Νόσος Ledderhose

Συμπτώματα

Το κύριο σύμπτωμα της νόσου Ledderhose είναι σκληροί σβώλοι στα πέλματα του ενός ή και των δύο ποδιών σας. Αυτά τα εξογκώματα μπορεί να είναι επώδυνα, ειδικά όταν περπατάτε. Αν και σπάνιο, το παχύ δέρμα μπορεί να τραβήξει πίσω τα δάχτυλα των ποδιών σας.

Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• πόνος στις αρθρώσεις του ποδιού και του αστραγάλου σας
• σύσφιξη του δέρματος
• αίσθηση με καρφίτσες και βελόνες

Αιτίες

Η πάχυνση του συνδετικού ιστού, που ονομάζεται περιτονία, προκαλεί το σχηματισμό σκληρών σβώλων στα πέλματα των ποδιών σας. Η νόσος Ledderhose συχνά επηρεάζει άτομα με άλλες ασθένειες του συνδετικού ιστού, συμπεριλαμβανομένης της σύσπασης του Dupuytren, των μαξιλαριών αρθρώσεων και της νόσου του Peyronie. Έως και τα μισά άτομα με νόσο Ledderhose έχουν επίσης σύσπαση Dupuytren.

Αν και η ακριβής αιτία της νόσου Ledderhose δεν είναι γνωστή, τόσο τα γονίδια όσο και το περιβάλλον μπορεί να παίζουν ρόλο. Η νόσος είναι πιο συχνή σε μεσήλικες και ηλικιωμένους και εμφανίζεται πολύ πιο συχνά στους άνδρες παρά στις γυναίκες.

Άλλοι παράγοντες που μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης Ledderhose περιλαμβάνουν:

• χρόνια ηπατική νόσο
• Διαβήτης
• ορισμένα φάρμακα για την επιληψία
• μακροχρόνια χρήση αλκοόλ
• επαναλαμβανόμενους τραυματισμούς στο πόδι σας

Επιλογές θεραπείας

Για να ξεκινήσετε, μπορείτε να δοκιμάσετε να φορέσετε μαλακά ένθετα παπουτσιών για να ανακουφίσετε την πίεση στα εξογκώματα και να βάλετε το πόδι σας ώστε να μην πονάει τόσο πολύ όταν περπατάτε. Στα ένθετα, κόψτε την περιοχή γύρω από τα κομμάτια σας για να δημιουργήσετε χώρο για αυτούς.

Οι απαλές διατάσεις, το μασάζ και το γλάσο στο πέλμα του ποδιού σας μπορούν να βοηθήσουν στον πόνο. Μπορείτε επίσης να δοκιμάσετε μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) όπως η ιβουπροφαίνη (Motrin IB, Advil) ή η ναπροξένη (Naprosyn) για να μειώσετε τον πόνο και το πρήξιμο.

Εάν αυτές οι παρεμβάσεις δεν βοηθήσουν, μπορείτε να δοκιμάσετε τη φυσικοθεραπεία. Ο φυσιοθεραπευτής σας μπορεί να συστήσει ασκήσεις διατάσεων, να κάνει μασάζ στα πόδια σας και να σας δώσει νάρθηκες για να ανακουφίσετε τις σκληρές αναπτύξεις. Μια άλλη επιλογή είναι να κάνετε ενέσεις στεροειδούς φαρμάκου στο κάτω μέρος των ποδιών σας για να βελτιώσετε τη φλεγμονή και να ανακουφίσετε τον πόνο.

Εάν αυτές οι θεραπείες δεν έχουν αποτέλεσμα και το εξόγκωμα είναι πολύ επώδυνο, ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει έναν τύπο χειρουργικής επέμβασης που ονομάζεται φασκιεκτομή. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, ο χειρουργός θα αφαιρέσει μέρος ή όλο τον παχύ ιστό από το πόδι σας. Η χειρουργική επέμβαση μπορεί να αφήσει σημάδια και η νόσος Ledderhose μπορεί τελικά να επανέλθει. Η ακτινοθεραπεία μπορεί μειώσει τον κίνδυνο της επανεμφάνισης της νόσου.

Η κρυοχειρουργική είναι μια άλλη θεραπευτική επιλογή. Ο γιατρός σας εισάγει πολύ κρύους ανιχνευτές στα εξογκώματα για να παγώσει και να σκοτώσει τον επιπλέον ιστό.

Μια νεότερη θεραπεία χρησιμοποιεί ενέσεις ενός ενζύμου που ονομάζεται κολλαγενάση για να διασπάσει τον παχύ ιστό. Αυτή η θεραπεία χρησιμοποιείται επίσης για τη σύσπαση του Dupuytren.

Πρόληψη

Επειδή οι γιατροί δεν γνωρίζουν ακριβώς τι προκαλεί τη νόσο Ledderhose, μπορεί να μην είναι δυνατή η πρόληψη. Η κατανάλωση αλκοόλ μόνο με μέτρο και η αποφυγή τραυματισμών στα πόδια σας μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο.

Επιπλοκές

Η νόσος Ledderhose συνήθως δεν προκαλεί προβλήματα, αλλά μερικές φορές μπορεί σιγά σιγά να επιδεινωθεί. Ο πόνος και το αίσθημα ενός όγκου στο πόδι σας μπορεί να σας δυσκολέψει να σταθείτε ή να περπατήσετε. Σε σπάνιες περιπτώσεις, η ασθένεια είναι αναπηρική.

Η χειρουργική επέμβαση για τη θεραπεία του ανακουφίζει από τον πόνο και μπορεί να αποτρέψει την επανεμφάνιση της νόσου Ledderhose. Ωστόσο, η διαδικασία μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές όπως:

• μόλυνση
• επώδυνες ουλές
• δυσκολία φορώντας παπούτσια

Αποψη

Οι θεραπείες μπορούν να βελτιώσουν τα συμπτώματα της νόσου Ledderhose. Μερικές φορές η κατάσταση υποχωρεί από μόνη της χωρίς θεραπεία.

Λιγότερο συχνά, η ασθένεια επιδεινώνεται αργά με την πάροδο του χρόνου. Και ακόμη και όταν αντιμετωπιστεί επιτυχώς, μπορεί να επανέλθει.

Είναι πιο πιθανό να έχετε υποτροπή εάν ισχύει κάποιο από τα παρακάτω:

• Είχατε την ασθένεια πριν από την ηλικία των 50 ετών.
• Το έχεις και στα δύο πόδια.
• Έχετε οικογενειακό ιστορικό της πάθησης.
• Είσαι αρσενικό.