Τι πρέπει να γνωρίζετε για την πνευμονία MRSA: Αιτίες, θεραπεία και προοπτικές

Ενώ το MRSA έχει ιστορικά παρατηρηθεί ως επί το πλείστον σε νοσοκομειακούς ασθενείς, γίνεται όλο και πιο συνηθισμένο να εμφανίζεται σε κατά τα άλλα υγιή άτομα.

Το MRSA μπορεί να μεταδοθεί μέσω σωματικής επαφής με κάποιον που έχει τη μόλυνση ή με την κοινή χρήση προσωπικών αντικειμένων όπως πετσέτες και ξυράφια. Μπορεί επίσης να εξαπλωθεί μέσω επαφής με μολυσμένες επιφάνειες.

Οι λοιμώξεις MRSA συμβαίνουν όταν τα βακτήρια εισέρχονται στο σώμα μέσω μιας πληγής ή θραύσης στο δέρμα. Αν και ο MRSA δεν μεταδίδεται μέσω του αέρα όπως πολλοί ιοί κρυολογήματος και γρίπης, μόλις εισέλθει στην κυκλοφορία του αίματος, μπορεί να εξαπλωθεί σε όλο το σώμα σε όργανα όπως οι πνεύμονες. Όταν το MRSA φτάσει στους πνεύμονες, μπορεί να εξελιχθεί σε πνευμονία MRSA.

Τα άτομα διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για MRSA πνευμονία εάν έχουν:

• πρόσφατα βρέθηκε στο νοσοκομείο
• ήταν σε αναπνευστήρα
• ένα εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα

Όταν το MRSA μολύνει τους πνεύμονες, μπορεί να προκαλέσει πνευμονικά αποστήματα γεμάτα πύον και εμπύημα.

Άτομα με πνευμονία MRSA μπορεί να έχει:

• ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΝΑΠΝΟΗΣ
• υψηλούς πυρετούς
• κρίσεις βήχα με αίμα
• χαμηλή πίεση αίματος

Η πνευμονία MRSA που αφήνεται χωρίς θεραπεία μπορεί γρήγορα να εξελιχθεί σε σήψη και σηπτικό σοκ.

Εάν έχετε συμπτώματα πνευμονίας που δεν βελτιώνονται, ο γιατρός σας μπορεί να εκτελέσει διαγνωστικές εξετάσεις για να προσπαθήσει να προσδιορίσει ποια μικρόβια προκαλούν τη μόλυνση. Ενώ περιμένουν τα αποτελέσματα, μπορεί να συνταγογραφήσουν αντιβιοτικά ευρέος φάσματος σχεδιασμένα να σκοτώνουν τα πιο κοινά μικρόβια.

Εάν οι γιατροί αναγνωρίσουν το MRSA ως την αιτία της πνευμονίας σας, θα ξεκινήσουν θεραπεία με συγκεκριμένα αντιβιοτικά στα οποία το MRSA δεν είναι ανθεκτικό. Linezolid και βανκομυκίνη συνταγογραφούνται συνήθως. (Μερικοί σπουδές υποδεικνύουν ότι η λινεζολίδη μπορεί να είναι πιο αποτελεσματική.)

Αυτά τα φάρμακα μπορούν να χορηγηθούν για 7-21 ημέρες στο νοσοκομείο μέσω ενδοφλέβιας (IV) ένεσης ή έγχυσης. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι γιατροί μπορούν να κάνουν καλλιέργειες για να διασφαλίσουν ότι οι θεραπείες λειτουργούν. Μπορούν επίσης να κάνουν άλλες εξετάσεις, όπως βρογχοσκόπηση, για να εξετάσουν τη μόλυνση στο εσωτερικό των πνευμόνων.

Εάν βρίσκεστε στο νοσοκομείο με λοίμωξη MRSA, μπορεί να απομονωθείτε. Ειδικά μέτρα υγιεινής μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν από τους γιατρούς για να διασφαλίσουν ότι τα μικρόβια MRSA δεν μεταδίδονται σε άλλους. Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν να φοράτε πάντα γάντια και ρόμπες μιας χρήσης.

Μπορεί να απαιτούνται πρόσθετες υποστηρίξεις για άτομα με πνευμονία MRSA, συμπεριλαμβανομένων:

• ένας αναπνευστήρας
• φάρμακα που βοηθούν στην αύξηση της αρτηριακής πίεσης
• διαδικασίες για την παροχέτευση αποστημάτων

Σπουδές έχουν δείξει ότι όχι μόνο τα άτομα με πνευμονία MRSA έχουν μεγαλύτερη παραμονή στο νοσοκομείο και κόστος από εκείνα με πνευμονία χωρίς MRSA, αλλά έχουν επίσης χαμηλότερο ποσοστό επιβίωσης.

Περίπου 30–40% που αναπτύσσουν πνευμονία MRSA δεν επιβιώνουν. Η έγκαιρη λήψη βοήθειας βελτιώνει τις πιθανότητες για ένα θετικό αποτέλεσμα.

Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για την πιθανότητα θανάτου από MRSA εδώ.

Μερικές φορές οι λοιμώξεις από MRSA επανεμφανίζονται. Εάν συνεχίσετε να αντιμετωπίζετε λοιμώξεις από MRSA, ο γιατρός σας μπορεί να συζητήσει τρόπους μείωσης της ποσότητας βακτηρίων MRSA στο δέρμα σας.

Η πνευμονία μπορεί να οφείλεται σε πολλούς τύπους μικροβίων συμπεριλαμβανομένου του MRSA. Τα άτομα με πνευμονία MRSA μπορεί να έχουν δυσκολία στην αναπνοή και να βήξουν αίμα. Η γρήγορη λήψη της κατάλληλης θεραπείας συμβάλλει στη μείωση της πιθανότητας να πάθετε σηπτικό σοκ.

Είναι σημαντικό να ενημερώσετε το γιατρό σας εάν έχετε παράγοντες κινδύνου για λοίμωξη MRSA ή έχετε εκτεθεί σε MRSA καθώς προσπαθούν να προσδιορίσουν την αιτία της πνευμονίας σας. Οι λοιμώξεις MRSA απαιτούν συγκεκριμένα φάρμακα επειδή είναι ανθεκτικά σε πολλές μορφές αντιβιοτικών.