Τι προκαλεί ταχεία, ρηχή αναπνοή;

Πότε να αναζητήσετε ιατρική βοήθεια

Θα πρέπει πάντα να αντιμετωπίζετε την ταχεία, ρηχή αναπνοή ως ιατρικό επείγον, ιδίως την πρώτη φορά που το βιώνετε.

Καλέστε το 911 ή αναζητήστε ιατρική βοήθεια έκτακτης ανάγκης εάν αντιμετωπίσετε οποιοδήποτε από τα ακόλουθα:

• γαλαζωπό γκρι απόχρωση στο δέρμα, τα νύχια, τα χείλη ή τα ούλα σας
• ζάλη
• πόνος στο στήθος
• στήθος που σκάει με κάθε ανάσα
• γρήγορη αναπνοή που επιδεινώνεται
• πυρετός

Η ταχυπνοια μπορεί να είναι το αποτέλεσμα πολλών διαφορετικών συνθηκών. Μια σωστή διάγνωση από το γιατρό σας θα βοηθήσει στον προσδιορισμό της αιτίας. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να αναφέρετε οποιαδήποτε εμφάνιση ταχυπνοίας στον γιατρό σας.

Τι προκαλεί γρήγορη, ρηχή αναπνοή;

Η ταχεία, ρηχή αναπνοή μπορεί να προκληθεί από διάφορα πράγματα, συμπεριλαμβανομένων λοιμώξεων, πνιγμού, θρόμβων αίματος και άλλων.

Λοιμώξεις

Λοιμώξεις που επηρεάζουν τους πνεύμονες, όπως πνευμονία ή βρογχίτιδα, μπορεί να προκαλέσουν δυσκολία στην αναπνοή. Αυτό μπορεί να μεταφραστεί σε πιο σύντομες και πιο γρήγορες αναπνοές.

Για παράδειγμα, τα παιδιά 1 έτους και άνω με βρογχιολίτιδα μπορεί να πάρουν περισσότερο από 40 ανάσες ανά λεπτόΤο

Εάν αυτές οι λοιμώξεις επιδεινωθούν, οι πνεύμονες θα μπορούσαν να γεμίσουν με υγρό. Αυτό καθιστά δύσκολο να πάρεις βαθιές ανάσες. Σε σπάνιες περιπτώσεις, οι μη θεραπευμένες λοιμώξεις μπορεί να είναι θανατηφόρες.

Πνιγμός

Όταν πνίγεστε, ένα αντικείμενο μπλοκάρει μερικώς ή πλήρως τον αεραγωγό σας. Εάν μπορείτε να αναπνεύσετε καθόλου, η αναπνοή σας δεν θα είναι βαθιά ή χαλαρή.

Σε περιπτώσεις πνιγμού, η άμεση ιατρική φροντίδα είναι ζωτικής σημασίας.

Θρόμβοι αίματος

Η πνευμονική εμβολή είναι ένας θρόμβος αίματος στον πνεύμονα. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε υπεραερισμό, μαζί με:

• πόνος στο στήθος
• βήχας
• γρήγορο ή ακανόνιστο καρδιακό παλμό

Διαβητική κετοξέωση (DKA)

Αυτή η σοβαρή κατάσταση συμβαίνει όταν το σώμα σας δεν παράγει αρκετή ινσουλίνη. Ως αποτέλεσμα, τα οξέα που ονομάζονται κετόνες συσσωρεύονται στο σώμα σας.

Το DKA συχνά οδηγεί σε γρήγορη αναπνοή, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε θανατηφόρα αναπνευστική ανεπάρκεια.

Ασθμα

Το άσθμα είναι μια χρόνια φλεγμονώδης κατάσταση των πνευμόνων. Ο υπεραερισμός μπορεί να είναι σύμπτωμα κρίσης άσθματος.

Το άσθμα είναι συχνά η αιτία της ταχείας και ρηχής αναπνοής στα παιδιά, η οποία μπορεί να επιδεινωθεί τη νύχτα, μετά την άσκηση ή κατά την επαφή με παράγοντες όπως αλλεργιογόνα και κρύο αέρα.

Επιθέσεις άγχους

Ενώ το άγχος συχνά θεωρείται ως καθαρά ψυχική διαταραχή, το άγχος μπορεί να έχει σωματικά συμπτώματα στο σώμα.

Οι κρίσεις άγχους είναι φυσικές αντιδράσεις στο φόβο ή στο άγχος. Σε μια κρίση άγχους, μπορεί να εμφανίσετε γρήγορη αναπνοή ή δύσπνοια.

Χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ)

Η ΧΑΠ είναι μια κοινή ασθένεια των πνευμόνων. Περιλαμβάνει χρόνια βρογχίτιδα ή εμφύσημα. Η βρογχίτιδα είναι μια φλεγμονή των αεραγωγών. Το εμφύσημα είναι η καταστροφή των αερόσακων στους πνεύμονες.

Μεταβατική ταχύπνοια του νεογέννητου (TTN)

Το TTN είναι μια κατάσταση αποκλειστικά για νεογέννητα. Ξεκινά αμέσως μετά τη γέννηση, διαρκεί για λίγες ημέρες.

Τα μωρά με TTN μπορεί να χρειαστούν περισσότερο από 60 ανάσες ανά λεπτό και άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν γρύλισμα και φλεγμονή στη μύτη.

Πώς διαγιγνώσκεται η γρήγορη, ρηχή αναπνοή;

Ο γιατρός σας μπορεί να χορηγήσει αμέσως θεραπεία για να διορθώσει το μοτίβο αναπνοής σας και να σας διευκολύνει να παίρνετε βαθιές αναπνοές. Στη συνέχεια, θα κάνουν ερωτήσεις σχετικά με τα συμπτώματά σας ή την κατάστασή σας.

Η θεραπεία σας μπορεί να περιλαμβάνει τη λήψη αέρα πλούσιου σε οξυγόνο μέσω μάσκας.

Μόλις σταθεροποιηθεί η κατάστασή σας, ο γιατρός σας θα κάνει μερικές ερωτήσεις για να τους βοηθήσει να διαγνώσουν την αιτία. Οι ερωτήσεις μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Πότε ξεκίνησαν τα αναπνευστικά σας προβλήματα;
• Λαμβάνετε φάρμακα;
• Έχετε κάποια προϋπάρχουσα ιατρική κατάσταση;
• Έχετε προβλήματα αναπνοής ή πνευμονικές παθήσεις όπως άσθμα, βρογχίτιδα ή εμφύσημα;
• Είχες πρόσφατα κρυολόγημα ή γρίπη;

Αφού λάβετε το ιατρικό σας ιστορικό, ο γιατρός σας θα ακούσει την καρδιά και τους πνεύμονές σας με ένα στηθοσκόπιο. Θα χρησιμοποιήσουν ένα παλμικό οξύμετρο για να ελέγξουν το επίπεδο οξυγόνου σας. Ένα παλμικό οξύμετροείναι μια μικρή οθόνη που φοριέται στο δάχτυλό σας.

Εάν είναι απαραίτητο, ο γιατρός μπορεί να ελέγξει τα επίπεδα οξυγόνου σας χρησιμοποιώντας μια δοκιμή αερίου αρτηριακού αίματος. Για αυτή τη δοκιμή, θα αφαιρέσουν μια μικρή ποσότητα αίματος από την αρτηρία σας και θα το στείλουν σε εργαστήριο για ανάλυση. Η εξέταση προκαλεί κάποια ενόχληση, οπότε ο γιατρός σας μπορεί να εφαρμόσει αναισθησία (ένας αναισθητικός παράγοντας) στην περιοχή πριν την λήψη του αίματος σας.

Σάρωση απεικόνισης

Ο γιατρός σας μπορεί να θέλει να ρίξει μια πιο προσεκτική ματιά στους πνεύμονές σας για να ελέγξει για πνευμονική βλάβη, σημεία ασθένειας ή λοίμωξης. Οι γιατροί χρησιμοποιούν συνήθως ακτινογραφία για αυτό, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί υπερηχογράφημα.

Άλλες απεικονιστικές εξετάσεις όπως μαγνητική τομογραφία ή αξονική τομογραφία είναι σπάνιες, αλλά μπορεί να είναι απαραίτητες.

Ποιες είναι οι θεραπευτικές επιλογές για γρήγορη, ρηχή αναπνοή;

Οι επιλογές θεραπείας ποικίλλουν ανάλογα με την ακριβή αιτία των αναπνευστικών προβλημάτων.

Λοιμώξεις των πνευμόνων

Αποτελεσματικές θεραπείες για την ταχεία και ρηχή αναπνοή που προκαλείται από λοίμωξη είναι μια συσκευή εισπνοής που ανοίγει τους αεραγωγούς, όπως η αλβουτερόλη και τα αντιβιοτικά για να καθαρίσουν τη μόλυνση.

Ωστόσο, τα αντιβιοτικά δεν είναι χρήσιμα για ορισμένες λοιμώξεις. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι θεραπείες αναπνοής ανοίγουν τους αεραγωγούς και η μόλυνση εξαφανίζεται από μόνη της.

Χρόνιες καταστάσεις

Οι χρόνιες καταστάσεις, συμπεριλαμβανομένου του άσθματος και της ΧΑΠ, δεν υποχωρούν. Ωστόσο, με τη θεραπεία μπορείτε να ελαχιστοποιήσετε την ταχεία, ρηχή αναπνοή. Η θεραπεία αυτών των καταστάσεων μπορεί να περιλαμβάνει συνταγογραφούμενα φάρμακα, συσκευές εισπνοής και δεξαμενές οξυγόνου σε ακραίες περιπτώσεις.

Το DKA είναι μια σοβαρή επιπλοκή του διαβήτη και θεωρείται επίσης ιατρικό επείγον. Ο υπεραερισμός από διαβήτη απαιτεί οξυγονοθεραπεία καθώς και ηλεκτρολύτες.

Αγχώδεις διαταραχές

Εάν αντιμετωπίζετε γρήγορη, ρηχή αναπνοή ως σύμπτωμα κρίσης άγχους, ο γιατρός σας πιθανότατα θα σας συστήσει συνδυασμό θεραπείας και φαρμάκων κατά του άγχους. Αυτά τα φάρμακα μπορεί να περιλαμβάνουν:

• αλπραζολάμη (Xanax)

• κλοναζεπάμη (κλωνοπίνη)

• buspirone (Buspar)

Άλλες θεραπείες

Εάν εξακολουθείτε να αναπνέετε γρήγορα και οι παραπάνω θεραπείες δεν λειτουργούν, ο γιατρός σας μπορεί να συνταγογραφήσει ένα φάρμακο αναστολέα βήτα για να διορθώσει την αναπνοή σας, όπως ασεβουτολόλη, ατενολόλη και δισοπρολόλη.

Αυτά τα φάρμακα αντιμετωπίζουν την ταχεία, ρηχή αναπνοή αντισταθμίζοντας τις επιδράσεις της αδρεναλίνης, μιας ορμόνης του στρες που αυξάνει τον καρδιακό ρυθμό και την αναπνοή.

Τα μωρά με TTN αντιμετωπίζονται με οξυγόνο. Αυτό απαιτεί τη χρήση αναπνευστικών μηχανημάτων.

Πώς μπορώ να αποτρέψω την ταχεία, ρηχή αναπνοή;

Τα προληπτικά μέτρα εξαρτώνται από την αιτία της γρήγορης αναπνοής σας. Για παράδειγμα, εάν οφείλεται στο άσθμα, θα πρέπει να αποφύγετε τα αλλεργιογόνα, την έντονη άσκηση και ερεθιστικά όπως ο καπνός και η ρύπανση.

Μπορεί να είστε σε θέση να σταματήσετε τον υπεραερισμό πριν εξελιχθεί σε έκτακτη ανάγκη. Εάν κάνετε υπεραερισμό, πρέπει να αυξήσετε την πρόσληψη διοξειδίου του άνθρακα και να μειώσετε την πρόσληψη οξυγόνου.

Για να βοηθήσετε στην αναπνοή, τοποθετήστε τα χείλη σας σαν να πιπιλίζετε ένα καλαμάκι και αναπνεύστε. Μπορείτε επίσης να κλείσετε το στόμα σας, στη συνέχεια να καλύψετε ένα από τα ρουθούνια σας και να αναπνεύσετε μέσα από το ανοιχτό ρουθούνι.

Η αιτία του υπεραερισμού σας μπορεί να κάνει την πρόληψη δύσκολη. Ωστόσο, η αναζήτηση γρήγορης θεραπείας για την υποκείμενη αιτία μπορεί να σταματήσει το πρόβλημα να επιδεινωθεί ή να γίνει συχνή.

Πάρε μακριά

Η ταχεία, ρηχή αναπνοή είναι ένα σημάδι ιατρικής ανησυχίας, αν και η σοβαρότητα μπορεί να διαφέρει.

Είναι πάντα καλή ιδέα να λάβετε τη διάγνωση του γιατρού σχετικά με την ταχεία αναπνοή – ειδικά στην περίπτωση των νεογέννητων και των μικρών παιδιών που μπορεί να μην είναι σε θέση να μεταφέρουν πλήρως τα συμπτώματά τους.