11 δερματικές παθήσεις που μάλλον δεν έχετε ακούσει ποτέ

ΣΦΑΙΡΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ

Εκατομμύρια Αμερικανοί ζουν με τουλάχιστον μία πάθηση του δέρματος. Πιθανότατα είστε εξοικειωμένοι με τα πιο κοινά όπως η ακμή, το έκζεμα και η ροδόχρου ακμή. Στην πραγματικότητα, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να έχετε ένα από αυτά μόνοι σας.

Υπάρχει επίσης ένα ευρύ φάσμα πιο σπάνιων δερματικών παθήσεων για τις οποίες μπορεί να μην γνωρίζετε. Μπορεί να κυμαίνονται από ήπιες έως απειλητικές για τη ζωή. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να επηρεάσουν την ποιότητα ζωής όσων τα αναπτύσσουν.

Διαβάστε παρακάτω για μια σύντομη επισκόπηση ορισμένων από αυτές τις λιγότερο γνωστές καταστάσεις.

Εικόνες λιγότερο γνωστών δερματικών παθήσεων

Υδραδενίτιδα πυώδης

Η πυώδης ιδραδενίτιδα (HS) είναι μια χρόνια φλεγμονώδης κατάσταση που προκαλεί το σχηματισμό βλαβών σε μέρη του σώματος όπου το δέρμα αγγίζει το δέρμα. Οι πιο συνηθισμένες περιοχές για την εμφάνιση εξάρσεων είναι οι:

  • μασχάλες
  • αχαμνά
  • οπίσθια
  • άνω μηρών
  • στήθη

Αν και η αιτία του HS είναι άγνωστη, είναι πιθανό οι ορμόνες να παίζουν ρόλο στην ανάπτυξή του, καθώς συνήθως ξεκινά γύρω από την εφηβεία.

Έως και 2 τοις εκατό του πληθυσμού έχει την πάθηση. Είναι πιο συχνό σε άτομα που είναι υπέρβαρα ή καπνίζουν. Οι γυναίκες έχουν περισσότερες από τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να έχουν HS από τους άνδρες.

Η γενετική και το ανοσοποιητικό σύστημα πιστεύεται ότι είναι παράγοντες για την εμφάνιση της νόσου.

το ήξερες?

Τα άτομα με πυώδη ιδραδενίτιδα διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για ορισμένες παθήσεις (ή συννοσηρότητες), όπως:

  • ακμή
  • φλεγμονώδης νόσος του εντέρου (IBD)
  • ωοθυλακική απόφραξη tetrad (ομάδα φλεγμονωδών δερματικών παθήσεων που περιλαμβάνει ακμή, ανατομική κυτταρίτιδα του τριχωτού της κεφαλής και νόσο του πυλωνικού κόλπου)
  • μεταβολικό σύνδρομο
  • σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών (PCOS)
  • ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα του προσβεβλημένου δέρματος
  • διαβήτης τύπου 2

Τα αρχικά συμπτώματα του HS είναι εξάρσεις που μοιάζουν με σπυράκια ή βρασμούς. Αυτά τα σπυράκια είτε παραμένουν στο δέρμα είτε καθαρίζουν και μετά επανεμφανίζονται.

Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, μπορεί να εμφανιστούν πιο σοβαρά συμπτώματα, όπως ουλές, λοίμωξη και εξάρσεις που σπάνε και εκπέμπουν ένα δύσοσμο υγρό.

Επί του παρόντος δεν υπάρχει θεραπεία για το HS, αλλά υπάρχουν διαθέσιμες διάφορες θεραπευτικές επιλογές που βοηθούν στη διαχείριση των συμπτωμάτων. Αυτά περιλαμβάνουν:

  • τοπικές αλοιφές,
  • αντιφλεγμονώδη φάρμακα, συμπεριλαμβανομένων των ενέσιμων βιολογικών
  • ορμονοθεραπεία

Η χειρουργική επέμβαση μπορεί να εξεταστεί για πιο σοβαρές περιπτώσεις.

Αντίστροφη ψωρίαση

Η αντίστροφη ψωρίαση μερικές φορές ονομάζεται διατριβική ψωρίαση. Παρόμοια με το HS, αυτή η κατάσταση δημιουργεί κόκκινες βλάβες σε μέρη του σώματος όπου το δέρμα αγγίζει το δέρμα. Αυτές οι βλάβες δεν μοιάζουν με βρασμό. Φαίνονται λεία και λαμπερά.

Πολλά άτομα με αντίστροφη ψωρίαση έχουν επίσης τουλάχιστον έναν άλλο τύπο ψωρίασης κάπου αλλού στο σώμα τους. Οι ειδικοί δεν είναι ακριβώς σίγουροι τι προκαλεί την ψωρίαση, αλλά η γενετική και το ανοσοποιητικό σύστημα είναι βασικοί παράγοντες που συμβάλλουν.

Η ψωρίαση επηρεάζει περίπου το 3 τοις εκατό των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο και το 3 έως 7 τοις εκατό των ατόμων με ψωρίαση έχουν αντίστροφη ψωρίαση.

Δεδομένου ότι το δέρμα σε περιοχές υψηλής τριβής του σώματος τείνει να είναι ευαίσθητο, η θεραπεία της πάθησης μπορεί να είναι δύσκολη. Οι στεροειδείς κρέμες και οι τοπικές αλοιφές μπορεί να είναι αποτελεσματικές, αλλά συχνά προκαλούν επώδυνο ερεθισμό σε περίπτωση υπερβολικής χρήσης.

Τα άτομα που ζουν με πιο σοβαρές περιπτώσεις ανάστροφης ψωρίασης μπορεί επίσης να χρειαστούν θεραπεία με υπεριώδη ακτινοβολία Β (UVB) ή ενέσιμα βιολογικά φάρμακα για τη διαχείριση της κατάστασής τους.

Αρλεκινική ιχθύωση

Η ιχθύωση του Αρλεκίνου είναι μια σπάνια γενετική διαταραχή που κάνει τα παιδιά να γεννιούνται με σκληρό, παχύ δέρμα που σχηματίζει λέπια σε σχήμα διαμαντιού σε όλο το σώμα τους.

Αυτές οι πλάκες, που χωρίζονται από βαθιές ρωγμές, μπορούν να επηρεάσουν το σχήμα των βλεφάρων, του στόματος, της μύτης και των αυτιών τους. Μπορούν επίσης να περιορίσουν την κίνηση των άκρων και του θώρακα.

Περίπου 200 περιπτώσεις έχουν αναφερθεί παγκοσμίως. Η πάθηση προκαλείται από μια μετάλλαξη στο γονίδιο ABCA12, το οποίο επιτρέπει στο σώμα να παράγει μια πρωτεΐνη απαραίτητη για τη φυσιολογική ανάπτυξη των κυττάρων του δέρματος.

Η μετάλλαξη εμποδίζει τη μεταφορά λιπιδίων στο ανώτερο στρώμα του δέρματος και έχει ως αποτέλεσμα τις πλάκες που μοιάζουν με λέπια. Οι πλάκες καθιστούν πιο δύσκολο να:

  • διαχείριση της απώλειας νερού
  • ρυθμίζουν τη θερμοκρασία του σώματος
  • καταπολεμήστε τη μόλυνση

Η ιχθύωση του Αρλεκίνου είναι μια αυτοσωματική υπολειπόμενη διαταραχή που μεταδίδεται μέσω μεταλλαγμένων γονιδίων, ένα από κάθε γονέα.

Δεδομένου ότι οι βιολογικοί φορείς παρουσιάζουν σπάνια συμπτώματα, ο γενετικός έλεγχος μπορεί να εντοπίσει αλλαγές στα γονίδια και να καθορίσει τις πιθανότητές σας να αναπτύξετε ή να μεταδώσετε οποιεσδήποτε γενετικές διαταραχές.

Η πιο κοινή θεραπεία για την ιχθύωση του αρλεκίνου είναι ένα αυστηρό σχήμα μαλακτικών μαλακτικών και ενυδατικών που επανορθώνουν το δέρμα. Σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν ρετινοειδή από το στόμα.

Νόσος Morgellons

Η νόσος Morgellons είναι μια σπάνια πάθηση κατά την οποία μικρές ίνες και σωματίδια αναδύονται από δερματικές πληγές, δημιουργώντας την αίσθηση ότι κάτι σέρνεται στο δέρμα.

Λίγα είναι γνωστά για την πάθηση, αλλά επηρεάζει περισσότερες από 14.000 οικογένειες, σύμφωνα με το Ίδρυμα Ερευνών Morgellons.

Το Morgellons είναι πιο διαδεδομένο σε μεσήλικες λευκές γυναίκες. Είναι επίσης στενά συνδεδεμένο με τη νόσο του Lyme.

Μερικοί γιατροί πιστεύουν ότι είναι ένα ψυχολογικό ζήτημα, καθώς τα συμπτώματά του είναι παρόμοια με εκείνα μιας διαταραχής ψυχικής υγείας που ονομάζεται παραληρηματική προσβολή.

Τα συμπτώματα είναι επώδυνα αλλά όχι απειλητικά για τη ζωή. Τα κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν:

  • φαγούρα δερματικά εξανθήματα ή πληγές
  • μαύρο ινώδες υλικό μέσα και πάνω στο δέρμα
  • κούραση
  • ανησυχία
  • κατάθλιψη

Οι βλάβες επηρεάζουν μια συγκεκριμένη περιοχή: το κεφάλι, τον κορμό ή τα άκρα.

Δεδομένου ότι η νόσος Morgellons δεν είναι ακόμη πλήρως κατανοητή, δεν υπάρχει τυπική επιλογή θεραπείας.

Τα άτομα με τη νόσο συνήθως συμβουλεύονται να διατηρούν στενή επαφή με την ομάδα υγειονομικής περίθαλψής τους και να αναζητούν θεραπεία για συμπτώματα, όπως άγχος και κατάθλιψη.

Ελαστόδερμα

Το ελαστόδερμα είναι μια σπάνια πάθηση που χαρακτηρίζεται από αυξημένη χαλαρότητα του δέρματος σε συγκεκριμένες περιοχές του σώματος. Αυτό προκαλεί το δέρμα να κρεμάει ή να κρέμεται σε χαλαρές πτυχές.

Μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος, αλλά ο λαιμός και τα άκρα, ειδικά γύρω από τους αγκώνες και τα γόνατα, είναι οι πιο συχνά επηρεασμένες περιοχές.

Λιγότεροι από 1 στους 1.000.000 ανθρώπους παγκοσμίως έχουν την πάθηση. Η ακριβής αιτία της ελαστοδερμίας είναι άγνωστη. Θεωρείται ότι είναι το αποτέλεσμα της υπερπαραγωγής ελαστίνης, μιας πρωτεΐνης που παρέχει δομική υποστήριξη σε όργανα και ιστούς.

Δεν υπάρχει θεραπεία ή καθιερωμένη θεραπεία για την ελαστοδερμία. Μερικοί άνθρωποι θα υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση της πληγείσας περιοχής, αλλά το χαλαρό δέρμα συχνά επιστρέφει μετά την επέμβαση.

Νόσος του πηλονιδικού κόλπου

Η νόσος του πηλονιδικού κόλπου έχει ως αποτέλεσμα μικρές τρύπες ή σήραγγες στη βάση ή πτυχή των γλουτών. Τα συμπτώματα δεν είναι πάντα εμφανή, επομένως οι περισσότεροι άνθρωποι δεν αναζητούν θεραπεία ή ακόμη και δεν παρατηρούν την πάθηση, μέχρι να προκύψουν προβλήματα.

Αναπτύσσεται όταν τρίβονται μεταξύ τους οι τρίχες μεταξύ των γλουτών. Η προκύπτουσα τριβή και πίεση σπρώχνουν τα μαλλιά προς τα μέσα, με αποτέλεσμα να φουσκώνουν προς τα μέσα.

Αυτή η ήπια κατάσταση εμφανίζεται σε 10 έως 26 άτομα σε κάθε 100.000. Τα περισσότερα άτομα με αυτή την πάθηση είναι μεταξύ 15 και 30 ετών και η συχνότητα εμφάνισης στους άνδρες είναι διπλάσια από τη συχνότητα εμφάνισης στις γυναίκες.

Συχνά επηρεάζει άτομα που εργάζονται σε δουλειές που απαιτούν πολλές ώρες κάθισμα. Είναι επίσης μια συννοσηρότητα της πυώδους ιδραδενίτιδας (HS).

Η θεραπεία για έναν μολυσμένο πυλωνικό κόλπο εξαρτάται από ορισμένους παράγοντες:

  • τα συμπτώματά σας
  • το μέγεθος του αποστήματος
  • είτε πρόκειται για πρώτη φορά είτε για επαναλαμβανόμενη λοίμωξη

Η θεραπεία είναι συνήθως επεμβατική και περιλαμβάνει την παροχέτευση του προσβεβλημένου πυονιδικού κόλπου από οποιοδήποτε ορατό πύον. Συχνά χρησιμοποιούνται επίσης αντιβιοτικά, ζεστές κομπρέσες και τοπικές αλοιφές.

Εάν είστε ένα από το 40 τοις εκατό των ατόμων με την πάθηση που έχουν επαναλαμβανόμενα αποστήματα, φροντίστε να μιλήσετε με το γιατρό σας για πρόσθετες χειρουργικές επιλογές.

Pemphigus vegetans

ο Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας (NIH) ταξινομεί την πέμφιγα ως μια ομάδα αυτοάνοσων ασθενειών που προκαλούν το ανοσοποιητικό σας σύστημα να επιτίθεται σε υγιή επιδερμικά κύτταρα. Η επιδερμίδα είναι το ανώτερο στρώμα του δέρματος.

Όπως και στο HS, οι βλάβες ή οι φουσκάλες εμφανίζονται εκεί όπου το δέρμα αγγίζει ή τρίβεται φυσικά μεταξύ τους. Εμφανίζονται επίσης σε ή σε:

  • στόμα
  • λαιμός
  • μάτια
  • μύτη
  • περιοχές των γεννητικών οργάνων

Οι περισσότεροι άνθρωποι με πέμφιγα έχουν έναν τύπο που είναι γνωστός ως χυδαίος πέμφιγας. Εμφανίζεται σε 0,1 έως 2,7 άτομα σε κάθε 100.000.

Το Pemphigus vegetans, μια παραλλαγή του pemphigus vulgaris, αντιπροσωπεύει το 1 έως 2 τοις εκατό των περιπτώσεων πεμφίγας παγκοσμίως.

Το Pemphigus vegetans μπορεί να είναι θανατηφόρο εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία. Η θεραπεία επικεντρώνεται στην απαλλαγή από τις βλάβες ή τις φουσκάλες και στην αποτροπή τους να επανέλθουν.

Τα κορτικοστεροειδή ή οποιαδήποτε άλλα στεροειδή που μειώνουν τη φλεγμονή, είναι συνήθως η πρώτη γραμμή άμυνας. Πέρα από αυτό, μπορείτε να κάνετε χειρουργική επέμβαση για να εξαγάγετε τις βλάβες ή τις φουσκάλες, ενώ φροντίζετε να καθαρίζετε και να ντύνετε την περιοχή καθημερινά.

Οι θεραπείες για το στόμα και το λαιμό περιλαμβάνουν φαρμακευτικό στοματικό διάλυμα ή κλοβεταζόλη, ένα κορτικοστεροειδές και αλοιφή που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία παθήσεων του στόματος.

Δερματική νόσος του Crohn

Η νόσος του Crohn είναι μια φλεγμονώδης νόσος του εντέρου (IBD) που επηρεάζει τη γαστρεντερική οδό.

Περίπου 780.000 Αμερικανοί ζουν με αυτό. Υπάρχουν περίπου 38.000 νέες περιπτώσεις κάθε χρόνο. Οι ερευνητές υποπτεύονται ότι η γενετική, το ανοσοποιητικό σύστημα και το περιβάλλον παίζουν ρόλο στην ανάπτυξη του Crohn.

Μεταξύ 20 και 33 τοις εκατό ατόμων με εμπειρία του Crohn βλάβες στο δέρμα ως αποτέλεσμα της νόσου. Αυτό είναι γνωστό ως δερματικό ξέσπασμα.

Οι δερματικές βλάβες μοιάζουν με κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων και αναπτύσσονται αφού η νόσος του εντέρου έχει εκδηλωθεί στο δέρμα ή σε άλλο όργανο εκτός του εντερικού σωλήνα. Αυτό περιλαμβάνει τα μάτια, το συκώτι και τη χοληδόχο κύστη. Μπορεί να επηρεάσει και τις αρθρώσεις.

Δεν υπάρχει θεραπεία για το Crohn.

Η χειρουργική επέμβαση είναι η επιλογή θεραπείας για δερματικές βλάβες. Εάν η νόσος του Crohn και οι βλάβες σας έχουν δώσει μετάσταση ή εξαπλωθεί, τότε μπορεί να γίνουν επώδυνες και να οδηγήσουν σε θανατηφόρες επιπλοκές. Λίγες θεραπευτικές επιλογές είναι διαθέσιμες αυτήν τη στιγμή για αυτό το στάδιο.

Νόσος Sneddon-Wilkinson

Η νόσος Sneddon-Wilkinson είναι μια κατάσταση κατά την οποία βλάβες πύου εμφανίζονται στο δέρμα σε ομάδες. Είναι επίσης γνωστή ως υποκερατοειδής φλυκταινώδης δερμάτωση (SPD).

Οι ειδικοί δεν είναι σίγουροι τι το προκαλεί. Σπάνια και συχνά εσφαλμένη διάγνωση, η ασθένεια συνήθως επηρεάζει άτομα άνω των 40 ετών, ιδιαίτερα γυναίκες. Ως εκ τούτου, ο ακριβής επιπολασμός του είναι άγνωστος.

Ακριβώς όπως στο HS, σχηματίζονται απαλά, γεμάτα πύον εξογκώματα μεταξύ του δέρματος που τρίβονται πολύ μεταξύ τους. Οι δερματικές βλάβες αναπτύσσονται στον κορμό, ανάμεσα στις πτυχές του δέρματος και στην περιοχή των γεννητικών οργάνων. «Εκρήγνυνται» λόγω τριβής.

Μια αίσθηση κνησμού ή καψίματος μπορεί να συνοδεύει αυτό το σκάσιμο των βλαβών. Αυτές οι αισθήσεις ακολουθούνται από απολέπιση του δέρματος και αποχρωματισμό. Αν και χρόνια και επώδυνη, αυτή η πάθηση του δέρματος δεν είναι θανατηφόρα.

Η θεραπεία εκλογής για αυτή την ασθένεια είναι το αντιβιοτικό δαψόνη, με δόση 50 έως 200 mg (mg) που χορηγείται από το στόμα κάθε μέρα.

Μελαγχρωστική αντίστροφη ομαλή λειχήνα

Η μελαγχρωστική αντίστροφη ομαλή λειχήνα είναι μια φλεγμονώδης κατάσταση που προκαλεί αποχρωματισμό και φαγούρα στις πτυχώσεις του δέρματος.

Επηρεάζουν κυρίως άτομα από την Ασία, μόνο περίπου 20 περιπτώσεις έχουν καταγραφεί παγκοσμίως. Κανείς δεν ξέρει τι το προκαλεί.

Επίπεδες βλάβες, ή κηλίδες, αποχρωματισμένου δέρματος σχηματίζονται σε μικρές ομάδες. Συνήθως δεν περιέχουν πύον, αλλά μερικές φορές μπορεί. Το δέρμα ορισμένων ανθρώπων καθαρίζει φυσικά με την πάροδο του χρόνου, ενώ άλλοι μπορεί να έχουν συμπτώματα για χρόνια.

Αυτή η κατάσταση είναι μέτρια, όχι θανατηφόρα και μπορεί να αντιμετωπιστεί με τοπική κρέμα. Τα κορτικοστεροειδή είναι οι βασικές επιλογές θεραπείας για την επούλωση και μπορούν ακόμη και να βοηθήσουν στη μελάγχρωση σε ορισμένες περιπτώσεις.

Νόσος Dowling-Degos

Η νόσος Dowling-Degos είναι μια γενετική διαταραχή που προκαλεί σκουρόχρωμο δέρμα, ιδιαίτερα σε σημεία που διπλώνουν, όπως η μασχάλη, η βουβωνική χώρα και οι αρθρώσεις.

Αν και λιγότερο συχνές, οι αλλαγές της χρωστικής μπορούν επίσης να επηρεάσουν το λαιμό, τα χέρια, το πρόσωπο και το τριχωτό της κεφαλής.

Οι περισσότερες από τις βλάβες είναι μικρές και μοιάζουν με μαύρα στίγματα, αλλά κόκκινες κηλίδες που μοιάζουν με ακμή μπορεί να αναπτυχθούν γύρω από το στόμα.

Οι βλάβες μπορεί επίσης να εμφανιστούν ως εξογκώματα γεμάτα με υγρό στο τριχωτό της κεφαλής. Μπορεί να εμφανιστεί αίσθημα κνησμού και καύσου.

Ακριβώς όπως το HS, οι δερματικές αλλαγές συμβαίνουν στα τέλη της παιδικής ηλικίας ή στις αρχές της εφηβείας.

Ωστόσο, μερικοί άνθρωποι δεν παρουσιάζουν εστίες μέχρι την ενηλικίωση. Ο Dowling-Degos δεν είναι απειλητικός για τη ζωή, αν και τα άτομα με τη νόσο μπορεί να βιώσουν αγωνία και άγχος.

Επί του παρόντος δεν υπάρχει θεραπεία για αυτή την ασθένεια. Έχουν χρησιμοποιηθεί θεραπείες από θεραπεία με λέιζερ έως τοπικά στεροειδή και ρετινοειδή, αλλά τα αποτελέσματα ποικίλλουν και τίποτα δεν ήταν αξιόπιστα αποτελεσματικό.

Εάν αντιμετωπίζετε μια πάθηση του δέρματος, ακούστε το σώμα σας και λάβετε σοβαρά υπόψη τυχόν συμπτώματα.

Μιλήστε με τον γιατρό σας. Εάν χρειαστεί, μπορούν να σας παραπέμψουν σε δερματολόγο.

Ένας δερματολόγος μπορεί να σας βοηθήσει να λάβετε μια διάγνωση και να καθορίσετε τις καλύτερες επιλογές θεραπείας για τα συγκεκριμένα προβλήματά σας.

Μάθετε περισσότερα

Discussion about this post

Recommended

Don't Miss