Όλα όσα πρέπει να ξέρετε για τους αθλητικούς τραυματισμούς και την αποκατάσταση

Τύποι αθλητικών τραυματισμών

Διαφορετικοί αθλητικοί τραυματισμοί προκαλούν διαφορετικά συμπτώματα και επιπλοκές. Οι πιο συνηθισμένοι τύποι αθλητικών τραυματισμών περιλαμβάνουν:

• Διαστρέμματα. Η υπερβολική διάταση ή η ρήξη των συνδέσμων οδηγεί σε διάστρεμμα. Οι σύνδεσμοι είναι κομμάτια ιστού που συνδέουν δύο οστά το ένα με το άλλο σε μια άρθρωση.
• Στελέχη. Η υπερβολική διάταση ή η ρήξη των μυών ή των τενόντων οδηγεί σε διάστρεμμα. Οι τένοντες είναι παχιά, ινώδη κορδόνια ιστού που συνδέουν το οστό με τους μυς. Τα στελέχη συνήθως μπερδεύονται με διαστρέμματα. Δείτε πώς ξεχωρίζετε.
• Τραυματισμοί στο γόνατο. Οποιοσδήποτε τραυματισμός που παρεμβαίνει στον τρόπο με τον οποίο κινείται η άρθρωση του γόνατος μπορεί να είναι αθλητικός τραυματισμός. Θα μπορούσε να κυμαίνεται από υπερβολικό τέντωμα έως ρήξη στους μύες ή στους ιστούς στο γόνατο.
• Πρησμένοι μύες. Το πρήξιμο είναι μια φυσική αντίδραση σε έναν τραυματισμό. Οι πρησμένοι μύες μπορεί επίσης να είναι επώδυνοι και αδύναμοι.
• Ρήξη Αχίλλειου τένοντα. Ο Αχίλλειος τένοντας είναι ένας λεπτός, ισχυρός τένοντας στο πίσω μέρος του αστραγάλου σας. Κατά τη διάρκεια του αθλητισμού, αυτός ο τένοντας μπορεί να σπάσει ή να σπάσει. Όταν συμβαίνει, μπορεί να αισθανθείτε ξαφνικό, έντονο πόνο και δυσκολία στο περπάτημα.
• Κατάγματα. Τα κατάγματα των οστών είναι επίσης γνωστά ως σπασμένα οστά.
• Εξαρθρήματα. Οι αθλητικοί τραυματισμοί μπορεί να εξαρθρώσουν ένα οστό στο σώμα σας. Όταν συμβεί αυτό, ένα οστό αναγκάζεται να βγει από την υποδοχή του. Αυτό μπορεί να είναι επώδυνο και να οδηγήσει σε πρήξιμο και αδυναμία.
• Τραυματισμός στροφικού πετάλου. Τέσσερα κομμάτια μυών συνεργάζονται για να σχηματίσουν την περιστροφική μανσέτα. Η περιστροφική μανσέτα κρατά τον ώμο σας να κινείται προς όλες τις κατευθύνσεις. Μια ρήξη σε οποιονδήποτε από αυτούς τους μύες μπορεί να αποδυναμώσει το στροφικό πετάλι.

Θεραπεία αθλητικών κακώσεων

Η μέθοδος RICE είναι ένα κοινό θεραπευτικό σχήμα για αθλητικούς τραυματισμούς. Αντιπροσωπεύει:

• υπόλοιπο
• πάγος
• συμπίεση
• ανύψωση

Αυτή η μέθοδος θεραπείας είναι χρήσιμη για ήπιους αθλητικούς τραυματισμούς. Για καλύτερα αποτελέσματα, ακολουθήστε τη μέθοδο RICE μέσα στις πρώτες 24 έως 36 ώρες μετά τον τραυματισμό. Μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του οιδήματος και στην πρόληψη πρόσθετου πόνου και μώλωπες τις πρώτες ημέρες μετά από έναν αθλητικό τραυματισμό. Δείτε πώς μπορείτε να ακολουθήσετε το RICE, καθώς και ένα χρονοδιάγραμμα ανάκτησης.

Τόσο τα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα όσο και τα συνταγογραφούμενα φάρμακα είναι διαθέσιμα για τη θεραπεία αθλητικών τραυματισμών. Τα περισσότερα από αυτά παρέχουν ανακούφιση από τον πόνο και το πρήξιμο.

Εάν ο αθλητικός τραυματισμός σας φαίνεται ή αισθάνεστε σοβαρός, κλείστε ένα ραντεβού για να δείτε το γιατρό σας. Αναζητήστε επείγουσα φροντίδα εάν η τραυματισμένη άρθρωση παρουσιάζει σημάδια:

• έντονο πρήξιμο και πόνο
• ορατά εξογκώματα, εξογκώματα ή άλλες παραμορφώσεις
• ακούγονται σκάει ή τσακίσματα όταν χρησιμοποιείτε την άρθρωση
• αδυναμία ή αδυναμία άσκησης βάρους στην άρθρωση
• αστάθεια

Ζητήστε επίσης επείγουσα βοήθεια εάν εμφανίσετε οποιοδήποτε από τα ακόλουθα μετά από τραυματισμό:

• δυσκολία αναπνοής
• ζάλη
• πυρετός

Οι σοβαροί αθλητικοί τραυματισμοί μπορεί να απαιτήσουν χειρουργική επέμβαση και φυσικοθεραπεία. Εάν ο τραυματισμός δεν επουλωθεί εντός δύο εβδομάδων, επικοινωνήστε με το γιατρό σας για ένα ραντεβού.

Πρόληψη αθλητικών τραυματισμών

Ο καλύτερος τρόπος για να αποτρέψετε έναν αθλητικό τραυματισμό είναι να κάνετε σωστή προθέρμανση και να διαταθείτε. Οι ψυχροί μύες είναι επιρρεπείς σε υπερβολικές τεντώσεις και δάκρυα. Οι ζεστοί μύες είναι πιο ευέλικτοι. Μπορούν να απορροφήσουν γρήγορες κινήσεις, κάμψεις και τραντάγματα, καθιστώντας λιγότερο πιθανό τον τραυματισμό.

Λάβετε επίσης αυτά τα βήματα για να αποφύγετε αθλητικούς τραυματισμούς:

Χρησιμοποιήστε την κατάλληλη τεχνική

Μάθετε τον σωστό τρόπο κίνησης κατά τη διάρκεια του αθλήματος ή της δραστηριότητάς σας. Διαφορετικοί τύποι άσκησης απαιτούν διαφορετικές στάσεις και στάσεις. Για παράδειγμα, σε ορισμένα αθλήματα, το να λυγίζετε τα γόνατά σας τη σωστή στιγμή μπορεί να σας βοηθήσει να αποφύγετε τραυματισμό στη σπονδυλική στήλη ή τους γοφούς σας.

Να έχετε τον κατάλληλο εξοπλισμό

Φορέστε τα σωστά παπούτσια. Βεβαιωθείτε ότι έχετε την κατάλληλη αθλητική προστασία. Τα παπούτσια ή ο εξοπλισμός που δεν εφαρμόζουν σωστά μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο τραυματισμού.

Μην το παρακάνετε

Εάν όντως πληγωθείτε, βεβαιωθείτε ότι έχετε θεραπευτεί πριν ξεκινήσετε ξανά τη δραστηριότητα. Μην προσπαθήσετε να «δουλέψετε» τον πόνο.

Όταν επιστρέψετε αφού αφήσετε το σώμα σας να αναρρώσει, μπορεί να χρειαστεί να χαλαρώσετε ξανά στην άσκηση ή το άθλημα αντί να ξαναπηδήσετε με την ίδια ένταση.

Κρυώνω

Θυμηθείτε να δροσιστείτε μετά τη δραστηριότητά σας. Συνήθως, αυτό περιλαμβάνει να κάνετε τις ίδιες διατάσεις και ασκήσεις που περιλαμβάνονται σε μια προθέρμανση.

Συνεχίστε τη δραστηριότητα αργά

Μην μπείτε στον πειρασμό να φροντίσετε τον τραυματισμό σας για πολύ καιρό. Η υπερβολική ανάπαυση μπορεί να καθυστερήσει την επούλωση. Μετά την αρχική περίοδο 48 ωρών του RICE, μπορείτε να αρχίσετε να χρησιμοποιείτε θερμότητα για να χαλαρώσετε τους σφιγμένους μύες. Πάρτε τα πράγματα αργά και χαλαρώστε ξανά στην άσκηση ή στο άθλημα της επιλογής σας.

Στατιστικά αθλητικών τραυματισμών

Οι αθλητικοί τραυματισμοί είναι συχνοί σε νεότερους ενήλικες και παιδιά. Περισσότερα από 3,5 εκατομμύρια παιδιά και έφηβοι τραυματίζονται ως μέρος ενός οργανωμένου αθλητισμού ή σωματικής δραστηριότητας κάθε χρόνο, εκτιμά το Stanford Children’s Health. Το ένα τρίτο όλων των τραυματισμών στα παιδιά σχετίζεται και με τον αθλητισμό.

Οι πιο συνηθισμένοι αθλητικοί τραυματισμοί στα παιδιά είναι τα διαστρέμματα και τα στελέχη. Τα αθλήματα επαφής, όπως το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, προκαλούν περισσότερους τραυματισμούς από τα αθλήματα χωρίς επαφή, όπως το κολύμπι και το τρέξιμο.

ΕΝΑ Μελέτη 2016 διαπίστωσε ότι 8,6 εκατομμύρια άνθρωποι, ηλικίας 5 έως 24 ετών, παθαίνουν αθλητικό τραυματισμό κάθε χρόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι ερευνητές σημειώνουν ότι οι άνδρες ηλικίας 5 έως 24 ετών αποτελούν περισσότερο από το ήμισυ όλων των επεισοδίων αθλητικών τραυματισμών.

Το κάτω μέρος του σώματος είναι πιο πιθανό να τραυματιστεί (42 τοις εκατό). Τα άνω άκρα αποτελούν το 30,3 τοις εκατό των τραυματισμών. Οι τραυματισμοί κεφαλής και αυχένα συνδυάζονται για το 16,4 τοις εκατό των αθλητικών τραυματισμών.

Οι θάνατοι από αθλητικούς τραυματισμούς είναι σπάνιοι. Όταν συμβούν, είναι πιθανότατα αποτέλεσμα τραυματισμού στο κεφάλι.

Κίνδυνοι

Οποιοσδήποτε μπορεί να βρει τον εαυτό του να αντιμετωπίζει έναν αθλητικό τραυματισμό, ανεξάρτητα από την τελευταία φορά που ταίριαξε για το διαμάντι του μπέιζμπολ ή την τελευταία φορά που συμμετείχε με έναν αμυντικό γραμμής στο πλέγμα. Ωστόσο, ορισμένοι παράγοντες θέτουν εσάς ή ένα αγαπημένο σας πρόσωπο σε αυξημένο κίνδυνο τραυματισμού.

Παιδική ηλικία

Λόγω της δραστήριας φύσης τους, τα παιδιά κινδυνεύουν ιδιαίτερα από αθλητικούς τραυματισμούς. Τα παιδιά συχνά δεν γνωρίζουν τα σωματικά τους όρια. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να πιέσουν τον εαυτό τους στον τραυματισμό πιο εύκολα από τους ενήλικες ή τους έφηβους.

Ηλικία

Όσο μεγαλώνεις, τόσο πιο πιθανό είναι να βιώσεις τραυματισμό. Η ηλικία αυξάνει επίσης τις πιθανότητες να έχετε αθλητικούς τραυματισμούς που παραμένουν. Νέοι τραυματισμοί μπορεί να επιδεινώσουν αυτούς τους προηγούμενους τραυματισμούς.

Έλλειψη φροντίδας

Μερικές φορές, οι σοβαροί τραυματισμοί ξεκινούν ως μικροί. Πολλοί τραυματισμοί που προκύπτουν από υπερβολική χρήση, όπως η τενοντίτιδα και τα κατάγματα από στρες, μπορούν να αναγνωριστούν έγκαιρα από έναν γιατρό. Εάν αφεθούν χωρίς θεραπεία ή αγνοηθούν, μπορεί να εξελιχθούν σε σοβαρό τραυματισμό.

Να είναι κάποιος υπέρβαρος

Η μεταφορά επιπλέον βάρους μπορεί να ασκήσει περιττή πίεση στις αρθρώσεις σας, συμπεριλαμβανομένων των γοφών, των γονάτων και των αστραγάλων σας. Η πίεση μεγεθύνεται με την άσκηση ή τον αθλητισμό. Αυτό αυξάνει τον κίνδυνο για αθλητικό τραυματισμό.

Τα παιδιά ή οι ενήλικες που σχεδιάζουν να αρχίσουν να συμμετέχουν σε αθλήματα μπορούν να επωφεληθούν εάν υποβληθούν πρώτα σε φυσική εξέταση από γιατρό.

Διάγνωση

Πολλοί αθλητικοί τραυματισμοί προκαλούν άμεσο πόνο ή ενόχληση. Άλλοι, όπως οι τραυματισμοί από υπερβολική χρήση, μπορεί να γίνουν αντιληπτοί μόνο μετά από μακροχρόνιες βλάβες. Αυτοί οι τραυματισμοί συχνά διαγιγνώσκονται κατά τη διάρκεια συνήθων φυσικών εξετάσεων ή εξετάσεων.

Εάν πιστεύετε ότι έχετε αθλητικό τραυματισμό, ο γιατρός σας πιθανότατα θα χρησιμοποιήσει τα παρακάτω βήματα για να πάρει μια διάγνωση. Αυτά περιλαμβάνουν:

• Σωματική εξέταση. Ο γιατρός σας μπορεί να προσπαθήσει να μετακινήσει την τραυματισμένη άρθρωση ή μέρος του σώματος. Αυτό τους βοηθά να δουν πώς κινείται η περιοχή ή πώς δεν κινείται, αν συμβαίνει αυτό.
• Ιατρικό ιστορικό. Αυτό περιλαμβάνει ερωτήσεις σχετικά με το πώς τραυματιστήκατε, τι κάνατε, τι κάνατε μετά τον τραυματισμό και πολλά άλλα. Εάν αυτή είναι η πρώτη φορά που επισκέπτεστε αυτόν τον γιατρό, μπορεί επίσης να ζητήσει ένα πιο εμπεριστατωμένο ιατρικό ιστορικό.
• Απεικόνιση τεστ. Οι ακτινογραφίες, οι μαγνητικές τομογραφίες, οι αξονικές τομογραφίες και οι υπέρηχοι μπορούν όλα να βοηθήσουν τον γιατρό σας και τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης να δουν μέσα στο σώμα σας. Αυτό τους βοηθά να επιβεβαιώσουν μια διάγνωση αθλητικού τραυματισμού.

Εάν ο γιατρός σας υποψιάζεται ότι έχετε διάστρεμμα ή διάστρεμμα, μπορεί να σας συστήσει να ακολουθήσετε τη μέθοδο RICE.

Ακολουθήστε αυτές τις συστάσεις και παρακολουθήστε τα συμπτώματά σας. Εάν επιδεινωθούν, αυτό μπορεί να σημαίνει ότι έχετε έναν πιο σοβαρό αθλητικό τραυματισμό.

Καλέστε το γιατρό σας

Καλέστε το γιατρό σας εάν υπάρχουν σημάδια πρηξίματος ή αν σας πονάει να βάλετε βάρος στην πληγείσα περιοχή. Εάν το πρόβλημα βρίσκεται στη θέση ενός προηγούμενου τραυματισμού, αναζητήστε αμέσως ιατρική βοήθεια.

Επικοινωνήστε με έναν πάροχο υγειονομικής περίθαλψης εάν δεν δείτε καμία βελτίωση μετά από 24 έως 36 ώρες RICE.

Επειδή ο σκελετός ενός παιδιού δεν έχει αναπτυχθεί πλήρως, τα οστά είναι πιο αδύναμα από του ενήλικα. Λάβετε επιπλέον προφυλάξεις με τους αθλητικούς τραυματισμούς ενός παιδιού. Αυτό που μοιάζει με τραυματισμό ιστού μπορεί στην πραγματικότητα να είναι πιο σοβαρό κάταγμα.

Μην αγνοείτε τα συμπτώματά σας. Θυμηθείτε, όσο νωρίτερα λάβετε διάγνωση και θεραπεία, τόσο πιο γρήγορα θα αναρρώσετε και θα επιστρέψετε στο παιχνίδι.