Κρανιοφαρυγγιώματα εναντίον Αδενωμάτων υπόφυσης: Ομοιότητες και διαφορές

Ακολουθεί μια γρήγορη ματιά στο πώς συγκρίνονται τα κρανιοφαρυγγιώματα και τα αδενώματα της υπόφυσης:

Τα κρανιοφαρυγγιώματα είναι σπάνιοι μη καρκινικοί όγκοι. Αυτοί περιλαμβάνω περίπου το 2-5% των όγκων που ξεκινούν στον εγκέφαλο και έως το 15% των όγκων του εγκεφάλου στα παιδιά. Αυτοί συνήθως σχηματίζονται κοντά στην υπόφυση και μια άλλη δομή βαθιά στον εγκέφαλο που ονομάζεται υποθάλαμος.

Αιτίες και παράγοντες κινδύνου

Τα κρανιοφαρυγγιώματα δεν έχουν γνωστές αιτίες ή παράγοντες κινδύνου, σύμφωνα με την Αμερικανική Ένωση Νευρολογικών Χειρουργών. Συνήθως αναπτύσσονται αργά και συχνά εντοπίζονται τυχαία στην απεικόνιση για άσχετους λόγους. Διαγιγνώσκονται συχνότερα σε άτομα ηλικίας 5-14 ετών ή 50-74 ετών.

Εάν ένα κρανιοφαρυγγίωμα μεγαλώσει, μπορεί να ασκήσει πίεση σε άλλες δομές, συμπεριλαμβανομένων των:

• βλεννογόνος
• οπτικά νεύρα

• οπτικό χίασμα, όπου διασταυρώνονται τα οπτικά σας νεύρα

• υποθάλαμος
• κοιλότητες γεμάτες με υγρό που ονομάζονται ιγμόρεια

Συμπτώματα

Συμπίεση δομών στον εγκέφαλό σας μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα όπως:

• πονοκεφάλους
• οπτικά προβλήματα
• ναυτία και έμετος
• προβλήματα ανάπτυξης
• διαταραχές εμμήνου ρύσεως
• λήθαργος
• σεξουαλική δυσλειτουργία

Θεραπεία

Η χειρουργική αφαίρεση κρανιοφαρυγγιωμάτων μπορεί να ανακουφίσει τα συμπτώματα. Η χειρουργική επέμβαση μπορεί να συνδυαστεί με ακτινοθεραπεία.

Αποψη

Το ποσοστό 10ετούς επιβίωσης για άτομα με κρανιοφαρυγγίωμα είναι περίπου 83–93%. Πολλοί άνθρωποι έχουν σοβαρά συμπτώματα που επηρεάζουν δραστικά την ποιότητα της ζωής τους.

Οπουδήποτε από 88–100% των ανθρώπων έχουν ελλείμματα αυξητικής ορμόνης. Περισσότερο από το 25% των ανθρώπων έχουν επίσης ελλείμματα σε:

• ωοθυλακιοτρόπος ορμόνης
• ωχρινοτρόπος ορμόνης
• αδρενοκορτικοτροπική ορμόνη (ACTH).
• ορμόνη διέγερσης θυρεοειδούς

Οι ορμονικές ανισορροπίες μπορούν να προκαλέσουν πολλές επιπλοκές, συμπεριλαμβανομένης της παχυσαρκίας, η οποία εμφανίζεται σε 26–61% των ανθρώπων.

Τα αδενώματα της υπόφυσης είναι σχετικά συχνοί όγκοι του εγκεφάλου που αναπτύσσονται στην υπόφυση. Πλέον αναπτύσσονται αργά και δεν είναι καρκινικά.

Αιτίες και παράγοντες κινδύνου

Η αιτία των αδενωμάτων της υπόφυσης είναι σε μεγάλο βαθμό άγνωστη. Ένα οικογενειακό ιστορικό φαίνεται στο περίπου 5% των περιπτώσεων. Η μέση ηλικία κατά τη στιγμή της διάγνωσης έχει αναφερθεί περίπου 49 ετών.

Συμπτώματα

Τα μικρά αδενώματα της υπόφυσης που δεν προκαλούν συμπτώματα μπορεί να είναι πολύ συχνά. Οι μελέτες αυτοψίας προτείνουν τόσα όσα 25% ατόμων μπορεί να έχουν αδιάγνωστα αδενώματα υπόφυσης που δεν προκάλεσαν συμπτώματα.

Ορισμένα αδενώματα της υπόφυσης εκκρίνουν ορμόνες. Οι υπερβολικές ορμόνες μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα με πολλές πτυχές της υγείας σας. Όγκοι που μεγαλώνουν περισσότερο από περίπου μισή ίντσα (0,19 εκατοστά) μπορεί επίσης να συμπιέσει άλλες δομές στον εγκέφαλό σας και να προκαλέσει συμπτώματα.

Τα πιθανά σημεία και συμπτώματα του αδενώματος της υπόφυσης περιλαμβάνουν:

• οπτικά προβλήματα
• πονοκεφάλους
• έλλειψη εμμήνου ρύσεως
• στυτική δυσλειτουργία
• κούραση
• αύξηση βάρους
• δυσανεξία στο κρύο
• δυσκοιλιότητα
• μειωμένη σεξουαλική ορμή
• οστεοπόρωση

• Νόσος Cushing, που προκαλεί αυξημένη κορτιζόλη

• ακρομεγαλία, η οποία προκαλεί αυξημένη αυξητική ορμόνη

• αίσθημα παλμών της καρδιάς
• καρδιακή αρρυθμία
• ακούσια απώλεια βάρους

Θεραπεία

Σύμφωνα με την Αμερικανική Ένωση Νευρολογικών Χειρουργών, τα περισσότερα αδενώματα της υπόφυσης μπορούν να αντιμετωπιστούν με επιτυχία.

Τα αδενώματα της υπόφυσης συχνά αντιμετωπίζονται με χειρουργική επέμβαση εάν προκαλούν συμπτώματα. Η χειρουργική επέμβαση μερικές φορές συνδυάζεται με ακτινοθεραπεία για επιθετικούς όγκους που παράγουν ορμόνες.

Μπορεί να χρειαστούν φάρμακα για την αποκατάσταση των φυσιολογικών επιπέδων ορμονών μετά την επέμβαση ή εάν δεν είστε υποψήφιος για χειρουργική επέμβαση.

Αποψη

Οι όγκοι που δεν παράγουν ορμόνες έχουν συχνά ένα εξαιρετική προοπτική.

Οι όγκοι που παράγουν ορμόνες μπορεί να προκαλέσουν επιπλοκές, αλλά πολλοί άνθρωποι μπορούν να ζήσουν τυπική διάρκεια ζωής με ελάχιστα έως καθόλου μακροπρόθεσμα αποτελέσματα.

Οι κύστεις Rathke είναι σπάνιες, μη καρκινικές αναπτύξεις γεμάτες με υγρό που αναπτύσσονται μεταξύ της υπόφυσης και του πυθμένα του εγκεφάλου. ο η πλειοψηφία είναι μικρά και δεν προκαλούν κανένα σύμπτωμα.

Οι γιατροί συχνά ανακαλύπτουν κύστεις Rathke όταν εκτελούν απεικονιστικές εξετάσεις για μια άσχετη πάθηση.

Το προλακτίνωμα είναι ένας τύπος αδενώματος της υπόφυσης που παράγει υπερβολικά επίπεδα της ορμόνης προλακτίνης. Αποτελούν περίπου 40% των αδενωμάτων της υπόφυσης.

Τα υψηλά επίπεδα προλακτίνης μπορεί να προκαλέσουν δυσκολίες γονιμότητας και καθυστερημένη ανάπτυξη στα παιδιά.

Τα φάρμακα που μειώνουν τα επίπεδα προλακτίνης μπορούν συχνά να ελέγξουν τα προλακτινώματα. Μερικές φορές απαιτούν χειρουργική επέμβαση.

Σύμφωνα με την Εθνικό Ινστιτούτο Διαβήτη και Πεπτικών και Νεφροπαθειώνη χειρουργική επέμβαση είναι αποτελεσματική περίπου στο 90% του χρόνου για τους μικρούς όγκους και στο 50% του χρόνου για τους μεγάλους όγκους.

Τα κρανιοφαρυγγιώματα είναι σπάνιοι όγκοι του εγκεφάλου που συνήθως αναπτύσσονται κοντά στην υπόφυση. Συχνά προκαλούν σημαντικές επιπλοκές που μπορούν να βλάψουν την ποιότητα ζωής.

Τα αδενώματα της υπόφυσης είναι πιο συχνά. Αναπτύσσονται στην υπόφυση. Πολλοί άνθρωποι με αδενώματα υπόφυσης ζουν πλήρη ζωή με ελάχιστες ή καθόλου επιπλοκές.