Ιστοπλάσμωση: αιτία, συμπτώματα και θεραπεία

ΣΦΑΙΡΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ

Η ιστοπλάσμωση είναι μια λοίμωξη που προκαλείται από την αναπνοή σε σπόρια ενός μύκητα που βρίσκονται συχνά σε περιττώματα πτηνών και νυχτερίδων. Η λοίμωξη μεταδίδεται πιο συχνά όταν αυτά τα σπόρια εισπνέονται μετά την έξοδο στον αέρα, όπως κατά τη διάρκεια έργων κατεδάφισης ή καθαρισμού.

Το έδαφος που έχει μολυνθεί από περιττώματα πουλιών ή νυχτερίδων μπορεί επίσης να μεταδώσει την ιστοπλάσμωση, θέτοντας τους αγρότες και τους τοπικούς χώρους σε υψηλότερο κίνδυνο αυτής της ασθένειας.

Οι περισσότεροι άνθρωποι με ιστοπλάσμωση δεν αναπτύσσονται ποτέ συμπτώματα και δεν γνωρίζουν ότι έχουν μολυνθεί. Αλλά για μερικούς ανθρώπους – κυρίως βρέφη και άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα – η ιστοπλάσμωση μπορεί να είναι σοβαρή. Υπάρχουν διαθέσιμες θεραπείες ακόμη και για τις πιο σοβαρές μορφές ιστοπλάσμωσης.

Συμπτώματα ιστοπλάσμωσης

Οι πιο ήπιες μορφές ιστοπλάσμωσης δεν προκαλούν σημεία ή συμπτώματα, αλλά οι σοβαρές λοιμώξεις μπορεί να είναι απειλητικές για τη ζωή. Όταν παραδείγματα και συμπτώματα, εμφανίζονται συνήθως 3 έως 17 ημέρες μετά την έκθεση και μπορεί να περιλαμβάνει:

• Πυρετός
• Κρυάδα
• Πονοκέφαλο
• Μυϊκοί πόνοι
• Ξηρός βήχας
• Δυσφορία στο στήθος
• Κούραση

Μερικοί άνθρωποι με ιστοπλάσμωση παρουσιάζουν επίσης πόνο στις αρθρώσεις και δερματικά εξάνθημα. Τα άτομα που έχουν πνευμονική νόσο, όπως το εμφύσημα, μπορούν να αναπτυχθούν μια χρόνια μορφή ιστοπλάσμωσης.

Τα σημάδια της χρόνιας ιστοπλάσμωσης δεν μπορούν να έχουν απώλεια βάρους και αιματηρό βήχα. Τα συμπτώματα της χρόνιας ιστοπλάσμωσης μερικές φορές μιμούνται συμπτώματα φυματίωσης.

Σοβαρή ιστοπλάσμωση

Η πιο σοβαρή ποικιλία ιστοπλάσμωσης εμφανίζεται κυρίως σε βρέφη και σε άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα. Ονομάζεται διάχυτη ιστοπλάσμωση, μπορεί να επηρεάσει σχεδόν κάθε μέρος του σώματος, συμπεριλαμβανομένου του στόματος, του ήπατου, του κεντρικού νευρικού συστήματος, του δέρματος και των επινεφριδίων. Εάν δεν αντιμετωπιστεί, η διάχυτη ιστοπλάσμωση είναι συνήθως θανατηφόρα.

Πότε πρέπει να είστε γιατρός;

Επικοινωνήστε με έναν γιατρό εάν εμφανίσετε συμπτώματα που μοιάζουν με γρίπη μετά την έκθεση σε περιττώματα πουλιών ή νυχτερίδων — ειδικά εάν έχετε εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα.

Αιτίες ιστοπλάσμωσης

Η ιστοπλάσμωση προκαλείται από τα αναπαραγωγικά κύτταρα (σπόρια) του μύκητα Histoplasma capsulatum. Αυτά τα σπόρια επιπλέουν στον αέρα όταν διαταράσσεται βρωμιά ή άλλο υλικό.

Αυτός ο μύκητας ευδοκιμεί σε υγρό έδαφος που είναι πλούσιο σε οργανικά υλικά, ειδικά τα περιττώματα από πουλιά και νυχτερίδες. Είναι ιδιαίτερα κοινό σε κοτέτσια και περιστεριών, παλιούς αχυρώνες, σπηλιές και πάρκα.

Η ιστοπλάση δεν είναι μεταδοτική, επομένως δεν μπορεί να μεταδοθεί από άτομο σε άτομο. Εάν είχατε ιστοπλάσμωση, μπορείτε να το ξαναπάρετε. Ωστόσο, εάν εμφανιστεί ξανά ιστοπλάσμωση, η ασθένεια θα είναι πιθανότατα πιο ήπια τη δεύτερη φορά.

Παράγοντες κινδύνου

Οι πιθανότητες εμφάνισης συμπτωμάτων ιστοπλάσμωσης αυξάνονται με τον αριθμό των σπορίων που εισπνέετε. Τα άτομα που είναι πιο πιθανό να εκτεθούν σε σπόρια μύκητα περιλαμβάνουν:

• αγρότες
• Εργάτες ελέγχου παρασίτων
• Πτηνοτρόφοι
• ΟΙΚΟΔΟΜΟΙ
• Στέγες
• Τοπιογράφοι και κηπουροί
• Εξερευνητές σπηλαίων
• Εργάτες κατεδαφίσεων

Άτομα που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο σοβαρής μόλυνσης

Τα παιδιά ηλικίας κάτω των 2 ετών και οι ενήλικες ηλικίας 55 ετών και άνω έχουν ασθενέστερο ανοσοποιητικό σύστημα, επομένως είναι πιο πιθανό να αναπτυχθεί διάχυτη ιστοπλάσμωση – την πιο σοβαρή μορφή της νόσου. Άλλοι παράγοντες που μπορούν να αποδυναμώσουν το ανοσοποιητικό σας σύστημα περιλαμβάνουν:

• HIV ή AIDS
• Χημειοθεραπεία καρκίνου
• Κορτικοστεροειδή φάρμακα, όπως η πρεδνιζόνη
• Αναστολείς παράγοντα νέκρωσης όγκου, που συχνά για τον έλεγχο της ρευματοειδούς αρθρίτιδας
• Φάρμακα που εμποδίζουν την απόρριψη μεταμοσχεύσεων οργάνων

Επιπλοκές ιστοπλάσμωσης

Η ιστοπλάσμωση μπορεί να προκαλέσει μια σειρά από σοβαρές επιπλοκές, ακόμη και σε υγιή άτομα. Για βρέφη, ενήλικες μεγαλύτερες ηλικίες και άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, τα πιθανά προβλήματα είναι συχνά απειλητικά για τη ζωή.

Οι επιπλοκές της ιστοπλάσμωσης μπορούν να περιλαμβάνουν:

• Σύνδρομο οξείας αναπνευστικής δυσχέρειας. Η ιστοπλάσμωση μπορεί να βλάψει τους πνεύμονες σε σημείο που οι αερόσακοι αρχίζουν να γεμίζουν με υγρό. Αυτή η κατάσταση εμποδίζει την καλή εναλλαγή αέρα και μπορεί να εξαντλήσει το οξυγόνο στο αίμα σας.
• Καρδιακά προβλήματα. Φλεγμονή του σάκου που περιβάλλει την καρδιά σας (περικάρδιο). Όταν το υγρό σε αυτόν τον σάκο έχει καρδιά, μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα της να αντλεί αίμα.
• Ανεπάρκεια αδρεναλίνης. Η ιστοπλάσμωση μπορεί να βλάψει τα επινεφρίδια σας, τα οποία παράγουν ορμόνες που δίνουν οδηγίες σε σχεδόν κάθε όργανο και στο σώμα σας.
• Μηνιγγίτιδα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η ιστοπλάσμωση μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή των μεμβρανών που περιβάλλουν τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό.

Πρόληψη ιστοπλάσμωσης

Είναι δύσκολο να αποτραπεί η έκθεση στη μύκητα που προκαλεί ιστοπλάσμωση, ειδικά σε περιοχές όπου η ασθένεια είναι ευρέως διαδεδομένη. Αλλά η λήψη των ακόλουθων μέτρων μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του κινδύνου μόλυνσης:

• Αποφύγετε την έκθεση στη μύκητα. Αποφύγετε έργα και δραστηριότητες που μπορείτε να εκθέσετε στη μύκητα, όπως η εξερεύνηση σπηλαίων και η εκτροφή πουλιών, όπως περιστέρια ή κοτόπουλα.
• Ψεκάστε μολυσμένες επιφάνειες. Πριν σκάψετε χώμα ή εργαστείτε σε μια περιοχή που μπορείτε να φιλοξενήσετε τη μύκητα που προκαλεί ιστοπλάσμωση, μουλιάστε το με νερό. Αυτή η δράση μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της απελευθέρωσης σπορίων στον αέρα. Ο ψεκασμός κοτέτσιων και αχυρώνων πριν από τον καθαρισμό τους μπορεί επίσης να μειώσει τον κίνδυνο.
• Φοράτε αναπνευστική μάσκα.

Διάγνωση ιστοπλάσμωσης

Η διάγνωση της ιστοπλάσμωσης μπορεί να είναι περίπλοκη, ανάλογα με τα μέρη του σώματός σας που επηρεάζονται. Ενώ η εξέταση μπορεί να μην είναι απαραίτητη για ήπιες περιπτώσεις ιστοπλάσμωσης, μπορεί να είναι ζωτικής σημασίας για τη θεραπεία περιπτώσεων απειλητικών για τη ζωή.

Ο γιατρός σας μπορεί να προτείνει την αναζήτηση ενδείξεων της νόσου σε δείγματα:

• Πνευμονικές εκκρίσεις
• Αίμα ή ούρα
• Βιοψία πνευμονικού ιστού
• Μυελός των οστών

Θεραπεία ιστοπλάσμωσης

Η θεραπεία συνήθως δεν είναι απαραίτητο εάν έχετε μια ήπια περίπτωση ιστοπλάσμωσης. Αλλά εάν τα συμπτώματά σας είναι σοβαρά ή εάν έχετε τα χρόνια ή τη διάχυτη μορφή αυτής της νόσου, πιθανότατα θα γίνει θεραπεία με ένα ή περισσότερα αντιμυκητιακά φάρμακα. Εάν έχετε μια σοβαρή μορφή της νόσου, ίσως χρειαστεί να συνεχίσετε να παίρνετε φάρμακα για τρεις μήνες έως έναν χρόνο.

Προετοιμασία για ραντεβού με γιατρό

Είναι πιθανό να ξεκινήσετε με τον κύριο γιατρό σας, ο οποίος μπορεί να σας παραπέμψει σε ένα ειδικό σε μολυσματικές ασθένειες. Ανάλογα με τα συμπτώματά σας και τη σοβαρότητα της λοίμωξης, μπορεί επίσης να κάνετε άλλους γιατρούς, όπως έναν πνευματικό ή έναν καρδιολόγο.

Τι μπορείτε να κάνετε για να προετοιμαστείτε

Γράψτε μια λίστα που περιλαμβάνει:

• Τα συμπτώματά σας, συμπεριλαμβανομένων οποιωνδήποτε συμπτωμάτων που φαίνονται άσχετα με τον λόγο για τον οποίο προγραμματίσατε το ραντεβού και πότε ξεκίνησαν τα συμπτώματα
• Βασικές προσωπικές πληροφορίες, συμπεριλαμβανομένης της πιθανής έκθεσης σε περιοχές με πολλά πουλιά ή νυχτερίδες
• Όλα τα φάρμακα, οι βιταμίνες ή άλλα συμπληρώματα διατροφής που παίρνετε, συμπεριλαμβανομένων των δόσεων
• Ερωτήσεις που πρέπει να κάνετε στον γιατρό σας.

Για την ιστοπλάσμωση, οι ερωτήσεις που πρέπει να κάνετε στον γιατρό περιλαμβάνουν:

• Ποια είναι η πιο πιθανή αιτία των συμπτωμάτων μου;
• Πώς θα μπορούσα να έχω πάθει αυτή τη μόλυνση;
• Τι εξετάσεις χρειάζομαι;
• Θα χρειαστώ θεραπεία και ποια μέθοδο θεραπείας προτείνετε;
• Ποιες είναι οι παρενέργειες της θεραπείας;
• Έχω άλλες παθήσεις υγείας, πώς μπορώ να διαχειριστώ αυτές τις καταστάσεις μαζί;

Τι θα σας ρωτήσει ο γιατρός

Ο γιατρός σας είναι πιθανό να σας κάνει τις ερωτήσεις:

• Τα συμπτώματά σας ήταν συνεχή ή περιστασιακά;
• Πόσο σοβαρά είναι τα συμπτώματά σας;
• Εργάζεστε σε εσωτερικούς χώρους;
• Έχετε περάσει χρόνο σε περιοχές όπου υπάρχουν πολλά πουλιά;
• Έχετε περάσει χρόνο σε σπηλιές ή άλλες περιοχές όπου μπορείτε να ζουν νυχτερίδες;