Αρεφλεξία

Τι είναι η αρεφλεξία του εξωστήρα;

Η αρεφλεξία του εξωστήρα εμφανίζεται όταν ο εξωστήρας μυς δεν μπορεί να συσπαστεί. Ο εξωστήρας μυς είναι ο μυς στην ουροδόχο κύστη σας που ελέγχει την κένωση της κύστης σας.

Τα άτομα με εξωστήρα αρεφλεξίας δεν μπορούν να αδειάσουν την κύστη τους από μόνα τους. Πρέπει να χρησιμοποιήσουν έναν κοίλο σωλήνα που ονομάζεται ουροποιητικός καθετήρας για να απελευθερώσει τα ούρα από την ουροδόχο κύστη. Η εξωστήρας αρεφλεξία μπορεί επίσης να ονομαστεί υπολειτουργική κύστη ή νευρογενής κύστη.

Συμπτώματα αρεφλεξίας

Το κύριο σύμπτωμα της αρεφλεξίας είναι η πλήρης απουσία αντανακλαστικών. Τυπικά, όταν ένας μυϊκός τένοντας χτυπιέται γρήγορα, ο μυς συστέλλεται αμέσως. Σε κάποιον με αρεφλεξία, ο μυς δεν συστέλλεται όταν χτυπιέται.

Άλλα συμπτώματα θα εξαρτηθούν από την υποκείμενη αιτία. Τα άτομα με αρεφλεξία μπορεί επίσης να εμφανίσουν συμπτώματα όπως:

• μυρμήγκιασμα ή μούδιασμα στα χέρια ή τα πόδια
• μη φυσιολογικός συντονισμός των μυών
• μυϊκή αδυναμία
• αδεξιότητα ή το να πέφτετε τακτικά πράγματα από τα χέρια σας
• σεξουαλική δυσλειτουργία, ειδικά στους άνδρες
• δυσκοιλιότητα
• πεπτικά προβλήματα
• ακράτεια ούρων (αρεφλεξία εξωστήρα)
• παράλυση
• αναπνευστική ανεπάρκεια

Τι προκαλεί την αρρεφλεξία;

Το περισσότερο Κοινή αιτία μιας απουσίας αντανακλαστικής απόκρισης είναι η περιφερική νευροπάθεια. Η περιφερική νευροπάθεια είναι μια διαταραχή κατά την οποία τα νεύρα δυσλειτουργούν επειδή έχουν υποστεί βλάβη ή καταστροφή.

Μια ασθένεια ή τραυματισμός μπορεί να καταστρέψει ή να βλάψει τα νεύρα σας. Εδώ είναι μερικές από τις καταστάσεις που μπορεί να προκαλέσουν αρεφλεξία:

Διαβήτης

Τα άτομα με διαβήτη μπορεί να εμφανίσουν νευρική βλάβη που προκύπτει από:

• υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα που διατηρούνται για μεγάλο χρονικό διάστημα
• φλεγμονή
• προβλήματα με τα νεφρά ή τον θυρεοειδή (διαβητική νευροπάθεια)

Ελλείψεις βιταμινών

Οι ανεπάρκειες των βιταμινών Ε, Β-1, Β-6 και Β-12 μπορεί να προκαλέσουν βλάβη στα νεύρα και να οδηγήσουν σε αρεφλεξία. Αυτές οι βιταμίνες είναι απαραίτητες για την υγεία των νεύρων.

Σύνδρομο Guillain-Barré (GBS)

Στο σύνδρομο Guillain-Barré, το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται κατά λάθος σε υγιή νευρικά κύτταρα στο περιφερικό νευρικό σύστημα. Η ακριβής αιτία αυτής της κατάστασης δεν είναι γνωστή. Πιστεύεται ότι μια λοίμωξη την πυροδοτεί, όπως η γρίπη του στομάχου ή ο ιός Epstein-Barr.

Σύνδρομο Miller Fisher

Το σύνδρομο Miller Fisher είναι μια σπάνια ασθένεια των νεύρων. Μερικές φορές θεωρείται παραλλαγή ή υποομάδα του GBS. Όπως το GBS, μια ιογενής λοίμωξη συνήθως την πυροδοτεί.

Άλλα αυτοάνοσα νοσήματα

Οι αυτοάνοσες ασθένειες, όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας (MS), η ρευματοειδής αρθρίτιδα (RA) ή η αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση (ALS), μπορεί να οδηγήσουν σε βλάβη των νεύρων ή των ιστών που μπορεί να οδηγήσουν σε αδύναμα ή απόντα αντανακλαστικά. Στην ΠΣ, για παράδειγμα, το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος επιτίθεται και καταστρέφει το προστατευτικό στρώμα των νευρικών ινών. Αυτό προκαλεί φλεγμονή, τραυματισμό και ουλώδη ιστό στο νευρικό σύστημα.

Υποθυρεοειδισμός

Ο υποθυρεοειδισμός εμφανίζεται όταν το σώμα δεν παράγει αρκετή θυρεοειδική ορμόνη. Μπορεί να προκαλέσει κατακράτηση υγρών και να αυξήσει την πίεση που περιβάλλει τους νευρικούς ιστούς.

Τραυματισμός των νεύρων ή του νωτιαίου μυελού

Ένα σωματικό τραύμα ή τραυματισμός, όπως από τροχαίο ατύχημα ή πτώση, είναι μια κοινή αιτία τραυματισμού των νεύρων. Ένας τραυματισμός στη σπονδυλική στήλη συνήθως οδηγεί σε ολική απώλεια της αίσθησης και της κινητικότητας κάτω από τον τραυματισμό. Αυτό περιλαμβάνει την αρεφλεξία. Τυπικά, επηρεάζονται μόνο τα αντανακλαστικά κάτω από το επίπεδο του τραυματισμού.

Διαταραχή χρήσης τοξινών και αλκοόλ

Η έκθεση σε τοξικά επίπεδα χημικών ή βαρέων μετάλλων, όπως ο μόλυβδος ή ο υδράργυρος, μπορεί να οδηγήσει σε νευρική βλάβη. Το αλκοόλ μπορεί επίσης να είναι τοξικό για τα νεύρα. Τα άτομα που κάνουν κατάχρηση αλκοόλ διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν περιφερική νευροπάθεια.

Υπάρχουν επίσης μερικές σπάνιες διαταραχές που μπορεί να προκαλέσουν αρεφλεξία. Αυτά περιλαμβάνουν:

Χρόνια φλεγμονώδης απομυελινωτική πολυνευροπάθεια (CIDP)

Το CIDP είναι μια μακροχρόνια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από καταστροφή των νευρικών ινών στον εγκέφαλο. CIDP είναι στενά συνδεδεμένα στο GBS. Η κατάσταση προκαλεί τελικά απώλεια των μυϊκών αντανακλαστικών.

Παρεγκεφαλιδική αταξία, νευροπάθεια και σύνδρομο αιθουσαίας αρεφλεξίας (CANVAS)

Το σύνδρομο CANVAS είναι μια κληρονομική, βραδέως εξελισσόμενη νευρολογική διαταραχή. Οδηγεί σε αταξία (απώλεια συντονισμού), αρεφλεξία και άλλες βλάβες με την πάροδο του χρόνου. Η μέση ηλικία εμφάνισης του συνδρόμου CANVAS είναι τα 60 έτη.

Παρεγκεφαλιδική αταξία, αρεφλεξία, κοιλιακή κοιλότητα, οπτική ατροφία και σύνδρομο νευροαισθητήρια απώλεια ακοής (CAPOS)

Το σύνδρομο CAPOS είναι μια σπάνια γενετική ασθένεια. Εμφανίζεται συνήθως σε μικρά παιδιά ηλικίας μεταξύ 6 μηνών και 5 ετών.

Το σύνδρομο CAPOS μπορεί να εμφανιστεί μετά από ασθένεια που προκαλεί υψηλό πυρετό. Το παιδί μπορεί ξαφνικά να δυσκολεύεται να περπατήσει ή να συντονιστεί. Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• μυϊκή αδυναμία
• απώλεια ακοής
• δυσκολία στην κατάποση
• ασυνήθιστες κινήσεις των ματιών
• αρεφλεξία

Τα περισσότερα από τα συμπτώματα του συνδρόμου CAPOS βελτιώνονται μόλις υποχωρήσει ο πυρετός, αλλά ορισμένα συμπτώματα μπορεί να παραμείνουν.

Πώς γίνεται η διάγνωση της αρεφλεξίας;

Ο γιατρός σας θα λάβει πρώτα ένα λεπτομερές ιατρικό ιστορικό και θα σας ρωτήσει για τα συμπτώματά σας, συμπεριλαμβανομένων:

• όταν ξεκίνησαν τα συμπτώματά σας
• πόσο γρήγορα επιδεινώθηκαν τα συμπτώματά σας
• εάν ήσασταν άρρωστοι ακριβώς πριν από την έναρξη των συμπτωμάτων

Ο γιατρός σας θα πραγματοποιήσει στη συνέχεια μια φυσική εξέταση. Μπορεί να κάνουν ένα τεστ αντανακλαστικών για να προσδιορίσουν τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων σας. Αυτός ο τύπος εξέτασης βοηθά στην αξιολόγηση της αντίδρασης μεταξύ των κινητικών οδών σας και των αισθητηριακών αποκρίσεων.

Κατά τη διάρκεια μιας δοκιμασίας αντανακλαστικών, ένας γιατρός χρησιμοποιεί ένα εργαλείο που ονομάζεται αντανακλαστικό σφυρί για να ελέγξει την απόκρισή σας στο να χτυπήσετε τους βαθιούς τένοντες σας. Ο γιατρός μπορεί να χτυπήσει σημεία πάνω ή κοντά στα γόνατα, τους δικέφαλους μυς, τα δάχτυλα ή τους αστραγάλους σας. Εάν έχετε αρεφλεξία, οι μύες σας δεν θα αντιδράσουν στη βρύση από το αντανακλαστικό σφυρί.

Ο γιατρός σας μπορεί επίσης να εκτελέσει ορισμένες εξετάσεις για να βοηθήσει στη διάκριση μεταξύ όλων των πιθανών αιτιών της αρεφλεξίας. Ανάλογα με τα συμπτώματά σας, αυτές οι εξετάσεις μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Παρακέντηση σπονδυλικής στήλης. Αυτή η εξέταση είναι επίσης γνωστή ως οσφυϊκή παρακέντηση. Σε αυτή τη διαδικασία, μια βελόνα εισάγεται στο κάτω μέρος της πλάτης για την απομάκρυνση του νωτιαίου υγρού. Στη συνέχεια αποστέλλεται σε εργαστήριο για ανάλυση.
• ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΙΜΑΤΟΣ. Αυτές οι εξετάσεις μετρούν τα επίπεδα βιταμινών και σακχάρου στο αίμα σας.
• Μελέτη αγωγιμότητας νεύρων. Αυτό το τεστ ελέγχει για νευρική βλάβη και δυσλειτουργία.
• Ηλεκτρομυογραφία. Αυτό το τεστ αξιολογεί την υγεία των μυών και των νευρικών κυττάρων που τους ελέγχουν.
• αξονική τομογραφία ή μαγνητική τομογραφία. Αυτές οι εξετάσεις απεικόνισης θα ελέγξουν αν πιέζει κάτι σε ένα νεύρο.

Ποιες είναι οι θεραπευτικές επιλογές για την αρεφλεξία;

Η θεραπεία της αρεφλεξίας εξαρτάται από την υποκείμενη αιτία. Μπορεί να περιλαμβάνει φάρμακα, φυσικοθεραπεία ή και τα δύο.

Φάρμακα

Το ακριβές φάρμακο που θα συνταγογραφήσει ο γιατρός σας θα εξαρτηθεί από το τι προκαλεί τα συμπτώματά σας. Για παράδειγμα, οι γιατροί μπορεί να συνταγογραφήσουν ινσουλίνη για τη θεραπεία του διαβήτη. Εάν έχετε GBS ή CIDP, ο γιατρός σας μπορεί να συνταγογραφήσει θεραπεία με ανοσοσφαιρίνη και πλασμαφαίρεση. Ο γιατρός σας μπορεί να συνταγογραφήσει στεροειδή για να βοηθήσει στη μείωση της φλεγμονής.

Ο υποθυρεοειδισμός αντιμετωπίζεται με ορμόνες υποκατάστασης του θυρεοειδούς. Υπάρχουν επίσης πολλά διαθέσιμα φάρμακα για τη θεραπεία των συμπτωμάτων των αυτοάνοσων νοσημάτων.

Φυσικοθεραπεία

Η φυσικοθεραπεία στοχεύει στην ενίσχυση των προσβεβλημένων μυών. Θα μάθετε πώς να εκτελείτε ασκήσεις με ασφάλεια για να βελτιώσετε το περπάτημα, το τρέξιμο και τη συνολική μυϊκή δύναμη. Ένας εργοθεραπευτής μπορεί να σας βοηθήσει με τις καθημερινές δραστηριότητες.

Θεραπεία για την αρεφλεξία του εξωστήρα

Δεν υπάρχουν επί του παρόντος διαθέσιμα ειδικά φάρμακα για τη θεραπεία της εξωστήρα αρεφλεξίας. Τα άτομα με αρεφλεξία εξωστήρα θα πρέπει να ουρούν σε τακτά χρονικά διαστήματα για να βεβαιωθούν ότι η κύστη δεν γεμίζει πολύ.

Ένας γιατρός μπορεί να συστήσει τη χρήση καθετήρα ούρων για να βεβαιωθεί ότι η κύστη έχει αδειάσει. Κατά τη διάρκεια μιας διαδικασίας καθετηριασμού, ένας λεπτός, εύκαμπτος σωλήνας εισάγεται στην ουροδόχο κύστη για να απελευθερώσει τα ούρα.

Ποιες είναι οι προοπτικές για τα άτομα με αρεφλεξία;

Η προοπτική για τα άτομα με αρεφλεξία εξαρτάται από την υποκείμενη αιτία. Ορισμένες από τις καταστάσεις που προκαλούν την αρρεφλεξία, όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας και η ΡΑ, δεν έχουν τρέχουσα θεραπεία. Ο στόχος της θεραπείας είναι να μειώσει τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων και να βελτιώσει την ποιότητα ζωής. Τα περισσότερα άτομα με MFS και σύνδρομο Guillain-Barré θα κάνουν πλήρη ή σχεδόν πλήρη ανάρρωση.

Εάν έχετε βιώσει οποιοδήποτε μούδιασμα, αδυναμία ή μη φυσιολογικές αισθήσεις των μυών ή των νεύρων, επισκεφθείτε αμέσως το γιατρό σας για διάγνωση. Συνήθως, όσο νωρίτερα διαγνωστούν και αντιμετωπιστούν αυτά τα προβλήματα, τόσο καλύτερη είναι η προοπτική σας.