Ενδοοικογενειακή βία: Βλάπτει την οικονομία καθώς και τα θύματα

Βία οικείου συντρόφου: Καθορισμός της

Οικείος σύντροφος είναι οποιοσδήποτε με τον οποίο ένα άτομο έχει «στενή προσωπική σχέση», σύμφωνα με το CDC. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει τόσο νυν όσο και πρώην σεξουαλικούς ή ρομαντικούς συντρόφους.

Η βία από τον σύντροφο είναι ένα πρότυπο καταναγκαστικών ή ελεγχουσών συμπεριφορών. Αυτά μπορεί να έχουν οποιαδήποτε (ή οποιονδήποτε συνδυασμό) από τις ακόλουθες μορφές:

• σωματική βία
• σεξουαλική βία, συμπεριλαμβανομένου βιασμού, ανεπιθύμητης σεξουαλικής επαφής, ανεπιθύμητων σεξουαλικών εμπειριών (όπως έκθεση σε πορνογραφία), σεξουαλικής παρενόχλησης και απειλών σεξουαλικής βίας
• καταδίωξη
• ψυχολογική επιθετικότητα, η οποία είναι η χρήση τόσο λεκτικής όσο και μη λεκτικής επικοινωνίας για την άσκηση ελέγχου πάνω σε ένα άλλο άτομο ή/και την πρόθεση να το βλάψει ψυχικά ή συναισθηματικά. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει καταναγκαστικό έλεγχο, με την απομόνωσή τους από τους φίλους και την οικογένειά τους, τον περιορισμό της πρόσβασής τους σε χρήματα, την απαγόρευση χρήσης του ελέγχου των γεννήσεων ή την εκμετάλλευση μιας ευπάθειας (όπως η απειλή τους με απέλαση)

Άμεσο και Έμμεσο Κόστος

Όταν σκεφτόμαστε πόσο κοστίζει η ενδοοικογενειακή βία, τείνουμε να σκεφτόμαστε με όρους άμεσου κόστους. Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν την ιατρική περίθαλψη και το κόστος της αστυνόμευσης, της φυλάκισης και των νομικών υπηρεσιών.

Αλλά το IPV συνεπάγεται επίσης ένα πλήθος έμμεσων δαπανών. Αυτές είναι οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της βίας που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής, την παραγωγικότητα και τις ευκαιρίες του θύματος. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν ψυχολογικό κόστος, μειωμένη παραγωγικότητα, χαμένα κέρδη και άλλα μη χρηματικά κόστη.

Σύμφωνα με μια μελέτη του 2004 από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Σαν Φρανσίσκο, το συνολικό κόστος της IPV κατά των γυναικών στις Ηνωμένες Πολιτείες ξεπερνά τα 8,3 δισεκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο.

Αυτή η έρευνα βασίστηκε σε δεδομένα του 1995, επομένως σε δολάρια του 2015, ο αριθμός αυτός είναι πιθανό να είναι πολύ υψηλότερος.

Σε παγκόσμιο επίπεδο, σύμφωνα με το Κέντρο Συναίνεσης της Κοπεγχάγης και χρησιμοποιώντας δεδομένα του 2013, το ετήσιο κόστος του IPV παγκοσμίως είναι 4,4 τρισεκατομμύρια δολάρια, που αντιστοιχεί περίπου στο 5,2 τοις εκατό του παγκόσμιου ΑΕΠ. Οι ερευνητές σημειώνουν ότι ο πραγματικός αριθμός είναι πιθανώς πολύ υψηλότερος, λόγω της έλλειψης αναφοράς.

Κόστος στο χώρο εργασίας

Για να κατανοήσουμε ότι οι επιπτώσεις του IPV εκτείνονται πέρα ​​από το σπίτι, δεν χρειάζεται να κοιτάξουμε πέρα ​​από τα διόδια του IPV στο χώρο εργασίας. Στοιχεία από την Εθνική Έρευνα Βίας κατά των Γυναικών (NVAWS) που δημοσιεύθηκαν από την CDC εκτιμά ότι οι γυναίκες στις Ηνωμένες Πολιτείες χάνουν σχεδόν 8 εκατομμύρια ημέρες αμειβόμενης εργασίας κάθε χρόνο εξαιτίας του IPV.

Αυτό ισοδυναμεί με 32.114 θέσεις πλήρους απασχόλησης. Και το IPV επηρεάζει επίσης τις οικιακές εργασίες, με εκτιμώμενο πρόσθετος 5,6 εκατομμύρια ημέρες χαμένες.

Εκτός από τις χαμένες εργάσιμες ημέρες, το IPV δυσκολεύει τα θύματα να συγκεντρωθούν στην εργασία, γεγονός που μπορεί να επηρεάσει περαιτέρω την παραγωγικότητα. Μια εθνική δημοσκόπηση που διεξήχθη από την Corporate Alliance to End Partner Violence (CAEPV) το 2005 διαπίστωσε ότι το 64 τοις εκατό των θυμάτων IPV ένιωθαν ότι η ικανότητά τους να εργαστούν ήταν τουλάχιστον εν μέρει το αποτέλεσμα της ενδοοικογενειακής βίας.

Κόστος Υγείας

Το κόστος φυσικής υγείας που επιβαρύνει το IPV είναι τόσο άμεσο όσο και μακροπρόθεσμο. Με βάση τα στοιχεία του 2005, η CDC υπολογίζει ότι το IPV έχει ως αποτέλεσμα 2 εκατομμύρια τραυματισμούς σε γυναίκες και 1.200 θανάτους.

Η θεραπεία για τραυματισμούς που σχετίζονται με το IPV είναι συχνά συνεχής, πράγμα που σημαίνει ότι τα θύματα πρέπει να αναζητήσουν υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης πολλές φορές. Σύμφωνα με μια εθνική μελέτη του 2005, οι γυναίκες που αντιμετωπίζουν τραυματισμούς που σχετίζονται με το IPV θα πρέπει να επισκέπτονται τα επείγοντα δύο φορές, να επισκέπτονται γιατρό κατά μέσο όρο 3,5 φορές, να επισκέπτονται έναν οδοντίατρο κατά μέσο όρο 5,2 φορές και να κάνουν 19,7 επισκέψεις σε φυσικοθεραπεία.

Είτε σωματικό είτε ψυχολογικό, το IPV είναι τραυματικό. Στοιχεία από το 1995 NVAWS δείχνει ότι 1 στα 3 θύματα βιασμού, πάνω από 1 στα 4 θύματα σωματικής επίθεσης και σχεδόν 1 στα 2 θύματα καταδίωξης αναζήτησαν υπηρεσίες ψυχικής υγείας. Ο αριθμός των επισκέψεων κυμαίνεται κατά μέσο όρο από εννέα έως 12, ανάλογα με το τραύμα που υπέστη.

Είναι δύσκολο να τοποθετηθεί ένα ποσό σε δολάρια σε τέτοιες επισκέψεις δεδομένης της πολυπλοκότητας του συστήματος υγειονομικής περίθαλψης των ΗΠΑ, αλλά οι εκτιμήσεις από Μελέτη 2008 υποδεικνύουν ότι το IPV μπορεί να κοστίσει μεταξύ 2,3 και 7 δισεκατομμυρίων δολαρίων «μέσα στους πρώτους 12 μήνες μετά τη θυματοποίηση».

Πέρα από τον πρώτο χρόνο, το IPV συνεχίζει να συγκεντρώνει ιατρικούς λογαριασμούς. ο εκτιμήσεις CDC ότι τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας έχουν 80 τοις εκατό υψηλότερο κίνδυνο να πάθουν εγκεφαλικό, 70 τοις εκατό υψηλότερο κίνδυνο καρδιακής νόσου, 70 τοις εκατό υψηλότερο κίνδυνο βαριάς κατανάλωσης αλκοόλ και 60 τοις εκατό υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν άσθμα.

Το κόστος για τα παιδιά

Το IPV επηρεάζει επίσης άμεσα τα παιδιά που εκτίθενται σε αυτό και με πολλούς τρόπους. Το IPV και η κακοποίηση παιδιών συνυπάρχουν στο 30 έως 60 τοις εκατό των περιπτώσεων στις ΗΠΑ, σύμφωνα με μια έκθεση του 2006 από το Εθνικό Ινστιτούτο Δικαιοσύνης.

Το 2006, η UNICEF υπολόγισε ότι 275 εκατομμύρια παιδιά σε όλο τον κόσμο εκτέθηκαν στη βία στο σπίτι. ο αριθμός αυτός πιθανότατα έχει αυξηθεί. Τα ευρήματά τους υποδηλώνουν ότι τα παιδιά που εκτίθενται στη βία μπορεί να έχουν συναισθηματικά ή συμπεριφορικά προβλήματα, να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να βιώσουν σωματική ή σεξουαλική επίθεση και μπορεί να είναι πιο πιθανό να μιμηθούν καταχρηστικές συμπεριφορές. (Σημείωση: Η κακοποίηση είναι πάντα μια επιλογή που γίνεται από τον δράστη· δεν συνεχίζουν να διαπράττουν κακοποίηση όλα τα παιδιά που είναι μάρτυρες κακοποίησης.)

Αυτά τα ευρήματα υπογραμμίζουν το γεγονός ότι η βία δεν είναι ένα ιδιωτικό πρόβλημα, αλλά στην πραγματικότητα ένας κύκλος που επηρεάζει τα παιδιά, τους συνομηλίκους τους, τον εργασιακό χώρο και κατ’ επέκταση όλους εμάς.

Είναι σημαντικό να επαναλάβουμε ότι το κόστος της βίας είναι δύσκολο να προσδιοριστεί για διάφορους λόγους και οι εκτιμήσεις που δίνονται εδώ είναι πιθανότατα χαμηλές. Σε συνδυασμό με τις συναισθηματικές και σωματικές επιβαρύνσεις στις οικογένειες, τους φίλους και τις κοινότητες των θυμάτων, το κόστος του IPV στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι ένας λογαριασμός που απλά δεν έχουμε την πολυτέλεια να πληρώσουμε.

Πώς μπορείτε να βοηθήσετε κάποιον που επηρεάζεται από το IPV;

Εάν ένας φίλος ή κάποιος που σας ενδιαφέρει κακοποιείται από τον σύντροφό του, οι παρακάτω συμβουλές μπορούν να κάνουν τεράστια διαφορά:

• Μίλα τους. Ενημερώστε τον φίλο σας ότι νοιάζεστε για αυτούς και ανησυχείτε για την ευημερία τους. Ο φίλος σας μπορεί να αρνηθεί ότι έχει κακοποιηθεί. Απλώς ενημερώστε τους ότι είστε εκεί για αυτούς.
• Αποφύγετε την κρίση. Εμπιστευτείτε αυτό που λέει ο φίλος σας για την εμπειρία του. Πολλά θύματα φοβούνται ότι δεν θα γίνουν πιστευτά. Κατανοήστε ότι τα άτομα που βιώνουν κακοποίηση μπορεί να κατηγορήσουν τον εαυτό τους για αυτό ή να προσπαθήσουν να δικαιολογήσουν την κακοποίηση με άλλους τρόπους. Επίσης, κατανοήστε ότι τα άτομα που βιώνουν κακοποίηση μπορεί να αγαπούν τον θύτη τους.
• ΜΗΝ τους κατηγορείτε. Η κακοποίηση δεν φταίει ποτέ το θύμα, παρά το τι μπορεί να πει ο θύτης του. Ενημερώστε τη φίλη σας ότι δεν φταίει αυτή. κανείς δεν αξίζει να κακομεταχειρίζεται.
• ΜΗΝ τους πεις να φύγουν. Όσο δύσκολο κι αν είναι, ο φίλος σας ξέρει τι είναι καλύτερο για αυτόν. Όταν τα θύματα εγκαταλείπουν τον θύτη τους, ο κίνδυνος θανάτου συχνά αυξάνεται; μπορεί να μην είναι ασφαλές για τον φίλο σας να φύγει, παρόλο που πιστεύετε ότι θα έπρεπε. Αντίθετα, δώστε τους τη δυνατότητα να κάνουν τις δικές τους επιλογές.
• Βοηθήστε τους να εξερευνήσουν τις επιλογές τους. Πολλά θύματα αισθάνονται μόνα και αβοήθητα ή αισθάνονται ότι δεν είναι ασφαλές να αναζητήσουν πόρους στο σπίτι τους. Προσφερθείτε να αναζητήσετε τηλεφωνικές γραμμές μαζί τους ή κρατήστε φυλλάδια για αυτούς.

Ανατρέξτε στο Κέντρο Συνειδητοποίησης κατάχρησης σχέσεων για περισσότερες συμβουλές σχετικά με την υποστήριξη ενός φίλου (ή συναδέλφου) που υφίσταται κακοποίηση.

Πού μπορώ να πάω για βοήθεια;

Υπάρχουν πολλοί πόροι για τα θύματα κακοποίησης. Εάν αντιμετωπίζετε κατάχρηση, βεβαιωθείτε ότι είναι ασφαλές για εσάς να έχετε πρόσβαση σε αυτούς τους πόρους στον υπολογιστή ή το τηλέφωνό σας.

• Εθνική τηλεφωνική γραμμή για την ενδοοικογενειακή βία: πόροι για όλα τα θύματα IPV. 24ωρη τηλεφωνική γραμμή στο 1-800-799-7233, 1-800-787-3224 (TTY)

• Έργο κατά της βίας: εξειδικευμένοι πόροι για LGBTQ και οροθετικά θύματα. 24ωρη τηλεφωνική γραμμή στο 212-714-1141

• Εθνικό δίκτυο βιασμού, κακοποίησης και αιμομιξίας (RAINN): πόροι για επιζώντες κακοποίησης και σεξουαλικής επίθεσης. 24ωρη τηλεφωνική γραμμή στο 1-800-656-HOPE

• Γραφείο για την Υγεία των Γυναικών: πόροι ανά κράτος. γραμμή βοήθειας στο 1-800-994-9662