Γρήγορα αντανακλαστικά: Τι πρέπει να γνωρίζετε

Ποια είναι τα συμπτώματα των ζωηρών αντανακλαστικών;

Κατά τη διάρκεια μιας δοκιμασίας αντανακλαστικών, ο μυς σας βραχύνεται (συστέλλεται) ως απόκριση σε βαθιά χτυπήματα τένοντα από το αντανακλαστικό σφυρί. Τα ζωηρά αντανακλαστικά περιγράφουν μια περίπτωση όπου οι μύες συστέλλονται πιο έντονα ή περισσότερες φορές από το κανονικό.

Εάν έχετε έντονα αντανακλαστικά, μπορεί επίσης να έχετε ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα συμπτώματα:

• προβλήματα βάδισης (βάδισης).
• δυσκολία να αρπάξει αντικείμενα
• δυσκολία στην κατάποση
• μυϊκούς πόνους και σπασμούς
• μπερδεμένη ομιλία
• συσπάσεις

Τι προκαλεί τα ζωηρά αντανακλαστικά;

Γρήγορα αντανακλαστικά μπορεί να αναπτυχθούν όταν οι νευρώνες επιδεινώνονται. Αυτοί οι νευρώνες είναι επίσης γνωστοί ως τα ανώτερα κινητικά νευρικά κύτταρα.

Άλλες αιτίες ζωηρών αντανακλαστικών σχετίζονται με νευρολογικές παθήσεις, όπως:

• Υπερθυρεοειδισμός: Αυτή η κατάσταση μπορεί να προκαλέσει την απελευθέρωση υπερβολικής ποσότητας θυρεοειδικών ορμονών στο σώμα σας. Αυτό μπορεί να προκαλέσει τη διάσπαση των μυϊκών ινών πολύ γρήγορα, προκαλώντας ζωηρά αντανακλαστικά.
• Ανησυχία: Οι εξάρσεις αδρεναλίνης που προκαλούνται από το άγχος μπορεί να κάνουν τα αντανακλαστικά σας να ανταποκρίνονται περισσότερο από το κανονικό.
• Νόσος του Lou Gehrig ή αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση (ALS): Τα γρήγορα αντανακλαστικά είναι κοινά με το ALS. Αυτή η διαταραχή του νευρικού συστήματος αναπτύσσεται όταν το σώμα σας επιτίθεται στους δικούς του νευρώνες και επηρεάζει την κίνηση.
• Σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣΚΠ): Ενώ τα αδύναμα αντανακλαστικά είναι πιο κοινά με την ΠΣ, αυτή η κατάσταση μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρούς μυϊκούς σπασμούς. Κατά τη διάρκεια μιας δοκιμασίας αντανακλαστικών, τέτοιοι σπασμοί μπορεί να εμφανιστούν και να οδηγήσουν σε διάγνωση ζωηρά αντανακλαστικά. Με την ΠΣ, μπορεί επίσης να έχετε προβλήματα με το βάδισμα και τη συνολική κίνηση.
• Νόσος Πάρκινσον: Αυτό η κατάσταση μεταβάλλει τα εγκεφαλικά κύτταρα με τρόπους που μπορεί να δυσχεράνει την κίνηση. Μπορεί επίσης να οδηγήσει σε μυϊκή σπαστικότητα, η οποία μπορεί να προκαλέσει υψηλότερες αντανακλαστικές αποκρίσεις (υπερτονία).
• Προηγούμενα εγκεφαλικά επεισόδια ή τραυματισμό του εγκεφάλου ή του νωτιαίου μυελού.

Πώς διαγιγνώσκονται τα ζωηρά αντανακλαστικά;

Εάν νομίζετε ότι έχετε ζωηρά αντανακλαστικά, μπορείτε να ζητήσετε από το γιατρό σας μια εξέταση αντανακλαστικών. Αυτό το τεστ βοηθά να προσδιορίσετε πόσο αποτελεσματικό είναι το νευρικό σας σύστημα αξιολογώντας την αντίδραση μεταξύ των κινητικών οδών σας και των αισθητήριων αποκρίσεων.

Κατά τη διάρκεια της εξέτασης, ο γιατρός σας μπορεί να χτυπήσει τα γόνατα, τους δικέφαλους μυς, τα δάχτυλα και τους αστραγάλους σας. Μια κανονική απόκριση σημαίνει ότι οι νευρώνες σας ανταποκρίνονται στη βρύση από ένα αντανακλαστικό σφυρί με αρκετή συστολή (περίπου δύο φορές).

Οι συνολικές αντιδράσεις σας βαθμολογούνται με βάση την ακόλουθη κλίμακα:

• 5 ή υψηλότερο: σημαντική υπερανακλαστικότητα. ο κλώνος είναι πιθανός
• 4: υπερανακλαστικοί μύες
• 3: ζωηρά αντανακλαστικά (πιο υπεραντανακλαστικά από το κανονικό)
• 2: κανονική απόκριση
• 1: μικρή απόκριση (υποανακλαστικό)
• 0: δεν σημειώθηκε απάντηση

Ευρήματα 3 ή υψηλότερα σε όλα τα άκρα μπορεί να διαγνωστούν ως ζωηρά αντανακλαστικά. Η βαθμολογία 5 σημαίνει ότι οι μύες σας συστέλλονται πολλές φορές μετά τη δοκιμασία αντανακλαστικού εν τω βάθει τένοντα. Εάν ο γιατρός σας βαθμολογήσει τις αντιδράσεις σας 0 ή 1, οι μύες σας παρουσιάζουν ελάχιστη έως καθόλου συστολή κατά τη διάρκεια της εξέτασης.

ο πιο συχνή αιτία χαμηλής αντανακλαστικής απόκρισης είναι η περιφερική νευροπάθεια. Ο διαβήτης, η αναιμία και η ανεπάρκεια βιταμινών είναι πιθανές αιτίες απουσίας αντανακλαστικών. Ωστόσο, οι συνθήκες δεν το κάνουνπροκαλούν ζωηρά αντανακλαστικά.

Εάν ο γιατρός σας υποψιάζεται μια νευρολογική διαταραχή, θα ζητήσει περισσότερες εξετάσεις. Οι απεικονιστικές εξετάσεις, όπως η μαγνητική τομογραφία, μπορούν να βοηθήσουν τον γιατρό σας να δει νευρολογική βλάβη.

Πώς αντιμετωπίζονται τα ζωηρά αντανακλαστικά;

Η θεραπεία για τα έντονα αντανακλαστικά εξαρτάται από την υποκείμενη αιτία. Εάν έχετε μια νευρολογική διαταραχή, τα φάρμακα μπορούν να βοηθήσουν στη διαχείριση της κατάστασης και να οδηγήσουν σε σταθερότητα των αντανακλαστικών.

Για παράδειγμα, το ALS αντιμετωπίζεται με φάρμακα για τη μείωση της βλάβης των νευρώνων. Οι θεραπείες της ΣΚΠ επικεντρώνονται στη μείωση της φλεγμονής στον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό.

Εάν τα ζωηρά αντανακλαστικά σχετίζονται με έναν τραυματισμό, πιθανότατα θα δείτε φυσιολογικές μυϊκές συσπάσεις καθώς το σώμα σας θεραπεύεται.

Για όλες τις αιτίες ζωηρών αντανακλαστικών, η φυσικοθεραπεία ή η εργοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει. Μια σειρά συνεδριών μπορεί να σας βοηθήσει να μάθετε ασκήσεις και στρατηγικές κίνησης που θα σας βοηθήσουν να τροποποιήσετε τα ενεργά αντανακλαστικά. Μπορείτε επίσης να μάθετε τεχνικές για να διατηρήσετε την ανεξαρτησία.

Μπορούν τα ζωηρά αντανακλαστικά να προκαλέσουν επιπλοκές;

Μια αντίδραση άνω του μέσου όρου σε μια δοκιμασία αντανακλαστικών θα μπορούσε να υποδεικνύει μια υποκείμενη νευρολογική πάθηση. Ωστόσο, ο γιατρός σας θα χρειαστεί να κάνετε άλλες εξετάσεις για να κάνετε μια διάγνωση. Μετά το τεστ αντανακλαστικών, ο γιατρός σας μπορεί επίσης να ελέγξει το βάδισμά σας.

Ο γιατρός σας μπορεί να πραγματοποιεί περιοδικά μια εξέταση αντανακλαστικών για να δει εάν η λειτουργία του νευρώνα έχει βελτιωθεί ή επιδεινωθεί. Οι νευρολογικές παθήσεις, όταν αφεθούν χωρίς θεραπεία, μπορεί να οδηγήσουν σε προβλήματα κίνησης και αναπηρίας.

Ποια είναι η προοπτική για ζωηρά αντανακλαστικά;

Τα γρήγορα αντανακλαστικά μπορεί να υποδηλώνουν μια αναπτυσσόμενη νευρολογική πάθηση. Πιθανότατα θα χρειαστεί να συμβουλευτείτε το γιατρό σας, ειδικά εάν αρχίσετε να εμφανίζετε άλλα συμπτώματα. Τα αντανακλαστικά σας θα ελέγχονται περιοδικά για τη μέτρηση τυχόν αλλαγών.