Συμβουλές για τη διαχείριση ενός επαναστατικού παιδιού σε οποιαδήποτε ηλικία

Τρόποι διαχείρισης ενός επαναστατημένου παιδιού

Αντικειμενικά, γνωρίζετε ότι το παιδί σας είναι ένα ανεξάρτητο άτομο, με σκέψεις και συναισθήματα που μπορεί να μην είναι πάντα σύμφωνα με τα δικά σας.

Αλλά όταν τα συναισθήματά τους εμφανίζονται ως επαναστατική συμπεριφορά, μπορεί να είναι δύσκολο να μάθουν πώς όχι απλώς να το διαχειρίζονται, αλλά να τα βοηθούν να το αντιμετωπίσουν – ειδικά όταν ως γονιός μπορεί να είναι εύκολο να πιέσεις για να ξεπεράσεις το δικό τους.

Δοκιμάστε αυτές τις συμβουλές για αποτελεσματική επίλυση συγκρούσεων.

Λάβετε υπόψη την ηλικία του παιδιού σας

Η ενασχόληση με ένα επαναστατικό παιδί μπορεί να είναι δύσκολη, αλλά πρέπει να προσαρμόσετε την προσέγγισή σας ανάλογα με την ηλικία του παιδιού σας.

Ενώ μπορείτε να μιλήσετε με ειλικρίνεια με ένα έφηβο παιδί, δεν θα έχει πολύ νόημα να κάνετε μια κουραστική συζήτηση με ένα νήπιο, παιδί προσχολικής ηλικίας ή νωρίς το δημοτικό.

Αντίθετα, με τα μικρότερα παιδιά, κρατήστε τις συζητήσεις για επαναστατική συμπεριφορά πιο σύντομες με απλό λεξιλόγιο που θα καταλαβαίνουν τα μικρά.

Οι ουδέτερες δηλώσεις τόσο απλές όπως: «Καταλαβαίνω ότι είσαι στενοχωρημένος, αλλά δεν πετάμε τα παιχνίδια μας μόνο και μόνο επειδή δεν μπορούμε να έχουμε άλλο μπισκότο», είναι καλύτερες από έναν κατηγορητικό τόνο που λέει: «Γιατί πετάς τα παιχνίδια σου, εγώ το μισείς όταν το κάνεις αυτό!»

Ελέγξτε τα συναισθήματά σας

Αυτό μπορεί να είναι ιδιαίτερα δύσκολο να το κάνετε, δεδομένου ότι έχετε έννομο συμφέρον να περιορίσετε τις επαναστατικές ενέργειες του παιδιού σας. Αλλά η συναισθηματική πυροδότηση από τη συμπεριφορά του παιδιού σας δίνει έναν αρνητικό τόνο σε οποιεσδήποτε αλληλεπιδράσεις θα έχετε και καθιστά δύσκολο για κανέναν από τους δύο να φτάσετε στη βασική αιτία.

Επιπλέον, πρέπει να διαμορφώσετε τον σωστό τρόπο έκφρασης συναισθημάτων όπως δυστυχία ή απογοήτευση για το παιδί σας. Είναι πολύ δύσκολο να πείσεις ένα επαναστατικό παιδί οποιασδήποτε ηλικίας ότι πρέπει να ακολουθεί τις οδηγίες σου όταν του φωνάζεις και του φωνάζεις.

Είναι σημαντικό να μάθουν ότι το να φωνάζεις ταιριάζει και να κάνεις σκληρές συζητήσεις δεν αναμειγνύονται. Για τα μικρότερα παιδιά, εστιάστε σε τακτικές, όπως να τα βάλετε να καθίσουν, να μετρήσουν μέχρι έναν συγκεκριμένο αριθμό (συνήθως το 10 είναι καλό) ή να εξασκηθείτε στην αργή αναπνοή για να ηρεμήσετε.

Μην είσαι δικτάτορας

Ναι, είσαι ο γονιός, αλλά δεν πρέπει να αντιμετωπίζεις τη γονεϊκότητα ως δικτατορία. Αν και είναι απολύτως φυσιολογικό να χειρίζεσαι την πλειοψηφία ή σχεδόν όλες τις επιλογές και τις αποφάσεις ενός παιδιού όταν είναι πολύ μικρό, δεν μπορείς να περιμένεις ότι αυτό θα διαρκέσει για πάντα.

Ακόμη και τα νήπια θα πρέπει να έχουν την επιλογή να κάνουν μια ή δύο επιλογές κάθε μέρα — ανεξάρτητα από το πόσο μικρή είναι.

Μια μελέτη εξέτασε τη συμπεριφορά των εφήβων παιδιών που ανατράφηκαν από αυταρχικούς γονείς στην προσχολική ηλικία, έναντι εκείνων που ήταν δημοκρατικά και έγκυρα με τα μικρά παιδιά τους. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα παιδιά που μεγάλωσαν από δημοκρατικούς/αυθεντικούς γονείς ήταν πιο ικανοί και προσαρμοσμένοι έφηβοι.

Αν υποθέσουμε ότι το παιδί σας δεν πιέζει για την ελευθερία να κάνει κάτι επικίνδυνο, όπως η κατάχρηση ναρκωτικών, το να του δώσει λίγη περισσότερη ελευθερία μπορεί στην πραγματικότητα να βοηθήσει στη μείωση των επαναστατικών τρόπων του.

Με τα μικρότερα παιδιά, αυτό μπορεί να είναι τόσο απλό όσο να τα αφήνετε να διαλέξουν το ντύσιμό τους για την ημέρα ή το επόμενο γεύμα τους. Με τα μεγαλύτερα παιδιά, μπορεί να είναι επιλογές υπό όρους που εξαρτώνται από αυτά ακολουθώντας τα καθορισμένα όρια.

Πράγματα όπως το να κάνετε παρέα με φίλους, να αυξάνετε τα επιδόματα ή να έχετε πρόσβαση στο οικογενειακό αυτοκίνητο είναι εξαιρετικά κίνητρα για να ενθαρρύνετε τα δυνητικά επαναστατικά παιδιά να «αυξήσουν τη γραμμή».

Κάντε ξεκάθαρα τα όρια

Είναι γνωστό ότι τα παιδιά είναι συχνά επαναστατικά επειδή θέλουν να δοκιμάσουν τα όρια των γονιών τους για να δουν πόσο μακριά μπορούν να φτάσουν πριν αντιμετωπίσουν τις συνέπειες. Έτσι, αν δεν έχετε ξεκαθαρίσει πού βρίσκονται αυτά τα όρια, δεν είστε άμεμπτοι εδώ.

Τώρα είναι η ώρα να αρχίσετε να δημιουργείτε κατευθυντήριες γραμμές και να τις τηρείτε. Εάν έχετε πολύ αυστηρούς κανόνες στο σπίτι σας, ίσως είναι καιρός να τους ξανασκεφτείτε και να σκεφτείτε ποιοι μπορεί να χρειάζονται ενημέρωση.

Κανείς δεν θέλει να ζει κάτω από τον αντίχειρα επ’ αόριστον. Δεν θα θέλατε να δουλέψετε για ένα αφεντικό που κάνει μικροδιαχείριση και σας κρατά σε ένα απίστευτα κοντό λουρί. Έτσι, αν υποθέσουμε ότι το επαναστατικό παιδί σας δεν έχει εμπλακεί σε εγκληματική ή επικίνδυνη συμπεριφορά, μην του κάνετε το ίδιο.

Να θυμάστε ότι η επικοινωνία είναι το κλειδί και ότι θα πρέπει να συμπεριλάβετε τα παιδιά σας – ειδικά τα μεγαλύτερα παιδιά – σε οποιαδήποτε συζήτηση σχετικά με αλλαγές κανόνων και πιθανές συνέπειες.

Επιμείνετε στους κανόνες

Αφού καθορίσετε τις οδηγίες συμπεριφοράς του νοικοκυριού, καθώς και σκιαγραφήσετε τις πιθανές συνέπειες για την παραβίασή τους, εσείς και οποιοιδήποτε άλλοι φροντιστές ή γονείς στη ζωή του παιδιού σας πρέπει να είστε σταθεροί όταν τις εφαρμόζετε.

Οι κανόνες δεν θα σημαίνουν πολλά εάν το παιδί σας μπορεί να τους παραβεί χωρίς να αντιμετωπίσει καμία επίπτωση.

Αναμένετε ολισθήσεις

Κανείς δεν είναι τέλειος. Έτσι, ακόμα κι αν το παιδί σας φαίνεται να μετατοπίζεται από ένα επαναστατικό στάδιο, μην εκπλαγείτε αν υπάρχουν ολισθήσεις ή οπισθοδρομικές στιγμές. Συμβαίνει.

Το πιο σημαντικό πράγμα είναι να παραμείνετε συνεπείς με τις προσδοκίες σας και να θυμάστε όλες τις θετικές πτυχές του παιδιού σας. Μην εστιάζετε μόνο στα αρνητικά, ή μην συμπεριφέρεστε σαν ένα γλίστρημα είναι ένα σημάδι ότι είναι αποτυχημένοι ή ότι αποτύχατε στα γονικά σας καθήκοντα.

Αιτίες επαναστατικής συμπεριφοράς

Παρόλο που μπορεί να εμφανιστεί διαφορετικά σε παιδιά όλων των ηλικιών, η επαναστατική συμπεριφορά έχει συνήθως μερικές κοινές βασικές αιτίες.

Φυσιολογικά θέματα

Έχετε παρατηρήσει ποτέ ότι το νήπιο ή το παιδί προσχολικής ηλικίας είναι πολύ γκρινιάρικο και επαναστατικό όταν έχει χάσει έναν υπνάκο ή έχει μείνει πολύ καιρό χωρίς ένα σνακ; Αν και μπορεί να μην πιστεύετε ότι η πείνα ή η υπνηλία θα μπορούσαν να προκαλέσουν επαναστατική συμπεριφορά, μπορούν.

Έτσι, πριν αρχίσετε να αμφισβητείτε τις γονεϊκές σας δεξιότητες, βεβαιωθείτε ότι το μικρό σας είναι καλά ξεκούραστο με γεμάτη κοιλιά.

Θέματα καταστάσεων

Η εξέγερση μπορεί επίσης να είναι ένα προειδοποιητικό σημάδι ότι άλλα πράγματα μπορεί να συμβαίνουν στη ζωή ενός παιδιού. Σενάρια όπως ένα παιδί που εκτίθεται σε συζυγικά προβλήματα, σωματική βία, ή ακόμα και εκφοβισμός και σεξουαλική επίθεση μπορεί όλα να προκαλέσουν ένα παλιότερα «καλότροπο» παιδί να γίνει επαναστατικό.

Έτσι, αν ξαφνικά παρατηρήσετε μια έξαρση στην εξέγερση, βεβαιωθείτε ότι δεν συμβαίνει τίποτα το έναυσμα στη ζωή του σπιτιού ή του σχολείου τους.

Έλλειψη ελέγχου

Ανεξάρτητα από την ηλικία, η έλλειψη ελέγχου μπορεί να είναι απογοητευτική για οποιονδήποτε. Αυτό είναι συχνά μια κοινή αιτία εξέγερσης σε νήπια και μικρότερα παιδιά, καθώς μεγάλο μέρος της ημέρας τους είναι εκτός του ελέγχου τους – από το τι να φορέσουν, τι να φάνε, ακόμα και τι μπορούν να παρακολουθήσουν.

Δίνοντας στα μικρότερα παιδιά την «ψευδαίσθηση της επιλογής», όπως το να βγάλουν δύο ρούχα ή σνακ και να τα αφήσουν να επιλέξουν μεταξύ τους, μπορεί να τους δώσει μια αίσθηση ελευθερίας και ελέγχου, ενώ συγκρατεί την εξέγερση.

Γνωρίζοντας – αλλά όχι ακολουθώντας – τους κανόνες

Αυτό το κουμπαράς είναι λίγο στο θέμα της «έλλειψης ελέγχου», αλλά αυτό το σενάριο εμφανίζεται συχνότερα σε παιδιά προσχολικής ηλικίας. Ενώ ένα 2χρονο παιδί μπορεί να μην κατανοεί τους κανόνες, ένα παιδί ηλικίας μεταξύ 3 και 5 ετών γνωρίζει τους κανόνες αλλά μπορεί να δυσκολεύεται να τους τηρήσει.

Αντί να εστιάσετε στην τιμωρία, είναι σημαντικό να βοηθήσετε ένα νεαρό παιδί προσχολικής ηλικίας να επεξεργαστεί τους κανόνες, να εξετάσει τη συμπεριφορά του και να καταλάβει γιατί η συμπεριφορά του ήταν σε σύγκρουση και γιατί πρέπει να τηρούνται οι κανόνες.

Διεκδίκηση ανεξαρτησίας

Και πάλι, αυτό μπορεί να συμβεί σε οποιοδήποτε εύρος ηλικιών, αλλά το βιώνουν συχνά οι γονείς των εφήβων. Το παιδί θέλει να αποδείξει ότι δεν είναι πια «μωρό» και μπορεί ακόμη και να πιέσει ενάντια σε δραστηριότητες που αγαπούσε ή σε φίλους που κάποτε προτιμούσε.

Όσο αγχωτικό κι αν είναι αυτό, οι γονείς θα πρέπει να συνεχίσουν να επικεντρώνονται στην ενίσχυση των θετικών αξιών και των κατευθυντήριων γραμμών. Και για τα μεγαλύτερα παιδιά που βρίσκονται στην ηλικία της ανεξαρτησίας, μερικές φορές το να επιτραπεί η εμφάνιση των πραγματικών συνεπειών μπορεί να χρησιμεύσει ως καλύτερος δάσκαλος από τυχόν επιπτώσεις που θα μπορούσε να δημιουργήσει ένας γονέας.

Αντιθετική προκλητική διαταραχή

Αν και είναι πιο πιθανό η συμπεριφορά του παιδιού σας να οφείλεται σε μια μάχη για την ανεξαρτησία και τον έλεγχο, είναι πιθανό η αντιθετική προκλητική διαταραχή (ΑΔΔ) να παίζει ρόλο.

Τα σημάδια της ODD περιλαμβάνουν:

• συχνές διαφωνίες ή διαφωνίες με ενήλικες
• μια αρνητική, θυμωμένη ή ακόμα και επιθετική στάση
• επιθετικές και σκληρές αλληλεπιδράσεις με συνομηλίκους
• επιθυμία για εκδίκηση

Ωστόσο, αυτές οι ενέργειες μπορούν επίσης να αποδοθούν σε άλλα προβλήματα ψυχικής ή σωματικής υγείας. Επομένως, προτού υποθέσετε το παιδί σας ως ODD, θα πρέπει να επιβεβαιώσετε ότι δεν υπάρχουν άλλα υποκείμενα ζητήματα. Μια συνομιλία με τον γιατρό του παιδιού σας είναι ένα καλό μέρος για να ξεκινήσετε.

Όσο κι αν πονάει οποιοσδήποτε γονέας να το ακούσει αυτό, η εξέγερση είναι ένα φυσικό μέρος του αναπτυξιακού ταξιδιού του παιδιού του. Η γνώση της διαφοράς μεταξύ των κοινών μορφών εξέγερσης, των ισχυρισμών για ανεξαρτησία ή μιας πιο σοβαρής διάγνωσης όπως η ODD είναι σημαντική.

Εάν δεν μπορείτε να αντιμετωπίσετε τη συμπεριφορά του παιδιού σας – ή ανησυχείτε για ένα μεγαλύτερο ζήτημα – συμβουλευτείτε τον παιδίατρο του παιδιού σας ή έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας.

Η δυνατότητα διάκρισης μεταξύ των βασικών αιτιών της εξέγερσης θα σας βοηθήσει να διασφαλίσετε ότι το παιδί σας προχωρά με επιτυχία μέσω της συναισθηματικής του ανάπτυξης. Με τα σωστά εργαλεία συμπεριφοράς και αντιμετώπισης, θα μπορούν να αντιμετωπίσουν ό,τι ενηλικιωθεί.