Τι προκαλεί τον διαβήτη κύησης και μπορείτε να τον προλάβετε;

Ο διαβήτης κύησης εμφανίζεται όταν το σώμα δεν μπορεί να παράγει αρκετή ινσουλίνη για να καλύψει τις επιπλέον ανάγκες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Να πώς συμβαίνει:

• Αντίσταση στην ινσουλίνη: Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ο πλακούντας παράγει ορμόνες που μπορούν να οδηγήσουν σε αντίσταση στην ινσουλίνη. Αυτό σημαίνει ότι τα κύτταρα του σώματος δεν ανταποκρίνονται καλά στην ινσουλίνη, προκαλώντας αύξηση του σακχάρου στο αίμα.
• Αυξημένες ανάγκες σε ινσουλίνη: Καθώς η εγκυμοσύνη εξελίσσεται, ο πλακούντας παράγει περισσότερες από αυτές τις ορμόνες, απαιτώντας περισσότερη ινσουλίνη για να διατηρεί υπό έλεγχο τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.
• Ανεπαρκής παραγωγή ινσουλίνης: Σε ορισμένες περιπτώσεις, το πάγκρεας δεν μπορεί να παράγει αρκετή ινσουλίνη για να καλύψει την αυξημένη ζήτηση, οδηγώντας σε αυξημένα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.
• Έναρξη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης: Ο διαβήτης κύησης συνήθως αναπτύσσεται γύρω στην 24η-28η εβδομάδα της κύησης, όταν η αντίσταση στην ινσουλίνη βρίσκεται στο αποκορύφωμά της.

Παράγοντες κινδύνου για διαβήτη κύησης

Ερευνα δείχνει ότι οι παράγοντες κινδύνου για διαβήτη κύησης περιλαμβάνουν:

• Μεγαλύτερη ηλικία: Ο κίνδυνος είναι υψηλότερος για τις γυναίκες ηλικίας 35–39.
• Μεγάλο μωρό κατά τη γέννηση: Ένα μεγάλο μωρό αυξάνει τον κίνδυνο τόσο για διαβήτη κύησης όσο και για διαβήτη τύπου 2 έως και 20%.
• Έχοντας πολύδυμη κύηση: Το να έχετε περισσότερες από μία εγκυμοσύνες αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη κύησης.
• Προηγούμενη περίπτωση διαβήτη κύησης: Εάν είχατε διαβήτη κύησης στο παρελθόν, ο κίνδυνος να τον ξαναπάθεις εξαπλασιάζεται.
• Υψηλός δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ) (≥30 κιλά ανά τετραγωνικό μέτρο): Το να είσαι σημαντικά υπέρβαρος αυξάνει τον κίνδυνο να 12,3%.
• Οικογενειακό ιστορικό διαβήτη κύησης: Η ύπαρξη συγγενών με διαβήτη κύησης αυξάνει τον κίνδυνο, ειδικά εάν συνδυάζεται με υψηλό ΔΜΣ.
• Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών (PCOS): Εάν λάβατε θεραπεία για PCOS, ο κίνδυνος σας είναι υπερδιπλασιασμένος.
• Εποχιακή παραλλαγή: Ο επιπολασμός είναι υψηλότερος το καλοκαίρι σε σύγκριση με το χειμώνα.
• Εξωσωματική γονιμοποίηση (IVF): Εάν μείνετε έγκυος μέσω εξωσωματικής γονιμοποίησης, ο κίνδυνος είναι 50% πιο ψηλά.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι επιπτώσεις της διάκρισης βάρους μπορούν επίσης να συμβάλουν σε αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία.

Ο διαβήτης κύησης συχνά δεν παρουσιάζει αξιοσημείωτα συμπτώματα. αλλά ορισμένες γυναίκες μπορεί να εμφανίσουν συμπτώματα όπως τα ακόλουθα:

• αυξημένη δίψα
• συχνουρία
• κούραση
• θολή όραση

Η υιοθέτηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής, συμπεριλαμβανομένης της τακτικής άσκησης και μιας ισορροπημένης διατροφής, ειδικά για άτομα με υπέρβαρα ή παχυσαρκία, μπορεί να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στην μείωση του κινδύνου του διαβήτη κύησης. Αν και μπορεί να μην εγγυάται την πλήρη πρόληψη, αυτά τα μέτρα συμβάλλουν στη συνολική ευημερία της μητέρας και του εμβρύου.

Η διαχείριση του βάρους πριν και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι ιδιαίτερα σημαντική, δίνοντας έμφαση στη σημασία εξατομικευμένων συμβουλών από επαγγελματίες υγείας.

Οι επιπλοκές του διαβήτη κύησης μπορεί να περιλαμβάνουν:

Μητρικές επιπλοκές

• αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2 αργότερα στη ζωή
• υψηλότερη πιθανότητα εμφάνισης προεκλαμψίας (υψηλή αρτηριακή πίεση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης)
• αυξημένες πιθανότητες να χρειαστεί καισαρική τομή κατά τον τοκετό

Εμβρυϊκές και νεογνικές επιπλοκές

• μεγαλύτερο από το κανονικό βάρος γέννησης, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε επιπλοκές τοκετού
• χαμηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα (υπογλυκαιμία) στο μωρό μετά τη γέννηση
• δυσκολία στην αναπνοή για το νεογέννητο (σύνδρομο νεογνικής αναπνευστικής δυσχέρειας)
• κιτρίνισμα του δέρματος και των ματιών (ίκτερος)

Μακροπρόθεσμα αποτελέσματα

• αυξημένο κίνδυνο παχυσαρκίας και διαβήτη τύπου 2 στο παιδί αργότερα στη ζωή του

Η θεραπεία για τον διαβήτη κύησης περιλαμβάνει γενικά διατροφικές προσαρμογές και αυξημένη σωματική δραστηριότητα, συμπληρωμένη με ινσουλινοθεραπεία όταν είναι απαραίτητο. Εάν αυτά δεν λειτουργούν, μπορεί να απαιτηθούν φάρμακα.

• Ινσουλινοθεραπεία: Χορηγούμενη με υποδόρια (κάτω από το δέρμα) ενέσεις, η ινσουλινοθεραπεία θεωρείται η ασφαλέστερη μορφή θεραπείας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
• Μετφορμίνη: Ένα από του στόματος φάρμακο, η μετφορμίνη διαπερνά τον πλακούντα, αλλά είναι απίθανο να προκαλέσει αναπτυξιακά προβλήματα σε ένα έμβρυο. Αλλά σπουδές έχουν δείξει μικτά αποτελέσματα σε μακροπρόθεσμα αποτελέσματα για τους απογόνους.

Σε μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή, έγκυες γυναίκες που έλαβαν διάγνωση διαβήτη κύησης πριν από τις 20 εβδομάδες ανατέθηκαν είτε σε άμεση είτε σε αναβολή θεραπείας με βάση τα τεστ ανοχής γλυκόζης από το στόμα στις 24-28 εβδομάδες (μάρτυρας).

Η άμεση θεραπεία για τον διαβήτη κύησης μείωσε ελαφρώς την πιθανότητα επιπλοκών στο νεογνό, αλλά δεν υπήρχε μεγάλη διαφορά στην υπέρταση που σχετίζεται με την εγκυμοσύνη ή στη μάζα σώματος του μωρού σε σύγκριση με αυτήν στην ομάδα που έλαβε αναβολή θεραπείας.

Για την πρόληψη του διαβήτη κύησης, είναι απαραίτητο να υιοθετήσετε έναν υγιεινό τρόπο ζωής με μια ισορροπημένη διατροφή και τακτική άσκηση. Οι διατροφικές συμβουλές προτείνουν καλά στρογγυλεμένα γεύματα για τη διατήρηση του σακχάρου στο αίμα φυσιολογικό, τη διασφάλιση μέτριας αύξησης βάρους και την υποστήριξη της ανάπτυξης του μωρού.

Εάν έχετε διαβήτη κύησης ή διατρέχετε κίνδυνο, στοχεύστε σε τρία κύρια γεύματα και δύο έως τρία σνακ, συμπεριλάβετε υδατάνθρακες με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη, λάβετε αρκετές φυτικές ίνες και επικεντρωθείτε σε άπαχες πρωτεΐνες.

Η πρωτεΐνη πρέπει να αποτελεί περίπου 30% θερμιδικής πρόσληψης, με έμφαση στη φυτική πρωτεΐνη, το άπαχο κρέας και τα ψάρια. δίαιτα πλούσια σε λιπαρά (20–30%) αποθαρρύνεται, ευνοώντας τα ωμέγα-3 και ωμέγα-6 λιπαρά οξέα.

Η αύξηση βάρους κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης θα πρέπει γενικά να είναι μεταξύ 18-26 κιλών και συνιστάται η λήψη συμπληρωμάτων φολικού οξέος, βιταμίνης D, ασβεστίου και σιδήρου. Συνιστάται επίσης να περιορίσετε τα επεξεργασμένα τρόφιμα και να διατηρήσετε τη σωστή ενυδάτωση.

Σε Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα μελέτη που αφορούσε έγκυες γυναίκες υψηλού κινδύνου, μια παρέμβαση μέτριας έντασης 12 εβδομάδων στον τρόπο ζωής μείωσε σημαντικά τον σχετικό κίνδυνο διαβήτη κύησης κατά 41%. Η παρέμβαση στον τρόπο ζωής περιελάμβανε διατροφική συμβουλευτική, που οδήγησε σε μειωμένη πρόσληψη θερμίδων, υδατανθράκων και λίπους καθώς και σε αυξημένη σωματική δραστηριότητα.

Υποχωρεί ο διαβήτης κύησης;

Ο διαβήτης κύησης συνήθως υποχωρεί μετά τον τοκετό, αλλά τα άτομα με ιστορικό της πάθησης σε προηγούμενες εγκυμοσύνες έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να το εμφανίσουν ξανά σε επόμενες εγκυμοσύνες. Αντιμετωπίζουν επίσης αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2 αργότερα στη ζωή τους.

Ο διαβήτης κύησης είναι μια μορφή διαβήτη που εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Ενέχει κινδύνους όπως προεκλαμψία, πρόωρο τοκετό και αυξημένες πιθανότητες διαβήτη τύπου 2 τόσο για την έγκυο όσο και για το παιδί.

Τα προληπτικά μέτρα περιλαμβάνουν έναν υγιεινό τρόπο ζωής, αλλά η κατάσταση δεν μπορεί πάντα να αποφευχθεί. Η έγκαιρη ανίχνευση και η σωστή διαχείριση μέσω της προγεννητικής φροντίδας είναι απαραίτητα για την αποφυγή πιθανών επιπλοκών.