Κάταγμα Salter-Harris

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Τα κατάγματα Salter-Harris συμβαίνουν συχνότερα με πτώση ή τραυματισμό που προκαλεί πόνο. Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• τρυφερότητα κοντά στην περιοχή
• περιορισμένο εύρος κίνησης στην περιοχή, ειδικά με τραυματισμούς στο άνω μέρος του σώματος
• αδυναμία να αντέξει βάρος στο προσβεβλημένο κάτω άκρο
• πρήξιμο και ζέστη γύρω από την άρθρωση
• πιθανή μετατόπιση ή παραμόρφωση των οστών

Τύποι καταγμάτων Salter-Harris

Τα κατάγματα Salter-Harris κατηγοριοποιήθηκαν για πρώτη φορά το 1963 από τους Καναδούς γιατρούς Robert Salter και W. Robert Harris.

Υπάρχουν πέντε κύριοι τύποι, που διακρίνονται από τον τρόπο με τον οποίο ο τραυματισμός επηρεάζει την πλάκα ανάπτυξης και τα γύρω οστά. Οι μεγαλύτεροι αριθμοί έχουν α υψηλότερο κίνδυνο πιθανών προβλημάτων ανάπτυξης.

Η πλάκα ανάπτυξης είναι γνωστή ως physis, από την ελληνική λέξη «να μεγαλώνει». Η πλάκα ανάπτυξης βρίσκεται μεταξύ της στρογγυλεμένης κορυφής του οστού και του άξονα του οστού. Η στρογγυλεμένη άκρη του οστού ονομάζεται επίφυση. Το στενότερο τμήμα του οστού ονομάζεται μετάφυση.

Τύπος 1

Αυτό το κάταγμα συμβαίνει όταν μια δύναμη χτυπά την πλάκα ανάπτυξης που χωρίζει τη στρογγυλεμένη άκρη του οστού από τον άξονα του οστού.

Του πιο συχνό σε μικρότερα παιδιά. Σχετικά με 5 τοις εκατό των καταγμάτων Salter-Harris είναι τύπου 1.

Τύπος 2

Αυτό το κάταγμα συμβαίνει όταν χτυπηθεί η πλάκα ανάπτυξης και χωρίζεται από την άρθρωση μαζί με ένα μικρό κομμάτι του άξονα του οστού.

Αυτό είναι το Το συνηθέστερο τύπου και συμβαίνει συχνότερα σε παιδιά άνω των 10. Περίπου 75 τοις εκατό των καταγμάτων Salter-Harris είναι τύπου 2.

Τύπος 3

Αυτό το κάταγμα συμβαίνει όταν μια δύναμη χτυπά την πλάκα ανάπτυξης και το στρογγυλεμένο τμήμα του οστού, αλλά δεν αφορά τον άξονα του οστού. Το κάταγμα μπορεί να περιλαμβάνει χόνδρο και να εισέλθει στην άρθρωση.

Αυτός ο τύπος συμβαίνει συνήθως μετά την ηλικία των 10. Περίπου 10 τοις εκατό των καταγμάτων Salter-Harris είναι τύπου 3.

Τύπος 4

Αυτό το κάταγμα συμβαίνει όταν μια δύναμη χτυπά την πλάκα ανάπτυξης, το στρογγυλεμένο τμήμα του οστού και τον άξονα του οστού.

Σχετικά με 10 τοις εκατό των καταγμάτων Salter-Harris είναι τύπου 4. Αυτό μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε ηλικία και μπορεί να επηρεάσει την ανάπτυξη των οστών.

Τύπος 5

Αυτό το ασυνήθιστο κάταγμα συμβαίνει όταν η πλάκα ανάπτυξης συνθλίβεται ή συμπιέζεται. Το γόνατο και ο αστράγαλος εμπλέκονται συχνότερα.

Λιγότερο από το 1 τοις εκατό των καταγμάτων Salter-Harris είναι τύπου 5. Συχνά γίνεται λάθος διάγνωση και η βλάβη μπορεί να επηρεάσει την ανάπτυξη των οστών.

Άλλοι τύποι

Άλλοι τέσσερις τύποι καταγμάτων είναι εξαιρετικά σπάνιοι. Περιλαμβάνουν:

• Τύπος 6 που επηρεάζει τον συνδετικό ιστό.
• Τύπος 7 που επηρεάζει το άκρο των οστών.
• Τύπος 8 που επηρεάζει τον άξονα των οστών.
• Τύπος 9 που επηρεάζει την ινώδη μεμβράνη του οστού.

Πώς διαγιγνώσκεται αυτό;

Εάν υποπτεύεστε κάταγμα, πηγαίνετε το παιδί σας σε γιατρό ή στα επείγοντα. Η έγκαιρη θεραπεία για τα κατάγματα της αυξητικής πλάκας είναι σημαντική.

Ο γιατρός θα θέλει να μάθει πώς προέκυψε ο τραυματισμός, εάν το παιδί είχε προηγούμενα κατάγματα και εάν υπήρχε πόνος στην περιοχή πριν από τον τραυματισμό.

Πιθανότατα θα παραγγείλουν μια ακτινογραφία της περιοχής, και πιθανώς της περιοχής πάνω και κάτω από το σημείο του τραυματισμού. Ο γιατρός μπορεί επίσης να θέλει μια ακτινογραφία της μη επηρεασμένης πλευράς για να τα συγκρίνει. Εάν υπάρχει υποψία για κάταγμα αλλά δεν φαίνεται στην εικόνα, ο γιατρός μπορεί να χρησιμοποιήσει γύψο ή νάρθηκα για να προστατεύσει την περιοχή. Μια επαναλαμβανόμενη ακτινογραφία σε τρεις ή τέσσερις εβδομάδες μπορεί να επιβεβαιώσει τη διάγνωση του κατάγματος απεικονίζοντας νέα ανάπτυξη κατά μήκος της περιοχής θραύσης.

Άλλες απεικονιστικές εξετάσεις μπορεί να χρειαστούν εάν το κάταγμα είναι πολύπλοκο ή εάν ο γιατρός χρειάζεται μια πιο λεπτομερή εικόνα του μαλακού ιστού:

• Μια αξονική τομογραφία και πιθανώς μια μαγνητική τομογραφία μπορεί να είναι χρήσιμα για την αξιολόγηση του κατάγματος.
• Οι αξονικές τομογραφίες χρησιμοποιούνται επίσης ως οδηγός στη χειρουργική.
• Ένα υπερηχογράφημα μπορεί να είναι χρήσιμο για απεικόνιση σε ένα βρέφος.

Τα κατάγματα τύπου 5 είναι δύσκολο να διαγνωστούν. Μια διεύρυνση της πλάκας ανάπτυξης μπορεί να δώσει μια ένδειξη για αυτόν τον τύπο τραυματισμού.

Επιλογές θεραπείας

Η θεραπεία θα εξαρτηθεί από τον τύπο του κατάγματος Salter-Harris, το εμπλεκόμενο οστό και το εάν το παιδί έχει επιπλέον τραυματισμούς.

Μη χειρουργική θεραπεία

Συνήθως, οι τύποι 1 και 2 είναι απλούστεροι και δεν απαιτούν χειρουργική επέμβαση.

Ο γιατρός θα βάλει το προσβεβλημένο οστό σε γύψο, νάρθηκα ή σφεντόνα για να το κρατήσει στη σωστή θέση και να το προστατεύσει όσο θεραπεύεται.

Μερικές φορές αυτά τα κατάγματα μπορεί να απαιτούν μη χειρουργική επανευθυγράμμιση του οστού, μια διαδικασία που ονομάζεται κλειστή ανάταξη. Το παιδί σας μπορεί να χρειαστεί φαρμακευτική αγωγή για τον πόνο και τοπικό ή πιθανώς γενικό αναισθητικό για τη διαδικασία μείωσης.

Τα κατάγματα τύπου 5 είναι πιο δύσκολο να διαγνωστούν και είναι πιθανό να επηρεάσουν τη σωστή ανάπτυξη των οστών. Ο γιατρός μπορεί να προτείνει να κρατήσετε το βάρος από το προσβεβλημένο οστό, για να βεβαιωθείτε ότι η πλάκα ανάπτυξης δεν έχει υποστεί περαιτέρω βλάβη. Μερικές φορές ο γιατρός θα περιμένει να δει πώς αναπτύσσεται η ανάπτυξη των οστών πριν από τη θεραπεία.

Χειρουργική θεραπεία

Τύποι 3 και 4 συνήθως χρειάζεται μια χειρουργική επανευθυγράμμιση του οστού, που ονομάζεται ανοιχτή ανάταξη.

Ο χειρουργός θα βάλει τα θραύσματα των οστών σε ευθυγράμμιση και μπορεί να χρησιμοποιήσει εμφυτευμένες βίδες, σύρματα ή μεταλλικές πλάκες για να τα κρατήσει στη θέση τους. Ορισμένα κατάγματα τύπου 5 αντιμετωπίζονται με χειρουργική επέμβαση.

Σε χειρουργικές περιπτώσεις, χρησιμοποιείται γύψος για την προστασία και την ακινητοποίηση της τραυματισμένης περιοχής κατά την επούλωση. Απαιτούνται ακτινογραφίες παρακολούθησης για τον έλεγχο της ανάπτυξης των οστών στο σημείο του τραυματισμού.

Χρονοδιάγραμμα ανάκτησης

Οι χρόνοι αποκατάστασης ποικίλλουν, ανάλογα με τη θέση και τη σοβαρότητα του τραυματισμού. Συνήθως, αυτά τα κατάγματα επουλώνονται σε τέσσερις έως έξι εβδομάδες.

Το χρονικό διάστημα που ο τραυματισμός παραμένει ακινητοποιημένος σε γύψο ή σφεντόνα εξαρτάται από τον συγκεκριμένο τραυματισμό. Το παιδί σας μπορεί να χρειαστεί πατερίτσες για να κυκλοφορεί, εάν το τραυματισμένο άκρο δεν πρέπει να αντέχει βάρος ενώ θεραπεύεται.

Μετά την αρχική περίοδο ακινητοποίησης, ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει φυσικοθεραπεία. Αυτό θα βοηθήσει το παιδί σας να ανακτήσει την ευελιξία, τη δύναμη και το εύρος κίνησης για την τραυματισμένη περιοχή.

Κατά τη διάρκεια της περιόδου ανάρρωσης, ο γιατρός μπορεί να ζητήσει ακτινογραφίες παρακολούθησης για να ελέγξει την επούλωση, την ευθυγράμμιση των οστών και την ανάπτυξη νέων οστών. Για πιο σοβαρά κατάγματα, μπορεί να θέλουν τακτικές επισκέψεις παρακολούθησης για ένα χρόνο ή μέχρι να αναπτυχθεί πλήρως το οστό του παιδιού.

Μπορεί να χρειαστεί χρόνος για να μπορέσει το παιδί σας να μετακινήσει κανονικά την τραυματισμένη περιοχή ή να συνεχίσει τα αθλήματα. Συνιστάται τα παιδιά με κατάγματα που περιλαμβάνουν μια άρθρωση να περιμένουν τέσσερις έως έξι μήνες πριν συμμετάσχετε ξανά σε αθλήματα επαφής.

Ποια είναι η προοπτική;

Με την κατάλληλη θεραπεία, πλέον Τα κατάγματα Salter-Harris επουλώνονται χωρίς προβλήματα. Τα πιο σοβαρά κατάγματα μπορεί να έχουν επιπλοκές, ειδικά όταν εμπλέκεται το οστό του ποδιού κοντά στον αστράγαλο ή το οστό του μηρού κοντά στο γόνατο.

Μερικές φορές η ανάπτυξη των οστών στο σημείο του τραυματισμού μπορεί να δημιουργήσει μια οστική προεξοχή που χρειάζεται χειρουργική αφαίρεση. Ή, η έλλειψη ανάπτυξης μπορεί να καθυστερήσει το τραυματισμένο οστό. Σε αυτή την περίπτωση, το τραυματισμένο άκρο μπορεί να παραμορφωθεί ή να έχει διαφορετικό μήκος από το αντίθετό του. Διαρκή προβλήματα είναι Το συνηθέστερο με τραύματα στο γόνατο.

Η έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη για κυτταρικές και μοριακές θεραπείες που μπορεί να βοηθήσουν στην αναγέννηση του ιστού της αυξητικής πλάκας.

Συμβουλές πρόληψης

Τα περισσότερα κατάγματα Salter-Harris συμβαίνουν λόγω πτώσης ενώ παίζει: πτώση από ποδήλατο ή skateboard, πτώση από εξοπλισμό παιδικής χαράς ή πτώση ενώ τρέχει. Ακόμη και με προφυλάξεις ασφαλείας, συμβαίνουν παιδικά ατυχήματα.

Υπάρχουν όμως συγκεκριμένα μέτρα που μπορείτε να λάβετε για να αποτρέψετε τα κατάγματα που σχετίζονται με τον αθλητισμό. Σχετικά με τρίτος των καταγμάτων Salter-Harris συμβαίνουν κατά τη διάρκεια ανταγωνιστικών αθλημάτων και 21,7 τοις εκατό συμβαίνουν κατά τη διάρκεια ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων.

Η Αμερικανική Ιατρική Εταιρεία για την Αθλητιατρική προτείνει:

• περιορισμός της εβδομαδιαίας και ετήσιας συμμετοχής σε αθλήματα που περιλαμβάνουν επαναλαμβανόμενες κινήσεις, όπως το pitching
• παρακολούθηση της αθλητικής προπόνησης και εξάσκησης για την αποφυγή υπερβολικής χρήσης σε περιόδους ταχείας ανάπτυξης, όταν μπορεί να είναι έφηβοι πιο επιρρεπείς σε κατάγματα της πλάκας ανάπτυξης
• κρατώντας προετοιμασία και προπόνηση πριν από τη σεζόν, που μπορεί να μειώσει τα ποσοστά τραυματισμών
• δίνοντας έμφαση στην ανάπτυξη δεξιοτήτων, αντί στον «ανταγωνισμό»