Σκληρός λειχήνας: Τι πρέπει να γνωρίζετε

Εικόνες από σκληρό λειχήνα

Ποια είναι τα συμπτώματα του σκληρού λειχήνα;

Οι ήπιες περιπτώσεις σκληρυντικού λειχήνα μερικές φορές περνούν απαρατήρητες επειδή δεν προκαλούν κανένα σύμπτωμα εκτός από τα ορατά, σωματικά συμπτώματα του λευκού, λαμπερού δέρματος. Οι περιοχές του δέρματος μπορεί επίσης να είναι ελαφρώς ανυψωμένες.

Επειδή οι πληγείσες περιοχές είναι συχνά γύρω από τον αιδοίο και τα γεννητικά όργανα, μπορεί να μην γίνουν αντιληπτές εκτός εάν εμφανιστούν άλλα συμπτώματα.

Εάν εμφανίσετε συμπτώματα από σκληρό λειχήνα, μπορεί να παρατηρήσετε:

• κνησμός, ο οποίος μπορεί να κυμαίνεται από ήπιο έως σοβαρό
• δυσφορία
• πόνος
• λείες λευκές κηλίδες
• επώδυνη σεξουαλική επαφή

Επειδή το δέρμα που επηρεάζεται από τον σκληρό λειχήνα είναι πιο λεπτό από το κανονικό, μπορεί να μελανιάσει ή να εμφανίσει φουσκάλες πιο εύκολα. Σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να οδηγήσει σε ελκώδεις βλάβες ή ανοιχτές πληγές.

Τι προκαλεί τον σκληρό λειχήνα;

Οι επιστήμονες δεν είναι ακόμη σίγουροι τι προκαλεί το σκληρό λειχήνα. Έχουν διαπιστώσει ότι δεν είναι μεταδοτικό και ότι δεν μπορεί να μεταδοθεί μέσω της επαφής, συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής επαφής.

Ωστόσο, υπάρχουν αρκετές θεωρίες για το τι συμβάλλει στην ανάπτυξή του. Αυτά περιλαμβάνουν:

• προηγούμενη βλάβη σε αυτήν την περιοχή του δέρματός σας
• ανισορροπία ορμονών
• μια αυτοάνοση διαταραχή

Μερικοί άνθρωποι έχουν υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν σκληρό λειχήνα, όπως:

• μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες
• αρσενικά χωρίς περιτομή, καθώς η πάθηση επηρεάζει συχνότερα την ακροποσθία
• παιδιά που δεν έχουν ακόμη περάσει την εφηβεία

Πώς γίνεται η διάγνωση του σκληρού λειχήνα;

Εάν υποψιάζεστε ότι έχετε σκληρό λειχήνα, ο γιατρός σας μπορεί να σας το διαγνώσει. Μπορείτε να κλείσετε ένα ραντεβού με τον γιατρό πρωτοβάθμιας περίθαλψης σας. Πολλές γυναίκες κλείνουν ραντεβού με τον γυναικολόγο τους.

Ο γιατρός σας θα ρωτήσει για το φυσικό σας ιστορικό. Θα κάνουν επίσης μια φυσική εξέταση και θα εξετάσουν τις πληγείσες περιοχές. Σε πολλές περιπτώσεις, θα είναι σε θέση να διαγνώσουν τον σκληρό λειχήνα μόνο με την εμφάνιση, αν και μπορεί να κάνουν βιοψία δέρματος για σίγουρη διάγνωση.

Εάν κάνουν βιοψία δέρματος, θα μουδιάσουν την πληγείσα περιοχή με τοπικό αναισθητικό προτού χρησιμοποιήσουν ένα νυστέρι για να ξυρίσουν ένα μικρό τμήμα του δέρματος. Αυτό το κομμάτι δέρματος θα σταλεί σε εργαστήριο για δοκιμή.

Μπορεί ο σκληρός λειχήνας να προκαλέσει επιπλοκές;

Ο σκληρός λειχήνας μπορεί να οδηγήσει σε μώλωπες, φουσκάλες, ακόμη και ελκώδεις βλάβες, οι οποίες είναι ανοιχτές πληγές. Εάν αυτές οι πληγές δεν διατηρηθούν καθαρές, μπορεί να μολυνθούν. Επειδή είναι συχνά στις περιοχές των γεννητικών οργάνων και του πρωκτού, μπορεί να είναι δύσκολο να αποφευχθούν λοιμώξεις.

Υπάρχει επίσης μια μικρή πιθανότητα ο σκληρός λειχήνας να εξελιχθεί σε έναν τύπο καρκίνου του δέρματος που ονομάζεται ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα. Εάν ο σκληρός λειχήνας σας μετατραπεί σε ακανθοκυτταρικά καρκινώματα, μπορεί να μοιάζουν με κόκκινα εξογκώματα, έλκη ή περιοχές με κρούστα.

Πώς αντιμετωπίζεται ο σκληρός λειχήνας;

Εκτός από τις περιπτώσεις που αφορούν παιδιά, οι οποίες μερικές φορές υποχωρούν από μόνες τους, ο σκληρός λειχήνας δεν μπορεί να θεραπευτεί. Ωστόσο, μπορεί να αντιμετωπιστεί.

Οι επιλογές θεραπείας περιλαμβάνουν:

• τοπικά κορτικοστεροειδή, τα οποία συχνά εφαρμόζονται καθημερινά
• αφαίρεση της ακροποσθίας σε σοβαρές περιπτώσεις που αφορούν άνδρες
• θεραπεία υπεριώδους φωτός για προσβεβλημένα εξανθήματα όχι στα γεννητικά όργανα
• ανοσοτροποποιητικά φάρμακα όπως το pimecrolimus (Elidel)

Για γυναίκες που παρουσιάζουν επώδυνη σεξουαλική επαφή λόγω σύσφιξης του κόλπου, ο γιατρός σας μπορεί να συνταγογραφήσει κολπικούς διαστολείς, ένα λιπαντικό με βάση το νερό ή, εάν χρειάζεται, μια κρέμα που μουδιάζει, όπως αλοιφή λιδοκαΐνης.

Ποιες είναι οι προοπτικές για τον σκληρό λειχήνα;

Στις περιπτώσεις του σκληρού λειχήνα της παιδικής ηλικίας, η κατάσταση μπορεί να εξαφανιστεί όταν το παιδί περάσει την εφηβεία.

Ο σκληρός λειχήνας των ενηλίκων δεν μπορεί να θεραπευτεί ή ακόμη και να αντιμετωπιστεί πλήρως, αλλά υπάρχουν επιλογές θεραπείας που βοηθούν στη μείωση των συμπτωμάτων. Τα μέτρα αυτοεξυπηρέτησης μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη μελλοντικών επιπλοκών. Αυτά περιλαμβάνουν:

• καθαρίστε και στεγνώστε προσεκτικά την περιοχή μετά την ούρηση
• αποφεύγοντας σκληρά ή χημικά σαπούνια στην πληγείσα περιοχή
• παρακολούθηση των προσβεβλημένων περιοχών για σημάδια καρκίνου του δέρματος