Γονόρροια στην εγκυμοσύνη

Η γονόρροια είναι πιο συχνή στους άνδρες παρά στις γυναίκες, σύμφωνα με το Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC). Στις γυναίκες, η λοίμωξη από γονόρροια εμφανίζεται συνήθως στον τράχηλο της μήτρας, αλλά τα βακτήρια μπορούν επίσης να βρεθούν στην ουρήθρα, στο άνοιγμα του κόλπου, στο ορθό και στο λαιμό.

Η γονόρροια είναι η δεύτερη πιο συχνά αναφερόμενη ασθένεια στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το 2014, αναφέρθηκαν περίπου 350.000 περιπτώσεις γονόρροιας. Αυτό σημαίνει ότι υπήρχαν περίπου 110 κρούσματα ανά 100.000 άτομα. Αυτό το στατιστικό ήταν χαμηλότερο το 2009, όταν αναφέρθηκαν περίπου 98 περιπτώσεις ανά 100.000 άτομα.

Τα πραγματικά στατιστικά στοιχεία για τη γονόρροια μπορεί να είναι δύσκολο να εντοπιστούν επειδή ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να μην έχουν αναφερθεί. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μολυνθεί αλλά δεν παρουσιάζουν συμπτώματα. Επίσης, μερικοί άνθρωποι που έχουν συμπτώματα μπορεί να μην επισκεφτούν γιατρό.

Συνολικά, η συχνότητα της γονόρροιας στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει μειωθεί δραματικά από το 1975. Αυτό οφείλεται κυρίως στο ότι οι άνθρωποι αλλάζουν τη συμπεριφορά τους λόγω του φόβου ότι θα προσβληθούν από τον ιό HIV. Σήμερα υπάρχει επίσης καλύτερος έλεγχος και έλεγχος για τη γονόρροια.

Οι παράγοντες υψηλού κινδύνου για γονόρροια περιλαμβάνουν:

• είναι μεταξύ 15-24 ετών
• έχοντας έναν νέο σεξουαλικό σύντροφο
• έχοντας πολλούς σεξουαλικούς συντρόφους
• έχοντας προηγουμένως διαγνωστεί με γονόρροια ή άλλα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα (ΣΜΝ)

Πολλές λοιμώξεις στις γυναίκες δεν προκαλούν συμπτώματα μέχρι να εμφανιστούν προβλήματα. Για το λόγο αυτό, το CDC συνιστά τακτικές εξετάσεις σε γυναίκες υψηλού κινδύνου, ακόμη και αν δεν έχουν συμπτώματα.

Τα συμπτώματα που μπορεί να εμφανίσουν ορισμένες γυναίκες περιλαμβάνουν:

• έκκριση κίτρινης βλέννας και πύου από τον κόλπο
• επώδυνη ούρηση
• μη φυσιολογική εμμηνορροϊκή αιμορραγία

Πόνος και πρήξιμο του ορθού μπορεί να εμφανιστεί εάν η μόλυνση εξαπλωθεί σε αυτήν την περιοχή.

Επειδή τόσες πολλές γυναίκες δεν παρουσιάζουν συμπτώματα, οι λοιμώξεις συχνά δεν αντιμετωπίζονται. Εάν συμβεί αυτό, η λοίμωξη μπορεί να εξαπλωθεί από τον τράχηλο στην ανώτερη γεννητική οδό και να μολύνει τη μήτρα. Η μόλυνση μπορεί επίσης να εξαπλωθεί στις σάλπιγγες, η οποία είναι γνωστή ως σαλπιγγίτιδα ή φλεγμονώδης νόσος της πυέλου (PID).

Οι γυναίκες με PID λόγω γονόρροιας συνήθως έχουν πυρετό και έχουν κοιλιακό και πυελικό πόνο. Τα βακτήρια που προκαλούν PID μπορούν να βλάψουν τις σάλπιγγες, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει υπογονιμότητα, έκτοπη κύηση και χρόνιο πυελικό πόνο.

Εάν η γονόρροια δεν αντιμετωπιστεί, μπορεί επίσης να εξαπλωθεί στο αίμα και να προκαλέσει διάχυτη γονοκοκκική λοίμωξη (DGI). Αυτή η μόλυνση συμβαίνει συνήθως επτά έως δέκα ημέρες μετά την έναρξη της εμμήνου ρύσεως.

Το DGI μπορεί να προκαλέσει πυρετό, ρίγη και άλλα συμπτώματα. Οι ζωντανοί γονοκοκκικοί οργανισμοί μπορούν επίσης να εισβάλουν στις αρθρώσεις και να προκαλέσουν αρθρίτιδα στα γόνατα, τους αστραγάλους, τα πόδια, τους καρπούς και τα χέρια.

Η γονόρροια μπορεί επίσης να επηρεάσει το δέρμα και να προκαλέσει εξάνθημα στα χέρια, τους καρπούς, τους αγκώνες και τους αστραγάλους. Το εξάνθημα ξεκινά ως μικρές, επίπεδες, κόκκινες κηλίδες που εξελίσσονται σε φουσκάλες γεμάτες πύον.

Σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να συμβεί φλεγμονή των ιστών του εγκεφάλου ή του νωτιαίου μυελού, μόλυνση των καρδιακών βαλβίδων ή φλεγμονή της επένδυσης του ήπατος.

Επιπλέον, η λοίμωξη από γονόρροια μπορεί να το κάνει ευκολότερο προσβληθεί από τον ιό HIV. Αυτό συμβαίνει επειδή η γονόρροια φλεγμονώνει τους ιστούς σας και αποδυναμώνει το ανοσοποιητικό σας σύστημα.

Οι περισσότερες έγκυες γυναίκες με γονόρροια δεν παρουσιάζουν συμπτώματα, επομένως μπορεί να μην γνωρίζετε εάν έχετε μολυνθεί. Οι έγκυες γυναίκες έχουν στην πραγματικότητα κάποιο βαθμό προστασίας έναντι πιθανών προβλημάτων. Για παράδειγμα, οι εμβρυϊκοί ιστοί μπορούν να βοηθήσουν στην προστασία της μήτρας και των σαλπίγγων από μόλυνση.

Ωστόσο, οι έγκυες γυναίκες με γονόρροια μπορούν να μεταδώσουν τη μόλυνση στα μωρά τους κατά τη διάρκεια του κολπικού τοκετού. Αυτό συμβαίνει επειδή το μωρό έρχεται σε επαφή με τις εκκρίσεις των γεννητικών οργάνων της μητέρας. Τα συμπτώματα στα μολυσμένα βρέφη εμφανίζονται συνήθως δύο έως πέντε ημέρες μετά τον τοκετό.

Τα μολυσμένα βρέφη μπορεί να αναπτύξουν λοιμώξεις του τριχωτού της κεφαλής, λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού, ουρηθρίτιδα ή κολπίτιδα. Μπορούν επίσης να αναπτύξουν μια σοβαρή μόλυνση των ματιών.

Η μόλυνση θα μπορούσε επίσης να εισέλθει στο αίμα ενός βρέφους, προκαλώντας γενικευμένη ασθένεια. Όπως και στους ενήλικες, όταν τα βακτήρια εξαπλώνονται σε όλο το σώμα, μπορεί να εγκατασταθούν σε μία ή περισσότερες αρθρώσεις, προκαλώντας αρθρίτιδα ή φλεγμονή των ιστών του εγκεφάλου ή του νωτιαίου μυελού.

Οι οφθαλμικές λοιμώξεις σε ένα νεογέννητο σπάνια προκαλούνται από γονόρροια. Αν συμβεί αυτό, όμως, μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμη τύφλωση.

Ωστόσο, η τύφλωση που προκαλείται από μόλυνση των ματιών από γονόρροια μπορεί να προληφθεί. Στα νεογνά χορηγείται συστηματικά οφθαλμική αλοιφή ερυθρομυκίνης για την πρόληψη λοιμώξεων των ματιών. Ο καλύτερος τρόπος πρόληψης της μόλυνσης σε βρέφη κάτω των 28 ημερών είναι ο έλεγχος και η θεραπεία της μητέρας πριν από τον τοκετό.

Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία της γονόρροιας είναι πολύ σημαντική για την πρόληψη της εξάπλωσης της νόσου. Εάν ο σεξουαλικός σας σύντροφος έχει μολυνθεί, θα πρέπει να υποβληθείτε σε εξετάσεις και να υποβληθείτε σε θεραπεία.

Η πρακτική του ασφαλούς σεξ και η χρήση προφυλακτικού θα μειώσει τις πιθανότητές σας να κολλήσετε γονόρροια ή οποιοδήποτε ΣΜΝ. Μπορείτε να ζητήσετε από τον σύντροφό σας να κάνει εξετάσεις και φροντίστε να αποφύγετε το σεξ με κάποιον που έχει ασυνήθιστα συμπτώματα.

Η μετάδοση της γονόρροιας στο νεογέννητο μωρό σας μπορεί να προκαλέσει σοβαρές λοιμώξεις. Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι συχνά δεν υπάρχουν συμπτώματα μέχρι να εμφανιστούν προβλήματα. Ευτυχώς, η αντιβιοτική αγωγή μπορεί να θεραπεύσει τις περισσότερες περιπτώσεις γονόρροιας.

Κάνοντας τακτικές εξετάσεις όταν ανακαλύπτετε ότι είστε έγκυος μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο επιπλοκών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σας. Μιλήστε με το γιατρό σας σχετικά με τις εξετάσεις και φροντίστε να του ενημερώσετε για τυχόν λοιμώξεις που έχετε.