Τι προκαλεί τη διόγκωση του προαυτικού λεμφαδένα μου;

Πιθανές αιτίες για διογκωμένους προωτικούς λεμφαδένες

Κάθε φορά που υπάρχει λοίμωξη, τραυματισμός ή καρκίνος, οι λεμφαδένες ενεργοποιούνται για να τον καταπολεμήσουν. Στην πορεία, μπορούν να μεγεθυνθούν.

Εάν έχετε πρησμένους λεμφαδένες, είναι επειδή κάτι δεν πάει καλά. Συνήθως, το πρόβλημα εντοπίζεται σε κοντινή απόσταση από τους προσβεβλημένους λεμφαδένες. Ακολουθούν μερικοί λόγοι για τους οποίους μπορεί να έχετε πρησμένους ή επώδυνους προωτικούς λεμφαδένες.

Μόλυνση αυτιού

Μια μόλυνση του αυτιού μπορεί να προκαλέσει διόγκωση των λεμφαδένων μπροστά ή πίσω από τα αυτιά. Μπορεί επίσης να έχετε πόνο στο αυτί και πυρετό. Τα αυτιά μπορούν να μολυνθούν όταν συσσωρευτεί υγρό σε αυτά. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν έχετε αλλεργίες, μόλυνση κόλπων ή κοινό κρυολόγημα.

Μόλυνση ματιού

Το οφθαλμοαγγειακό σύνδρομο Parinaud είναι ένας τύπος επιπεφυκίτιδας (ροζ μάτι) που μπορεί να προκαλέσει πρήξιμο των προωτικών λεμφαδένων. Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούν να προκαλέσουν αυτήν την πάθηση, το πιο συνηθισμένο είναι ο πυρετός από γρατσουνιές γάτας. Ο πυρετός γρατσουνιάς γάτας αποκτάται από βακτήρια όταν μια γάτα σας ξύνει ή σας δαγκώνει. Μπορείτε επίσης να το πάρετε όταν μια γάτα γλείφει μια ανοιχτή πληγή. Άλλα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:

• εκροή βλέννας από τα μάτια
• πρήξιμο γύρω από τα μάτια
• πρήξιμο των βλεφάρων
• έλκος κερατοειδούς
• χαμηλός πυρετός και πόνος

Μερικές από τις λιγότερο κοινές αιτίες του οφθαλμοδενικού συνδρόμου Parinaud είναι:

• λοιμώδης μονοπυρήνωση
• παρωτίτιδα
• σύφιλη
• φυματίωση
• τουλαραιμία

Λοίμωξη των δοντιών

Το απόστημα των δοντιών είναι συσσώρευση πύου λόγω βακτηριακής λοίμωξης. Οι κοντινοί λεμφαδένες μπορεί να διογκωθούν καθώς προσπαθούν να καταπολεμήσουν αυτή τη μόλυνση. Άλλα συμπτώματα είναι:

• πόνος στο στόμα
• πόνος στο σαγόνι
• πρησμένα ούλα
• δύσοσμη αναπνοή

Λοίμωξη του δέρματος ή του τριχωτού της κεφαλής

Οι λοιμώξεις του δέρματος και του τριχωτού της κεφαλής μπορούν να εξαπλωθούν στους προωτικούς λεμφαδένες. Η μόλυνση των λεμφαδένων (λεμφαδενίτιδα) μπορεί να συνοδεύεται από πυρετό. Μπορεί επίσης να αναπτύξετε ένα απόστημα και το δέρμα πάνω από τους λεμφαδένες μπορεί να γίνει κόκκινο και ζεστό.

Ερυθρά (γερμανική ιλαρά)

Ένα σύμπτωμα της ερυθράς είναι ότι μπορεί να έχετε πρησμένους λεμφαδένες πίσω από το λαιμό ή τα αυτιά. Όμως, η ερυθρά μπορεί να προκαλέσει διογκωμένους λεμφαδένες σε άλλα μέρη του σώματος, εκτός από τους προωτικούς κόμβους. Μερικά άλλα συμπτώματα της ερυθράς είναι:

• εξάνθημα που αρχίζει στο πρόσωπο και εξαπλώνεται προς τα κάτω
• πυρετός
• πονοκέφαλο
• καταρροή
• επώδυνες αρθρώσεις

Αλλες καταστάσεις

Ενώ οι διογκωμένοι λεμφαδένες δεν είναι μεταξύ των κύριων συμπτωμάτων, αυτές οι άλλες καταστάσεις μπορεί μερικές φορές να προκαλέσουν γενικευμένη λεμφαδενοπάθεια:

• ανεμοβλογιά
• HIV
• Η νόσος του Lyme
• στρεπτόκοκκος στο λαιμό
• φυματίωση
• τυφοειδής

Μπορεί να είναι καρκίνος;

Το λέμφωμα είναι ένας τύπος καρκίνου που ξεκινά στο λεμφικό σύστημα, συμπεριλαμβανομένων των λεμφαδένων, του σπλήνα, του θύμου αδένα και του μυελού των οστών. Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τύποι, συμπεριλαμβανομένου του λεμφώματος Hodgkin και του λεμφώματος μη Hodgkin. Εκτός από το πρήξιμο των λεμφαδένων, άλλα σημεία και συμπτώματα είναι:

• κούραση
• πυρετός, νυχτερινές εφιδρώσεις
• δυσκολία στην αναπνοή
• απώλεια βάρους

Η λευχαιμία είναι καρκίνος του ιστού που σχηματίζει αίμα. Αυτό περιλαμβάνει το λεμφικό σύστημα. Υπάρχουν διάφοροι τύποι λευχαιμίας. Μερικά είναι πολύ επιθετικά (οξεία) και άλλα τείνουν να προοδεύουν πιο αργά (χρόνια). Εκτός από τους διογκωμένους λεμφαδένες, η λευχαιμία μπορεί να προκαλέσει:

• αιμορραγία ή μώλωπες εύκολα
• διευρυμένο ήπαρ ή σπλήνα
• κόπωση, αδυναμία
• πυρετός
• συχνές λοιμώξεις
• απώλεια βάρους

Μια βιοψία του προσβεβλημένου λεμφαδένα μπορεί να βοηθήσει στη διάγνωση του καρκίνου.

Επίσης, κάθε τύπος καρκίνου μπορεί να εξαπλωθεί στο λεμφικό σύστημα και να προκαλέσει πρησμένους ή επώδυνους λεμφαδένες. Γι’ αυτό όταν διαγνωστείτε με καρκίνο, συνήθως εξετάζονται οι κοντινοί λεμφαδένες.

Πώς αντιμετωπίζεται;

Οι πρησμένοι ή ευαίσθητοι λεμφαδένες είναι σύμπτωμα, όχι ασθένεια. Η θεραπεία εξαρτάται από την αιτία διόγκωσης των προωτικών λεμφαδένων. Σε γενικές γραμμές, οι λεμφαδένες τείνουν να επανέρχονται στο φυσιολογικό μέγεθος μόλις αντιμετωπιστεί η υποκείμενη πάθηση.

Οι λοιμώξεις των αυτιών, των ματιών, του δέρματος και του τριχωτού της κεφαλής μπορούν γενικά να αντιμετωπιστούν με αντιβιοτικά. Οποιεσδήποτε καταστάσεις προκαλούν αυτές τις λοιμώξεις θα πρέπει επίσης να αντιμετωπίζονται.

Για ένα αποστηματικό δόντι, μπορεί να χρειαστείτε έναν ριζικό σωλήνα για να καθαρίσετε τη μόλυνση. Αυτό θα ακολουθούσε η τοποθέτηση μιας κορώνας πάνω από το δόντι. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποστραγγίσετε το δόντι κόβοντας στον ιστό των ούλων. Αυτό θα ακολουθούσε μια σειρά αντιβιοτικών. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η μόνη λύση μπορεί να είναι η εξαγωγή του δοντιού.

Δεν υπάρχει τυπική θεραπεία για την ερυθρά. Τα αντιβιοτικά είναι αναποτελεσματικά, αλλά χωρίς επιπλοκές, θα πρέπει να βελτιώνονται από μόνα τους. Αυτή η ασθένεια μπορεί να προληφθεί με το εμβόλιο ιλαράς, παρωτίτιδας, ερυθράς (MMR).

Η θεραπεία για τον καρκίνο μπορεί να είναι πολύπλοκη. Μπορεί να περιλαμβάνει κάποιο συνδυασμό χημειοθεραπείας, ακτινοθεραπείας και βιολογικών και στοχευμένων φαρμάκων.

Η θεραπεία για το λέμφωμα και τη λευχαιμία εξαρτάται από τον συγκεκριμένο τύπο και το στάδιο του καρκίνου. Άλλα ζητήματα είναι η ηλικία, η γενική υγεία και οι προσωπικές σας προτιμήσεις. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η μεταμόσχευση βλαστοκυττάρων (ονομάζεται επίσης μεταμόσχευση μυελού των οστών) είναι μια επιλογή για λέμφωμα και λευχαιμία.

Το takeaway

Τις περισσότερες φορές, οι διογκωμένοι λεμφαδένες δεν σηματοδοτούν ένα επικίνδυνο πρόβλημα υγείας. Θα πρέπει να επανέλθουν στο φυσιολογικό σε σύντομο χρονικό διάστημα καθώς η υποκείμενη πάθηση υποχωρεί. Επειδή όμως μπορεί περιστασιακά να είναι συμπτώματα μιας σοβαρής πάθησης, επισκεφτείτε το γιατρό σας εάν:

• έχετε επίσης επίμονο πυρετό ή ανεξήγητη απώλεια βάρους
• δεν υπάρχει προφανής λόγος για το πρήξιμο
• το πρήξιμο συνεχίζεται για περισσότερο από δύο εβδομάδες
• Οι λεμφαδένες αισθάνονται σκληροί ή ελαστικοί
• Οι λεμφαδένες δεν κινούνται όταν τους πιέζετε
• το δέρμα πάνω από τους λεμφαδένες είναι κόκκινο ή φλεγμονώδες
• έχετε προσωπικό ιστορικό καρκίνου
• έχετε οικογενειακό ιστορικό λεμφώματος ή λευχαιμίας