Ιστορικό της ΧΑΠ

Επικράτηση της ΧΑΠ σήμερα

Εκτιμήσεις από το Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) υποδηλώνουν ότι η ΧΑΠ είναι η τρίτη πιο κοινή αιτία θανάτου στις Ηνωμένες Πολιτείες. ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) προβλέπει ότι η ΧΑΠ θα είναι η τρίτη κύρια αιτία θανάτου παγκοσμίως έως το 2030. Από το 2014, περίπου 15,7 εκατομμύρια στις Ηνωμένες Πολιτείες ανέφεραν ότι έχουν ΧΑΠ, σύμφωνα με την CDCΤο

Πρώιμη ιστορία της ΧΑΠ

Η ΧΑΠ πιθανότατα δεν είναι μια νέα κατάσταση. Στο παρελθόν, οι γιατροί μπορεί να χρησιμοποιούσαν διαφορετικούς όρους για να περιγράψουν αυτό που σήμερα γνωρίζουμε ως ΧΑΠ. Το 1679, ο Ελβετός γιατρός Théophile Bonet αναφέρθηκε στους «ογκώδεις πνεύμονες». Το 1769, ο Ιταλός ανατόμος Giovanni Morgagni ανέφερε 19 περιπτώσεις «στρογγυλών» πνευμόνων.

Το 1814, ο Βρετανός γιατρός Charles Badham αναγνώρισε τη χρόνια βρογχίτιδα ως αναπηρική κατάσταση υγείας και μέρος της ΧΑΠ. Ταν το πρώτο άτομο που χρησιμοποίησε τον όρο «καταρροή» για να περιγράψει τον συνεχιζόμενο βήχα και την υπερβολική βλέννα που παράγει η ΧΑΠ.

Αιτίες της ΧΑΠ

Το 1821, ο εφευρέτης του στηθοσκοπίου, γιατρός René Laënnec, αναγνώρισε το εμφύσημα ως ένα άλλο συστατικό της ΧΑΠ.

Το κάπνισμα στις αρχές του 1800 δεν ήταν συνηθισμένο, έτσι ο Laënnec προσδιόρισε περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως η ατμοσφαιρική ρύπανση και γενετικούς παράγοντες ως τις κύριες αιτίες ανάπτυξης της ΧΑΠ. Σήμερα, το κάπνισμα είναι μία από τις κύριες αιτίες της ΧΑΠ. Μάθετε περισσότερα για τις επιπτώσεις του καπνίσματος.

Εφεύρεση του σπιρομέτρου

Το 1846, ο John Hutchinson εφηύρε το σπιρόμετρο. Αυτή η συσκευή μετρά τη ζωτική ικανότητα των πνευμόνων. Ο Robert Tiffeneau, ένας Γάλλος πρωτοπόρος της αναπνευστικής ιατρικής, βασίστηκε σε αυτήν την εφεύρεση περίπου 100 χρόνια αργότερα, δημιουργώντας ένα πληρέστερο διαγνωστικό όργανο για τη ΧΑΠ. Το σπιρόμετρο εξακολουθεί να αποτελεί βασικό εργαλείο στη διάγνωση της ΧΑΠ σήμερα.

Ορισμός ΧΑΠ

Το 1959, μια συγκέντρωση ιατρικών επαγγελματιών που ονομάζεται Ciba Guest Symposium βοήθησε στον καθορισμό των συστατικών που συνθέτουν τον ορισμό και τη διάγνωση της ΧΑΠ όπως τη γνωρίζουμε σήμερα.

Στο παρελθόν, η ΧΑΠ αναφερόταν με ονόματα όπως «χρόνια απόφραξη ροής αέρα» και «χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια». Ο Δρ Γουίλιαμ Μπρίσκο πιστεύεται ότι ήταν το πρώτο άτομο που χρησιμοποίησε τον όρο «χρόνια αποφρακτική πνευμονική διαταραχή» στο 9ο Συνέδριο Εμφυσήματος του Άσπεν τον Ιούνιο του 1965.

Κάπνισμα και ΧΑΠ

Το 1976, ο Charles Fletcher, ένας γιατρός που αφιέρωσε τη ζωή του στη μελέτη της ΧΑΠ, συνέδεσε το κάπνισμα με την ασθένεια στο βιβλίο του «Η φυσική ιστορία της χρόνιας βρογχίτιδας και εμφυσήματος». Μαζί με τους συναδέλφους του, ο Fletcher ανακάλυψε ότι η διακοπή του καπνίσματος μπορεί να βοηθήσει στην επιβράδυνση της προόδου της ΧΑΠ και ότι η συνέχιση του καπνίσματος θα επιταχύνει την εξέλιξη της νόσου.

Το έργο του παρέχει την επιστημονική βάση για την εκπαίδευση διακοπής του καπνίσματος σε άτομα με ΧΑΠ σήμερα.

Θεραπεία της ΧΑΠ

Μέχρι πρόσφατα, δύο από τις πιο συνηθισμένες θεραπείες για ΧΑΠ δεν ήταν διαθέσιμες. Στο παρελθόν, η θεραπεία με οξυγόνο και η θεραπεία με στεροειδή θεωρούνταν επικίνδυνα για άτομα με ΧΑΠ. Η άσκηση αποθαρρύνθηκε επίσης επειδή θεωρήθηκε ότι επιβαρύνει την καρδιά.

Οι εισπνευστήρες και οι μηχανικοί αναπνευστήρες εισήχθησαν στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Η έννοια της πνευμονικής αποκατάστασης και της κατ ‘οίκον φροντίδας για άτομα με ΧΑΠ εισήχθη στο 9ο Συνέδριο Εμφυσήματος Aspen. Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε για άλλες θεραπείες για ΧΑΠ.

Θεραπεία οξυγόνου

Η θεραπεία με οξυγόνο δοκιμάστηκε για πρώτη φορά στα μέσα της δεκαετίας του 1960 από μια ομάδα ερευνητών στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Κολοράντο στο Ντένβερ και αναπτύχθηκε περαιτέρω στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Σήμερα, η μακροχρόνια θεραπεία οξυγόνου είναι η μόνη θεραπεία που είναι γνωστό ότι μεταβάλλει την πορεία της ΧΑΠ.

ΧΑΠ πιο πρόσφατα

Στη δεκαετία του 1990 σημειώθηκε αύξηση στη χρήση φαρμάκων για τη διαχείριση των συμπτωμάτων της ΧΑΠ και την αποκατάσταση της πνευμονικής λειτουργίας. Μια σημαντική ώθηση στην εκπαίδευση για ΧΑΠ σήμαινε ότι η διακοπή του καπνίσματος και η ευαισθητοποίηση για τον καθαρό αέρα έγιναν πρωταρχικοί στόχοι της θεραπείας αυτοφροντίδας.

Σήμερα, είναι γνωστό ότι ένας υγιεινός τρόπος ζωής μπορεί να βοηθήσει τα άτομα με ΧΑΠ να διαχειριστούν και να βελτιώσουν τα συμπτώματά τους. Οι επαγγελματίες υγείας τονίζουν τη σημασία της διατροφής και της σωματικής άσκησης ως μέρος ενός προγράμματος αποκατάστασης ΧΑΠ.

Πρόληψη της ΧΑΠ

Με τα χρόνια, οι γιατροί έχουν κάνει πολλά για να μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε τα αίτια, τη διάγνωση και την εξέλιξη της ΧΑΠ. Όσο νωρίτερα διαγνωστεί η ΧΑΠ, τόσο καλύτερη είναι η μακροπρόθεσμη πρόγνωση.

Αν και δεν υπάρχει θεραπεία για τη ΧΑΠ, τα συμπτώματα μπορούν να αντιμετωπιστούν και τα άτομα με την πάθηση μπορούν να βελτιώσουν τη συνολική ποιότητα ζωής τους. Επισκεφτείτε αυτήν τη σελίδα για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη ΧΑΠ.