Μερικές φορές, είσαι αυτό που κοιμάσαι.
Απλωμένο.
Αν μου ζητούσατε να περιγράψω τα εσώρουχά μου πριν χωρίσω, μάλλον αυτό θα έλεγα. Ή ίσως: λειτουργικό, ανεπίσημο, κάπως σαν-ένα-groutfit.
Το συρτάρι του εσώρουχός μου θα μπορούσε να χωριστεί σε δύο κατηγορίες (καμία από τις δύο «σεξουαλική μου»): τα εσώρουχα που αναπνέουν που φορούσα στο CrossFit και το σαλονάκι που φόρεσα μετά.
Μην με παρεξηγείτε, είμαι απόλυτα Team Sexy-Time. Έχω το στόμα ενός ναύτη με υψηλή λίμπιντο, και όχι ένα αλλά δύο κουτιά με σεξουαλικά παιχνίδια κάτω από το κρεβάτι μου. Μεγάλα κουτιά.
Αλλά κατά κάποιο τρόπο, ούτε η δουλειά μου ως συγγραφέας σεξ και ευεξίας ούτε τα «εξωσχολικά» μου είχαν προσφερθεί σε εκλεπτυσμένους ή υποβλητικούς skivvies.
Και κατά τη διάρκεια της τελευταίας σχέσης μου, πήρα τη θέση ότι: “Αν πρόκειται να τους ξεσκίσουν (εντάξει, καλά, να γλιστρήσουν), ούτως ή άλλως, ποιος νοιάζεται πώς μοιάζουν;” Ο πρώην μου ποτέ δεν είχε πολλά να πει για τις χρηστικές μου επιλογές. Δεν τους είχε κάνει ποτέ κομπλιμέντα — δεν τους έλεγε ούτε εσώρουχα γιαγιά (και για να είμαστε δίκαιοι, εντελώς ήταν).
Αλλά δυστυχώς, μετά το τέλος της σχέσης, στράφηκα στη Marie Kondo για λίγη άνεση και έμπνευση.
Αντί να κρατάω τα υπάρχοντά μου και να ρωτήσω: «Αυτό προκαλεί χαρά;» — Θα ρωτούσα, «Μου θυμίζει αυτό τον πρώην μου;» Αν η απάντηση ήταν ναι, το ξεφορτώθηκα.
Μάζεψα τις υπερμεγέθεις βάφλες, τα καπέλα, τα μπλουζάκια κολεγιακού ποδοσφαίρου που μου τον θύμιζαν και τα δώρισα στην Housing Works, έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό στη Νέα Υόρκη που καταπολεμά τον HIV και τους άστεγους.
Μετά, έφτασα στο συρτάρι των εσωρούχων μου.
Η θλιβερή (όχι, δραματική) πραγματικότητα ήταν ότι μετά από σχεδόν 18 μήνες ραντεβού, ο πρώην μου με είχε δει – ή με είχε αγγίξει – σε κάθε ζευγάρι.
Αντανακλά, ίσως ήταν λίγο απρόοπτο να πετάξω όλη τη συλλογή στα σκουπίδια (αξίζει να σημειωθεί: τα περισσότερα μέρη για δωρεές δεν θέλουν τα χρησιμοποιημένα εσώρουχά μας), αλλά εκείνη την εποχή, ήμουν ραγισμένη και το τελευταίο πράγμα που ήθελα όταν σφουγγαρίζω ήταν να είμαι με εσώρουχα ο πρώην μου είχε δει ή αγγίξει.
Έκανα, λοιπόν, ό,τι θα έκανε κάθε νεοκαρδιασμένη, με άδεια εσώρουχα κοπέλα που προσπαθούσε να διατηρήσει μια καριέρα ως συγγραφέας. Πρώτον, ξόδεψα τα εβδομαδιαία μου μετρητά «για τη βροχερή μέρα» σε μερικά κομμάτια (που είναι ΚΑΥΤΑ). Και μετά έστειλα email σε μερικούς PR για να δω αν θα δάγκωναν και θα μου έστελναν φανταχτερά ρούχα για να δοκιμάσω.
Μέσα σε μια εβδομάδα το συρτάρι με τα κάτω μπατζάκια μου ήταν λίγο λιγότερο η γιαγιά-δίπλα-συναντά-γυμναστήριο-τζόκ και λίγο περισσότερο είναι το σνακ-που-θέλεις-να φας.
Τα κουρέλια μου είχαν αντικατασταθεί από υπερβολικά τολμηρά φλοράλ κοστούμια από το Savage x Fenty (yanno, της σειράς της Rihanna), δαντελωτά ψηλά σλιπ για κορίτσια, σλιπ με δαντέλα σε σχήμα τίγρης, μερικά αδύναμα ζευγάρια και ακόμη και σλιπ ειδικά για προπόνηση και στρινγκ.
Δεν είχα απαραιτήτως σκοπό να ανταλλάξω το Hanes και το Gap μου (GapKids BTW επειδή ήταν ότι μακρύς) με κάτι τόσο αισθησιακός.
Αλλά νομίζω ότι οι αγορές μου αντανακλούσαν την επιθυμία να το νιώσω αυτό.
Η Katie Fritts, ιδρύτρια της μηνιαίας υπηρεσίας παράδοσης εσωρούχων σχεδιαστών, Underclub είπε ότι οι χωρισμοί είναι ο δεύτερος πιο συνηθισμένος λόγος που οι γυναίκες αγοράζουν εσώρουχα (ο πρώτος, λέει, είναι να ξεκινήσουν μια σχέση).
«Οι γυναίκες που μόλις βγαίνουν από μια σχέση παίρνουν νέα εσώρουχα για τον εαυτό τους. Το κάνουν γιατί είναι κάτι που μπορεί να σε κάνει να νιώσεις πολύ καλά. Είναι ένας τρόπος να δείχνεις αγάπη στον εαυτό σου αφού έχεις χάσει την αγάπη».
Κήρυξέ το.
Εδώ είναι το πράγμα, νόμιζα ότι θα ένιωθα Καλός — αλλά στην πραγματικότητα ένιωθα δυνατός
Πήρα καινούργια εσώρουχα για τον εαυτό μου ως μια μικροσκοπική πράξη αγάπης για τον εαυτό μου. Αλλά δεν περίμενα ότι το να φοράω σέξι εσώρουχα θα με έκανε πραγματικά να θέλω να τα καταφέρω με τον κακό μου εαυτό και είπα κουτιά με σεξουαλικά παιχνίδια.
Δεν περίμενα να με εμποτίσουν με ένα είδος ενέργειας #girlpower.
Αλλά, μετά τα έβαζα, κοιταζόμουν στον καθρέφτη και ένιωθα πολύ καλό για το πώς έδειχνα. Και αυτό το συναίσθημα; Ισχυρός.
Έχουν περάσει έξι μήνες από τότε που χωρίσαμε με τον πρώην μου. Και ενώ δεν υπάρχει κανένας νέος μπουμπούνας που βλέπει τα καυτά μου ντίτσες, εξακολουθώ να οδηγώ τα εσώρουχά μου ψηλά. Παίρνω ένα νέο ζευγάρι εσώρουχα (χάρη σε μια συνδρομή στο Underclub) κάθε μήνα — το οποίο είναι σοβαρά λέγοντας κάτι για τις προτεραιότητές μου ως κάποιος με ντουλάπα μεγέθους Μανχάταν.
Και σε περίπτωση που αναρωτιέστε, κοιμάμαι και με τη σέξι ενδυμασία μου. Γιατί καλημέρα, όμορφη!
Η ουσία: Πέταξα τους ηλικιωμένους για να πετάξουν τρελά emoji που κουνούσαν τα χέρια στον πρώην μου. Αλλά η αντικατάστασή τους μου έδωσε κάποια σοβαρή δύναμη ανύπαντρη. Τώρα, βάλε λίγο Μπέη, γιατί αυτή η γκόμενα που δεν έχει δαχτυλίδια θέλει να χορεύει με τα εσώρουχά της.
Σήμερα, σκέφτομαι δαντέλα.
Η Gabrielle Kassel είναι συγγραφέας ευεξίας και προπονήτρια CrossFit Level 1 με έδρα τη Νέα Υόρκη. Έγινε πρωινός άνθρωπος, δοκίμασε την πρόκληση Whole30 και έφαγε, ήπιε, βουρτσίστηκε, έτριψε με κάρβουνο και έκανε μπάνιο – όλα στο όνομα της δημοσιογραφίας. Στον ελεύθερο χρόνο της, μπορεί να τη βρει κανείς να διαβάζει βιβλία αυτοβοήθειας, να κάνει πάγκο ή να χορεύει στο καλάθι. Ακολουθήστε την στο Instagram.
Discussion about this post