές μέρες – πριν από την έναρξη της περιόδου μου. Εγώ πάντα να ξέρεις ότι έρχεται.

Αλλά εκείνη την ημέρα, καθώς καθόμουν στο μπάνιο κοιτάζοντας το αίμα στο χαρτί υγείας — δεν ένιωσα τίποτα.

Αυτή η θαυματουργή απουσία πόνου συνεχίστηκε τις επόμενες μέρες. Ενώ η περίοδός μου συνήθως απαιτεί προσεκτική βαθμονόμηση των εργαλείων διαχείρισης του πόνου – συνήθως επιλέγω τη μικροδοσολογία μαριχουάνας αντί να παίρνω τα παυσίπονα που μου συνταγογραφούνται, κυρίως επειδή είμαι ανύπαντρη μαμά που πρέπει να απαλλαγώ από τον πόνο, αλλά και πάλι πρέπει να είναι λειτουργικό — πήρα συνολικά τρία Tylenols αυτή την περίοδο και δεν ξόδεψα περισσότερα από 15 λεπτά σε ένα μαξιλάρι θέρμανσης — κάτι που το έβγαλα κυρίως από συνήθεια και όχι από πραγματική ανάγκη.

Ήταν η πιο εύκολη περίοδος που νομίζω ότι είχα ποτέ σε ολόκληρη τη ζωή μου.

Και τώρα, μισώ τον εαυτό μου που το λέω αυτό, αλλά… δεν νομίζω ότι θα μπορέσω ποτέ να επιστρέψω. Αν η κετο το έκανε αυτό, αν η κετο μου έδινε μια περίοδο χωρίς πόνο… μετρήστε με. Δεν χρειάζεται να ξαναφάω άλλο κομμάτι ψωμί.

Εξακολουθώ να ανησυχώ για το πώς οι άνθρωποι ξεκινούν τη δίαιτα κετο για απώλεια βάρους, χωρίς απαραίτητα να κάνουν την έρευνα ή να λάβουν τα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι εξακολουθούν να λαμβάνουν ένα πλήρες φάσμα της απαραίτητης διατροφής. Αλλά για θεραπευτικούς σκοπούς, πρέπει να πω ότι είμαι έκπληκτος από τα αποτελέσματα που έχω βιώσει. Και μπορεί μόλις να έγινα ένας από εκείνους τους ανθρώπους που διαλαλούν με ενθουσιασμό τα ιατρικά οφέλη μιας δίαιτας μόδας.

Θα μισούσα τον εαυτό μου για αυτό, αν δεν ήμουν τόσο απίστευτα ενθουσιασμένος με την υπόσχεση μελλοντικών περιόδων χωρίς πόνο.