Πριν από δύο χρόνια, ήμουν ο μεγαλύτερος εθισμένος στα τυριά που γνωρίζει η ανθρωπότητα. Στην πραγματικότητα, δεν νομίζω ότι οι φίλοι μου θα είχαν εκπλαγεί αν ανακοίνωνα ότι άλλαζα το μεσαίο μου όνομα σε «Τυρί».
Το έζησα, το έφαγα και το ανέπνευσα. Τυρί για πρωινό, τυρί για μεσημεριανό και τυρί για βραδινό. Οποιοδήποτε είδος τυριού θα ήταν αρκετό. Gouda, cheddar, camembert, Edam. Δεν ήμουν φασαριόζος. Όσο έπαιρνα τα καθημερινά μου γαλακτοκομικά προϊόντα, ήμουν ικανοποιημένος.
Αλλά περίπου την ίδια περίοδο είχα επίσης τεράστια προβλήματα με το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου μου (IBS), το οποίο βασάνιζε τη ζωή μου από την ηλικία των 14 ετών. Μέχρι την ηλικία των 21 δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί δεν είχα αναμονή είναι ακόμα. Σίγουρα μετά από χρόνια που δοκίμασα διαφορετικά φάρμακα, κάτι θα έπρεπε να με είχε βοηθήσει στον έλεγχο των συχνών εκδρομών μου στην τουαλέτα και του βασανιστικού πόνου στην κοιλιά;
Ως έσχατη λύση, έστειλα για ένα κιτ δοκιμών δυσανεξίας, έβγαλα δείγμα αίματος για να το στείλω πίσω σε ένα εργαστήριο και περίμενα τα αποτελέσματά μου. Φανταστείτε την έκπληξή μου (και το σοκ) όταν επέστρεψε μια τεράστια κόκκινη σημαία, που περιγράφει το αγελαδινό γάλα ως την πιθανή κύρια αιτία των γαστρικών προβλημάτων μου. Πώς θα μπορούσε αυτό που αγάπησα τόσο πολύ να είναι το πρόβλημα; Σίγουρα, έκαναν λάθος;
Αλλά μετά άρχισα να κρατάω ένα ημερολόγιο τροφίμων και συμπτωμάτων και, σίγουρα, άρχισαν να εμφανίζονται κόκκινες σημαίες όταν κατανάλωνα τυρί, γάλα, βούτυρο και κρέμα γάλακτος.
Και τότε άρχισαν να πλημμυρίζουν πίσω μου αναμνήσεις από παρόμοιες περιστάσεις. Εκείνη τη φορά είχα μια τυρώδη πίτσα στο μεσημεριανό μου διάλειμμα την πρώτη μου μέρα στη δουλειά και πέρασα τις επόμενες ώρες τρέχοντας στην τουαλέτα και πίσω, προσπαθώντας απεγνωσμένα να διασφαλίσω ότι κανένας από τους νέους συναδέλφους μου δεν θα το προσέξει.
Πώς θα μπορούσα να μην το είχα ξαναδεί αυτό;
Και έτσι λίγο πολύ μέσα σε μια νύχτα, μετά από συνεννόηση με έναν διατροφολόγο, πήρα την απόφαση να εγκαταλείψω το αγαπημένο μου γαλακτοκομείο. Το σχέδιο ήταν να δοκιμαστεί για μια περίοδο τριών μηνών και να παρακολουθούνται οι βελτιώσεις.
Μέσα σε λίγες μόνο εβδομάδες, τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά. Δύο χρόνια μετά, ακόμα δεν έχω αγγίξει ούτε μπουκιά ή σταγόνα από την κάποτε αγαπημένη μου ομάδα φαγητού. Και εδώ είναι οκτώ τρόποι με τους οποίους με άλλαξε:
1. Έχασα 33 κιλά χωρίς καν να προσπαθήσω
Το κύριο κίνητρό μου για να κόψω τα γαλακτοκομικά ήταν να νιώθω καλύτερα, όχι να χάσω βάρος — αλλά πρέπει να ομολογήσω ότι ήταν ένα ωραίο μπόνους. Μάλλον τρομακτικά όμως, μου έδειξε πόσα γαλακτοκομικά πρέπει να έτρωγα πριν και πόσο επηρέαζε το σώμα μου. Το να χάσει κάποιος απλώς 33 κιλά σε μια περίοδο ενός έτους, χωρίς καν να προσπαθήσει πραγματικά, είναι αρκετά ενδιαφέρον. Όλα αυτά τα γαλακτοκομικά σαφώς δεν είναι καλά για τη μέση μας!
2. Κατάλαβα πόσα κρυμμένα γαλακτοκομικά υπάρχουν
Πριν κόψω τα γαλακτοκομικά, αφελώς ποτέ δεν εξέτασα πραγματικά τι έβαζα στο σώμα μου. Σίγουρα, θα έριξα μια ματιά στον αριθμό των θερμίδων, απλώς για να ελέγξω ότι δεν ήταν υπερβολικά υπερβολικό, αλλά ποτέ δεν θα έδινα δεύτερη ματιά στα συστατικά. Τώρα, πρέπει να παρακολουθώ στενά τη λίστα συστατικών. Θα εκπλαγείτε πολύ με το πόσο συχνά τα γαλακτοκομικά μπαίνουν κρυφά στα καθημερινά τρόφιμα που αγαπάμε και πόσο πραγματικά τρώμε. Πολύ συχνά, οι άνθρωποι ακούνε για την αλλεργία μου και λένε, «Α, ναι, καλά, ούτε εγώ τρώω πολλά γαλακτοκομικά». Αλλά μάλλον τρώτε πολύ περισσότερο από όσο νομίζετε ότι τρώτε. Ροζέ κρασί? Συχνά έχει αποβουτυρωμένο γάλα σε σκόνη. Αλάτι και ξύδι Pringles; Το μαντέψατε, γάλα!
3. Αναζωπύρωσα τη δύναμη της θέλησής μου
Θα είμαι απόλυτα ειλικρινής εδώ: Πριν κόψω τα γαλακτοκομικά, είχα απολύτως μηδενική δύναμη θέλησης. Ως έφηβος, είναι κρίμα να πω ότι έκανα κάθε δίαιτα (κάτι που δεν θα συνιστούσα) επειδή ήθελα απεγνωσμένα να χάσω το λίπος του κουταβιού που κανείς άλλος δεν φαινόταν να έχει. Αλλά αυτές οι δίαιτες δεν λειτούργησαν ποτέ γιατί τα παράτησα μετά από μερικές εβδομάδες. Δεν το ήθελα αρκετά. Αλλά όταν έχεις κάτι τόσο σημαντικό όπως η υγεία και η ευημερία σου όσο και το κίνητρό σου, αυτό κάνει τη διαφορά. Ξαφνιάστηκα με το πόση δύναμη θέλησης είχα στην πραγματικότητα!
4. Το δέρμα μου βελτιώθηκε
Ομολογουμένως, δεν είχα ποτέ απαίσια επιδερμίδα. Αλλά φαινόταν να υπάρχει μια τεράστια αλλαγή στη φωτεινότητα του δέρματός μου μετά την εγκατάλειψη των γαλακτοκομικών που ακόμη και η κυνική εγώ δεν μπορούσα να αρνηθώ. Φίλοι σχολίασαν για το πώς έδειχνα «λαμπερή» και η οικογένεια μου είπε ότι «λάμπω». Ρώτησαν αν είχα κάνει νέο κούρεμα ή είχα αγοράσει ένα νέο φόρεμα. Αλλά το μόνο πράγμα που είχε συμβεί ήταν ότι είχα κόψει τα γαλακτοκομικά και το δέρμα μου δεν είχε πια αυτή τη θαμπή γκρίζα χροιά. Η ερυθρότητα και το θυμό που εμφανιζόταν κάθε φορά που έβαζα λίγη υπερβολική ποσότητα από τη λάθος κρέμα επίσης μειώθηκαν.
5. Το στομάχι μου σταμάτησε να φουσκώνει
Ο κύριος λόγος που έκοψα τα γαλακτοκομικά ήταν να βελτιώσω την υγεία του πεπτικού μου συστήματος. Αλλά νομίζω ότι το πιο περίεργο πράγμα για μένα ήταν η έλλειψη φουσκώματος. Προηγουμένως, περίμενα απλώς να πρέπει να ξεκουμπώσω το τζιν μου μετά από ένα μεγάλο γεύμα, αντί να αναρωτιέμαι αν ήταν φυσιολογικό το στομάχι μου να φουσκώσει. Ήταν τόσο κακό που είχα δύο ή τρία διαφορετικά μεγέθη φορεμάτων στην γκαρνταρόμπα μου ανά πάσα στιγμή, γιατί ποτέ δεν ήξερα αν θα μπορούσα να στριμώξω τον εαυτό μου σε κάτι με όλο το φούσκωμα που συμβαίνει. Αυτό ανήκει πλέον στο παρελθόν και μπορώ να μείνω σε ένα νούμερο φορέματος.
6. Συνειδητοποίησα πόσο μεγάλο μέρος της κοινωνικής μας ζωής περιστρέφεται γύρω από το φαγητό
Μόνο όταν άρχισα να κοιτάζω σε βάθος τη συμπεριφορά μας γύρω από το φαγητό, κατάλαβα πόσο μεγάλο μέρος της ζωής μας περιστρέφεται γύρω από αυτό. Λατρεύω το φαγητό όσο και το επόμενο άτομο, αλλά δεν μπορούσα να πιστέψω ότι βασιζόμουν στην καθημερινότητά μου γύρω από τα σχέδιά μου για τα γεύματά μου. Υπάρχουν πολλά περισσότερα στη ζωή από το φαγητό. Ο προγραμματισμός ενεργών ημερομηνιών και δραστηριοτήτων είναι πολύ καλύτερος για το μυαλό — και το να φέρετε τους φίλους σας μαζί μπορεί να προσθέσει μια εντελώς άλλη διάσταση στις σχέσεις σας!
7. Σταμάτησα να το λαχταρώ
Αν και η πρώτη εβδομάδα περίπου ήταν αρχικά αρκετά δύσκολη, όταν άρχισαν να φαίνονται οι βελτιώσεις, είχα όλο και περισσότερο κίνητρο και σταμάτησα να λαχταρώ το γαλακτοκομείο. Επιπλέον, άρχισα να συσχετίζω τα γαλακτοκομικά με αυτά τα φρικτά συμπτώματα, και έγινε μάλλον μη ελκυστικό. Αυτό το γλυκό κέικ σοκολάτας μπορεί να έχει εκπληκτική γεύση για τα πέντε λεπτά που σας παίρνει για να το καταναλώσετε, αλλά η λαχτάρα σταματά μόλις το συσχετίσετε με τις ώρες καθίσματος στην τουαλέτα και τις κράμπες στο στομάχι που προκαλούν δάκρυα.
8. Έγινα πιο περιπετειώδης με τη γεύση
Όταν τα κρεμώδη, τυρώδη πιάτα είναι εκτός μενού για εσάς, ήρθε η ώρα να γίνετε δημιουργικοί με άλλες συνταγές και να πειραματιστείτε με τη γεύση. Πριν από δύο χρόνια, πιθανότατα δεν θα είχα φάει μια ντομάτα ακόμα κι αν μου προσφέρατε μια ολόκληρη ζωή με τυρί. Απλώς δεν ήμουν πρόθυμος. Αλλά άρχισα να εισάγω ντομάτα και άλλα λαχανικά στα πιάτα με ζυμαρικά και να τα ψήνω για δείπνο, προσθέτοντας βότανα και μπαχαρικά από πάνω, και είναι πλέον βασικά των καθημερινών μου γευμάτων.
Προφανώς, όταν κόβετε κάτι από τη διατροφή σας, πρέπει να βεβαιωθείτε ότι παίρνετε αυτά τα θρεπτικά συστατικά αλλού. Θα συνιστούσα να επισκεφτείτε έναν διατροφολόγο για να βεβαιωθείτε ότι θα ακολουθείτε ένα υγιεινό πρόγραμμα γευμάτων ενώ κάνετε την αλλαγή.
Στην περίπτωσή μου, τα οφέλη της διακοπής των γαλακτοκομικών ξεπερνούν σίγουρα την πρώτη εβδομάδα που αναρωτιέμαι πώς θα ζήσεις ποτέ χωρίς αυτά. Γιατί σύντομα θα αναρωτιέστε γιατί ανέχεστε ποτέ τις φρικτές παρενέργειές του εξαρχής.
Η Scarlett Dixon είναι μια δημοσιογράφος, lifestyle blogger και YouTuber με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο που διοργανώνει εκδηλώσεις δικτύωσης στο Λονδίνο για bloggers και ειδικούς στα social media. Έχει έντονο ενδιαφέρον να μιλήσει για οτιδήποτε μπορεί να θεωρηθεί ταμπού, και μια μακρά λίστα. Είναι επίσης δεινός ταξιδιώτης και είναι παθιασμένη να μοιράζεται το μήνυμα ότι το IBS δεν χρειάζεται να σας κρατά πίσω στη ζωή! Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα της και να την tweet @Scarlett_London!
Discussion about this post