Οι ιοί του Ebola προκαλούν μια σοβαρή και συχνά θανατηφόρα ασθένεια, που ονομάζεται Ebola Virus Disease (EVD). Η ασθένεια του ιού Ebola καλείται προηγουμένως αιμορραγικός πυρετός Ebola. Τα ποσοστά θνησιμότητας κατά τη διάρκεια των κρουσμάτων EVD μπορούν να φτάσουν το 90%.
Οι ιοί του Έμπολα προκαλούν αιμορραγικό πυρετό, μια κατάσταση που μπορεί επίσης να προκληθεί από άλλους τύπους ιών, αλλά ο Έμπολα παράγει μία από τις πιο θανατηφόρες μορφές. Εκτός από τα άλλα συμπτώματα αιμορραγικού πυρετού, όπως πυρετός, πονοκέφαλος, μυϊκός πόνος, αδυναμία, έμετος και διάρροια, οι πιο σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να περιλαμβάνουν βλάβη στα αιμοφόρα αγγεία και εκτεταμένη εσωτερική και εξωτερική αιμορραγία (αιμορραγία). Τα ποσοστά θνησιμότητας της EVD κυμαίνονται από 25% έως 90%, με μέσο όρο 50%. Ο θάνατος συμβαίνει συνήθως ως αποτέλεσμα σοκ λόγω απώλειας υγρών παρά απώλειας αίματος.
Δεν υπάρχουν εγκεκριμένα φάρμακα ή εμβόλια για τη θεραπεία της EVD, αν και δοκιμάζονται πειραματικά εμβόλια και θεραπευτικά. Η ανάκαμψη φαίνεται να εξαρτάται εν μέρει από τον αριθμό των ιών που εκτέθηκε αρχικά ένα άτομο, από τον τρόπο έναρξης της πρώιμης θεραπείας και από την ηλικία του ασθενούς και την ανοσολογική απόκριση Οι πιθανότητες επιβίωσης μπορούν να βελτιωθούν με την έγκαιρη υποστηρικτική φροντίδα, συμπεριλαμβανομένης της διατήρησης σωματικών υγρών και ηλεκτρολυτών και της παρακολούθησης της αρτηριακής πίεσης. Η υποστηρικτική φροντίδα μπορεί να βοηθήσει το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος να έχει αρκετό χρόνο για να καταπολεμήσει τον ιό. Οι νέοι φαίνεται να έχουν καλύτερα ποσοστά ανάκαμψης από τους ηλικιωμένους. Εκείνοι που αναρρώνουν αναπτύσσουν αντισώματα που μπορεί να διαρκέσουν τουλάχιστον 10 χρόνια. Μερικοί επιζώντες αναπτύσσουν μακροχρόνιες επιπλοκές, όπως προβλήματα αρθρώσεων και όρασης.
Ταξινόμηση ιού Έμπολα
Οι ιοί του Έμπολα ανήκουν σε μια οικογένεια ιών που ονομάζονται Filoviridae. Τα σωματίδια του ιού φιλμ σχηματίζουν μακρά, μερικές φορές διακλαδισμένα, νημάτια διαφόρων σχημάτων ή μικρότερα νημάτια, και μπορεί να έχουν μήκος έως 14.000 νανόμετρα, με διάμετρο 80 νανόμετρα. Τα ιικά σωματίδια περιέχουν ένα μόριο μονόκλωνου αρνητικού νοήματος RNA, τυλιγμένο σε λιπιδική μεμβράνη. Νέα ιικά σωματίδια βγαίνουν από την επιφάνεια του κυττάρου ξενιστή τους. Αν και ο ιός του Έμπολα ανακαλύφθηκε μόνο το 1976, είναι ένας αρχαίος ιός και πιστεύεται ότι έχει χωριστεί από άλλους ιούς πριν από χιλιάδες χρόνια.
Υπάρχουν πέντε υπότυποι ιών Ebola: Zaire, Sudan, Bundibugyo, Tai Forest (παλαιότερα γνωστό ως Ακτή Ελεφαντοστού) και Reston. Κάθε δευτερεύων τύπος ονομάζεται από την τοποθεσία όπου εντοπίστηκε για πρώτη φορά. Οι τρεις πρώτοι υπότυποι έχουν συσχετιστεί με μεγάλα κρούσματα EVD στην Αφρική. Ο υποτύπος Reston βρίσκεται στον Δυτικό Ειρηνικό. και παρόλο που είναι εξαιρετικά παθογόνο σε πρωτεύοντα πλην του ανθρώπου, δεν προκαλεί ασθένεια στους ανθρώπους. Εκτός από τον ιό Έμπολα, υπάρχει και ένα άλλο μέλος της οικογένειας Filovirus, γνωστό ως ιός Marburg (πήρε το όνομά του από την πόλη στη Γερμανία όπου ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά), που προκαλεί επίσης αιμορραγικό πυρετό.
Εξάπλωση του ιού Έμπολα
Ο ιός του Έμπολα εξαπλώνεται μέσω άμεσης επαφής με αίμα ή άλλα σωματικά υγρά, όπως σπέρμα, κόπρανα ή έμετος, μολυσμένων ατόμων (ή μολυσμένων ζώων), συμπεριλαμβανομένης της στενής επαφής με θύματα νεκρών EVD, τα οποία είναι εξαιρετικά μολυσματικά. Η μόλυνση μπορεί επίσης να εξαπλωθεί μέσω αντικειμένων όπως βελόνες και σύριγγες ή ρούχα και κλινοσκεπάσματα που έχουν μολυνθεί από τον ιό. Οι περισσότερες περιπτώσεις μετάδοσης του ιού του Έμπολα συμβαίνουν μεταξύ μελών της οικογένειας ή σε χώρους υγειονομικής περίθαλψης με ανεπαρκή έλεγχο μόλυνσης, επειδή σε αυτές τις περιπτώσεις οι άνθρωποι διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο να έρθουν σε επαφή με μολυσμένα σωματικά υγρά. Ο ιός εισέρχεται στο σώμα μέσω ενός σπασίματος στο δέρμα ή μέσω των ματιών, της μύτης ή του στόματος ενός μη προστατευόμενου ατόμου.
Σε αντίθεση με ορισμένους άλλους ιούς, όπως η γρίπη ή το SARS, ο ιός του Έμπολα δεν εξαπλώνεται μέσω του αέρα. Ο ιός του Έμπολα δεν εξαπλώνεται από νερό ή από κουνούπια ή άλλα έντομα. Ο Έμπολα μπορεί να εξαπλωθεί από άτομο σε άτομο μόνο όταν το μολυσμένο άτομο εμφανίζει συμπτώματα (αν και πρόσφατα αναγνωρίστηκε ότι ο ιός μπορεί να παραμείνει στο σπέρμα ενός μικρού ποσοστού ανδρών επιζώντων για περισσότερο από ένα χρόνο). Ένα μολυσμένο άτομο γενικά δεν παράγει υψηλά επίπεδα του ιού όταν αρχίζουν να εμφανίζουν συμπτώματα, οπότε ο κίνδυνος μετάδοσης είναι χαμηλός σε αυτό το στάδιο, αλλά καθώς η ασθένεια εξελίσσεται και η ποσότητα του ιού στο σώμα αυξάνεται, αυτό το άτομο γίνεται πιο μεταδοτική . Η περίοδος επώασης κυμαίνεται από 2 έως 21 ημέρες, με μέσο όρο 8 έως 10 ημέρες.
Δεξαμενή για τον ιό του Έμπολα
Από πού προέρχεται ο ιός Έμπολα και πού πηγαίνει μεταξύ των εστιών; Όπως και με άλλους ιούς, η επιβίωση του Έμπολα εξαρτάται από έναν οργανισμό ξενιστή. Οι άνθρωποι δεν είναι ο οργανισμός-ξενιστής (ή φυσική δεξαμενή) ιών του Έμπολα. Οι άνθρωποι μολύνονται όταν έρχονται σε επαφή με μολυσμένο ξενιστή, αν και μόλις μολυνθούν οι άνθρωποι μπορούν να μεταδώσουν τον Έμπολα σε άλλους ανθρώπους. Ο προσδιορισμός της φυσικής δεξαμενής ενός ιού παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον για τους επιστήμονες, επειδή αυτή η γνώση παρέχει πληροφορίες σχετικά με τη γεωγραφική περιοχή και τις οικολογικές περιοχές όπου οι άνθρωποι μπορεί να έρθουν σε επαφή με ζώα ή έντομα που μπορεί να είναι η πηγή της νόσου.
Η φυσική δεξαμενή του Έμπολα φαίνεται να είναι το ρόπαλο φρούτων. Οι ερευνητές βρήκαν στοιχεία ότι τρία είδη νυχτερίδων που είχαν συλληφθεί έδειξαν ενδείξεις μόλυνσης χωρίς συμπτώματα. Αυτά τα νυχτερίδες είχαν ειδικές για τον Έμπολα γενετικές αλληλουχίες στο σώμα τους, ή στοιχεία ανοσολογικής απόκρισης στον Έμπολα, παρόλο που δεν παρουσίαζαν σημάδια της νόσου. Τα νυχτερίδες φρούτων ζουν σε περιοχές της Αφρικής που περιλαμβάνουν περιοχές όπου έχουν εμφανιστεί κρούσματα Ebola και τρώγονται από ανθρώπους στην κεντρική Αφρική και μπορεί να διαδραματίσουν βασικό ρόλο στη μετάδοση του Έμπολα σε μεγάλους πιθήκους και ανθρώπους. Τα νυχτερίδες έχουν επίσης εμπλακεί ως δεξαμενή άλλων ιών που προκαλούν θανατηφόρες ασθένειες, όπως το SARS και το Marburg.
Τα μολυσμένα νυχτερίδες μπορούν να μεταδώσουν τον ιό σε πιθήκους και πιθήκους, έτσι ώστε οι άνθρωποι να μολυνθούν κατά τη θανάτωση ή σφαγή αυτών των ζώων. Το μαγείρεμα καταστρέφει τον ιό, οπότε ο κίνδυνος μόλυνσης προέρχεται από την προετοιμασία κρέατος νυχτερίδας ή πιθήκου και όχι από την κατανάλωση μαγειρεμένου κρέατος. Οι άνθρωποι και τα ζώα μπορεί επίσης να μολυνθούν μέσω επαφής με μολυσμένα νυχτερίδες ή φρούτα μολυσμένα από μολυσμένα περιττώματα νυχτερίδων. Ωστόσο, η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων προσβάλλει τον ιό μέσω άμεσης έκθεσης στα σωματικά υγρά ενός μολυσμένου ατόμου.
Το 11ο ξέσπασμα του Έμπολα στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό
Στις 18 Νοεμβρίου 2020, το 11ο ξέσπασμα της νόσου του ιού Έμπολα στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (ΛΔΚ) ανακηρύχθηκε. Υπήρξαν 130 περιπτώσεις, συμπεριλαμβανομένων 55 θανάτων που αναφέρθηκαν από 13 ζώνες υγείας στην επαρχία του Ισημερινού από την αρχή της επιδημίας. Αυτό το ξέσπασμα διήρκεσε 6 μήνες.
Το πρόβλημα
Ο ιός του Έμπολα είναι ένας παράγοντας βιοτρομοκρατίας κατηγορίας Α, ο οποίος προκαλεί εξαιρετικά θανατηφόρο αιμορραγικό πυρετό. Επειδή ο ιός του Έμπολα είναι τόσο επικίνδυνος, ταξινομείται στο επίπεδο βιοασφάλειας 4 – το επίπεδο που αποδίδεται στους πιο επικίνδυνους παράγοντες που είναι γνωστοί. Η έρευνα που χρησιμοποιεί ιούς Ebola απαιτεί εγκαταστάσεις με τα υψηλότερα επίπεδα περιορισμού, αυστηρούς ελέγχους στην πρόσβαση και υψηλά εκπαιδευμένο προσωπικό.
Εκτός από την κατάταξή του ως παράγοντα βιοτρομοκρατίας, ο κίνδυνος φυσικών εστιών και η περαιτέρω εμφάνιση του ιού Έμπολα αποτελούν σοβαρή ανησυχία. Καθώς ο ανθρώπινος πληθυσμός αυξάνεται, η ανθρώπινη επαφή με νυχτερίδες ή πρωτεύοντα πλην του ανθρώπου που έχουν μολυνθεί με Έμπολα αυξάνεται. Η εξάπλωση από άνθρωπο σε άνθρωπο αυξάνεται επίσης, ιδιαίτερα στην εποχή των αεροπορικών ταξιδιών. Τα πρόσφατα κρούσματα της νόσου του ιού Έμπολα στην Αφρική καταδεικνύουν σαφώς αυτόν τον κίνδυνο.
Δεν υπάρχει ακόμα θεραπεία για τη νόσο του ιού Έμπολα. και δεν υπάρχει φαρμακευτική θεραπεία για τη θεραπεία της μόλυνσης από Έμπολα. Δεν υπάρχει εγκεκριμένο εμβόλιο που να προστατεύει τον άνθρωπο από τον Έμπολα, αν και έχει αποδειχθεί ότι είναι αποτελεσματικό ένα εμβόλιο χωρίς άδεια. Όπως συμβαίνει με πολλές άλλες ιογενείς ασθένειες, όπως ο ιός Zika, ο Έμπολα θεωρήθηκε μια παραμελημένη ασθένεια, διότι μέχρι το 2014 ο συνολικός αριθμός των λοιμώξεων ήταν χαμηλός, οπότε υπήρξε μικρή επένδυση στην αντι-ιική έρευνα. Οι επιστήμονες δεν διέθεταν επαρκή διαγνωστικά εργαλεία για να εντοπίσουν γρήγορα τις μολύνσεις από Έμπολα. Οι επιστήμονες χρειάζονται ακόμη μια πιο εμπεριστατωμένη κατανόηση για το πώς μεταδίδεται ο ιός και πώς προκαλεί ασθένειες.
Ο Έμπολα αποτελεί απειλή όχι μόνο για τους ανθρώπους αλλά και για τους μεγάλους πιθήκους. Εκτός από απειλές λόγω λαθροθηρίας και απώλειας ενδιαιτημάτων, οι χιμπατζήδες και οι γορίλες είναι επιρρεπείς σε μόλυνση από τον ιό Έμπολα. Αυτός ο ιός μπορεί να σκοτώσει πάνω από το 90% των μολυσμένων ζώων. Οι προηγούμενες μολύνσεις από τον Έμπολα έχουν εξαλείψει περίπου το ένα τρίτο των γορίλλων σε προστατευόμενες περιοχές και οι πληθυσμοί των δυτικών πεδινών γορίλλων έχουν αποδεκατιστεί από τον Έμπολα σε τέτοιο βαθμό που τώρα θεωρούνται «εξαιρετικά απειλούμενοι».
Ερευνα
Ένα βασικό βήμα σε οποιαδήποτε λοίμωξη από ιό εμφανίζεται πολύ νωρίς σε έναν κύκλο μόλυνσης. Αυτό είναι το βήμα όπου ένας ιός συνδέεται και εισέρχεται σε ένα κύτταρο σε έναν οργανισμό ξενιστή. Επειδή οι ιοί είναι πολύ μικροί για αναπαραγωγή από μόνοι τους, πρέπει να εισβάλουν σε ένα κύτταρο ξενιστή για να πολλαπλασιαστούν και να παράγουν περισσότερα αντίγραφα από τον εαυτό τους. Στη συνέχεια, αυτά τα αντίγραφα συνεχίζουν να μολύνουν άλλους οργανισμούς και να συνεχίσουν τον κύκλο μόλυνσης.
Πολλοί ιοί απαιτούν μια συγκεκριμένη πρωτεΐνη ή άλλο τύπο μορίου στην επιφάνεια του κυττάρου ξενιστή – που ονομάζεται υποδοχέας. Μέσω υποδοχέων, ο ιός εισέρχεται σε ένα κύτταρο ενός οργανισμού ξενιστή. Εάν ένας οργανισμός ή ένας τύπος κυττάρου δεν διαθέτει αυτόν τον συγκεκριμένο υποδοχέα, ο ιός δεν μπορεί να μολύνει αυτόν τον οργανισμό ή τον τύπο των κυττάρων. Η γνώση του συγκεκριμένου υποδοχέα για κάθε συγκεκριμένο ιό είναι μια σημαντική πληροφορία για τους επιστήμονες, επειδή οι επιστήμονες θα γνωρίζουν ποιοι οργανισμοί ή τύποι κυττάρων είναι ευαίσθητοι σε μόλυνση από έναν συγκεκριμένο ιό. Οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι στους ανθρώπους, ο ιός του Έμπολα φαίνεται να μολύνει πολλούς διαφορετικούς τύπους κυττάρων. Ο Έμπολα θεωρείται επίσης ότι έχει ένα ευρύ φάσμα οργανισμών ξενιστών. Αυτός ο ιός είναι ικανός να μολύνει διάφορα είδη θηλαστικών, συμπεριλαμβανομένων πρωτευόντων, τρωκτικών και νυχτερίδων. Αυτή η γνώση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για το σχεδιασμό θεραπειών που μπορεί να αποτρέψουν την είσοδο ενός ιού σε ένα κύτταρο και την έναρξη μιας λοίμωξης.
.
Discussion about this post