Τι είναι ο χειρισμός της σπονδυλικής στήλης;

Το «σκάσιμο της πλάτης» θα μπορούσε να είναι η λύση για πονοκεφάλους και οσφυαλγίες; Η απάντηση είναι ναι, ισχυρίζονται οι υποστηρικτές της χειραγώγησης της σπονδυλικής στήλης.

Ο χειρισμός της σπονδυλικής στήλης, που ονομάζεται επίσης χειρουργική θεραπεία της σπονδυλικής στήλης ή χειρωνακτική θεραπεία, συνδυάζει τις κινήσεις και τα τράνταγμα των αρθρώσεων, το μασάζ, την άσκηση και τη φυσικοθεραπεία. Έχει σχεδιαστεί για να ανακουφίζει την πίεση στις αρθρώσεις, να μειώνει τη φλεγμονή και να βελτιώνει τη λειτουργία των νεύρων. Συχνά χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του πόνου στην πλάτη, τον αυχένα, τους ώμους και τον πονοκέφαλο. Οι χειροπράκτες το χρησιμοποιούν για τη θεραπεία και άλλων διαταραχών, όπως ο εμμηνορροϊκός πόνος και τα προβλήματα των κόλπων.

Σήμερα, ο χειρισμός της σπονδυλικής στήλης χρησιμοποιείται τόσο στη δυτική όσο και στην παραδοσιακή ασιατική ιατρική. Στη Βόρεια Αμερική, συνήθως εκτελείται από χειροπράκτες, οστεοπαθητικούς γιατρούς και φυσιοθεραπευτές και εργοθεραπευτές.

Μια Μακρά Ιστορία

Μορφές χειριστικής θεραπείας χρησιμοποιούνται εδώ και χιλιάδες χρόνια πολλά μέρη του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης της Ινδονησίας, της Ασίας, της Ινδίας, της Ρωσίας και της Νορβηγίας. Γράφματα από την Κίνα το 2700 π.Χ. και από την Ελλάδα το 1500 π.Χ. αναφέρουν το χειρισμό της σπονδυλικής στήλης και των ποδιών για την ανακούφιση του πόνου στην πλάτη. Ο αρχαίος Έλληνας γιατρός Ιπποκράτης, ο οποίος θεωρείται ο ιδρυτής της ιατρικής ως ορθολογικής επιστήμης, περιγράφει τεχνικές χειραγώγησης στα γραπτά του.

Ο χειρισμός της σπονδυλικής στήλης κέρδισε και έχασε την εύνοια των γιατρών πολλές φορές μέχρι τα μέσα του 1800. Θεωρήθηκε ως πρακτική των λαϊκών θεραπευτών, που ονομάζονταν οστεοθέτες, των οποίων οι επιτυχίες αποδίδονταν στην τύχη.

Πώς εξελίχθηκαν οι τρέχουσες μέθοδοι

Η σύγχρονη χειραγώγηση της σπονδυλικής στήλης έχει τις ρίζες της στην Αμερική του δέκατου ένατου αιώνα. Απογοητευμένος από τον θάνατο των τριών παιδιών του, ένας γιατρός ονόματι Andrew Taylor Still ανέπτυξε τη θεωρία ότι οι ασθένειες προκαλούνται από μετατοπισμένα οστά και μύες που παρεμβαίνουν στο κυκλοφορικό σύστημα του σώματος. Στράφηκε στη χειραγώγηση της σπονδυλικής στήλης ως μια μη φαρμακευτική, ολιστική μέθοδο διόρθωσης των ανισορροπιών του σώματος και αποκατάστασης της υγείας. Με αυτόν τον τρόπο, έγινε ο πατέρας της σύγχρονης οστεοπαθητικής.

Ο Ντάνιελ Ντέιβιντ Πάλμερ ανέπτυξε τη θεωρία ότι οι ασθένειες προκαλούνται από κακές ευθυγραμμίσεις της σπονδυλικής στήλης ή υπεξαρθρώσεις, που εμποδίζουν τη μετάδοση της θεραπευτικής δύναμης του ίδιου του σώματος μέσω του νευρικού συστήματος. Οι θεωρίες του θα αποτελέσουν τελικά τη βάση της χειροπρακτικής ιατρικής.

Τι Περιλαμβάνει;

Υπάρχουν πάνω από 100 τύποι προσαρμογών της σπονδυλικής στήλης που χρησιμοποιούνται από χειροπράκτες παγκοσμίως. Κάποιοι χρησιμοποιούν δύναμη και συστροφή (χειρισμός της σπονδυλικής στήλης), ενώ άλλοι οι τεχνικές είναι πιο ήπιες (κινητοποίηση σπονδυλικής στήλης). Επιπλέον, οι επαγγελματίες χρησιμοποιούν θεραπεία με πάγο και θερμότητα, ηλεκτρική διέγερση, συσκευές έλξης που τεντώνουν τη σπονδυλική στήλη και υπερηχογράφημα για τη βαθιά θέρμανση των ιστών. Οι περισσότερες διαδικασίες γίνονται σε ένα γεμισμένο, ρυθμιζόμενο τραπέζι. Μέρη του τραπεζιού μπορούν να πέσουν καθώς γίνεται μια προσαρμογή, προσθέτοντας διαφορετικές δυνάμεις στην κίνηση.

Σε χειραγώγηση της σπονδυλικής στήλης, ο ασκούμενος χρησιμοποιεί τα χέρια του για να εφαρμόσει μια ελεγχόμενη, ξαφνική δύναμη σε μια συγκεκριμένη άρθρωση. Οι ασθενείς συχνά ακούν θορύβους που σκάνε, όπως όταν σπάτε τις αρθρώσεις σας.

Σε κινητοποίηση της σπονδυλικής στήλης, οι ασκούμενοι χρησιμοποιούν λιγότερες δυνατές ωθήσεις και περισσότερες διατάσεις. Μερικές φορές χρησιμοποιούν έναν «ενεργοποιητή», που είναι ένα μικρό μεταλλικό εργαλείο που ασκεί δύναμη απευθείας σε έναν σπόνδυλο.

Εκτός από τους χειροπράκτες, οι οστεοπαθητικοί και ορισμένοι φυσιοθεραπευτές χρησιμοποιούν προσαρμογές της σπονδυλικής στήλης.

Λειτουργεί?

Η μέτρηση της αποτελεσματικότητας του χειρισμού της σπονδυλικής στήλης είναι δύσκολη επειδή δεν προσφέρεται για παραδοσιακές μελέτες. Μια μελέτη του 2007 βρήκε ότι ο χειρισμός της σπονδυλικής στήλης είναι μέτρια αποτελεσματικός στην ανακούφιση του χρόνιου πόνου στη μέση που διαρκεί τέσσερις ή περισσότερες εβδομάδες. Οι ερευνητές είπαν ότι ήταν επίσης ελαφρώς έως μέτρια αποτελεσματικό στην ανακούφιση του οξέος πόνου στη μέση που διήρκεσε λιγότερο από τέσσερις εβδομάδες. Μια άλλη μελέτη έδειξε ότι έξι εβδομάδες θεραπειών κινητοποίησης βοήθησαν στην αντιμετώπιση του πόνου στον αυχένα σχεδόν στο 70 τοις εκατό των συμμετεχόντων.

Είναι ασφαλές?

Η προσαρμογή της σπονδυλικής στήλης είναι συνήθως ασφαλής όταν εκτελείται από κάποιον εκπαιδευμένο και εξουσιοδοτημένο να παρέχει τη φροντίδα. Οι σοβαρές επιπλοκές είναι σπάνιες, αλλά μπορεί να περιλαμβάνουν κήλη δίσκου, συμπιεσμένα νεύρα, ακόμη και εγκεφαλικό επεισόδιο μετά από χειρισμό του αυχένα.

Μερικοί άνθρωποι θα πρέπει να αποφεύγουν τους χειρισμούς ή τις προσαρμογές της σπονδυλικής στήλης, συμπεριλαμβανομένων των ατόμων που έχουν σοβαρή οστεοπόρωση, υψηλό κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου, καρκίνο της σπονδυλικής στήλης ή ασταθή σπονδυλική στήλη. Τα άτομα που παρουσιάζουν μούδιασμα, μυρμήγκιασμα ή απώλεια δύναμης σε ένα χέρι ή πόδι θα πρέπει επίσης να αποφεύγουν αυτές τις θεραπείες.

Λόγω του κινδύνου τραυματισμού και της έλλειψης αποδεδειγμένων μακροπρόθεσμων οφελών, ο χειρισμός της σπονδυλικής στήλης παραμένει μια αμφιλεγόμενη θεραπεία για τυχόν διαταραχές που δεν αφορούν τις αρθρώσεις ή τους μύες.