Τι είναι η ηλεκτροχειρουργική;
Η ηλεκτροχειρουργική είναι η κοπή και πήξη ιστού χρησιμοποιώντας ηλεκτρικό ρεύμα υψηλής συχνότητας. Οι γιατροί που χρησιμοποιούν αυτήν την τεχνική πρέπει να γνωρίζουν σχετικά με την πρόληψη και τη διαχείριση πιθανών επιπλοκών ηλεκτροχειρουργικών διαδικασιών. Επιπλέον, πρέπει να κατανοήσουν τον μηχανισμό δράσης και τον τρόπο αντιμετώπισης προβλημάτων εξοπλισμού. Η εκπαίδευση σχετικά με τις αρχές της ηλεκτροχειρουργικής είναι σημαντική, επειδή οι ηλεκτροχειρουργικές επιπλοκές είναι σχετικά συχνές.
Η ηλεκτροχειρουργική είναι μια τεχνική που χρησιμοποιείται συχνά στη δερματολογική χειρουργική για να παρέχει επιφανειακή ή βαθιά πήξη ή κοπή του δέρματος. Το δέρμα έχει κακές αγώγιμες ιδιότητες για την ηλεκτρική ροή ενέργειας. Επομένως, αυτή η ενέργεια συσσωρεύεται και μετατρέπεται σε θερμότητα. Τα τελικά σημεία της ηλεκτροχειρουργικής ποικίλλουν ανάλογα με την κυματομορφή και οδηγούν σε αποξήρανση, πήξη ή τομή του δέρματος.
Ο φυσικός William Bovie έκανε μια από τις σημαντικότερες συνεισφορές στην ηλεκτροχειρουργική. Η συσκευή του πρόσφερε ρεύματα πήξης και κοπής. Αυτή η συσκευή χρησιμοποιήθηκε τη δεκαετία του 1920 από έναν νευροχειρουργό για να κόψει τους ιστούς και να ελέγξει την αιμορραγία κατά τη διάρκεια χειρουργικών επεμβάσεων. Ο όρος «bovie» χρησιμοποιείται ακόμη για να αναφέρεται σε μια συσκευή ηλεκτροχειρουργικής ή ακόμη και στην πράξη της εκτέλεσης ηλεκτροχειρουργικής γενικά.
Οι κύριοι τύποι ηλεκτρικής αιμόστασης που χρησιμοποιούνται στη δερματολογική πρακτική περιλαμβάνουν ηλεκτροκαυτηρίαση, ηλεκτροδιαμόρφωση, ηλεκτροδεσμοποίηση και διμηνιακή ηλεκτροπηξία. Η ηλεκτρόλυση και η ηλεκτροτομή είναι άλλοι τύποι ηλεκτροχειρουργικής που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στον τομέα της δερματολογίας.
Ενδείξεις
Η κλινική κατάσταση θα καθορίσει ποιος τρόπος ηλεκτροχειρουργικής είναι κατάλληλος για χρήση. Εάν μόνο η επιδερμίδα χρειάζεται θεραπεία, ο ηλεκτροδιαχωρισμός θα ήταν μια καλή επιλογή καθώς οδηγεί σε πολύ λίγα ή καθόλου σημάδια. Ο ηλεκτροδεσμός προκαλεί επιφανειακή βλάβη ιστού αφυδατώνοντας το δέρμα που έχει υποστεί αγωγή. Είναι ένα έντονα υγρό ρεύμα υψηλής τάσης που παραδίδεται από μια μονοηλεκτρική συσκευή. Εάν ο χειρουργός κρατά το ηλεκτρόδιο λίγο μακριά από το δέρμα, σχηματίζεται ένας σπινθήρας μεταξύ του δέρματος και του ηλεκτροδίου. Αυτό ονομάζεται ηλεκτροδιαμόρφωση. Αυτή η τεχνική δημιουργεί επίσης μια επιφανειακή καταστροφή καθώς η ανθρακοποίηση στην επιφάνεια μονώνει τους υποκείμενους ιστούς από την εξάπλωση της θερμότητας. Αυτές οι 2 τεχνικές χρησιμοποιούνται συνήθως από δερματολόγους.
Συνήθεις ενδείξεις για ηλεκτροδιαμόρφωση ή ηλεκτροδιακλάδωση για επιφανειακή απομάκρυνση του δέρματος περιλαμβάνουν ακροκορδόνια, ακτινική κερατίωση, μικρά αγγειώματα, επιδερμικό σπίλο, σμηγματορροϊκή κερατίωση, verruca plana ή αιμόσταση για τριχοειδή αιμορραγία.
Η ηλεκτροπηξία ή η βαθιά αφαίρεση του δέρματος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία των αγγειοϊνών, του καρκινώματος των βασικών κυττάρων, της νόσου του Bowen, του καρκινώματος των πλακωδών κυττάρων, της μήτρας της μήτρας των νυχιών, της υπερπλασίας του σμήγματος, της αιμόστασης από αρτηριακή αιμορραγία, καλοήθων νεφρικών όγκων (σύριγγωμα, trichoepithelioa vulgar), ή verrus.
Ηλεκτροτομή που περιλαμβάνει τομή ή εκτομή του δέρματος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία ακμής keloidalis nuchae, τομής βλεφαροπλαστικής, επιδιόρθωσης ρινοφυμάτων, αναθεώρησης ουλών, αφαίρεσης ξυρίσματος (καλοήθεις δερματικές βλάβες), τομών και υποτονισμού του δέρματος και του υποστρώματος. Αυτή η τεχνική χρησιμοποιείται για γρήγορες και εύκολες τομές ή τομές. Το κύριο πλεονέκτημα της ηλεκτροτομής έναντι της χειρουργικής επέμβασης με ένα νυστέρι είναι η ταχεία αιμόσταση που παρέχεται κατά τη στιγμή της τομής. Ωστόσο, με αυτήν την τεχνική θα δημιουργηθεί ένα λοφίο καπνού και θα προκαλέσει κινδύνους ασφαλείας και δυσάρεστη οσμή για τον ασθενή.
Αντενδείξεις
Αν και δεν είναι απόλυτη αντένδειξη, η ηλεκτροχειρουργική σε ασθενείς με καρδιακούς βηματοδότες ή εμφυτεύσιμες συσκευές καρδιακού απινιδωτή (ICD) είναι θέμα πολλών συζητήσεων. Η ροή ηλεκτρικής ενέργειας κατά την ηλεκτροχειρουργική μπορεί να επηρεάσει τη λειτουργία αυτών των συσκευών. Η ηλεκτροχειρουργική μπορεί να οδηγήσει σε βραδυκαρδία, ασυστόλη ή επαναπρογραμματισμό βηματοδότη. Ενώ οι περισσότερες σύγχρονες εμφυτεύσιμες συσκευές είναι ανθεκτικές σε εξωτερικά ηλεκτρομαγνητικά σήματα, εξακολουθεί να υπάρχει ο θεωρητικός κίνδυνος παρεμβολών.
Για ασθενείς με αυτές τις καρδιακές συσκευές, συνιστάται ο χειρουργός να χρησιμοποιεί μικρές εκρήξεις ενέργειας λιγότερο από 5 δευτερόλεπτα, να μειώνει τις ρυθμίσεις ισχύος, να αποφεύγει τη μείωση της τρέχουσας χρήσης και να αποφεύγει τη θεραπεία της περιοχής γύρω από την καρδιακή συσκευή. Ο κίνδυνος μειώνεται επίσης περιορίζοντας το ρεύμα σε μια πολύ μικρή περιοχή, για παράδειγμα με τη χρήση διπολικής λαβίδας. Στην πρακτική της δερματολογίας, δεν έχουν αναφερθεί περιπτώσεις παρεμβολών με βηματοδότη ή ICD.
Για να εξαλειφθεί ουσιαστικά ο κίνδυνος σε καρδιακούς ασθενείς υψηλού κινδύνου, ο χειρουργός θα πρέπει να χρησιμοποιεί πραγματική ηλεκτροκαυτηρίαση. Αυτή η μέθοδος έχει τη δυνατότητα να προκαλέσει μεγαλύτερη βλάβη στους ιστούς σε σύγκριση με την ηλεκτροχειρουργική, αλλά δεν υπάρχει ρεύμα που να προκαλεί παρεμβολές σε αυτούς τους ασθενείς. Οι μαγνήτες χρησιμοποιούνται επίσης συνήθως κατά τη διάρκεια της ηλεκτροχειρουργικής για τη μείωση του κινδύνου με εμφυτεύσιμες συσκευές.
Εξοπλισμός στην ηλεκτροχειρουργική
Ο απαραίτητος εξοπλισμός για την ηλεκτροχειρουργική περιλαμβάνει την ίδια την ηλεκτροχειρουργική συσκευή, αποστειρωμένα μανίκια για τοποθέτηση πάνω από τη λαβή και αναλώσιμα άκρα ηλεκτροδίου. Ένας εκτοξευτής καπνού είναι ένα βασικό εργαλείο κατά την εκτέλεση ηλεκτροχειρουργικής, καθώς αφαιρεί με ασφάλεια το λοφίο καπνού που έχει αποδειχθεί μεταλλαξιογόνο.
Προετοιμασία για ηλεκτροχειρουργική
Κατά την προετοιμασία μιας ηλεκτροχειρουργικής διαδικασίας, το περιβάλλον δέρμα πρέπει να καθαριστεί με αντισηπτικό παράγοντα, όπως χλωρεξιδίνη ή ποβιδόνη ιώδιο. Το αλκοόλ πρέπει να αποφεύγεται ή να αφήνεται να στεγνώσει εντελώς, γιατί μπορεί να αναφλεγεί με ηλεκτροχειρουργική. Τοπικά αναισθητικά πρέπει επίσης να χορηγούνται πριν από την ηλεκτροχειρουργική, με λίγες εξαιρέσεις, όπως η θεραπεία μικρών τελαγγειεκτικών προσώπου.
Ο χειριστής πρέπει να διασφαλίσει ότι τα αποστειρωμένα μανίκια είναι τοποθετημένα πάνω από τη λαβή και θα πρέπει να χρησιμοποιούνται νέα άκρα ηλεκτροδίου μίας χρήσης. Η προστασία των ματιών, τα γάντια και οι μάσκες πρέπει να φοριούνται τόσο από τον χειριστή όσο και από τους χειρουργικούς βοηθούς για να αποφευχθεί η έκθεση σε οργανισμούς που φέρουν καπνό ή σε πιθανά μεταλλαξιογόνα. Η εκκένωση καπνού πρέπει να είναι έτοιμη. Συνιστώνται εκτοξευτές καπνού με υψηλής απόδοσης φίλτρο σωματιδίων και ταχύτητα σύλληψης περίπου 100 έως 150 πόδια ανά λεπτό.
Ο χειριστής πρέπει να καθορίσει τις κατάλληλες ρυθμίσεις για τη συγκεκριμένη διαδικασία πριν από την έναρξη.
Επιπλοκές της ηλεκτροχειρουργικής
Οι κύριες επιπλοκές που πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά τη θεραπεία ενός ασθενούς με ηλεκτροχειρουργική είναι η πιθανότητα καθυστερημένης αιμορραγίας και ουλών με υπομελάγχρωση. Οι ασθενείς μπορούν να διαβεβαιώσουν ότι η καθυστερημένη αιμορραγία μπορεί να ελεγχθεί με 20 λεπτά συνεχούς άμεσης πίεσης πάνω στην πληγή.
Άλλες πιθανές επιπλοκές της ηλεκτροχειρουργικής περιλαμβάνουν πυρκαγιά, θερμοηλεκτρικά εγκαύματα, μολυσματική μετάδοση από το ηλεκτρόδιο ή εισπνοή καπνού. Ο κίνδυνος πυρκαγιάς είναι μεγαλύτερος παρουσία αλκοόλ, οξυγόνου ή αερίων του εντέρου. Το χλωριούχο αργίλιο που χρησιμοποιείται συνήθως στην αιμόσταση μπορεί να περιέχει 90% αλκοόλη. Ως εκ τούτου, οι κλινικοί γιατροί πρέπει να είναι σίγουροι ότι το σημείο της χειρουργικής επέμβασης έχει στεγνώσει τελείως πριν από τη χρήση ηλεκτροχειρουργικής. Επίσης, θα πρέπει να προσέχετε όταν χρησιμοποιείτε ηλεκτροχειρουργικές συσκευές στην περιπρωκτική περιοχή λόγω του πολύ εύφλεκτου αερίου μεθανίου του εντέρου.
Ερευνητικές μελέτες έχουν επιβεβαιώσει ότι τα υποπροϊόντα χειρουργικού καπνού περιέχουν τοξικά αέρια και ατμούς, συμπεριλαμβανομένων βενζολίου, κυανιούχου, κυτταρικού υλικού και ιών. Αυτοί οι μολυσματικοί παράγοντες μπορούν να ελεγχθούν με τη χρήση εκκενωτών καπνού.
Κλινική σημασία της ηλεκτροχειρουργικής
Η ηλεκτροχειρουργική χρησιμοποιείται αρκετά συχνά σε δερματολογικές διαδικασίες, για την απομάκρυνση καλοήθων ή κακοήθων νεοπλασμάτων ή καλλυντικών ενδείξεων όπως η ακμή keloidalis nuchae ή η απομάκρυνση της δερματίτιδας papulosa nigricans. Η ηλεκτροδεσμοποίηση και η επιμέλεια χρησιμοποιούνται επίσης πολύ συχνά σε κλινικές δερματολογίας για τη θεραπεία επιφανειακών καρκίνων του δέρματος, όπως καρκίνωμα πλακώδους κυττάρου in situ ή βασικών κυττάρων. Είναι σημαντικό να κατανοήσετε τη διαφορά σε αυτές τις μεθόδους για να χρησιμοποιήσετε τη σωστή χειρουργική τεχνική για τα καλύτερα αποτελέσματα των ασθενών.
.
Discussion about this post