Μια μέρα στη ζωή κάποιου με άσθμα

8 πμ

Συνήθως είμαι ξύπνιος αυτή τη στιγμή, εκτός και αν είχα μια δύσκολη νύχτα με πόνο, αϋπνία ή κρίσεις άσθματος. Ευτυχώς, χθες το βράδυ ήταν μια (σπάνια) καληνύχτα και ξυπνάω στο πραγματικό μου κρεβάτι! Ο σύζυγός μου είναι ήδη στη δουλειά για σχεδόν δύο ώρες καθώς ξεκινώ τη μέρα μου.

8:15 π.μ

Ενώ είμαι στο μπάνιο, ελέγχω τον καιρό για να προετοιμαστώ για την ημέρα. Επηρεάζει το πόσο κοντά παραμένω στο θεραπευτικό μου σχήμα. Δεν πρέπει να είναι πολύ άσχημα το πρωί εδώ, οπότε παραλείπω το ρινικό μου σπρέι και ανοίγω τα παράθυρα γύρω από το διαμέρισμα. Μου αρέσει να αφήνω λίγο από τον πιο δροσερό αέρα που φέρνει το πρωί, ειδικά πριν οι θερμοκρασίες και η υγρασία αυξηθούν αργότερα. Αυτά τα δύο, σε συνδυασμό με τις αλλεργίες, επιδεινώνουν τα αναπνευστικά μου προβλήματα. Αλλά υπάρχει κάτι τόσο αναζωογονητικό σε αυτόν τον κρύο πρωινό αέρα. Μακάρι να μπορούσα να βάλω το δάχτυλό μου πάνω του.

8:30 π.μ

Κάθομαι στον καναπέ του σαλονιού μας. Η κύρια πρωινή μου δραστηριότητα; Χαζεύουμε τα δύο πειραματόζωα μας! Ο Γκας Γκας και ο Τζακ είναι τα αγοράκια μας, η ολοκλήρωση της μικροσκοπικής οικογένειάς μας. Φέρνουν τόση χαρά στη ζωή μας – όπως το πώς ο Γκας δεν θα κοιμάται ενώ κουκουλώνεται αν δεν του τραγουδήσω τραγούδια του Μπρόντγουεϊ.

11 π.μ

Πρέπει να πάω στο κατάστημα. Εντάξει, είναι περισσότερο επιθυμία παρά ανάγκη. Το σχέδιό μου για το βραδινό απόψε είναι να φτιάξω μακαρόνια, μια από τις σπεσιαλιτέ μου, αλλά δεν έχω όλα όσα χρειάζομαι για αυτό. Επειδή συνήθως δεν παίρνω τη συσκευή εισπνοής μαζί μου στο κατάστημα, επιλέγω τον καφέ. Ορισμένες έρευνες δείχνουν ότι ένας ζεστός μαύρος καφές μπορεί να αποτρέψει τις κρίσεις άσθματος ή να θεραπεύσει τα συμπτώματα. Επιπλέον, μου αρέσει πολύ ο καφές!

11:40 π.μ

Μέχρι να φύγω από το κατάστημα, κάποιος καπνίζει έξω και στέκεται πιο κοντά στην έξοδο από ό,τι επιτρέπεται τεχνικά. Τους ρίχνω ένα γκρινιάρικο βλέμμα και προσπαθώ να κρατήσω την αναπνοή μου μέχρι να είμαι αρκετά μακριά ώστε ο καπνός να μην είναι πρόβλημα. (Σημείωση: Αυτό δεν λειτουργεί ποτέ.)

12:15 μμ

Όταν φτάνω σπίτι, ανεβαίνω τις σκάλες πολύ αργά στο διαμέρισμά μας στον δεύτερο όροφο. Οι σκάλες είναι κάτι με το οποίο παλεύω σε μια καλή μέρα και, καλά, αυτή τη στιγμή νιώθω σαν να σκαρφαλώνω στο Έβερεστ. Κλείνω όλα τα παράθυρα και ανοίγω το κλιματιστικό για να ελέγξω την έκθεσή μου σε σκανδάλες.

16:00

Ο καφές που ήπια σήμερα το πρωί ήταν πολύ πιο δυνατός από όσο περίμενα! Ο εγκέφαλός μου τρέχει. Αυτό είναι πάντα καλό για την παραγωγικότητά μου, όμως! Από τότε που έφτασα σπίτι, γράφω, απαντώ σε email, καθαρίζω την κουζίνα και άρχισα να μαγειρεύω το δείπνο, ώστε να προσπαθήσω να το έχω έτοιμο μέχρι να γυρίσει ο σύζυγός μου.

9:30 μ.μ

Έχει περάσει περίπου μία ώρα από τότε που πήρα τα βραδινά μου φάρμακα. Έδωσα στα ινδικά χοιρίδια το νυχτερινό τους σανό, βούρτσισα τα δόντια μου και ετοιμάστηκα για ύπνο.

Ο σύζυγός μου και εγώ κάνουμε ό,τι μπορούμε για να κάνουμε ο ένας τον άλλον να γελάει κάθε μέρα. Αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο μετά από μια κουραστική μέρα. Ήμουν πάντα κάποιος που γελάει δυνατά και βαθιά, κάτι για το οποίο είμαι περήφανος. Δυστυχώς, αναστατώνει το άσθμα μου.

Απόψε, γέλασα πάρα πολύ, πάρα πολλές φορές. Δεν μπορώ να πάρω ανάσα. Ο τόνος γίνεται από ανάλαφρος και αστείος σε σοβαρός και ανησυχητικός γρήγορα. Και οι δύο θυμόμαστε πώς ήταν όταν μια πρώην κολλητή μου έχασε τον γιο της λόγω επίθεσης.

9:40 μμ

Κάθομαι όρθιος και μου τρίβει την πλάτη. Ξεσπάω τη συσκευή εισπνοής και διαπιστώνω ότι πρέπει να διπλασιάσω την κανονική δόση για να έχω οποιαδήποτε ανακούφιση. Μου παίρνει λίγο νερό και μου τρίβει συνέχεια την πλάτη. Χαζεύω πώς αυτή η ενοχλητική επίγευση της συσκευής εισπνοής είναι κάτι που δεν θα ευχόμουν στους χειρότερους εχθρούς μου. Γελάμε ξανά, αλλά φροντίζω να το κρατάω μόνο σε αυτό – ένα γέλιο.

23:00

Ο άντρας μου βρήκε ύπνο πριν από λίγο, αλλά δεν θα έρθει για μένα σύντομα. Το ίδιο τρανταχτό συναίσθημα από παλιά έχει επανέλθει και, ό,τι και να κάνω, δεν μπορώ να ηρεμήσω τον εγκέφαλό μου. Προσπαθώ να παίξω κάποια παιχνίδια στο τηλέφωνό μου, αλλά δεν ωφελεί. Είναι άλλη μια νύχτα μετακόμισης στον καναπέ για να προσπαθήσω να κοιμηθώ… τουλάχιστον, τελικά.

Η Kirsten Schultz είναι μια συγγραφέας από το Ουισκόνσιν που αμφισβητεί τους σεξουαλικούς κανόνες και τους κανόνες φύλου. Μέσω της δουλειάς της ως ακτιβίστρια για χρόνιες ασθένειες και αναπηρίες, έχει τη φήμη ότι γκρεμίζει τα εμπόδια, ενώ προκαλεί ενσυνείδητα εποικοδομητικά προβλήματα. Η Kirsten ίδρυσε πρόσφατα το Chronic Sex, το οποίο συζητά ανοιχτά πώς η ασθένεια και η αναπηρία επηρεάζουν τις σχέσεις μας με τον εαυτό μας και τους άλλους, συμπεριλαμβανομένου — το μαντέψατε — του σεξ! Μπορείτε να μάθετε περισσότερα για την Kirsten και το Χρόνιο Σεξ στο Chronsex.org.