Συμπληξία της Αορτής: Συμπτώματα, Θεραπείες & Εξετάσεις

Διαχείριση και Θεραπεία

Πώς αντιμετωπίζεται η αρθρίτιδα της αορτής;

Πριν από είκοσι χρόνια, η χειρουργική επέμβαση ήταν η μόνη διαθέσιμη θεραπεία για την αορτική αρθρίτιδα. Η χειρουργική επέμβαση εξακολουθεί να θεωρείται το χρυσό πρότυπο, αλλά σήμερα οι θεραπευτικές επιλογές για ενήλικες με αυτήν την πάθηση περιλαμβάνουν επίσης αγγειοπλαστική με μπαλόνι, stenting, μόσχευμα στεντ ή υβριδική επισκευή (συνδυασμός ανοιχτής χειρουργικής επέμβασης και μοσχευμάτων στεντ). Η επιλογή της θεραπείας βασίζεται στη γενική υγεία του ατόμου, στο μέγεθος και τη σοβαρότητα της αρθρίτιδας, στο σχετικό ανεύρυσμα ή στη βαλβιδική νόσο και στην ακριβή εντόπισή του.

Αναστάμωση από άκρο σε άκρο

Ένα άτομο που έχει διαγνωστεί με αρθρίτιδα της αορτής θα πρέπει να βρίσκεται υπό τη φροντίδα ενός έμπειρου ειδικού συγγενούς καρδιοπάθειας σε μεγάλο ιατρικό κέντρο. Ένας καρδιοχειρουργός με εμπειρία στις διαδικασίες που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία αυτής της πάθησης είναι καλύτερα σε θέση να καθορίσει τον βέλτιστο χρόνο και την επιλογή της θεραπείας.

Χειρουργική επέμβαση

Όταν η αρθρίτιδα είναι σχετικά μικρή, ο χειρουργός μπορεί να αφαιρέσει το στενωμένο τμήμα της αορτής και να ενώσει ξανά τα δύο άκρα. Αυτό ονομάζεται αναστάμωση από άκρο σε άκρο και είναι συχνά η καλύτερη χειρουργική επιλογή για τη θεραπεία της πάθησης.

Άλλες χειρουργικές επιλογές περιλαμβάνουν διάφορους τύπους χειρουργικής παράκαμψης κατά την οποία ένα μόσχευμα ράβεται στην αορτή για να εκτρέψει το αίμα γύρω από την περιοχή του ελαττώματος. Σε ασθενείς με βαλβιδοπάθεια, μπορεί να πραγματοποιηθεί παράκαμψη σε συνδυασμό με διαδικασία επισκευής ή αντικατάστασης βαλβίδας.

Ράθρωση της Αορτής και Ενδοκαρδίτιδα

Εάν έχετε υποβληθεί σε εγχείρηση καρδιάς ή αγγειοπλαστική για να επιδιορθώσετε ένα ελάττωμα, ο γιατρός σας θα σας συνταγογραφήσει προληπτικά αντιβιοτικά που θα πρέπει να λαμβάνετε πριν από ορισμένες ιατρικές διαδικασίες για τουλάχιστον 6 μήνες μετά τη διαδικασία αποκατάστασης για να μειώσετε τον κίνδυνο λοιμώδους ενδοκαρδίτιδας. Ο γιατρός σας μπορεί να παράσχει συγκεκριμένες οδηγίες σχετικά με το πότε πρέπει να παίρνετε αντιβιοτικά. Σύμφωνα με την Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία, δεν υπάρχουν επαρκή δεδομένα για να γίνουν συστάσεις για συνέχιση της προληπτικής θεραπείας με αντιβιοτικά για διάστημα μεγαλύτερο των 6 μηνών.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την ενδοκαρδίτιδα, επισκεφθείτε τη διεύθυνση: https://my.clevelandclinic.org/departments/heart

Αγγειοπλαστική με ή χωρίς stenting

Η αγγειοπλαστική είναι μια άλλη επιλογή για τη θεραπεία της αρθρίτιδας της αορτής και σε ορισμένα ιατρικά κέντρα είναι η προτιμώμενη θεραπεία. Η διαδικασία είναι παρόμοια με την αγγειοπλαστική για στεφανιαία νόσο: ένας μακρύς, λεπτός σωλήνας (καθετήρας) με ένα μπαλόνι στο άκρο του διοχετεύεται στην αορτή μέσω των αιμοφόρων αγγείων, εισχωρώντας στη βουβωνική χώρα. Όταν ο καθετήρας φθάσει στη στεγανοποίηση, το μπαλόνι φουσκώνεται για να επεκταθεί η αορτή. Όταν η στενευμένη περιοχή επεκταθεί πλήρως, το μπαλόνι και ο καθετήρας αποσύρονται.

Ένας μικρός μεταλλικός δικτυωτός σωλήνας που ονομάζεται stent μπορεί να τοποθετηθεί στη θέση της στεφανιαίας αρθρίτιδας για να κρατήσει την αορτή ανοιχτή μετά την αφαίρεση του μπαλονιού. Η τρέχουσα τάση είναι να συστήνεται η τοποθέτηση στεντ σε περιπτώσεις σοβαρών, μακρών περιοχών στεφανιαίας αρθρίτιδας και σε περιπτώσεις που οι διαφορές στην αρτηριακή πίεση επιμένουν μόνο μετά από αγγειοπλαστική. Το stent φαίνεται να μειώνει τον κίνδυνο για σχηματισμό ανευρύσματος και ρήξη της αορτής σε σύγκριση με την αγγειοπλαστική με μπαλόνι μόνο.

Όταν η αρθρίτιδα έχει συνδεδεμένο ανεύρυσμα, η αποκατάσταση θα πρέπει να γίνεται με μόσχευμα στεντ (ένα στεντ καλυμμένο με ύφασμα).

Επαναλαμβανόμενη στεγανοποίηση

Μετά τη θεραπεία για την άρθρωση της αορτής, οι όψιμες επιπλοκές περιλαμβάνουν υποτροπή της αρθρίτιδας (στένωση ξανά), ανεύρυσμα (μπαλόνι του αγγείου) ή ψευδοανεύρυσμα (περιορισμένη διαρροή εντός του τοιχώματος της αορτής). Μετά από χειρουργική θεραπεία, ο κίνδυνος υποτροπής είναι μεταξύ 5 και 10 τοις εκατό. Μετά από αγγειοπλαστική ή στεντ, ο κίνδυνος υποτροπής είναι μεταξύ 11 και 15 τοις εκατό. Ωστόσο, μακροπρόθεσμα δεδομένα σχετικά με τα αποτελέσματα, τους κινδύνους και τις επιπλοκές που σχετίζονται με την αγγειοπλαστική και το στεντ δεν είναι ακόμη διαθέσιμα. Σε περίπτωση που εμφανιστούν καθυστερημένες επιπλοκές, αξιολόγηση και θεραπεία σε ένα έμπειρο Κέντρο Αορτής – που παρέχει όλους τους τύπους θεραπειών από την τοποθέτηση στεντ έως την επανάληψη χειρουργική επέμβαση – είναι κρίσιμη για την επίτευξη των καλύτερων αποτελεσμάτων.

Φροντίδα παρακολούθησης

Τα άτομα που έχουν υποβληθεί σε θεραπεία για στεφανιαία αρθρίτιδα της αορτής θα πρέπει να βρίσκονται υπό τη συνεχή φροντίδα ενός ειδικού συγγενούς καρδιοπάθειας. Θα απαιτούνται τακτικές επισκέψεις που περιλαμβάνουν μετρήσεις αρτηριακής πίεσης και κλινική εξέταση κάθε χρόνο. Επιπλέον, οι εξετάσεις υπερήχων Doppler και μαγνητικής τομογραφίας θα πρέπει να γίνονται σε τακτά χρονικά διαστήματα, συνήθως κάθε δύο έως πέντε χρόνια. Τα άτομα που έχουν φυσιολογική αρτηριακή πίεση μετά τη θεραπεία πιθανότατα δεν θα έχουν περιορισμούς δραστηριότητας. Τα άτομα που συνεχίζουν να έχουν υψηλή αρτηριακή πίεση μπορεί να συμβουλεύονται να αποφεύγουν ορισμένες επίπονες δραστηριότητες ή αθλήματα.