Η ιδέα της οικογένειας εμφανίζεται συχνά όταν συζητάμε σχέσεις που πληροφορούν ποιοι είμαστε. Στις κοινότητες LGBTQIA+, συχνά επιλέγονται οικογένειες.
Οι ερευνητές Seohyun Kim και Israel Fisseha Feyissa
Η οικογένειά μου από το αίμα μου δεν με απώθησε, αλλά ο αντίκτυπος της επιλεγμένης οικογένειάς μου στη ζωή μου ξεπερνά τα μέτρα. Δηλαδή, υποστηρίζω ότι βγήκα ως queer κατά τη διάρκεια του απολυτηρίου.
Βλέποντας περισσότερους queer χαρακτήρες που απεικονίζονται στον κινηματογράφο και την τηλεόραση με οδήγησε να σκεφτώ τη συντροφικότητα που έχω δημιουργήσει με ανθρώπους που αργότερα έγιναν οικογένεια.
Δύο σύγχρονα κινηματογραφικά και τηλεοπτικά παραδείγματα που μου θυμίζουν τη δική μου ζωή είναι η ταινία «Uncle Frank» και το πιλοτικό επεισόδιο του βραβευμένου με Emmy και εξαιρετικά διακοσμημένο δράμα, «Pose».
Και τα δύο κομμάτια απεικονίζουν τις αρχές της δεκαετίας του 1970 έως τη δεκαετία του 1990 και εξακολουθούν να είναι απίστευτα επίκαιρα σήμερα, προσφέροντας αφήγηση που ενισχύει τη ζωτικότητα επιλεγμένων οικογενειών στην επιβίωση των ατόμων LGBTQIA+.
Νέα Υόρκη και αυτοανακάλυψη
Όταν μετακόμισα στη Νέα Υόρκη, ήμουν 20 ετών, κρατώντας ακόμα τις εννοήσεις μου για τη σεξουαλικότητα για τον εαυτό μου, και έφτασα στην πόλη με το Megabus χωρίς τίποτα άλλο παρά δύο βαλίτσες και μια προσευχή.
Αποφάσισα να είμαι περισσότερο ο εαυτός μου και αυτός που ήλπιζα να είμαι στο νέο μου σπίτι και έγειρα σε μέρη όπου θα μπορούσα εύκολα να βρω τη χαρά μου και να συναντήσω ομοϊδεάτες μου, πολλοί από τους οποίους αργότερα έγιναν η επιλεγμένη μου οικογένεια.
Το πιο σημαντικό, αυτές οι νέες εμπειρίες και σχέσεις που ξεναγήθηκαν:
- Δεν απαιτούσε να είμαι μια μη αυθεντική εκδοχή του εαυτού μου
- Παρείχε αμοιβαία ευπάθεια, ασφάλεια και συμπόνια
Το “Uncle Frank” και το “Pose” παρέχουν και οι δύο ακατέργαστες και περίπλοκες απεικονίσεις νεαρών ενηλίκων που κάνουν το ίδιο χρησιμοποιώντας τα ακαδημαϊκά και δημιουργικά τους χαρίσματα για να απομακρυνθούν από τοξικά περιβάλλοντα.
Και στα δύο παραδείγματα, κάνουν αλλαγές που τους επιτρέπουν να βρουν την επιλεγμένη τους οικογένεια στη Νέα Υόρκη και να έχουν περισσότερο χώρο για να εξερευνήσουν την ταυτότητά τους, τις σεξουαλικές τους ιδιότητες και τις εκφράσεις τους.
Άλλα και μυστικότητα
Παρά τις σχέσεις μου με τους εξ αίματος συγγενείς μου, δεν εξαιρέθηκα από τις συγκρούσεις και τα εμπόδια που δημιουργούνται συχνά όταν σε βλέπουν ως «άλλο».
Πολλοί από εμάς έχουμε εμπειρία με τις αξίες ορισμένων να γίνονται αντιληπτές ως οικογενειακές, με αποτέλεσμα λανθασμένες απαντήσεις σε διαφορές σε πράγματα όπως η σεξουαλικότητα, η θρησκεία και η πολιτική. Συχνά, η επιλεγμένη οικογένεια γεμίζει το κενό που δημιουργείται όταν θεωρείται το «αναστατικό» μέλος της οικογένειας.
Τοποθετημένο στη Νότια Καρολίνα, το «Uncle Frank» είναι ένα παράδειγμα αυτής της δυναμικής. Από την άποψη της έφηβης Beth, την οποία υποδύεται η Sophia Lillis, βλέπουμε πόσο «άλλα» ένα μέλος της οικογένειας δεν περνά απαρατήρητο.
Ο θείος της Beth’s Frank, τον οποίο υποδύεται ο Paul Bettany, μετακομίζει από τη δεμένη γενέτειρά τους, το Creekville στη Νέα Υόρκη, η Beth αναρωτιέται γιατί ο θείος της αντιμετωπίζεται διαφορετικά. Αυτές οι διαφορές είναι ιδιαίτερα αισθητές όσον αφορά τον πατριάρχη της οικογένειας και τον παππού της Beth, Daddy Mac, τον οποίο υποδύεται ο Stephen Root.
«Μπορεί να καταλάβω αν ο θείος Φρανκ ήταν εγωιστής ή αγενής, σνομπ – αλλά δεν ήταν. Ήταν έξυπνος, αστείος και προσεκτικός», είπε η Μπεθ σε έναν από τους εσωτερικούς μονολόγους της.
«Ήταν το είδος του ανθρώπου που ήθελα να γίνω, αλλά ήταν αυτός που επέλεξε ο μπαμπάς Μακ και τον υποτίμησε μπροστά σε όλους. Ο θείος Φρανκ ήταν καλός στο να κρύβει πόσο τον πλήγωσε, αλλά το έβλεπα».
Η αντιμετώπιση του Φρανκ από τον μπαμπά Μακ δεν έχει καμία σχέση με το ποιος είναι ως άτομο. Γρήγορα διαπιστώνουμε ότι αυτό οφείλεται στο ότι γνωρίζει καλά ότι ο γιος του είναι ομοφυλόφιλος – γεγονός που κρατήθηκε μυστικό από τα περισσότερα μέλη της οικογένειάς του.
Καθώς η Beth ξοδεύει περισσότερο χρόνο με τον Frank και τους ανθρώπους του αργότερα στην πρώιμη ενηλικίωση της, το κοινό συνειδητοποιεί ότι η Beth είναι πιο ευθυγραμμισμένη με την κατανόησή του για τον κόσμο από την υπόλοιπη ευρύτερη οικογένειά του. Όταν η Beth σκοντάφτει στην αλήθεια για τον θείο της Frank και τον επί 10 χρόνια σύντροφό του, Walid, είναι ειλικρινής μαζί της, αλλά της ζητά να κρατήσει τις πληροφορίες για τον εαυτό της.
Πολυεπίπεδες προκαταλήψεις και στίγμα
Για όσους από εμάς ανήκουμε σε περιθωριοποιημένες κοινότητες, υπάρχουν επιπτώσεις στο να είσαι απλώς ο εαυτός σου. Όταν εξετάζετε την πίεση από άτομα εκτός της κοινότητας, αυτές ενισχύονται και μπορεί να περιλαμβάνουν άλλες επιβλαβείς διασταυρούμενες προκαταλήψεις όπως:
- Χρωματισμός
- Ικανότητα
- Μεγεθισμός ή μεροληψία κατά του λίπους
Το “Pose” και το “Uncle Frank” διασχίζουν επίσης άλλες προκαταλήψεις όπως η τρανσφοβία, η ομοφοβία σε διαφορετικούς πολιτισμούς και το στίγμα που σχετίζεται με το HIV/AIDS.
Αυτοί επηρεάζουν τους ήδη εξέχοντες κινδύνους που συνδέονται με την ορατότητα του να είσαι queer ή τρανς στο κοινό, που κυμαίνονται από τον εξοστρακισμό από την οικογένεια και την κοινότητα, την πλοήγηση απειλών σωματικής βλάβης, έως τις απρόσιτες βασικές ανάγκες.
Τα δεδομένα από το FBI δείχνουν υψηλά ποσοστά εγκλημάτων μίσους κατά των ομοφυλοφίλων και οι αναφορές από την Εκστρατεία Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (HRC) δείχνουν τον δυσανάλογο αριθμό τρανς και ασυμβίβαστων με το φύλο που δολοφονούνται κάθε χρόνο. Το HRC σημειώνει ότι πολλές καταστάσεις δεν αναφέρονται ή αναφέρονται εσφαλμένα και ότι η πλειονότητα των προσβεβλημένων είναι τρανς γυναίκες μαύρες ή Latinx.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, βλέπουμε την εξωτερική έκφραση της σεξουαλικότητας να αντιμετωπίζεται ως έγκλημα, που τιμωρείται με φυλάκιση ή θάνατο.
Αυτό το επίπεδο επιτρεπόμενης διάκρισης εμφανίζεται στον «Θείο Φρανκ», επειδή μαθαίνουμε ότι ο Ουαλίντ κατάγεται από τη Σαουδική Αραβία, έχοντας φύγει για ασφάλεια από τη δίωξη που συνδέεται με τη σεξουαλικότητά του. Η Σαουδική Αραβία έχει έναν κυρίως μουσουλμανικό πληθυσμό, με το Queerness να θεωρείται αντι-ισλαμικό σε πιο παραδοσιακές πρακτικές της θρησκείας.
Λαμβάνοντας υπόψη το χρονικό πλαίσιο που ορίζεται ο «Θείος Φρανκ», αυτοί οι παράγοντες περιπλέκονται περαιτέρω από την έναρξη της κρίσης του HIV/AIDs — την εποχή που ήταν γνωστή ως «νόσος του γκέι». Λόγω της καινοτομίας του ιού τη δεκαετία του 1980, πολλοί χρειάστηκε να αντιμετωπίσουν τόσο την ασθένεια όσο και το επιβλαβές στίγμα που τον συνοδεύει.
Το πάχος στην οθόνη δεν πλησιάζει την πραγματική ζωή — και κάνει κακό
Ανάκτηση και χρήση ουσιών στο “The Chi” και το “Dopesick”
Εγκυμοσύνη και έκτρωση μαύρων εφήβων: The Chi and P-Valley
Αστεία
Στο «Πόζα», συναντάμε τον 17χρονο Ντέιμον, τον οποίο υποδύεται ο Ράιαν Τζαμάαλ Σουέιν, ο οποίος αντιτίθεται στις επιθυμίες του πατέρα του να γίνει χορευτής μπαλέτου στη Νέα Υόρκη.
Όταν οι γονείς του Ντέιμον ανακαλύπτουν ανδρικά περιοδικά κάτω από το κρεβάτι του και ότι παρευρίσκεται, αντιμετωπίζει σωματική βία και διώχνεται από το σπίτι του. Στο «Pose», ο Ντέιμον κοιμάται σε ένα πάρκο μέχρι να συμφωνήσει να πάει σε ένα σπίτι με επικεφαλής τη νέα House Mother, Blanca, την οποία υποδύεται ο MJ Rodriguez.
Ενώ είναι φανταστική, η εμπειρία του Ντέιμον είναι εξαιρετικά συνηθισμένη για νέους queer λαούς.
Σχεδόν το 30% των νέων LGBTQIA+ έχουν βιώσει έλλειψη στέγης σε κάποιο σημείο, συνήθως μετά από εκκίνηση από το σπίτι. Αυτό το δημογραφικό έχει συχνά λιγότερη πρόσβαση σε φροντίδα και πόρους, με αυτούς τους αριθμούς να αυξάνονται για τους τρανς και τους νέους BIPOC.
Και, το να είσαι χωρίς σταθερή στέγαση αυξάνει τον κίνδυνο κακής ψυχικής υγείας, βίας και σεξουαλικής εκμετάλλευσης, με αποτέλεσμα υψηλότερη
Ήταν αληθινή αυτή η αναπαράσταση;
Ως μαύρη και queer γυναίκα, αναγνωρίζω ότι το να είμαι έξω και να έχω επιλέξει οικογένεια εκτός από τη δεδομένη οικογένειά μου είναι μια μορφή προνομίου που δεν έχουν όλοι στην κοινότητα LGBTQIA+.
Και η αλήθεια είναι ότι θα είχα κολλήσει χωρίς την αγάπη και την υποστήριξη της επιλεγμένης οικογένειάς μου. Αυτοί οι άνθρωποι με έχουν δει όλα αυτά – από μετακινήσεις εκτός πολιτείας και αποτυχημένες σχέσεις μέχρι αλλαγές θέσεων εργασίας και στροφές σταδιοδρομίας.
Πολλοί από αυτούς είναι ακόμα εδώ – πάνω από δέκα χρόνια αργότερα – και είμαι ευγνώμων που έχω μια εκτεταμένη κοινότητα ζεστών πνευμάτων που με στήριξαν σε όλες τις διαφορετικές εποχές μου.
Για πολλούς, οι επιλεγμένες οικογένειες δεν είναι απλώς ένα μέσο συναισθηματικής υποστήριξης αλλά είναι απαραίτητες για την επιβίωσή τους. Με την επίθεση της προτεινόμενης και ψηφισμένης νομοθεσίας που έχει τις ρίζες της στην ομοφοβία και την τρανσφοβία, η υποστήριξη και η ασφάλεια που προέρχεται από την επιλεγμένη οικογένεια είναι αναντικατάστατες.
Σε λατρευτική ανάμνηση των κλεμμένων ζωών των Kelly Loving, Daniel Aston, Derrick Rump, Ashley Paugh, Raymond Green Vance και των αμέτρητων άλλων που έφυγαν πολύ σύντομα. Είθε να αναπαυθείτε στην εξουσία.
Discussion about this post