Τεστ αίματος CO2

Τι είναι η εξέταση αίματος CO2;

Γιατί ζητείται η εξέταση αίματος CO2

Ο γιατρός σας θα ζητήσει μια εξέταση αίματος CO2 με βάση τα συμπτώματά σας. Τα σημάδια μιας ανισορροπίας οξυγόνου και διοξειδίου του άνθρακα ή ανισορροπίας pH περιλαμβάνουν:

• δυσκολία στην αναπνοή
• άλλες αναπνευστικές δυσκολίες
• ναυτία
• εμετός

Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να υποδηλώνουν δυσλειτουργία των πνευμόνων που περιλαμβάνει την ανταλλαγή μεταξύ οξυγόνου και διοξειδίου του άνθρακα.

Θα χρειαστεί να μετράτε συχνά τα επίπεδα οξυγόνου και διοξειδίου του άνθρακα στο αίμα σας εάν κάνετε οξυγονοθεραπεία ή κάνετε ορισμένες χειρουργικές επεμβάσεις.

Πώς λαμβάνεται δείγμα αίματος

Τα δείγματα αίματος για μια εξέταση αίματος CO2 μπορούν να ληφθούν είτε από φλέβα είτε από αρτηρία.

Δείγμα αίματος φλεβοκέντησης

Η φλεβοκέντηση είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει ένα βασικό δείγμα αίματος που λαμβάνεται από μια φλέβα. Ο γιατρός σας θα παραγγείλει ένα απλό δείγμα αίματος φλεβοκέντησης εάν θέλει μόνο να μετρήσει το HCO3.

Για να λάβετε δείγμα αίματος φλεβοκέντησης, ένας πάροχος υγειονομικής περίθαλψης:

• καθαρίζει το σημείο (συχνά το εσωτερικό του αγκώνα) με ένα αντισηπτικό που σκοτώνει τα μικρόβια
• τυλίγει μια ελαστική ταινία γύρω από τον βραχίονά σας για να προκαλέσει τη διόγκωση της φλέβας με αίμα
• εισάγει απαλά μια βελόνα στη φλέβα και συλλέγει αίμα στον προσαρτημένο σωλήνα μέχρι να γεμίσει
• αφαιρεί την ελαστική ταινία και τη βελόνα
• καλύπτει το τραύμα παρακέντησης με αποστειρωμένη γάζα για να σταματήσει οποιαδήποτε αιμορραγία

Δείγμα αρτηριακού αίματος

Η ανάλυση αερίων αίματος αποτελεί συχνά μέρος της δοκιμής CO2. Η ανάλυση αερίων αίματος απαιτεί αρτηριακό αίμα επειδή τα αέρια και τα επίπεδα pH στις αρτηρίες διαφέρουν από το φλεβικό αίμα (αίμα από φλέβα).

Οι αρτηρίες μεταφέρουν οξυγόνο σε όλο το σώμα. Οι φλέβες μεταφέρουν τα μεταβολικά απόβλητα και το αποξυγονωμένο αίμα στους πνεύμονες για να εκπνεύσει ως διοξείδιο του άνθρακα και στα νεφρά για να διοχετευθεί στα ούρα.

Αυτή η πιο περίπλοκη διαδικασία γίνεται από έναν επαγγελματία εκπαιδευμένο για την ασφαλή πρόσβαση στις αρτηρίες. Το αρτηριακό αίμα λαμβάνεται συνήθως από μια αρτηρία στον καρπό που ονομάζεται ακτινωτή αρτηρία. Αυτή είναι η κύρια αρτηρία στην ευθεία με τον αντίχειρα, όπου μπορείτε να νιώσετε τον σφυγμό σας.

Ή, μπορεί να συλλεχθεί αίμα από τη βραχιόνιο αρτηρία στον αγκώνα ή τη μηριαία αρτηρία στη βουβωνική χώρα. Για τη λήψη δείγματος αρτηριακού αίματος, ο ιατρός:

• καθαρίζει το σημείο με ένα αντισηπτικό που σκοτώνει τα μικρόβια
• εισάγει απαλά μια βελόνα στην αρτηρία και αντλεί αίμα σε έναν προσαρτημένο σωλήνα μέχρι να γεμίσει
• αφαιρεί τη βελόνα
• ασκεί σταθερή πίεση στο τραύμα για τουλάχιστον πέντε λεπτά για να διασφαλίσει ότι η αιμορραγία σταματά. (Οι αρτηρίες μεταφέρουν αίμα σε υψηλότερες πιέσεις από τις φλέβες, επομένως χρειάζεται περισσότερος χρόνος για να σχηματιστεί θρόμβος στο αίμα.)
• βάζει ένα σφιχτό περιτύλιγμα γύρω από το σημείο της παρακέντησης που θα χρειαστεί να παραμείνει στη θέση του για τουλάχιστον μία ώρα

Πώς να προετοιμαστείτε για την εξέταση αίματος

Ο γιατρός σας μπορεί να σας ζητήσει να νηστέψετε ή να σταματήσετε να τρώτε και να πίνετε, πριν από την εξέταση αίματος. Ο γιατρός σας μπορεί επίσης να σας ζητήσει να σταματήσετε να παίρνετε ορισμένα φάρμακα πριν από την εξέταση, όπως κορτικοστεροειδή ή αντιόξινα. Αυτά τα φάρμακα αυξάνουν τη συγκέντρωση διττανθρακικών στο σώμα.

Κίνδυνοι από μια εξέταση αίματος CO2

Υπάρχουν μικροί κίνδυνοι που σχετίζονται τόσο με τη φλεβοκέντηση όσο και με τις εξετάσεις αρτηριακού αίματος. Αυτά περιλαμβάνουν:

• υπερβολική αιμορραγία
• λιποθυμία
• ζαλάδα
• αιμάτωμα, το οποίο είναι ένα κομμάτι αίματος κάτω από το δέρμα
• μόλυνση στο σημείο της παρακέντησης

Μετά την αιμοληψία, ο γιατρός σας θα διασφαλίσει ότι αισθάνεστε καλά και θα σας πει πώς να φροντίσετε το σημείο της παρακέντησης για να μειώσετε την πιθανότητα μόλυνσης.

Αποτελέσματα δοκιμών

Το φυσιολογικό εύρος για το CO2 είναι 23 έως 29 mEq/L (χιλιοστοϊσοδύναμες μονάδες ανά λίτρο αίματος).

Η εξέταση αίματος συχνά μετρά το pH του αίματος μαζί με τα επίπεδα CO2 για να προσδιορίσει περαιτέρω την αιτία των συμπτωμάτων σας. Το pH του αίματος είναι μια μέτρηση της οξύτητας ή της αλκαλικότητας. Αλκάλωση είναι όταν τα υγρά του σώματός σας είναι πολύ αλκαλικά. Η οξέωση, από την άλλη πλευρά, είναι όταν τα υγρά του σώματός σας είναι πολύ όξινα.

Τυπικά, ένα αίμα είναι ελαφρώς βασικό με μέτρηση pH κοντά στο 7,4 που διατηρείται από το σώμα. Το κανονικό εύρος από 7,35 έως 7,45 θεωρείται ουδέτερο. Μια μέτρηση του pH του αίματος μικρότερη από 7,35 θεωρείται όξινη. Μια ουσία είναι πιο αλκαλική όταν η μέτρηση του pH του αίματός της είναι μεγαλύτερη από 7,45.

Χαμηλά διττανθρακικά (HCO3)

Ένα αποτέλεσμα δοκιμής χαμηλών διττανθρακικών και χαμηλού pH (λιγότερο από 7,35) είναι μια κατάσταση που ονομάζεται μεταβολική οξέωση. Συνήθεις αιτίες είναι:

• νεφρική ανεπάρκεια
• σοβαρή διάρροια
• γαλακτική οξέωση
• επιληπτικές κρίσεις
• Καρκίνος
• παρατεταμένη έλλειψη οξυγόνου από σοβαρή αναιμία, καρδιακή ανεπάρκεια ή σοκ

• διαβητική κετοξέωση (διαβητική οξέωση)

Ένα αποτέλεσμα δοκιμής χαμηλών διττανθρακικών και υψηλού pH (πάνω από 7,45) είναι μια κατάσταση που ονομάζεται αναπνευστική αλκάλωση. Συνήθεις αιτίες είναι:

• υπεραερισμός
• πυρετός
• πόνος
• ανησυχία

Υψηλά διττανθρακικά (HCO3)

Ένα αποτέλεσμα δοκιμής υψηλού διττανθρακικού και χαμηλού pH (λιγότερο από 7,35) είναι μια κατάσταση που ονομάζεται αναπνευστική οξέωση. Συνήθεις αιτίες είναι:

• πνευμονία

• χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ)

• άσθμα
• πνευμονική ίνωση
• έκθεση σε τοξικές χημικές ουσίες
• φάρμακα που καταστέλλουν την αναπνοή, ειδικά όταν συνδυάζονται με αλκοόλ
• φυματίωση
• καρκίνος του πνεύμονα
• πνευμονική υπέρταση
• σοβαρή παχυσαρκία

Ένα αποτέλεσμα δοκιμής υψηλού διττανθρακικού και υψηλού pH (πάνω από 7,45) είναι μια κατάσταση που ονομάζεται μεταβολική αλκάλωση. Συνήθεις αιτίες είναι:

• χρόνιος έμετος
• χαμηλά επίπεδα καλίου
• υποαερισμός, ο οποίος περιλαμβάνει επιβράδυνση της αναπνοής και μειωμένη αποβολή CO2

Μακροπρόθεσμη προοπτική

Εάν ο γιατρός σας εντοπίσει μια ανισορροπία CO2 που υποδηλώνει οξέωση ή αλκάλωση, θα εξετάσει την αιτία αυτής της ανισορροπίας και θα την αντιμετωπίσει κατάλληλα. Επειδή τα αίτια ποικίλλουν, η θεραπεία θα μπορούσε να περιλαμβάνει συνδυασμό αλλαγών στον τρόπο ζωής, φαρμακευτικής αγωγής και χειρουργικής επέμβασης.