Αντιμετώπιση της προεκλαμψίας κατά τον τοκετό

Η προεκλαμψία ξεκινά συνήθως μετά την 20η εβδομάδα της εγκυμοσύνης. Σπάνια, μπορεί να εμφανιστεί νωρίτερα στην εγκυμοσύνη ή ακόμα και μετά τον τοκετό. Η πάθηση μπορεί να εμφανιστεί σε γυναίκες που είχαν προηγουμένως φυσιολογική αρτηριακή πίεση.

Το πρώτο σημάδι της προεκλαμψίας είναι μια μη φυσιολογική αύξηση της αρτηριακής πίεσης. Αυτό ορίζεται ως αύξηση της αρτηριακής πίεσης σε μεγαλύτερη ή ίση με 140/90 που επιμένει για περισσότερο από λίγες μόνο ώρες.

Ο γιατρός σας θα ελέγχει την αρτηριακή σας πίεση σε κάθε έλεγχο εγκυμοσύνης. Εάν υποψιάζονται προεκλαμψία, ο γιατρός σας μπορεί να εκτελέσει τις κατάλληλες εξετάσεις για να επιβεβαιώσει και να αντιμετωπίσει τη διάγνωση.

Άλλα συμπτώματα της προεκλαμψίας περιλαμβάνουν:

• έντονους πονοκεφάλους
• περίσσεια πρωτεΐνης στα ούρα, η οποία είναι σημάδι νεφρικών προβλημάτων
• ζάλη
• ναυτία
• εμετός
• θολή όραση
• μια προσωρινή απώλεια όρασης
• άνω κοιλιακό άλγος
• μειωμένη παραγωγή ούρων
• πρήξιμο του προσώπου και των χεριών

Η προεκλαμψία εμφανίζεται σε περίπου 5 έως 8 τοις εκατό των κυήσεων. Επειδή η προεκλαμψία θεωρείται ότι προκύπτει από προβλήματα που αναπτύχθηκαν από την ίδια την εγκυμοσύνη, ο τοκετός του μωρού και ο πλακούντας είναι η συνιστώμενη θεραπεία για να σταματήσει η εξέλιξη και να επιλυθεί η κατάσταση.

Ο γιατρός σας θα συζητήσει τους κινδύνους και τα οφέλη σχετικά με το χρόνο του τοκετού, λαμβάνοντας υπόψη πόσο μακριά βρίσκεστε στην εγκυμοσύνη και πόσο σοβαρή έχει γίνει η προεκλαμψία σας. Δεδομένου ότι η προεκλαμψία μπορεί να είναι απειλητική για τη ζωή, ο γιατρός σας μπορεί να επιλέξει να γεννήσει το μωρό σας νωρίς για να αποτρέψει περαιτέρω επιπλοκές.

Εάν λάβετε διάγνωση προεκλαμψίας, ο γιατρός σας μπορεί να αποφασίσει να προκαλέσει τον τοκετό σας. Πιθανότατα θα γεννήσετε κολπικά, αν και όσο νωρίτερα είστε στην εγκυμοσύνη, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να χρειαστείτε καισαρική τομή επειδή ο τράχηλός σας δεν θα είναι έτοιμος να διασταλεί.

Εάν η υψηλή αρτηριακή σας πίεση επιδεινωθεί, μπορεί να οδηγήσει σε πολλές απειλητικές για τη ζωή επιπλοκές. Οι επιπλοκές που θα μπορούσαν να προκύψουν για τη μητέρα κατά τη διάρκεια του τοκετού περιλαμβάνουν:

• αιμορραγία στον εγκέφαλο ή αιμορραγικό εγκεφαλικό επεισόδιο
• επιληπτικές κρίσεις
• κώμα

• Σύνδρομο HELLP, που προκαλεί αυξημένα επίπεδα ηπατικών ενζύμων και χαμηλά αιμοπετάλια, τα οποία μπορεί να οδηγήσουν σε μόνιμη βλάβη στο νευρικό σας σύστημα, τους πνεύμονες και τα νεφρά

Όταν η προεκλαμψία προκαλεί επιληπτικές κρίσεις, ονομάζεται εκλαμψία. Τα αγέννητα μωρά μπορεί να πνιγούν κατά τη διάρκεια της επιληπτικής κρίσης της μητέρας και περίπου ένα στα 14 από αυτά τα μωρά μπορεί να πεθάνει. Επιπλέον, οι μητέρες που παρουσιάζουν εγκεφαλικό λόγω προεκλαμψίας μπορεί να έχουν μόνιμη εγκεφαλική βλάβη ή ακόμα και θάνατο.

Σύμφωνα με α Έκθεση 2005 από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, το 12 τοις εκατό των μητρικών θανάτων παγκοσμίως που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη ή τον τοκετό οφείλονταν σε υπερτασικές διαταραχές όπως η προεκλαμψία και η εκλαμψία.

Η προεκλαμψία μπορεί επίσης να επηρεάσει το μωρό σας, ειδικά κατά τη διάρκεια της αγχωτικής διαδικασίας του τοκετού. Οι επιπλοκές που θα μπορούσαν να προκύψουν για το μωρό κατά τη διάρκεια του τοκετού περιλαμβάνουν:

• διαταραχή της ροής του αίματος και του οξυγόνου στον πλακούντα
• η αποκόλληση του πλακούντα από τη μήτρα πολύ νωρίς ή η αποκόλληση του πλακούντα
• επιπλοκές που σχετίζονται με την προωρότητα, όπως αναπνευστικά προβλήματα λόγω υπανάπτυκτων πνευμόνων
• θάνατος

Οι υπερτασικές διαταραχές είναι η τρίτη κύρια αιτία θανάτου για τις μητέρες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του τοκετού, σύμφωνα με έρευνα στο International Journal of Women’s Health. Ο κίνδυνος θανάτου είναι χαμηλότερος σε χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες. Ο κίνδυνος θανάτου ή εγκεφαλικής βλάβης είναι επίσης μικρότερος όσο νωρίτερα διαγνωστεί και αντιμετωπίζεται επαρκώς η προεκλαμψία.

Η στενή παρακολούθηση σε νοσοκομείο και η λήψη φαρμάκων μειώνει επίσης τον κίνδυνο θανάτου ή εγκεφαλικής βλάβης. Η έγκαιρη και τακτική προγεννητική φροντίδα είναι το πιο σημαντικό πράγμα που μπορείτε να κάνετε για να ελαχιστοποιήσετε τον κίνδυνο επιπλοκών για εσάς και το μωρό σας, καθώς αυτό βοηθά τον γιατρό σας να κάνει τη διάγνωση νωρίτερα.

Τα μωρά που γεννήθηκαν πρόωρα λόγω προεκλαμψίας μπορεί επίσης να αντιμετωπίσουν πολλά μακροπρόθεσμα προβλήματα υγείας ανάλογα με το πόσο νωρίς γεννήθηκαν. Αυτά περιλαμβάνουν:

• μαθησιακές διαταραχές
• σωματικές αναπηρίες
• εγκεφαλική παράλυση
• επιληψία
• κώφωση
• τύφλωση

Ο τοκετός του μωρού και ο πλακούντας είναι η συνιστώμενη θεραπεία για να σταματήσει η εξέλιξη της νόσου και να οδηγήσει σε υποχώρηση. Ο χρόνος τοκετού βασίζεται στη σοβαρότητα της νόσου και στην ηλικία κύησης του μωρού σας.

Μετά τον τοκετό, η αρτηριακή σας πίεση θα πρέπει να επανέλθει στο φυσιολογικό εντός ημερών έως εβδομάδων. Ο γιατρός σας θα συστήσει στενή παρακολούθηση μετά τον τοκετό μέχρι να υποχωρήσει.

Εάν η προεκλαμψία σας είναι σοβαρή ή έχει εξελιχθεί σε εκλαμψία ή HELLP, το πρώτο βήμα για την πρόληψη των επιπλοκών είναι να γεννήσετε το μωρό όσο το δυνατόν συντομότερα με ασφάλεια.

Ένα φάρμακο γνωστό ως ωκυτοκίνη χρησιμοποιείται συνήθως για την έναρξη του τοκετού. Λειτουργεί διεγείροντας τη μήτρα σας να συστέλλεται. Για τον έλεγχο του πόνου μπορεί να χορηγηθεί επισκληρίδιο ή άλλο αναισθητικό. Ωστόσο, οι γυναίκες με χαμηλό αριθμό αιμοπεταλίων μπορεί να μην μπορούν να κάνουν επισκληρίδιο. Ο γιατρός σας θα σας βοηθήσει να αποφασίσετε ποιο φάρμακο για τον πόνο είναι καλύτερο για εσάς.

Κατά τη διάρκεια του τοκετού, η διαχείριση της προεκλαμψίας περιλαμβάνει φάρμακα που βοηθούν στη σταθεροποίηση της αρτηριακής σας πίεσης και στην πρόληψη των επιληπτικών κρίσεων. Το θειικό μαγνήσιο μπορεί να χορηγηθεί με ένεση για την πρόληψη επιληπτικών κρίσεων.

Το προσωπικό του νοσοκομείου θα παρακολουθεί συνεχώς τα αντανακλαστικά του γονάτου σας αφού λάβετε θειικό μαγνήσιο. Η απώλεια των αντανακλαστικών στο γόνατο είναι το πρώτο σημάδι υπερμαγνησιαιμίας ή αυξημένων επιπέδων μαγνησίου στο αίμα, που μπορεί να οδηγήσει σε αναπνευστική παράλυση και καρδιακή ανακοπή εάν δεν παρακολουθούνται.

Ο πάροχος υγειονομικής περίθαλψης μπορεί να σας χορηγήσει φάρμακα κατά της υπέρτασης όπως η υδραλαζίνη (Απρεσολίνη) και η λαβεταλόλη (Normodyne, Trandate) για τη σταδιακή μείωση της αρτηριακής πίεσης. Μπορεί επίσης να σας χορηγηθεί οξυγόνο.

Ο γιατρός σας θα παρακολουθεί την κατάστασή σας και του μωρού σας. Εάν αρχίσετε να εμφανίζετε σοβαρή αιμορραγία, αναιμία ή χαμηλά επίπεδα αιμοπεταλίων, μπορεί να χρειαστείτε μετάγγιση αίματος.