Μωρό σε κίνηση! Πώς να καταλάβετε πότε το μωρό σας πρόκειται να αρχίσει να περπατά

1. Τραβήξτε προς τα πάνω για να σταθείτε

Το να τραβάτε τα έπιπλα για να σταθείτε είναι ένα από τα πρώτα σημάδια ετοιμότητας για περπάτημα.

Αυτό ενισχύει τους μύες των ποδιών και τον συντονισμό των μωρών — σκεφτείτε μόνο πόσα squats κάνουν! Με την πάροδο του χρόνου, οι μίνι προπονήσεις ρυθμίζουν το μωρό σας να στέκεται ανεξάρτητα και, στη συνέχεια, να προχωρήσει με μερικά ταλαντευόμενα βήματα.

Μπορείτε να το ενθαρρύνετε διαμορφώνοντας τις κινήσεις τους λέγοντας «πάνω!» καθώς σηκώνονται προς τα πάνω και «κάτω!» καθώς κάθονται πάλι οκλαδόν.

2. Να γίνεις τολμηρός τυχοδιώκτης

Αν, με την άκρη του ματιού σας, πιάσετε τον γλυκό σας Χουντίνι να στέκεται ξαφνικά στον καναπέ και να χαμογελά ενώ είναι έτοιμος να βουρκώσει, μπορεί να είναι σημάδι ότι η εσωτερική του εμπιστοσύνη λάμπει.

Αν και αυτό σας θέτει σε εγρήγορση ατυχημάτων – και στο καθήκον της σύλληψης – είναι ένα σπουδαίο αναπτυξιακό σήμα ότι το μωρό σας είναι σίγουρο ότι θα δοκιμάσει νέα πράγματα (όσο επικίνδυνα κι αν είναι αυτά). Για να περπατήσουν ανεξάρτητα, τα μωρά πρέπει να έχουν αυτο-αποτελεσματικότητα στην ικανότητά τους να το κάνουν.

Έτσι, αν πιάνετε τον εαυτό σας να το κάνει ελικόπτερο, προσπαθήστε να βρείτε το ζεν σας και αφήστε τον μικρό σας εξερευνητή να προωθήσει τις φυσικές του ικανότητες — σε ένα ασφαλές περιβάλλον.

3. Κρουαζιέρα τριγύρω

Το «Cruising» περιγράφει ένα μωρό που περπατά κρατώντας αντικείμενα. Μπορεί να χρησιμοποιούν το τραπεζάκι του καφέ για να μετακινούνται ή να γέρνουν από το ένα αντικείμενο στο άλλο για να δουλέψουν το δωμάτιο.

Αυτό δείχνει ότι το μικροσκοπικό σας άθλημα μαθαίνει πώς να αλλάζει βάρος και ισορροπία κάνοντας βήματα. Προετοιμάζεται επίσης για την ικανότητα προώθησης προς τα εμπρός, η οποία απαιτείται για το περπάτημα.

Για να προωθήσετε την κρουαζιέρα, δημιουργήστε μια διαδρομή με ασφαλή αντικείμενα για να τα πιάσει το μωρό σας και να κινηθεί.

Αλλά να είστε προσεκτικοί με έπιπλα, φυτά και άλλα αντικείμενα που δεν είναι ασφαλισμένα σε τοίχους ή στο έδαφος. Θα μπορούσαν να ανατραπούν, οδηγώντας σε τυχαία πτώση ή τραυματισμό.

4. Κλάμα, γκρίνια και αλλαγή μοτίβων ύπνου

Ποιος θα το φανταζόταν ότι η φασαρία και ο πολύ μεγάλος μεσημεριανός ύπνος θα μπορούσαν να είναι μια υπόδειξη ότι το μωρό σας σύντομα θα χτυπήσει από εσάς στις μύτες των ποδιών του;

Λοιπόν, το περπάτημα είναι τόσο μεγάλο αναπτυξιακό ορόσημο που συχνά συνοδεύεται από άλλα αναπτυξιακά άλματα. Ο εγκέφαλος και το σώμα του μωρού σας θα μπορούσαν να λειτουργούν διπλά, αφήνοντας ένα ελαφρώς λιγότερο ανεκτικό παιδί.

Αυτές οι στιγμές της γονεϊκότητας είναι δύσκολες, οπότε πάρτε μια βαθιά ανάσα και βρείτε παρηγοριά γνωρίζοντας ότι (συνήθως) τα πράγματα επιστρέφουν στο φυσιολογικό μετά την επίτευξη ενός αναπτυξιακού ορόσημου.

5. Περπάτημα με βοήθεια

Η προσφορά ασφαλών, κατάλληλων για την ηλικία παιχνιδιών ώθησης (όχι περιπατητές για βρέφη – περισσότερα για αυτό παρακάτω) μπορεί να εμπνεύσει το παιδί σας να περπατήσει ενώ ανεβάζει λίγη ταχύτητα.

Τα παιδικά καροτσάκια παντοπωλείου ή τα μουσικά παιχνίδια πεζοπορίας με ρόδες και λαβές μπορούν να φέρουν χαρά και βοήθεια στους αρχάριους περιπατητές. Μπορείτε επίσης να κρατήσετε το χέρι του μωρού σας ή να του δώσετε μια κουβέρτα να κρατήσει ενώ εσείς κρατάτε το άλλο άκρο και περπατάτε.

6. Στέκονται μόνοι τους

Το βλέμμα στο πρόσωπο ενός μωρού όταν στέκεται για πρώτη φορά μόνο του είναι συχνά ένα επίτευγμα (και ίσως και μια ουγγιά φόβου).

Αυτή τη στιγμή, τα μωρά έχουν την ισορροπία και τη σταθερότητα να σταθούν μόνα τους. Συχνά δοκιμάζουν τα νερά για λίγα δευτερόλεπτα και στη συνέχεια σταδιακά στέκονται για μεγαλύτερες χρονικές περιόδους, ενισχύοντας την αυτοπεποίθηση για να το πάνε ένα βήμα παραπέρα.

Κάντε τη μια διασκεδαστική μαθησιακή δραστηριότητα μετρώντας αργά όσο το παιδί σας στέκεται.

Πώς να ενθαρρύνετε το περπάτημα στο μικρό σας

Εάν το μωρό σας δείχνει σημάδια ετοιμότητας, σκεφτείτε αυτές τις δραστηριότητες για να ενισχύσετε την αυτό-αποτελεσματικότητα και τη δύναμή του.

Τι θα μπορούσε να εμποδίσει τη διαδικασία

Μπορεί να θέλετε το μωρό σας να αψηφά όλα τα στατιστικά στοιχεία, αλλά είναι ζωτικής σημασίας να ενθαρρύνετε το περπάτημα με θετικό, ασφαλή και αναπτυξιακά κατάλληλο τρόπο. Εδώ είναι μερικά πράγματα που πρέπει να αποφύγετε.

Πότε πρέπει να ανησυχείτε για το περπάτημα του μωρού σας

Εάν το μωρό σας δεν έχει επιτύχει αυτά τα φυσικά ορόσημα μέχρι τα πρώτα του γενέθλια, θα πρέπει να ανησυχείτε; ΟΧΙ ακριβως.

Το CDC συνιστά μιλήστε με τον παιδίατρο του παιδιού σας εάν δεν περπατάει καθόλου μέχρι τους 18 μήνες και δεν περπατάει σταθερά μέχρι την ηλικία των 2 ετών — έτσι έχετε άφθονο χρόνο ακόμα κι αν το μικρό σας δεν έχει αρχίσει να εμφανίζει σημάδια μέχρι την ηλικία του 1.

Μπορεί επίσης να ανησυχείτε ότι ακόμη και μια μικρή καθυστέρηση στο περπάτημα θα μπορούσε να υποδηλώνει πρόσθετες αναπτυξιακές και νευροαναπτυξιακές διαταραχές, όπως ο αυτισμός.

Ενώ τα αποτελέσματα μιας μικρής μελέτης του 2012 κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι πρώιμες κινητικές καθυστερήσεις μπορεί να αποτελούν παράγοντα κινδύνου για μελλοντικές καθυστερήσεις επικοινωνίας στα παιδιά σε κίνδυνο του αυτισμού, για τα παιδιά με χαμηλό κίνδυνο αυτισμού, οι γονείς δεν πρέπει να πηδούν σε αυτήν την υπόθεση.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για καθυστερημένο περπάτημα στα μωρά. Ορισμένα είναι φυσικά (και όχι κοινά), όπως:

• αναπτυξιακή δυσπλασία ισχίου
• μαλακά ή αδύναμα οστά (ιατρικά ονομάζονται ραχίτιδα)
• καταστάσεις που επηρεάζουν τους μυς (για παράδειγμα, μυϊκή δυστροφία ή εγκεφαλική παράλυση)

Άλλες φορές, η καθυστέρηση θα μπορούσε να είναι απλή προσωπικότητα.

Αν και το περπάτημα μπορεί να φαίνεται σαν να είναι τόσο απλό όσο το να βάζεις το ένα πόδι μπροστά από το άλλο, για ένα μωρό, είναι ένα μνημειώδες επίτευγμα που απαιτεί σωματική δύναμη, αυτοπεποίθηση και ένα ασφαλές μέρος για να εξασκηθεί.

Και παρόλο που το μωρό σας είναι αρκετά έξυπνο για να φτάσει σε αυτό το ορόσημο μόνο του, σίγουρα δεν βλάπτει ούτε ένας υποστηρικτικός προπονητής (αυτός είστε εσείς!).

Μερικά από αυτά τα σημάδια μπορεί να σας πουν ότι το μωρό σας είναι έτοιμο να περπατήσει, αλλά ο «χρόνος» κάθε παιδιού είναι ο δικός του.

Τέλος, εάν ανησυχείτε ποτέ για τη σωματική ανάπτυξη του παιδιού σας, μιλήστε με τον παιδίατρό του για επαγγελματική καθοδήγηση και υποστήριξη.