Κατανόηση των Φάσεων της Σχιζοφρένειας

Ποια είναι τα συμπτώματα της κάθε φάσης;

Κάθε φάση της σχιζοφρένειας έχει συμπτώματα που βοηθούν στην ταξινόμηση της.

Αν και τα συμπτώματα της ενεργού σχιζοφρένειας μπορεί να φαίνεται να εμφανίζονται ξαφνικά, η πάθηση χρειάζεται χρόνια για να αναπτυχθεί.

Στην πρώιμη πρόδρομη φάση, τα συμπτώματα δεν είναι πάντα εμφανή, όπως θα δείτε όταν διαβάσετε για αυτήν την πρώτη φάση.

Πρόδρομα συμπτώματα σχιζοφρένειας

Τα πρώτα σημάδια και συμπτώματα της σχιζοφρένειας μπορεί να παραβλεφθούν επειδή είναι κοινά σε πολλές άλλες καταστάσεις, όπως η κατάθλιψη.

Συχνά η πρόδρομη φάση αναγνωρίζεται και διαγιγνώσκεται μόνο όταν η σχιζοφρένεια έχει προχωρήσει στην ενεργό φάση.

Τα συμπτώματα σε αυτή τη φάση μπορεί να περιλαμβάνουν:

• απόσυρση από την κοινωνική ζωή ή τις οικογενειακές δραστηριότητες
• απομόνωση
• αυξημένο άγχος
• δυσκολία συγκέντρωσης ή προσοχής
• έλλειψη κινήτρου
• αγωνίζεται να πάρει αποφάσεις
• αλλαγές στην κανονική ρουτίνα
• ξεχνώντας ή παραμελώντας την προσωπική υγιεινή
• διαταραχές ύπνου
• αυξημένη ευερεθιστότητα

Ενεργά συμπτώματα σχιζοφρένειας

Σε αυτή τη φάση της σχιζοφρένειας, τα συμπτώματα μπορεί να είναι τα πιο εμφανή.

Ωστόσο, η έρευνα δείχνει ότι από τη στιγμή που ένα άτομο βρίσκεται σε αυτή τη φάση, μπορεί να έχει εμφανίσει συμπτώματα πρόδρομης σχιζοφρένειας για περίπου 2 χρόνια.

Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• παραισθήσεις ή βλέποντας ανθρώπους ή πράγματα που κανείς άλλος δεν κάνει
• παρανοϊκές αυταπάτες
• μπερδεμένες και αποδιοργανωμένες σκέψεις
• διαταραγμένη ομιλία
• αλλαγές στην κινητική συμπεριφορά (όπως άχρηστη ή υπερβολική κίνηση)
• έλλειψη οπτικής επαφής
• επίπεδη επιρροή

Υπολειμματικά συμπτώματα σχιζοφρένειας

Αν και δεν χρησιμοποιούνται πλέον στη διάγνωση, ορισμένοι κλινικοί γιατροί μπορεί ακόμα να περιγράφουν αυτή τη φάση όταν συζητούν τα συμπτώματα και την εξέλιξη της σχιζοφρένειας.

Τα συμπτώματα σε αυτή τη φάση της νόσου μοιάζουν με συμπτώματα στην πρώτη φάση. Χαρακτηρίζονται από χαμηλή ενέργεια και έλλειψη κινήτρων, αλλά ορισμένα στοιχεία της ενεργού φάσης παραμένουν. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να επιστρέψουν στην ενεργό φάση.

Τα συμπτώματα της υπολειπόμενης φάσης λέγεται ότι περιλαμβάνουν:

• έλλειψη συναισθήματος
• κοινωνική απόσυρση
• σταθερά χαμηλά επίπεδα ενέργειας
• εκκεντρική συμπεριφορά
• παράλογη σκέψη
• εννοιολογική αποδιοργάνωση
• ειλικρινείς φωνές

Τι προκαλεί αυτές τις φάσεις;

Δεν είναι σαφές γιατί τα άτομα αναπτύσσουν σχιζοφρένεια. Ομοίως, δεν είναι σαφές ακριβώς πώς ή γιατί ένα άτομο κινείται μέσα από τα στάδια με τον ρυθμό που κάνει.

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι ένας συνδυασμός παραγόντων πυροδοτεί χημικές και δομικές αλλαγές στον εγκέφαλο. Τελικά, αυτές οι αλλαγές οδηγούν σε σχιζοφρένεια. Αυτοί οι ίδιοι παράγοντες μπορεί να επηρεάσουν το πότε ή πόσο γρήγορα ένα άτομο προχωρά από τη μια φάση στην άλλη.

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτοί οι παράγοντες μπορεί να συμβάλλουν στην ανάπτυξη σχιζοφρένειας:

• Γενεσιολογία. Εάν έχετε οικογενειακό ιστορικό της ασθένειας, είναι πιο πιθανό να την αναπτύξετε. Ωστόσο, το να έχετε οικογενειακό ιστορικό δεν σημαίνει ότι σίγουρα θα έχετε την ασθένεια.
• Ορμονικές αλλαγές. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι οι ορμόνες και οι φυσικές αλλαγές στο σώμα μπορεί να είναι ένας παράγοντας. Τα συμπτώματα της ασθένειας συχνά αρχίζουν στη νεαρή ενήλικη ζωή, σε μια περίοδο μεγάλων αλλαγών. Κατά μέσο όρο, οι άνδρες εμφανίζουν τα πρώτα σημάδια στα τέλη της εφηβείας τους και στις αρχές της δεκαετίας του ’20. Οι γυναίκες αναπτύσσουν την ασθένεια αργότερα. Για αυτούς, τα συμπτώματα συνήθως εμφανίζονται αρχικά στα μέσα της δεκαετίας των 20 έως τις αρχές της δεκαετίας του ’30.
• Βιολογικός. Οι νευροδιαβιβαστές αναμεταδίδουν σήματα μεταξύ των κυττάρων του εγκεφάλου και οι χημικές αλλαγές μπορεί να τα βλάψουν ή να τα βλάψουν. Αυτό μπορεί να οδηγήσει στην ασθένεια.
• Δομή. Οι αλλαγές στο σχήμα ή τη δομή του εγκεφάλου θα μπορούσαν επίσης να επηρεάσουν την επικοινωνία μεταξύ νευροδιαβιβαστών και κυττάρων.
• Περιβαλλοντική. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η έκθεση σε ορισμένους ιούς σε νεαρή ηλικία μπορεί να οδηγήσει σε σχιζοφρένεια. Ομοίως, οι επιλογές του τρόπου ζωής μπορεί να επηρεάσουν τον κίνδυνο. Αυτές οι επιλογές μπορεί να περιλαμβάνουν χρήση ναρκωτικών ή κακή χρήση.

Πώς γίνεται η διάγνωση της σχιζοφρένειας;

Η διάγνωση της σχιζοφρένειας συχνά γίνεται αρχικά στο ενεργό στάδιο. Τότε είναι που τα συμπτώματα γίνονται πιο εμφανή. Άλλοι άνθρωποι μπορεί να αναγνωρίσουν τις διαταραγμένες σκέψεις και πρότυπα συμπεριφοράς για πρώτη φορά.

Σε εκείνο το σημείο, ένας γιατρός μπορεί να συνεργαστεί με φίλους και μέλη της οικογένειας για να καταλάβει πότε άρχισαν τα πρώιμα συμπτώματα. Τα συμπτώματα της πρώτης φάσης συχνά δεν αναγνωρίζονται έως ότου ένα άτομο βρίσκεται στην ενεργό φάση.

Μόλις γίνει η διάγνωση, ένας γιατρός θα μπορεί επίσης να προσδιορίσει πότε έχει τελειώσει η ενεργός φάση με βάση τα συμπτώματα και τις συμπεριφορές.

Πού να βρείτε βοήθεια

Οι οργανώσεις υπεράσπισης μπορούν να σας βοηθήσουν να βρείτε άμεση βοήθεια. Μπορούν επίσης να σας συνδέσουν με τοπικούς πόρους που μπορούν να σας βοηθήσουν να βρείτε βιώσιμη, μακροχρόνια θεραπεία. Αυτοί οι πόροι ψυχικής υγείας περιλαμβάνουν:

• Σχιζοφρένεια και Σχετικές Διαταραχές Συμμαχία της Αμερικής
• Ψυχική Υγεία Αμερική

• Γραμμή επικοινωνίας διαχείρισης Υπηρεσιών Κατάχρησης Ουσιών και Ψυχικής Υγείας: 1-800-662-HELP (4357)

Πώς αντιμετωπίζεται η σχιζοφρένεια;

Τα περισσότερα άτομα με σχιζοφρένεια δεν διαγιγνώσκονται μέχρι τη δεύτερη φάση, όταν τα συμπτώματα επιδεινωθούν και γίνουν πιο εμφανή.

Σε αυτό το σημείο, οι θεραπευτικές επιλογές περιλαμβάνουν:

• Φάρμακο. Τα αντιψυχωσικά φάρμακα μπορεί να μπορούν να επηρεάσουν το επίπεδο των χημικών ουσιών και των νευροδιαβιβαστών στον εγκέφαλο. Αυτό θα μπορούσε να μειώσει τα συμπτώματα. Μπορεί επίσης να βοηθήσει ένα άτομο να αποφύγει τις υποτροπές ή την επιδείνωση των συμπτωμάτων.
  Θεραπεία. Ένας γιατρός μπορεί να παραπέμψει ένα άτομο με σχιζοφρένεια σε ψυχολόγο ή ψυχίατρο. Αυτοί οι ειδικοί ψυχικής υγείας μπορούν να βοηθήσουν τους ανθρώπους να μάθουν να εργάζονται μέσω διαταραγμένων μοτίβων σκέψης. Μπορούν επίσης να βοηθήσουν στην αναγνώριση των σημείων μιας πιθανής υποτροπής.
• Νοσηλεία σε νοσοκομείο. Αυτή η επείγουσα θεραπεία απευθύνεται σε άτομο που βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο. Οι αυτοκτονικές σκέψεις ή οι παραισθήσεις μπορεί να θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια του ατόμου ή ακόμα και για τους ανθρώπους γύρω τους.

Πού να αναζητήσετε επείγουσα περίθαλψη

Εάν εσείς ή ένα αγαπημένο σας πρόσωπο αντιμετωπίζετε σκέψεις αυτοκτονίας ή επικίνδυνες συμπεριφορές, αναζητήστε επείγουσα φροντίδα:

• Καλέστε το 911 ή τον αριθμό έκτακτης ανάγκης της περιοχής σας
• Επισκεφθείτε ένα νοσοκομείο ή τμήμα επειγόντων περιστατικών
• Καλέστε την Εθνική Γραμμή Πρόληψης Αυτοκτονιών στο 800-273-8255 24/7
• Στείλτε μήνυμα NAMI ή HOME στη Γραμμή κειμένου κρίσης στο 741741

Ποια είναι η προοπτική;

Η πρώτη φάση της σχιζοφρένειας μπορεί συνήθως να διαρκέσει περίπου δύο χρόνια. Ωστόσο, δεν αναγνωρίζεται ή διαγιγνώσκεται πάντα έως ότου ένα άτομο βρίσκεται στην ενεργό φάση.

Εάν η ενεργός φάση αφεθεί χωρίς θεραπεία, τα συμπτώματα μπορεί να διαρκέσουν για εβδομάδες, ακόμη και μήνες. Οι υποτροπές μπορεί επίσης να είναι πιο διαδεδομένες.

Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ένα άτομο που έχει διαγνωστεί με σχιζοφρένεια θα διαχειριστεί τα συμπτώματα ή θα εργαστεί για να αποτρέψει μια υποτροπή για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του.

Η σχιζοφρένεια είναι μια διαταραχή ψυχικής υγείας που προκαλεί ποικίλα συμπτώματα. Τα πρώιμα συμπτώματα (πρόδρομο σχιζοφρένειας) μπορεί να μείνουν απαρατήρητα μέχρι να εμφανιστούν πιο σοβαρά συμπτώματα στην ενεργό φάση της νόσου.

Το τελικό στάδιο, η υπολειπόμενη σχιζοφρένεια, εξακολουθεί να προκαλεί συμπτώματα. Αλλά αυτά δεν είναι τόσο σοβαρά ή διαταραγμένα όσο η ενεργός φάση.

Η θεραπεία μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των συμπτωμάτων και στην πρόληψη των υποτροπών. Καθώς η σχιζοφρένεια είναι μια δια βίου πάθηση, η θεραπεία θα είναι πιθανώς απαραίτητη καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής.