Σύνδρομο Sandifer

Τα κύρια συμπτώματα του συνδρόμου Sandifer είναι η τορτικολίδα και η δυστονία. Το Torticollis αναφέρεται σε ακούσιες κινήσεις του λαιμού. Η δυστονία είναι ένα όνομα για τις κινήσεις συστροφής και συστροφής που οφείλονται σε ανεξέλεγκτες μυϊκές συσπάσεις. Αυτές οι κινήσεις προκαλούν συχνά τα παιδιά να λυγίζουν την πλάτη τους.

Πρόσθετα συμπτώματα του συνδρόμου Sandifer και της ΓΟΠΝ περιλαμβάνουν:

• κουνώντας το κεφάλι
• γάργαροι ήχοι
• βήχας
• δυσκολία στον ύπνο
• συνεχής ευερεθιστότητα
• κακή αύξηση βάρους
• πνιγμός
• ξόρκια που κρατούν την αναπνοή
• αργή σίτιση
• υποτροπιάζουσα πνευμονία

Οι γιατροί δεν είναι σίγουροι για την ακριβή αιτία του συνδρόμου Sandifer. Ωστόσο, σχεδόν πάντα σχετίζεται με ένα πρόβλημα με τον κατώτερο οισοφάγο, που οδηγεί στο στομάχι, ή με διαφραγματοκήλη. Και τα δύο αυτά μπορεί να οδηγήσουν σε ΓΟΠΝ.

Η ΓΟΠΝ προκαλεί συχνά πόνο στο στήθος και δυσφορία στο λαιμό και οι μελέτες υποδεικνύουν ότι οι κινήσεις που σχετίζονται με το σύνδρομο Sandifer είναι απλώς η απάντηση του παιδιού στον πόνο ή τρόπος ανακούφισης από τη δυσφορία.

Μάθετε τις αιτίες της παλινδρόμησης οξέος στα βρέφη.

Μερικά από τα συμπτώματα του συνδρόμου Sandifer μπορεί να είναι δύσκολο να διακριθούν από ένα νευρολογικό πρόβλημα, όπως η επιληψία. Ο γιατρός του παιδιού σας μπορεί να χρησιμοποιήσει ένα ηλεκτροεγκεφαλογράφημα (ΗΕΓ) για να εξετάσει την ηλεκτρική δραστηριότητα στον εγκέφαλο.

Εάν το ΗΕΓ δεν δείξει κάτι ασυνήθιστο, ο γιατρός μπορεί να κάνει ανίχνευση pH εισάγοντας έναν μικρό σωλήνα στον οισοφάγο του παιδιού σας. Αυτό ελέγχει για τυχόν σημάδια στομαχικού οξέος στον οισοφάγο για 24 ώρες. Η έρευνα μπορεί να απαιτεί διανυκτέρευση στο νοσοκομείο.

Μπορείτε επίσης να κρατάτε ένα αρχείο καταγραφής των χρόνων σίτισης και πότε παρατηρείτε ότι το παιδί σας έχει συμπτώματα. Αυτό μπορεί να βοηθήσει τον γιατρό του παιδιού σας να δει εάν υπάρχουν μοτίβα, τα οποία μπορούν να διευκολύνουν τη διάγνωση του συνδρόμου Sandifer.

Η θεραπεία του συνδρόμου Sandifer περιλαμβάνει την προσπάθεια μείωσης των συμπτωμάτων της ΓΟΠΝ. Σε πολλές περιπτώσεις, ίσως χρειαστεί απλώς να κάνετε κάποιες αλλαγές στις διατροφικές συνήθειες.

Αυτά περιλαμβάνουν:

• όχι υπερβολική σίτιση
• κρατήστε το παιδί σας όρθιο για μισή ώρα μετά το τάισμα
• χρησιμοποιώντας μια φόρμουλα υδρολυμένης πρωτεΐνης εάν ταΐζετε με γάλα ή αφαιρείτε όλα τα γαλακτοκομικά από τη διατροφή σας εάν θηλάζετε επειδή ο γιατρός σας υποψιάζεται ότι το παιδί σας μπορεί να έχει ευαισθησία στην πρωτεΐνη του γάλακτος
• ανακατεύοντας έως και 1 κουταλιά της σούπας δημητριακά ρυζιού για κάθε 2 ουγγιές φόρμουλα στο μπιμπερό

Εάν καμία από αυτές τις αλλαγές δεν έχει αποτέλεσμα, ο γιατρός του παιδιού σας μπορεί να προτείνει φάρμακα, όπως:

• Αναστολείς των υποδοχέων Η2, όπως η ρανιτιδίνη (Zantac)
• αντιόξινα, όπως Tums
• αναστολείς αντλίας πρωτονίων, όπως η λανσοπραζόλη (Prevacid)

Κάθε ένα από αυτά τα φάρμακα έχει πιθανές παρενέργειες και μπορεί να μην μειώνει πάντα τα συμπτώματα. Ρωτήστε το γιατρό σας σχετικά με τους κινδύνους έναντι των οφελών οποιουδήποτε συνιστώμενου φαρμάκου για το μωρό σας.

Σε σπάνιες περιπτώσεις, το παιδί σας μπορεί να χρειαστεί μια χειρουργική επέμβαση που ονομάζεται βυθοπλασία Nissen. Αυτό περιλαμβάνει το τύλιγμα της κορυφής του στομάχου γύρω από τον κάτω οισοφάγο. Αυτό συσφίγγει τον κάτω οισοφάγο, ο οποίος εμποδίζει το οξύ να ανέβει στον οισοφάγο και να προκαλέσει πόνο.

Μάθετε περισσότερα για τη θεραπεία της παλινδρόμησης οξέος στα βρέφη.

Στα παιδιά, η ΓΟΠΝ συνήθως υποχωρεί από μόνη της μετά την ηλικία των 18 μηνών, όταν ωριμάσουν οι μύες του οισοφάγου τους. Το σύνδρομο Sandifer συνήθως υποχωρεί επίσης μόλις συμβεί αυτό. Αν και συχνά δεν είναι μια σοβαρή κατάσταση, μπορεί να είναι επώδυνη και να οδηγήσει σε προβλήματα σίτισης, τα οποία μπορεί να επηρεάσουν την ανάπτυξη. Επομένως, εάν παρατηρήσετε πιθανά συμπτώματα, επισκεφθείτε το γιατρό του παιδιού σας.