Τι είναι η υπολειπόμενη ουρά στους ανθρώπους;

Τι είναι η απουσία;

Ως επί το πλείστον, τα όργανα και τα άκρα σας εξυπηρετούν έναν σκοπό, επομένως είναι λογικό ότι η απώλεια ενός από αυτά μπορεί να επηρεάσει την κανονική, καθημερινή λειτουργία του σώματός σας.

Από την άλλη πλευρά, είναι γνωστό ότι ορισμένα όργανα, όπως η σκωληκοειδής απόφυση, μπορούν να αφαιρεθούν χωρίς πολλές συνέπειες. Αυτό συμβαίνει επειδή, ενώ πολλές δομές σώματος είναι χρήσιμες με προφανή τρόπο, ορισμένες δομές έχουν χάσει τις αρχικές τους λειτουργίες με την πάροδο του χρόνου.

Η ανθρώπινη θηριωδία αναφέρεται σε μέρη του σώματος που φαίνεται να μην εξυπηρετούν πλέον κάποιο σκοπό. Πιστεύεται ότι οι πρόγονοί μας, κάποια στιγμή, χρειάστηκαν αυτά τα μέρη του σώματος. Ωστόσο, πολλές από αυτές τις δομές έχουν χάσει το μεγαλύτερο μέρος της αρχικής τους λειτουργίας, ουσιαστικά γίνονται αυτό που ορισμένοι χαρακτηρίζουν «άχρηστα όργανα».

Μερικοί πιστεύουν ότι αυτές οι δομές είναι παραδείγματα ανθρώπινης εξέλιξης. Άλλοι πιστεύουν ότι τα λεγόμενα υπολειπόμενα όργανα έχουν ένα σκοπό, αν και αυτοί οι σκοποί δεν είναι ακόμη κατανοητοί.

Για παράδειγμα, μερικοί γιατροί και επιστήμονες θεωρούσαν κάποτε τις αμυγδαλές ως ανθρώπινη ίχνη. Αλλά οι επιστήμονες ανακάλυψαν αργότερα ότι οι αμυγδαλές παίζουν ρόλο στην ανοσία, βοηθώντας το σώμα να καταπολεμήσει τις λοιμώξεις.

Μερικά παραδείγματα ερεθισμού περιλαμβάνουν:

• φρονιμίτες
• παράρτημα
• Τρίχες του σώματος

Μερικοί άνθρωποι έχουν επίσης μια υπολειπόμενη ουρά. Αν και α σπάνιος οντότητα, άνθρωποι με εμφανείς ουρές έχουν σημειωθεί στη λογοτεχνία σε όλη την ιστορία.

Τι προκαλεί μια υπολειπόμενη ουρά;

Ενώ οι ουρές είναι πολύ σπάνιες στους ανθρώπους, στο ανθρώπινο έμβρυο υπάρχουν προσωρινές δομές που μοιάζουν με ουρά. Αυτές οι ουρές αναπτύσσονται γύρω από το πέμπτη ή έκτη εβδομάδα κύησηςκαι περιέχει περίπου 10 έως 12 σπονδύλους.

Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν γεννιούνται με ουρά επειδή η δομή εξαφανίζεται ή απορροφάται στο σώμα κατά την ανάπτυξη του εμβρύου, σχηματίζοντας την ουρά ή τον κόκκυγα. Το ουραίο οστό είναι ένα τριγωνικό οστό που βρίσκεται στο κάτω μέρος της σπονδυλικής στήλης κάτω από το ιερό οστό.

Η εξαφάνιση της ουράς στο έμβρυο γίνεται γύρω στην όγδοη εβδομάδα κύησης.

Αν και η υπολειπόμενη ουρά εξαφανίζεται για τους περισσότερους ανθρώπους, μερικές φορές η ουρά παραμένει λόγω ελαττώματος κατά τη διάρκεια του αναπτυξιακού σταδίου. Στην περίπτωση μιας «αληθινής» υπολειπόμενης ουράς, η ακριβής αιτία αυτού του ελαττώματος είναι άγνωστη.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι μερικοί άνθρωποι γεννιούνται επίσης με ψευδοουρά, που δεν είναι το ίδιο με μια «αληθινή» υπολειπόμενη ουρά. Μια ψευδοουρά μπορεί να μοιάζει με υπολειπόμενη ουρά, αλλά συνήθως προκαλείται από έναν επιμήκη κόκκυγα ή συνδέεται με τη δισχιδή ράχη.

Σε δύο περιπτωσιολογικές μελέτες των νεογνών με συγγενή ψευδοουρά, οι μαγνητικές τομογραφίες έδειξαν ενδείξεις δισχιδούς ράχης – ένα γενετικό ελάττωμα όπου η σπονδυλική στήλη και ο νωτιαίος μυελός δεν σχηματίζονται σωστά.

Από τι αποτελείται η υπολειπόμενη ουρά;

Όταν μια υπολειπόμενη ουρά δεν συγχωνεύεται με τον κόκκυγα και παραμένει μετά τη γέννηση, αυτό που μένει είναι δέρμα που δεν περιέχει κόκκαλα. Αν και η ουρά δεν έχει κόκαλα, περιέχει νεύρα, αίμα, λιπώδη ιστό, συνδετικό ιστό και μύες.

Είναι ενδιαφέρον ότι η ουρά είναι επίσης κινητή (σε μερικούς ανθρώπους) όπως και άλλα μέρη του σώματος, αν και δεν παρέχει μια χρήσιμη λειτουργία. Επομένως, η ουρά δεν χρησιμοποιείται για να πιάνει ή να πιάνει αντικείμενα.

Πώς αντιμετωπίζεται η υπολειπόμενη ουρά;

Η απόφαση να αναζητηθεί θεραπεία για μια υπολειπόμενη ουρά εξαρτάται από τη σοβαρότητα της ανωμαλίας. Μερικές ουρές είναι μικρές και δεν προκαλούν κανένα πρόβλημα. Αλλά οι πιο μακριές ουρές μπορεί τελικά να παρεμποδίσουν το κάθισμα. Αυτές οι ουρές μπορεί να είναι έως και 5 ίντσες.

Δεδομένου ότι οι υπολειπόμενες ουρές δεν περιέχουν κόκαλο, αυτές οι ουρές συνήθως δεν προκαλούν πόνο ή ενόχληση. Ο πόνος μπορεί να εμφανιστεί με μια ψευδοουρά επειδή περιέχουν οστά ή σπονδύλους.

Τα μωρά που γεννιούνται με υπολειπόμενη ουρά θα πρέπει να υποβληθούν σε απεικονιστικό έλεγχο, όπως μαγνητική τομογραφία ή υπερηχογράφημα. Αυτό είναι απαραίτητο για να ταξινομήσετε την ουρά και να βεβαιωθείτε ότι δεν σχετίζεται με μια ιατρική πάθηση όπως η δισχιδής ράχη.

Η χειρουργική επέμβαση είναι η θεραπεία για μια υπολειπόμενη ουρά. Επειδή μια «αληθινή» υπολειπόμενη ουρά αποτελείται από λιπώδη και μυϊκό ιστό, οι γιατροί μπορούν να αφαιρέσουν γρήγορα αυτούς τους τύπους ουρών με μια απλή εκτομή. Αυτή η διαδικασία δεν προκαλεί υπολειπόμενες παρενέργειες.

Λάβετε υπόψη ότι η αφαίρεση δεν είναι ιατρικά απαραίτητη, αν και ορισμένοι γονείς προτιμούν τη χειρουργική επέμβαση για αισθητικούς λόγους. Μπορεί να επιλέξουν να αφαιρέσουν τη δομή από το παιδί τους αμέσως μετά τη γέννηση. Όταν η υπολειπόμενη ουρά είναι μικρή και μοιάζει με μούχλα, οι γονείς μπορεί να εγκαταλείψουν τη χειρουργική επέμβαση.

Ποια είναι η προοπτική για μια υπολειπόμενη ουρά;

Εάν εσείς ή το παιδί σας έχετε υπολειπόμενη ουρά, μπορείτε να την αφαιρέσετε με μια απλή διαδικασία ή να διατηρήσετε την ουρά εάν είναι μικρή.

Το να ζεις με μια υπολειπόμενη ουρά δεν οδηγεί σε επιπλοκές ούτε προκαλεί μακροπρόθεσμα προβλήματα. Αλλά εάν επιλέξετε να αφαιρέσετε την ουρά, η πρόγνωση είναι καλή και η απώλεια της δομής δεν έχει αρνητικές επιπτώσεις.

Η απόφαση αφαίρεσης ή διατήρησης εξαρτάται κυρίως από το πώς η ουρά επηρεάζει τη ζωή σας. Εάν είναι κάτι που σας αναστατώνει ή αποτρέπει τις στενές σχέσεις, το να απαλλαγείτε από τη δομή θα μπορούσε να βελτιώσει την ποιότητα της ζωής σας και να αυξήσει την αυτοπεποίθησή σας.