5 τρόποι για να βρείτε χαρά στην κίνηση του σώματός σας, για κάθε σώμα

5 τρόποι για να βρείτε χαρά στην κίνηση, δεν επιτρέπεται ούτε «πρέπει» ή ντροπή

1. Θυμηθείτε μια αγαπημένη παιδική δραστηριότητα

Έχω μια μινιτραμπολίνη στο γραφείο του σπιτιού μου. Συνήθιζα να το κάνω τζόκινγκ, αλλά ουάου, αυτό ήταν βαρετό.

Όταν κάποιος μου είπε όλα τα σπουδαία πράγματα που μπορεί να κάνει το ριμπάουντ (η λέξη για μεγάλους που σημαίνει άλμα σε τραμπολίνο) για το σώμα, ήμουν ενθουσιασμένος που θα το δοκιμάσω ξανά. Δεν είχα ιδέα ότι θα μπορούσα απλώς να το αναπηδήσω σαν παιδί σε ένα πάρκο με τραμπολίνο και να νιώσω χαρούμενος, ζεστός, κουρασμένος και ξεκάθαρος ταυτόχρονα.

Υπήρχε κάτι που σας άρεσε να κάνετε ως παιδί μόνο και μόνο επειδή ήταν διασκεδαστικό; Τρέχετε μέσα από τους ψεκαστήρες, χορεύετε με μουσικά βίντεο ή αναπηδάτε μια μπάλα από την άκρη του σπιτιού σας; Κανονίστε τον παιδικό σας εαυτό και δοκιμάστε τον ξανά. Σκεφτείτε όλα τα διασκεδαστικά πράγματα που θα μπορούσατε να κάνετε αν δεν εμπόδιζαν το να νιώθετε γερασμένοι και ανόητοι!

2. Συμμετέχετε έναν φίλο — ακόμα και σε μεγάλες αποστάσεις!

Το 2019, ο φίλος μου Λ. και εγώ θα συμπληρώσουμε 25 χρόνια από τότε που γνωριστήκαμε. Δυστυχώς, έχουμε περάσει τον περισσότερο καιρό ζώντας σε διαφορετικές πολιτείες και λέγοντας: «Αν ζούσαμε μόνο στην ίδια πόλη, θα περπατούσαμε/κολυμπούσαμε/δοκιμάζαμε νέα πράγματα μαζί κάθε μέρα».

Οι φίλοι έχουν έναν τρόπο να ενισχύουν τα κίνητρα ενώ μετριάζουν την αυτοσυνείδηση. Παρόλο που υπάρχουν 1.053 μίλια μεταξύ μας (Σαν Αντόνιο, Τέξας, έως Αθήνα, Τζόρτζια), ο Λ. και εγώ κάνουμε ό,τι μπορούμε για να περπατήσουμε «μαζί». Μοιραζόμαστε εικόνες από το μονοπάτι ή το πεζοδρόμιο, συμπονούμε όταν κάποιος από εμάς έχει κακές καιρικές συνθήκες, κηρώνουμε ποιητικές όταν ο ουρανός είναι καθαρός.

Υπενθυμίζουμε ο ένας στον άλλο όσο πιο συχνά γίνεται πόσο καλό είναι να είσαι προσγειωμένος στη γη, ώστε να έχουμε κίνητρο να συνεχίσουμε να βγαίνουμε εκεί έξω.

Ένας φίλος θα σου έδινε το κουράγιο να δοκιμάσεις κάτι νέο; Διάλεξε έναν φίλο και κάνε ένα σχέδιο. Αν δεν διασκεδάζετε, προχωρήστε στο επόμενο!

3. Βρείτε κάτι που να σας ελευθερώνει

Το τρέξιμο πίσω από ένα καρότσι ήταν μια από τις πιο ενδυναμωτικές, ελευθερωτικές εμπειρίες που είχα ποτέ. Συνήθισα τόσο να σπρώχνω ένα καρότσι που ένιωθα ότι δεν είχα ισορροπία χωρίς αυτό. Που πάνε τα χέρια μου; Το μπουκάλι μου με το νερό;

Αυτές οι μέρες με το καρότσι είναι πίσω μου, και το τρέξιμο προς το παρόν. Δεν έχω την ίδια χαρά από αυτό τώρα όπως όταν μάθαινα τους δρόμους της γειτονιάς μου, δείχνοντας τον κόσμο σε ένα βρέφος που ευδοκιμούσε στον ρυθμό και τον ήλιο.

Νέα μητρότητα, νέα δουλειά, επισφαλής οικονομική κατάσταση: Τόσα πολλά γεγονότα της ζωής μπορεί να σας κάνουν να αισθάνεστε εκτός ελέγχου ή κολλημένοι. Μερικές φορές βαλτώνουμε ακόμη και από την έλλειψη αλλαγής.

Το τρέξιμο με έβγαλε από το σπίτι μου και από το κεφάλι μου όταν ένιωσα παγιδευμένος στο σπίτι με ένα βρέφος και το επιλόχειο άγχος.

Υπάρχει τρόπος να δημιουργήσετε λίγο χώρο γύρω σας; Αναζητήστε καθαρό αέρα, ηλιοφάνεια και αρκετό χώρο για να σαρώσετε τον ορίζοντα. Στη συνέχεια κινηθείτε ελεύθερα.

4. Η γιόγκα είναι παντού και για όλους (συμπεριλαμβανομένων των παιδιών)

Κάνω κυριολεκτικά γιόγκα με τη Joy — είναι δασκάλα γιόγκα μου και κλείνω τα τελευταία πέντε χρόνια. Ακόμη και όταν η γιόγκα πονάει, όταν προκαλεί θυμό και τραύμα, έχω μια ενσωματωμένη υπενθύμιση ότι η «χαρά» εξακολουθεί να είναι μέρος της φόρμουλας.

Πριν από μερικά χρόνια, ανακάλυψα ένα νέο στοιχείο χαράς στη γιόγκα: την περιέργεια και τη συμμετοχή των κορών μου. Δεν είμαι τύπος γονέα παιδικής χαράς, που παίζω κυνηγητό ή κατεβαίνω τη γιγάντια τσουλήθρα. Αλλά προσπαθώ να κάνω κρυφά γιόγκα ενώ τα παιδιά μου είναι κάτω από τα πόδια, και φυσικά συμμετέχουν. Δεν ξέρετε χαριτωμένα αν δεν έχετε δει ένα ταλαντευμένο 3χρονο σε Tree Pose.

Τα παιδιά είναι η απόδειξη ότι η γιόγκα δεν είναι απλώς κάτι που μαθαίνεις σε ένα στούντιο. Ο τρόπος που κάθεσαι στο πάτωμα, ο τρόπος που τεντώνεσαι μετά από έναν υπνάκο, ο τρόπος που διευρύνεις τη στάση σου για να επικαλεστείς τη δύναμη — κάνεις ήδη γιόγκα.

Εάν δεν έχετε χρήματα ή αυτοπεποίθηση για ένα μάθημα, αλλά εξακολουθείτε να αισθάνεστε ελκυσμένοι στην εξάσκηση, πάρτε ένα βιβλίο από τη βιβλιοθήκη ή βρείτε ένα βίντεο στο YouTube.

5. Κολύμπι χωρίς γύρους

Πέρασα το γυμνάσιο στην πισίνα του φίλου μου στην αυλή, αλλά δεν «κολυμπούσαμε». Περπατούσαμε με άλογα, επιπλεούσαμε, αδιαφορούσαμε για την προστασία από τον ήλιο, κάναμε αναποδιές από τη σανίδα κατάδυσης. Αν μπορούσα να αναδημιουργήσω εκείνες τις μέρες τώρα, θα το έκανα σε ένα δευτερόλεπτο.

Αλλά κολύμπι για άσκηση; Σκέφτηκα ότι αν δεν έκανα γύρους με τέλειο crawl και ρυθμό αναπνοής, το κολύμπι μου δεν «μετρούσε». Ένιωσα επιεικώς να επιπλέω γύρω από την πισίνα στις διακοπές, κοιτάζοντας τον ουρανό.

Ήταν επιεικής. Και τι φταίει αυτό;

Πρόσφατα, ανακάλυψα μια νέα χαρά στην κολύμβηση – το πιτσίλισμα στην παιδική πισίνα με τα μικρά παιδιά μου. Όλοι προσποιούμαστε τους χαρακτήρες της Moana και καταλήγουμε ευτυχώς στραγγισμένοι και ξεκουραζόμαστε αργά το απόγευμα.

Νιώστε σαν στο σπίτι σας στο νερό, αλλά δεν είστε σίγουροι τι να κάνετε κάνω με τον εαυτό σου? Η συμβουλή μου είναι να κάνετε αυτό που θέλετε: παίξτε, float, bob, κάντε ένα headstand.

Ήταν μια δια βίου πρόκληση να κάνω τις δραστηριότητες που έπρεπε να κάνω — για υγεία, φυσική κατάσταση, απώλεια βάρους. Έχω αποδεχτεί μια νέα πρόκληση να κάνω πράγματα που δεν μου ρουφούν χαρά.

Όταν βρείτε ποιες είναι αυτές οι δραστηριότητες για εσάς, μπορείτε να δανειστείτε το νέο μου μάντρα:

Ασκηση Κίνηση…

… έχει πλάκα.

Η Anna Lee Beyer γράφει για την ψυχική υγεία, την ανατροφή των παιδιών και βιβλία για τις Huffington Post, Romper, Lifehacker, Glamour και άλλες. Επισκεφτείτε την στο Facebook και Κελάδημα.