Πώς διαγιγνώσκεται η σχιζοφρένεια στα παιδιά

Η σχιζοφρένεια είναι μια σοβαρή ψυχική ασθένεια. Είναι ένα μακροχρόνιο και απενεργοποιημένο πρόβλημα του εγκεφάλου. Ένα παιδί με αυτή τη διαταραχή έχει ασυνήθιστη συμπεριφορά και παράξενα συναισθήματα. Το παιδί μπορεί ξαφνικά να αρχίσει να έχει ψυχωτικά συμπτώματα. Ψυχωτικό σημαίνει να έχετε παράξενες ιδέες, σκέψεις ή συναισθήματα που δεν βασίζονται στην πραγματικότητα.

Η σχιζοφρένεια δεν απαντάται συχνά σε παιδιά ηλικίας κάτω των 12 ετών. Είναι επίσης δύσκολο να εντοπιστεί αυτή η ασθένεια στα αρχικά στάδια. Συχνά, τα ψυχωτικά συμπτώματα ξεκινούν από τα μεσαία έως τα τέλη της εφηβείας. Αυτή η ασθένεια εμφανίζεται σε αγόρια περισσότερο από ό, τι στα κορίτσια. Αλλά στα εφηβικά χρόνια, αυτή η ασθένεια επηρεάζει εξίσου τα αγόρια και τα κορίτσια.

Διάγνωση παιδικής σχιζοφρένειας

Η διάγνωση της παιδικής σχιζοφρένειας περιλαμβάνει τον αποκλεισμό άλλων διαταραχών ψυχικής υγείας και τον προσδιορισμό ότι τα συμπτώματα δεν οφείλονται σε κατάχρηση ουσιών, φαρμακευτική αγωγή ή ιατρική κατάσταση. Η διαδικασία της διάγνωσης μπορεί να περιλαμβάνει:

• Φυσική εξέταση. Αυτό το βήμα μπορεί να γίνει για να αποκλείσετε άλλα προβλήματα που θα μπορούσαν να προκαλέσουν συμπτώματα και να ελέγξετε για τυχόν σχετικές επιπλοκές.
• Δοκιμές και προβολές. Διεξάγονται δοκιμές για να αποκλείονται καταστάσεις με παρόμοια συμπτώματα και ο γιατρός μπορεί να κάνει έλεγχο για αλκοόλ και ναρκωτικά. Ο γιατρός μπορεί επίσης να ζητήσει μελέτες απεικόνισης, όπως μαγνητική τομογραφία ή αξονική τομογραφία.
• Ψυχολογική αξιολόγηση. Ο γιατρός θα παρατηρήσει την εμφάνιση και τη συμπεριφορά, θα ρωτήσει για τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τα πρότυπα συμπεριφοράς, συμπεριλαμβανομένων τυχόν σκέψεων για αυτοτραυματισμό ή βλάβη σε άλλους, θα αξιολογήσει την ικανότητα σκέψης και λειτουργίας σε κατάλληλο ηλικιακό επίπεδο και θα αξιολογήσει τη διάθεση, το άγχος και τα πιθανά ψυχωτικά συμπτώματα . Ο γιατρός συζητά επίσης για την οικογένεια και το προσωπικό ιστορικό του ασθενούς.
• Διαγνωστικά κριτήρια για τη σχιζοφρένεια. Ο γιατρός σας μπορεί να χρησιμοποιήσει τα κριτήρια στο Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών (DSM-5), που δημοσιεύτηκε από την American Psychiatric Association. Τα διαγνωστικά κριτήρια για τη σχιζοφρένεια στην παιδική ηλικία είναι γενικά τα ίδια με αυτά της σχιζοφρένειας ενηλίκων.

Μια προκλητική διαδικασία

Ο δρόμος για τη διάγνωση της παιδικής σχιζοφρένειας μπορεί μερικές φορές να είναι μακρύς και απαιτητικός. Για λόγους είναι ότι άλλες καταστάσεις υγείας, όπως κατάθλιψη ή διπολική διαταραχή, μπορεί να έχουν παρόμοια συμπτώματα.

Ένας ψυχίατρος παιδιών μπορεί να χρειαστεί να παρακολουθεί τις συμπεριφορές, τις αντιλήψεις και τα πρότυπα σκέψης του παιδιού σας για έξι μήνες ή περισσότερο. Όταν τα πρότυπα σκέψης και συμπεριφοράς και τα σημεία και τα συμπτώματα γίνονται σαφέστερα με την πάροδο του χρόνου, θα επιβεβαιωθεί η διάγνωση της σχιζοφρένειας.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ένας ψυχίατρος μπορεί να συστήσει την έναρξη φαρμάκων πριν επιβεβαιωθεί η επίσημη διάγνωση. Αυτή η δράση είναι ιδιαίτερα σημαντική για συμπτώματα επιθετικότητας ή αυτοτραυματισμού. Ορισμένα φάρμακα μπορούν να βοηθήσουν στον περιορισμό αυτών των τύπων συμπεριφοράς και να αποκαταστήσουν την αίσθηση της κανονικότητας.

Προετοιμασία για ραντεβού με γιατρό

Εσείς και το παιδί σας θα δείτε πρώτα έναν παιδίατρο ή έναν οικογενειακό γιατρό. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να παραπεμφθείτε αμέσως σε ειδικό, όπως παιδίατρο ψυχίατρο ή άλλο επαγγελματία ψυχικής υγείας, ο οποίος είναι ειδικός στη σχιζοφρένεια.

Σε σπάνιες περιπτώσεις όπου η ασφάλεια είναι ζήτημα, το παιδί σας μπορεί να ζητήσει αξιολόγηση έκτακτης ανάγκης στην αίθουσα έκτακτης ανάγκης και πιθανώς να νοσηλευτεί νοσοκομείο που ειδικεύεται στην ψυχιατρική παιδιών και εφήβων.

Τι μπορείτε να κάνετε για να προετοιμάσετε

Πριν από το ραντεβού με το γιατρό σας, κάντε μια λίστα με:

• Οποιαδήποτε συμπτώματα έχετε παρατηρήσει, συμπεριλαμβανομένων πότε ξεκίνησαν αυτά τα συμπτώματα και πώς άλλαξαν αυτά τα συμπτώματα με την πάροδο του χρόνου – δώστε συγκεκριμένα παραδείγματα
• Βασικά προσωπικά στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων τυχόν σοβαρών στρες ή πρόσφατων αλλαγών στη ζωή που μπορεί να επηρεάζουν το παιδί σας
• Οποιεσδήποτε άλλες ιατρικές παθήσεις, συμπεριλαμβανομένων προβλημάτων ψυχικής υγείας, που έχει το παιδί σας
• Όλα τα φάρμακα, βιταμίνες, βότανα ή άλλα συμπληρώματα που παίρνει το παιδί σας, συμπεριλαμβανομένων των δόσεων

Ερωτήσεις που πρέπει να κάνετε

Θα πρέπει να δημιουργήσετε μια λίστα ερωτήσεων για να ρωτήσετε τον γιατρό, όπως:

• Τι προκαλεί πιθανώς τα συμπτώματα ή την κατάσταση του παιδιού μου;
• Ποιες είναι άλλες πιθανές αιτίες;
• Τι είδους εξετάσεις χρειάζεται το παιδί μου;
• Είναι η κατάσταση του παιδιού μου πιθανή προσωρινή ή μακροπρόθεσμη;
• Πώς θα επηρεάσει η διάγνωση της παιδικής σχιζοφρένειας τη ζωή του παιδιού μου;
• Ποια είναι η καλύτερη μέθοδος θεραπείας για το παιδί μου;
• Τι ειδικούς χρειάζεται να δει το παιδί μου;
• Ποιος άλλος θα εμπλακεί στη φροντίδα του παιδιού μου;

Μην διστάσετε να κάνετε άλλες ερωτήσεις κατά τη διάρκεια του ραντεβού σας.

Τι μπορεί να ρωτήσει ο γιατρός σας

Ο γιατρός του παιδιού σας είναι πιθανό να σας ρωτήσει εσάς και το παιδί σας αυτές τις ερωτήσεις.

• Πότε ξεκίνησαν τα συμπτώματα;
• Τα συμπτώματα ήταν συνεχή ή περιστασιακά;
• Πόσο σοβαρά είναι τα συμπτώματα;
• Τι φαίνεται να βελτιώνει τα συμπτώματα;
• Τι φαίνεται να επιδεινώνει τα συμπτώματα;
• Πώς επηρεάζουν τα συμπτώματα την καθημερινή ζωή του παιδιού σας;
• Έχουν διαγνωστεί συγγενείς με σχιζοφρένεια ή άλλη ψυχική ασθένεια;
• Έχει βιώσει το παιδί σας κάποιο σωματικό ή συναισθηματικό τραύμα;
• Τα συμπτώματα φαίνεται να σχετίζονται με σημαντικές αλλαγές ή στρες στο οικογενειακό ή κοινωνικό περιβάλλον;
• Έχουν εμφανιστεί άλλα ιατρικά συμπτώματα, όπως πονοκεφάλους, ναυτία, τρόμος ή πυρετοί, την ίδια στιγμή που ξεκίνησαν τα συμπτώματα;
• Ποια φάρμακα, συμπεριλαμβανομένων βοτάνων, βιταμινών και άλλων συμπληρωμάτων, παίρνει το παιδί σας;