Διαλείπουσα Εκρηκτική Διαταραχή

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Τα παρορμητικά, επιθετικά επεισόδια που χαρακτηρίζουν τα IED μπορούν να λάβουν πολλές μορφές. Μερικές συμπεριφορές που μπορεί να είναι σημάδια IED περιλαμβάνουν:

• φωνάζοντας και φωνάζοντας
• έντονες διαφωνίες
• εκρήξεις θυμού και οργή
• απειλές
• οδική οργή
• τρυπώντας τοίχους ή σπάζοντας πλάκες
• ζημιογόνα περιουσία
• σωματική βία, όπως χαστούκια ή σπρωξιές
• καβγάδες ή καβγάδες
• ενδοοικογενειακή βία
• προσβολή

Αυτά τα ξόρκια ή οι επιθέσεις συμβαίνουν συχνά με ελάχιστη έως καθόλου προειδοποίηση. Είναι βραχύβια, σπάνια διαρκούν περισσότερο από μισή ώρα. Μπορεί να εμφανιστούν παράλληλα με σωματικά συμπτώματα, όπως:

• αυξημένη ενέργεια (αδρεναλίνη)

• πονοκέφαλο ή πίεση στο κεφάλι

• αίσθημα παλμών της καρδιάς
• σφίξιμο στο στήθος
• μυϊκή ένταση
• μυρμήγκιασμα
• σεισμικές δονήσεις

Αισθήματα ερεθισμού, οργής και απώλειας ελέγχου αναφέρονται συνήθως πριν ή κατά τη διάρκεια του επεισοδίου. Τα άτομα με IED μπορεί να βιώσουν αγωνιστικές σκέψεις ή μια αίσθηση συναισθηματικής απόσπασης. Αμέσως μετά, μπορεί να αισθάνονται κουρασμένοι ή ανακουφισμένοι. Τα άτομα με IED συχνά αναφέρουν αισθήματα τύψεων ή ενοχής μετά από ένα επεισόδιο.

Για ορισμένα άτομα με IED, αυτά τα επεισόδια συμβαίνουν σε τακτική βάση. Για άλλους, εμφανίζονται μετά από παρατάσεις μη επιθετικής συμπεριφοράς εβδομάδων ή μηνών. Μεταξύ πράξεων σωματικής βίας μπορεί να συμβούν λεκτικές εκρήξεις.

Πώς γίνεται η διάγνωση;

Η νέα έκδοση του Diagnostic and Statistical Manual (DSM-5) περιλαμβάνει ενημερωμένα διαγνωστικά κριτήρια για IED. Τα νέα κριτήρια διακρίνουν μεταξύ:

• συχνότερα επεισόδια λεκτικής επιθετικότητας χωρίς να βλάπτουν σωματικά άτομα ή περιουσίες
• λιγότερο συχνές πράξεις καταστροφικής ή επιθετικής συμπεριφοράς που προκαλούν σοβαρή βλάβη σε ανθρώπους ή περιουσίες

Μια διαταραχή που χαρακτηρίζεται από παρορμητική και επιθετική συμπεριφορά έχει εμφανιστεί σε όλες τις εκδόσεις του DSM. Ωστόσο, ονομάστηκε για πρώτη φορά IED στην τρίτη έκδοση. Πριν από την τρίτη έκδοση, πίστευαν ότι ήταν σπάνιο. Με τα ενημερωμένα διαγνωστικά κριτήρια και τις προόδους στην έρευνα IED, πιστεύεται τώρα ότι είναι πολύ πιο συνηθισμένο.

Το 2005, α μελέτη διαπίστωσε ότι το 6,3 τοις εκατό των 1.300 ατόμων που αναζητούσαν φροντίδα για ένα πρόβλημα ψυχικής υγείας πληρούσαν τα κριτήρια για το DSM-5 IED κάποια στιγμή στη ζωή τους. Επιπλέον, το 3,1 τοις εκατό πληρούσε τα κριτήρια για μια τρέχουσα διάγνωση.

Ένα 9.282 άτομα μελέτη από το 2006 διαπίστωσε ότι το 7,3 τοις εκατό πληρούσε τα κριτήρια DSM-5 για IED κάποια στιγμή στη ζωή του, ενώ το 3,9 τοις εκατό πληρούσε τα κριτήρια τους τελευταίους 12 μήνες.

Τι το προκαλεί και ποιος κινδυνεύει;

Λίγα είναι γνωστά για το τι προκαλεί το IED. Η αιτία είναι πιθανότατα ένας συνδυασμός γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων. Οι γενετικοί παράγοντες περιλαμβάνουν γονίδια που περνούν από γονέα σε παιδί. Οι περιβαλλοντικοί παράγοντες περιλαμβάνουν συμπεριφορές στις οποίες εκτίθεται ένα άτομο ως παιδί.

Η χημεία του εγκεφάλου μπορεί επίσης να παίξει κάποιο ρόλο. Μελέτες δείχνουν ότι η επαναλαμβανόμενη παρορμητική και επιθετική συμπεριφορά σχετίζεται με χαμηλά επίπεδα σεροτονίνης στον εγκέφαλο.

Μπορεί να διατρέχετε αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξετε IED εάν:

• είναι αρσενικά
• είναι κάτω των 40 ετών
• μεγάλωσε σε ένα νοικοκυριό που βίαζε λεκτικά ή σωματικά
• βίωσε πολλαπλά τραυματικά γεγονότα ως παιδί
• έχετε άλλη ψυχική ασθένεια που προκαλεί παρορμητική ή προβληματική συμπεριφορά, όπως:
  • διαταραχή ελλειμματικής προσοχής-υπερκινητικότητας (ADHD)
  • αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας
  • οριακή διαταραχή προσωπικότητας

Πώς αντιμετωπίζεται;

Υπάρχει ένας αριθμός θεραπειών για το IED. Τις περισσότερες φορές, χρησιμοποιούνται περισσότερες από μία θεραπείες.

Θεραπεία

Η επίσκεψη σε σύμβουλο, ψυχολόγο ή θεραπευτή μόνος ή σε ομαδικό περιβάλλον μπορεί να βοηθήσει ένα άτομο να διαχειριστεί τα συμπτώματα του IED.

Η γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία (CBT) είναι ένας τύπος θεραπείας που περιλαμβάνει τον εντοπισμό επιβλαβών προτύπων και τη χρήση δεξιοτήτων αντιμετώπισης, τεχνικών χαλάρωσης και εκπαίδευσης για την υποτροπή για την αντιμετώπιση επιθετικών παρορμήσεων.

Μια μελέτη του 2008 διαπίστωσε ότι 12 εβδομάδες ατομικής ή ομαδικής CBT μείωσαν τα συμπτώματα του IED, συμπεριλαμβανομένων της επιθετικότητας, του ελέγχου του θυμού και της εχθρότητας. Αυτό ίσχυε τόσο κατά τη διάρκεια της θεραπείας όσο και μετά από τρεις μήνες.

φαρμακευτική αγωγή

Δεν υπάρχουν συγκεκριμένα φάρμακα για το IED, αλλά ορισμένα φάρμακα μπορεί να βοηθήσουν στη μείωση της παρορμητικής συμπεριφοράς ή της επιθετικότητας. Αυτά περιλαμβάνουν:

• αντικαταθλιπτικά, ιδιαίτερα εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRIs)

• σταθεροποιητές της διάθεσης, συμπεριλαμβανομένου του λιθίου, του βαλπροϊκού οξέος και της καρβαμαζεπίνης
• αντιψυχωσικά φάρμακα
• φάρμακα κατά του άγχους

Η έρευνα για τη φαρμακευτική αγωγή για IED είναι περιορισμένη. Μια μελέτη του 2009 διαπίστωσε ότι η φλουοξετίνη SSRI, πιο γνωστή με την εμπορική της ονομασία Prozac, μείωσε τις παρορμητικές-επιθετικές συμπεριφορές μεταξύ των ατόμων με IED.

Μπορεί να χρειαστούν έως και τρεις μήνες θεραπείας για να βιώσετε τις πλήρεις επιδράσεις των SSRI και τα συμπτώματα τείνουν να επανεμφανιστούν μόλις σταματήσει η φαρμακευτική αγωγή. Επιπλέον, δεν ανταποκρίνονται όλοι στη φαρμακευτική αγωγή.

Εναλλακτικές θεραπείες

Λίγες μελέτες έχουν διερευνήσει την αποτελεσματικότητα εναλλακτικών θεραπειών και αλλαγές στον τρόπο ζωής για το IED. Ωστόσο, υπάρχει μια σειρά από παρεμβάσεις που δεν είναι πιθανό να έχουν αρνητικό αντίκτυπο. Μερικά από αυτά περιλαμβάνουν:

• υιοθετώντας μια ισορροπημένη διατροφή
• να κοιμάσαι αρκετά
• παραμένοντας σωματικά δραστήριοι
• αποφυγή αλκοόλ, ναρκωτικών και τσιγάρων
• μείωση και διαχείριση των πηγών στρες
• αφιερώστε χρόνο για χαλαρωτικές δραστηριότητες, όπως ακούγοντας μουσική
• την εξάσκηση του διαλογισμού ή άλλων τεχνικών ενσυνειδητότητας
• δοκιμάζοντας εναλλακτικές θεραπείες, όπως βελονισμό, βελονισμό ή μασάζ

Ποιες είναι οι επιπλοκές;

Το IED μπορεί να επηρεάσει τις στενές σας σχέσεις και τις καθημερινές σας δραστηριότητες. Οι συχνές λογομαχίες και η πιο επιθετική συμπεριφορά μπορεί να δυσκολέψουν τη διατήρηση σταθερών και υποστηρικτικών σχέσεων. Τα επεισόδια IED μπορούν να προκαλέσουν σημαντική βλάβη στις οικογένειες.

Μπορεί επίσης να αντιμετωπίσετε συνέπειες μετά από επιθετική συμπεριφορά στη δουλειά, στο σχολείο ή στο δρόμο. Η απώλεια εργασίας, η αποβολή από το σχολείο, τα αυτοκινητιστικά ατυχήματα και οι οικονομικές και νομικές επιπτώσεις είναι όλες πιθανές επιπλοκές.

Τα άτομα που έχουν IED διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να έχουν άλλα προβλήματα ψυχικής και σωματικής υγείας. Μερικά από αυτά περιλαμβάνουν:

• κατάθλιψη
• ανησυχία
• ΔΕΠΥ
• κατάχρηση αλκοόλ ή ουσιών
• άλλες επικίνδυνες ή παρορμητικές συμπεριφορές, όπως ο προβληματικός τζόγος ή το μη ασφαλές σεξ
• διατροφικές διαταραχές
• χρόνιους πονοκεφάλους
• υψηλή πίεση του αίματος
• Διαβήτης
• καρδιακή ασθένεια
• Εγκεφαλικό
• χρόνιος πόνος
• έλκη
• αυτοτραυματισμός και αυτοκτονία

Επισκεφθείτε έναν επαγγελματία υγείας

Πολλοί άνθρωποι που έχουν IED δεν αναζητούν θεραπεία. Αλλά είναι σχεδόν αδύνατο να αποφευχθούν επεισόδια IED χωρίς επαγγελματική βοήθεια.

Εάν υποψιάζεστε ότι έχετε IED, κλείστε ένα ραντεβού με έναν γιατρό ή άλλο επαγγελματία ψυχικής υγείας. Εάν πιστεύετε ότι μπορεί να βλάψετε τον εαυτό σας ή κάποιον άλλο, καλέστε αμέσως το 911.

Εάν είστε σε σχέση με κάποιον που υποπτεύεστε ότι έχει IED, μπορείτε να ζητήσετε από το αγαπημένο σας πρόσωπο να ζητήσει βοήθεια. Ωστόσο, δεν υπάρχουν εγγυήσεις ότι θα το κάνουν. Το IED δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως δικαιολογία για επιθετική ή βίαιη συμπεριφορά απέναντί ​​σας.

Κάντε την προστασία του εαυτού σας και των παιδιών σας την πρώτη σας προτεραιότητα. Μάθετε πώς να προετοιμαστείτε για μια έκτακτη ανάγκη και να βρείτε βοήθεια καλώντας την Εθνική Γραμμή Επικοινωνίας για την Οικογενειακή Βία στο 800-799-SAFE (800-799-7233) ή επισκεφτείτε τον ιστότοπό τους.