Ποια είναι η διαφορά μεταξύ του AIDS και των αυτοάνοσων νοσημάτων;

Τι είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα;

Μια αυτοάνοση ασθένεια είναι μια κατάσταση κατά την οποία το ανοσοποιητικό σας σύστημα στοχεύει και επιτίθεται σε υγιείς ιστούς, όργανα και κύτταρα του σώματος.

Ένα υγιές ανοσοποιητικό σύστημα σας προστατεύει από εξωτερικές απειλές που μπορεί να οδηγήσουν σε ασθένειες. Παραδείγματα τέτοιων εισβολέων περιλαμβάνουν βακτήρια, ιούς, τοξικές ουσίες και πολλούς άλλους ξένους παράγοντες.

Η αυτοάνοση είναι διαφορετική. Εάν έχετε αυτοάνοση νόσο, το ανοσοποιητικό σας σύστημα μπορεί να στοχεύει εσφαλμένα τα υγιή κύτταρα. Το πρόβλημα παρουσιάζεται απουσία μόλυνσης ή εξωτερικής απειλής. Οι αυτοάνοσες διαταραχές μπορεί να επηρεάσουν σχεδόν οποιοδήποτε μέρος του σώματός σας.

Ενώ δεν υπάρχει καμία γνωστή αιτία αυτοάνοσων νοσημάτων, οι ερευνητές πιστεύουν ότι και τα δύο γενετικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες θα μπορούσε να συνεισφέρει. Τα αυτοάνοσα νοσήματα μπορεί επίσης να εμφανίζονται σε οικογένειες, αν και μπορεί να μην αναπτύξετε τα ίδια ως συγγενείς εξ αίματος.

Ενώ μπορείτε να κληρονομήσετε και να μεταδώσετε γονίδια που μπορεί να οδηγήσουν σε ορισμένες αυτοάνοσες ασθένειες, οι αυτοάνοσες ασθένειες δεν είναι μεταδοτικές. Δεν μπορείτε να μεταδώσετε απευθείας ένα αυτοάνοσο νόσημα σε κάποιον άλλο.

Υπάρχουν περισσότερα από 80 γνωστά αυτοάνοσα νοσήματα, συμπεριλαμβανομένου:

• γυροειδής αλωπεκία
• Νόσος του Graves
• Θυρεοειδίτιδα Hashimoto
• ανοσοθρομβοπενία
• λύκος
• σκλήρυνση κατά πλάκας
• ψωρίαση
• ρευματοειδής αρθρίτιδα
• διαβήτη τύπου 1
• λεύκη

Γιατί το AIDS δεν είναι αυτοάνοσο νόσημα;

Το «Α» στο AIDS σημαίνει «επίκτητο», όχι «αυτοάνοσο». Οι αλλαγές στην ανοσία στο AIDS είναι αποτέλεσμα μιας επίκτητης λοίμωξης (HIV). Το AIDS δεν πληροί τα κριτήρια για αυτοάνοσο νόσημα.

Η εμφάνιση μιας αυτοάνοσης νόσου αναγκάζει το ανοσοποιητικό σας σύστημα να επιτεθεί σε υγιή κύτταρα. Ο HIV επηρεάζει το ανοσοποιητικό σας σύστημα με διαφορετικό τρόπο. Καταστρέφει τα κύτταρα CD4, έναν τύπο λευκών αιμοσφαιρίων.

Σε αντίθεση με τα αυτοάνοσα νοσήματα, το AIDS προέρχεται από έναν ιό που μεταδίδεται μεταξύ των ανθρώπων.

Τι είναι η διαταραχή ανοσοανεπάρκειας;

Μια διαταραχή ανοσοανεπάρκειας (ονομάζεται επίσης ασθένεια ανοσοανεπάρκειας) είναι ένας γενικός όρος για να περιγράψει οποιαδήποτε κατάσταση που θέτει σε κίνδυνο ένα υγιές ανοσοποιητικό σύστημα. Οι γιατροί τα ταξινομούν είτε ως πρωτογενή (επίκτητα) είτε ως δευτερεύοντα (περιβαλλοντικά).

Οι πρωτογενείς ασθένειες ανοσοανεπάρκειας (PIDD) αναπτύσσονται λόγω γονιδιακών μεταλλάξεων που κληρονομείτε. Αυτές οι μεταλλάξεις επηρεάζουν το ανοσοποιητικό σας σύστημα με διάφορους τρόπους. Ορισμένα PIDD επηρεάζουν διακριτικά το ανοσοποιητικό σας σύστημα, αλλά άλλα μπορεί να έχουν πολύ σοβαρές επιπτώσεις.

Υπάρχουν περισσότερα από 200 PIDDs, συμπεριλαμβανομένων:

• αυτοάνοσο λεμφοπολλαπλασιαστικό σύνδρομο (ALPS)
• χρόνια κοκκιωματώδης νόσος (CGD)
• κοινή μεταβλητή ανοσοανεπάρκεια (CVID)
• ανεπάρκεια προσκόλλησης λευκοκυττάρων (LAD)

• Ανεπάρκεια LABA

Σε αντίθεση με τα PIDD, τα οποία είναι κληρονομικά, οι δευτερογενείς διαταραχές ανοσοανεπάρκειας αναπτύσσονται λόγω της έκθεσης σε περιβαλλοντικούς παράγοντες. Αυτά περιλαμβάνουν ιούς και τοξίνες.

Ο HIV και το AIDS είναι δευτερογενείς διαταραχές ανοσοανεπάρκειας επειδή αναπτύσσονται από έναν ιό και όχι από μια γονιδιακή μετάλλαξη. Άλλα παραδείγματα δευτερογενών ανοσοανεπάρκειων μπορεί να περιλαμβάνουν εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα από φάρμακα χημειοθεραπείας και υποσιτισμό.

Πώς επηρεάζουν το ανοσοποιητικό σύστημα ο HIV και το AIDS;

Ο HIV είναι ένας ιός που επιτίθεται και αποδυναμώνει το ανοσοποιητικό σας σύστημα καταστρέφοντας τα λευκά αιμοσφαίρια που ονομάζονται κύτταρα CD4. Αυτά τα κύτταρα συνήθως βοηθούν στην καταπολέμηση των λοιμώξεων.

Ενώ πολλές αποτελεσματικές θεραπείες μπορούν να βοηθήσουν να σταματήσει η εξέλιξη του HIV, μπορεί ακόμα μερικές φορές να οδηγήσει σε AIDS.

Ευτυχώς, με νέα, αποτελεσματικά και πολύ ανεκτά σχήματα αντιρετροϊκής θεραπείας, αυτό γίνεται πολύ λιγότερο κοινό. Το AIDS είναι πιο πιθανό να αναπτυχθεί με μη διαγνωσμένο ή μη θεραπευμένο HIV, όπου η ποσότητα του ιού στο αίμα σας μπορεί να αυξηθεί με 10 χρόνια ή περισσότερο.

Με το AIDS, το ανοσοποιητικό σας σύστημα είναι πολύ κατεστραμμένο. Αυτό καθιστά πιο δύσκολο για το σώμα σας να αμυνθεί από βακτήρια, ιούς και άλλα μικρόβια. Αυτό μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο συχνότερων και πιο σοβαρών ασθενειών με την πάροδο του χρόνου.

Τα άτομα με HIV ή AIDS διατρέχουν κίνδυνο για αυτοάνοσα νοσήματα;

Είναι πιθανό να αναπτυχθεί μια αυτοάνοση νόσος παράλληλα με τον HIV ή το AIDS. Αλλά οι επιστήμονες δεν πιστεύουν ότι ούτε ο ιός ούτε το σύνδρομο μπορούν να προκαλέσουν αυτοάνοσες καταστάσεις.

Μια κριτική που μελέτησε μια ομάδα 5.186 ατόμων με HIV βρήκε επικράτηση αυτοάνοσης νόσου σε λιγότερο από το 1% των περιπτώσεων.

Η μελέτη διαπίστωσε ότι ορισμένες παθήσεις, όπως η θρομβοπενία, είναι πιο συχνές σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό. Ωστόσο, τα συνολικά αποτελέσματα υποδηλώνουν καμία σχέση μεταξύ της ανάπτυξης αυτοάνοσων νοσημάτων και του HIV ή του AIDS.

Ωστόσο, είναι σημαντικό να ζητήσετε συμβουλές από την ομάδα υγειονομικής περίθαλψης εάν εμφανίσετε πιθανά συμπτώματα μιας αυτοάνοσης νόσου. ο Το συνηθέστερο περιλαμβάνω:

• ασυνήθιστη κόπωση
• αλλαγές στο δέρμα σας, όπως φουσκάλες και εξανθήματα
• ακούσιες αλλαγές βάρους
• πόνος στις αρθρώσεις και δυσκαμψία
• Μυϊκοί πόνοι

Το AIDS είναι ένα σύνδρομο που εξασθενεί σημαντικά το ανοσοποιητικό σας σύστημα. Είναι μια ασθένεια ανοσοανεπάρκειας, η οποία δεν είναι ίδια με μια αυτοάνοση ασθένεια.

Εξωτερικοί παράγοντες προκαλούν δευτερογενείς ασθένειες ανοσοανεπάρκειας. Αλλά οι αυτοάνοσες παθήσεις προέρχονται από έναν συνδυασμό γενετικής και περιβάλλοντος. Τα αυτοάνοσα νοσήματα περιλαμβάνουν επίσης επιθέσεις σε κατά τα άλλα υγιή κύτταρα, όργανα και ιστούς.

Είναι σημαντικό να παραμένετε σε επαφή με την ομάδα υγειονομικής περίθαλψης και να αναφέρετε τυχόν νέα συμπτώματα ή αλλαγές στη συνολική σας ευεξία. Ενώ είναι πιθανό να αναπτυχθεί μια αυτοάνοση νόσος παράλληλα με το AIDS, το τελευταίο δεν είναι άμεση αιτία του πρώτου.